ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 33

ก่อนหน้านี้ตอนที่ฉินจุนบอกว่าหนิงชุนชิวเป็นหมอเถื่อน แม้ว่าพูดได้มีเหตุผลฟังดูดี แต่ว่าทุกคนเองก็ไม่ได้เชื่อ

เพราะหมอที่ยังหนุ่มเช่นนี้คนหนึ่ง ถกทักษะทางการแพทย์ของแพทย์จีน สามารถเทียบได้กับหมอเทวดาหนิงหนิงชุนชิวได้ยังไง?

แต่ว่าฝ่ามือหวนคืนนั้นของฉินจุนเมื่อกี้ กลับทำให้ทุกคนศิโรราบแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นแพทย์จีนหรือไหม ล้วนสามารถมองออกว่าฉินจุนเก่งมากหมอเทวดาหนิงคนนั้นแน่นอน เผชิญหน้ากับคนไข้ที่บ้าคลั่ง หมอเทวดาหนิงหมดหนทาง กระทั่งร้องตะโกนให้คนช่วยทั้งยังทำร้ายคนไข้

หมอเช่นนี้ เหมาะกับคำว่าหมอเทวดาได้หรือ?

ฉินจุนนั่งอยู่ด้านหน้าเตียงคนไข้ จับชีพจรให้ต้วนเป่าตง

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น ก็ปล่อยมือ แล้วถามว่า

“ระบบอาหารของคนไข้มีปัญหานิดหน่อย ดื่มเหล้าตลอดปีใช่ไหม?”

คุณผู้ชายหลงพูดว่า “ไม่ผิด พี่ตงชอบดื่มเหล้า ทุกๆมื้อก็มี แต่ว่าพี่ตงคอแข็งมาก ดื่มเท่าไหร่ก็ไม่เมา”

ฉินจุนส่ายหน้า “ไม่ใช่อย่างนี้ เพียงแต่ว่าเพราะตับของคนไข้ร้อนมาก ดังนั้นจึงสามารถต้านฤทธิ์เหล้าได้”

“เหมือนกับว่าพันแก้วก็ไม่เมา แต่จริงๆแล้วกำลังฝืนความสามารถทางร่างกายของเขา”

“วันนี้ไม่มีอาการแล้ว การทำงานของตับไตก็กลับมาเป็นปกติ ก่อนหน้านี้พวกเหล้าเนื้ออากาศไม่ดี ทั้งหมดเกิดอยู่ร่วมกัน ถึงได้ทำให้เขาเกิดสถานการณ์อย่างนี้”

พูดไปแล้ว ฉินจุนชี้หลิวหมิงเต๋อที่อยู่ด้านหลังแล้วพูดว่า

“ใบสั่งยาของเขา เอามาให้ผมดู”

คุณผู้ชายหลงรีบพยักหน้า ดึงกระดาษใบหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก ยื่นให้ฉินจุน

กวาดตามองลวกๆทีหนึ่ง ฉินจุนส่ายหน้า

“ใบสั่งยานี้เหมือนกันกับสวะที่เรียกว่าตนเองเป็นหมอเทวดาไม่มีผิด ยาที่ใช้เสริมพลัง เพียงทำให้คนไข้อาการหนักขึ้นเท่านั้น ไม่เป็นประโยชน์”

ฉินจุนหันหน้ามา มองดูเย่หวันเอ๋อ

“น้องหวันเอ๋อ คนไข้เกิดเรื่อง ไม่ใช่ความผิดของคุณ เดิมทีใบสั่งยานี้ก็มีปัญหาอยู่แล้ว”

เย่หวันเอ๋อเป่าลมหายใจออกอย่างโล่งอก เห็นต้วนเป่าตงเป็นเช่นนี้ มากน้อยอย่างไรเธอก็มีความรู้สึกผิด ฉินจุนพูดเช่นนี้ จิตใจเธอก็ดีขึ้นมากแล้ว

แม้ว่าฉินจุนจะอายุน้อย แต่ว่าเขานั่งอยู่ที่นี่ ก็ให้ออร่าความรู้สึกเหมือนปรมาจารย์

ออร่าของหนิงชุนชิว เพราะอาศัยอายุเสื้อผ้าและการเสริมแต่ง รวมถึงชื่อเสียง ถึงสามารถทำให้ทุกคนเกิดความรู้สึกเหมือนปรมาจารย์

แต่ฉินจุน ใส่เพียงเสื้อผ้าธรรมดา ไม่มีการแต่งเสริมใดๆในด้านแพทย์จีน

ในเวลานี้นั่งอยู่ตรงนี้ กลับให้ความรู้สึกเหมือนปรมาจารย์ทางการแพทย์

นี่ถึงจะเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อาศัยความสามารถในการพูดสิ่งที่ตรวจที่แท้จริงนะ!

“หมอเทวดา รบกวนถามหน่อยว่าพี่ตงต้องรักษายังไง?”

ฉินจุนพูด “การรักษาไม่ยาก ให้พวกเขาไปให้หมดเถอะ”

คุณผู้ชายหลงยืดตัว พูดกับหมอคนอื่นๆว่า

“ขอบคุณทุกท่านที่มาในวันนี้ แต่ตอนนี้มีหมอเทวดาอยู่ด้วย ไม่จำเป็นต้องให้ทุกคนช่วยแล้ว เชิญทุกคนกลับไปเถอะ”

“วางใจได้ ค่าตรวจไม่จ่ายน้อยลงสักสตางค์เดียว อีกเดี๋ยวก็จะโอนเข้าบัญชีของทุกคน”

มีหมอไม่กี่คนที่รู้สึกไม่ยินยอมอยู่มากน้อยอยู่บ้าง พวกเขายังคงอยากดูว่าฉินจุนรักษายังไง ผลสุดท้ายเขาสั่งให้ออกไป แสดงเห็นชัดเจนว่าไม่อยากให้พวกเขาเรียนรู้ได้ถึงทักษะทางการแพทย์

น่าเสียดายจริงๆ

หลังจากทุกคนจากไป ฉินจุนก็ถอดเสื้อตัวบนของต้วนเป่าตงออก

“เอาเหล้ามาหน่อย”

คุณผู้ชายหลงรีบหยิบเหล้าเหมาไถที่ล้ำค่าขวดหนึ่งออกมาส่งให้ทันที

แม้จะรู้ว่าฉินจุนอาจจะเอามาใช้เพียงล้างพิษหรือไม่ก็ละเลงบนตัว แต่เขาก็ยังเอาเหล้าดีๆออกมา เพราะในบ้านต้วนเป่าตง ก็ไม่ได้ย่ำแย่อะไร

ฉินจุนเองก็ไม่เกี่ยง เหล้าดีบ่มนานเช่นนี้ ยิ่งเหมาะแก่การรักษา

เปิดฝาขวดออก เทเหล้าบนมือ สองมือเริ่มถูบดไปไม่หยุด

ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น เสียงตูมดังขึ้นเกิดเป็นไฟ!

สองมือของฉินจุนลุกไหม้ขึ้นมา

“สามเดือนหลังจากนี้ คุณผู้ชายต้วนก็กินเจเถอะ”

ต้วนเป่าตงพยักหน้า ไม่กี่วันนี้ย่ำแย่มากจริงๆ เทียบกับเกิดอาการแล้ว กินเจนั้นง่ายมากจริงๆ

แม้ว่าต้วนเป่าตงจะสลบ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นด้านนอกนั้นเขาล้วนได้ยินทั้งหมด

ตอนที่ลืมตาก็ตะลึงอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าหมอเทวดาจะอายุน้อยเช่นนี้

“เสี่ยวหลง อีกเดี๋ยวจ่ายค่ารักษาให้คุณผู้ชายฉินสิบล้าน เอานามบัตรของคุณและนามบัตรของผมให้กับคุณผู้ชายฉินด้วย”

หลังจากพูดจบ ต้วนเป่าตงมองดูฉินจุนแล้วพูดว่า

“คุณผู้ชายฉิน น้ำใจเล็กน้อย แสดงความนับถือได้ไม่หมด หลังจากนี้พวกเราคือเพื่อนกัน เจอเรื่องอะไรก็มาหาผม ในตงไห่ด้านนี้ คนแซ่ต้วนก็ยังมีอำนาจพูดจาอยู่บ้าง หาผมไม่เจอก็หาเสี่ยวหลงได้เหมือนกัน”

ฉินจุนพยักหน้า เก็บเอาไว้ด้วยท่าทางงั้นๆมาก ไม่ได้ถูกเงินจำนวนมากนี้ดึงดูด

เหมือนเก็บเงินหนึ่งหยวนด้วยท่าทางงั้นๆเวลาที่ขายอาหารเท่านั้น

หลังจากตะลึงไปแล้วพักหนึ่ง ต้วนเป่าตงเองก็ปล่อยวางแล้ว

ทักษะทางการแพทย์อย่างฉินจุนนี้ คงรักษาคนใหญ่คนโตมาไม่น้อย เงินแค่นี้ ยังคงไม่พอทำให้เขามีสีหน้าท่าทางตกใจอะไร

เขียนใบสั่งยาเสร็จ ฉินจุนลุกขึ้น มองหลิวหมิงเต๋อที่อยู่ด้านหลังทีหนึ่ง พูดว่า

“คนคนนี้ใจคด เป็นหมอต่อไป ก็มีแต่ทำร้ายคนอื่นยิ่งขึ้นเท่านั้น”

ต้วนเป่าตงส่งสายตาหนึ่งให้กับเสี่ยวหลง เสี่ยวหลงก็รับคำสั่งในทันที

“เข้ามา หักมือสองข้างของเขา ทำลายสถานพยาบาลของเขา ถ้าต่อไปยังกล้าเป็นหมออีก เห็นครั้งหนึ่งก็จัดการครั้งหนึ่ง”

สีหน้าของหลิวหมิงเต๋อซีดเผือด “ไม่เอา ไม่เอา ช่วยด้วย หวันเอ๋อ ช่วยผมด้วย!”

แม้ว่าเย่หวันเอ๋อจะทนไม่ค่อยไหวอยู่บ้าง แต่เมื่อคิดว่าคนคนนี้ชั่วช้าเช่นนี้ ก็เบนหัวหนี ไม่สนใจอีก

ฝีมืออย่างต้วนเป่าตงนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่า บี้คนอย่างหลิวหมิงเต๋อนี้ให้ตาย ก็ง่ายเหมือนกับบี้มดตัวหนึ่งให้ตาย

ไม่นาน ในบ้านก็มีเสียงร้องอนาถดังมา