ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 32

อึก!

ประโยคหนึ่งของฉินจุน ทำให้ที่แห่งนี้เงียบลงไปในพริบตา เวลาราวกับหยุดนิ่งอย่างไรอย่างนั้น

ทุกคนล้วนอ้าปากค้างเล็กน้อย เบิกตาโต จ้องมองที่ฉินจุนด้วยใบหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ

เขาบ้าไปแล้วหรือ!

นั่นเป็นถึงหมอเทวดาหนิงนะ!

หนิงชุนชิว รองประธานสมาคมแพทย์จีนเมืองตงไห่ แพทย์จีนที่ยอดเยี่ยมที่สุดของทั้งเมือง ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางที่มีชื่อเสียงของทั้งประเทศ

คนเช่นนี้ ไม่พูดถึงทักษะทางการแพทย์ ลำพังแค่จับชีพจรก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉินจุนเด็กหนุ่มเช่นนี้สามารถเทียบได้

แม้ว่าจะเป็นสามตระกูลใหญ่ ล้วนมีมารยาททุกครั้งที่พบเจอกับหนิงชุนชิว ยังไงเขาก็มีความสามารถช่วยเหลือคนได้ ใครที่ไม่มีช่วงเวลาป่วยล่ะ?

คนเช่นนี้ ไม่เพียงมีตำแหน่งสูงส่งในโลกของการแพทย์ อยู่ในด้านอื่นเองก็มีอำนาจมาก

ดูแล้วฉินจุนอายุแค่ยี่สิบกว่าปีเท่านั้น ปากดีเช่นนี้ หรือว่าไม่ต้องการอนาคตแล้ว!

สีหน้าของหนิงชุนชิวพลันน่าเกลียดขึ้นมา สีหน้าครึ้ม พูดเฮอะเสียงเย็นคำหนึ่ง

“เด็กคนนี้มาจากไหนกัน กล้ากำเริบเสิบสานต่อหน้าผม! ผมรักษาโรค ถึงคราวให้คุณมาชี้นิ้วบอกหรือ?!”

ฉินจุนหัวเราะอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง “รักษาโรค? ผมเป็นว่าคุณทำร้ายคนต่างหาก”

“ตู๋หัว รากกล้วยน้ำว้า หมาป่าจีน แน่นอนว่าสามารถกำจัดไฟเพิ่มไตได้ ไม่ขอพูดว่าราคาต้นทุนของเม็ดยากลอนแย่ๆนี้ราคาถูกอย่างมาก”

“แต่แค่คุณจับชีพจรให้ก็วินิจฉัยผิดแล้ว”

“คนไข้ริมฝีปากซีดขาว เห็นชัดเจนว่าไฟพร่อง ตับไฟพร่อง อากาศที่สะอาดลดลง คุณเพิ่มเข้าไปพลาง เขาก็ใช้เปลืองไปพลาง ยิ่งเพิ่ม อาการของคนไข้ก็ยิ่งสาหัส”

“เรียกตัวเองว่าเป็นหมอเทวดา แต่ของเล็กน้อยแค่นี้ก็ยังมองไม่ออก”

“บอกว่าคุณโง่ ก็ให้ยกย่องคุณแล้ว”

“จากที่ผมเห็น คุณก็แค่สวะคนหนึ่ง”

ส… สวะคนหนึ่ง?

คำพูดของฉินจุน ทำให้ห้องที่เดิมทีก็เงียบมากอยู่แล้วยิ่งเงียบมากขึ้นไปอีกหลายระดับ

กล้าด่าหมอเทวดาหนิงว่าเป็นสวะ!

ไอ้เด็กนี่ คงเป็นคนแรกในตงไห่แล้วหรือเปล่า?!

หมอเทวดาหนิงเป็นถึงหมอเทวดาที่มีชื่อเสียง ทักษะทางการแพทย์บรรลุจุดสุดยอด ไม่มีใครไม่นับถือ

เด็กคนนี้กลับกล้าตำหนิทักษะทางการแพทย์ของหมอเทวดาหนิง ทั้งยังพูดอย่างมีเหตุมีผลอีก หรือว่า หมอเทวดาหนิงจะตรวจผิดไปจริงๆ?

“บังอาจ!”

หนิงชุนชิวพลันโมโหฮึดฮัด ลุกขึ้นยืน ชี้นิ้วพูดใส่ฉินจุน

“เด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ปากไม่มีหูรูด! คุณเพิ่งจะรักษามากี่ปี พบเจอคนไข้มากี่คน? กล้าชี้นิ้วอยู่ที่นี่กับผม?”

“คุณผู้ชายหลง รบกวนคุณโยนเขาออกไป เขาอยู่ที่นี่ ส่งผลต่อสภาพใจของผมในการรักษาโรค!”

คุณผู้ชายหลงคือผู้ติดตามของต้วนเป่าตง คอยรับใช้อยู่ข้างตัวตลอด หนิงชุนชิวและคนอื่นๆเองก็เป็นเขาที่เชิญมา

แม้ว่าที่ฉินจุนพูดจะมีเหตุผลฟังดูดี แต่เขาก็ยังค่อนข้างเชื่อคนที่มีอำนาจ เพราะชื่อเสียงของหนิงชุนชิวไม่ใช่สิ่งที่หมอธรรมดาทั่วไปสามารถเทียบได้

ลังเลครู่หนึ่ง คุณผู้ชายหลงยืนขึ้นมา กำลังจะพูด

ทันใดนั้น ต้วนเป่าตงที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ก็ร่างกายกระตุกอย่างรุนแรง ทั้งคนเหมือนกับกำลังจะเป็นบ้าอย่างไรอย่างนั้น พริบตาเดียวก็ลุกขึ้นนั่ง สองตาแดงก่ำ

“พี่ตง!”

ได้ยินเสียงเรียกของลูกน้องข้างตัวไม่ขาดสาย ต้วนเป่าตงเหมือนเป็นบ้าแล้วอย่างนั้น พุ่งขึ้นจับตัวคนเอาไว้ พริบตาก็จับคอของหนิงชุนชิว กดอย่างรุนแรง

“ช่วยด้วย! ช่วยผมด้วย ออกไป!”

หนิงชุนชิวตกใจ ถูกต้วนเป่าตงบีบคอ สองมือจับแขนของเขา ใช้เท้าคิดจะถีบเขาออกไป

แต่ว่าหนิงชุนชิวอายุเท่าไหร่? เผชิญหน้ากับต้วนเป่าตงที่พละกำลังร่างกายใหญ่โต แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้เลย

ถูกถีบสองครั้ง ต้วนเป่าตงก็โมโห หนึ่งหมัดพุ่งเข้าไป ชกเข้าที่บนใบหน้าของหนิงชุนชิวเข้าอย่างจัง ฉับพลันก็ทำให้เขากลิ้งไปอยู่บนพื้น

หลังจากนั้น ต้วนเป่าตงหันหน้า พุ่งเข้าใส่เย่หวันเอ๋อ!

เย่หวันเอ๋อตกใจ จับแขนของฉินจุนเอาไว้ตามสัญชาตญาณ ร้องเรียกขึ้นมา

ฉินจุนเดินขึ้นหน้า ยกมือขึ้นตบที่ทรวงอกของต้วนเป่าตงเบาๆทีหนึ่ง