ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 321

ได้เกิดมาเป็นลูกหลานของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ก็ถือว่าเป็นบุญจริงๆ โดยเฉพาะเกิดมาเป็นคุณหนูในตระกูลที่ร่ำรวย นั่นจะยิ่งทำให้คนอิจฉากันนับไม่ถ้วน

คนส่วนใหญ่คิดอยู่ในหัวเสมอว่าอยากเข้าไปเกี่ยวดองกับตระกูลร่ำรวย และไม่มีใครที่ไม่อยากจาะตระกูลร่ำรวยเหล่านั้นไป

จู้หลินหลินยิ้มและพูดออกมาว่า “ฉันไม่มีทางเสียใจ”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จู้หลินหลินออกไปจากบ้านตระกูลจู้ แต่การกักบริเวณเธอในครั้งนี้เป็นการทำร้ายจิตใจเธออย่างมาก

เธอไม่มีวันกลับมาที่ตระกูลจู้อีกแล้ว

ฉินจุนพาจู้หลินหลินออกมา ทั้งสองคนเดินทางไปที่ตระกูลจู้กรุ๊ป ซึ่งเป็นตึกธุรกิจที่หรูหราที่สุดในตงไห่

ตอนที่มาถึงหน้าประตู รปภ.มองเห็นจู้หลินหลินเดินเข้ามา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย รีบเข้ามากล่าวทักทายทันที

“ประธานจู้!”

หลังจากที่จู้หลินหลินขึ้นลิฟต์ไป รปภ.ก็รีบหยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาทันที

“ท่านประธานจู้ จู้หลินหลินมาที่นี่!”

ในตอนนั้นจู้หมิงกำลังประชุมอยู่ที่ห้องประชุมใหญ่ หลังจากที่ผ่านการประชุมมาหลายวันสมองของเขาเหนื่อยล้า รวมกับแรงกดดันต่างๆ แต่ตอนนี้ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว จู้หมิงกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ โกงหุ้นของจู้หลินหลินทั้งหมด รวมถึงบริษัทยาเหวินเหอ

เมื่อได้ยินคำพูดของ รปภ. จู้หมิงก้หัวเราะออกมา

มาแล้วจะทำไม ทุกอย่างตกลงกันเรียบร้อยแล้ว!

ประตูถูกเปิดออก จู้หลินหลินเดินเข้ามา สีหน้าของทุกคนแปลกไปเล็กน้อย

จู้หมิงยิ้มและพูดออกมา “จู้หลินหลิน เธอมาที่นี่ทำไม ตอนนี้เธอเป็นแค่พนักงานธรรมดาของบริษัทเราแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการประชุมสามัญผู้ถือหุ้นครั้งนี้”

จู้หลินหลินหรี่ตาลง พูดออกมาอย่างเยือกเย็นว่า “คุณลุงจะหน้าไม่อายไปหน่อยเหรอ ลุงจะเอาหุ้นของลุงออกไปฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่หุ้นของฉันในบริษัทยาเหวินเหอ ลุกยังกล้ามายุ่ง?”

จู้หมิงหัวเราะออกมา “บริษัทยาเหวินเหออะไร บริษัททั้งสามของพวกเรามันเป็นหนึ่งเดียวกันตั้งแต่แรกแล้ว มันไปเป็นบริษัทของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่? ตอนนี้มีแค่บริษัทยาตระกูลจู้เท่านั้น และผู้ถือหุ้นรายใหญ่ก็คือฉัน จู้หมิง! และตัวเธอเองก็เป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆ และตอนนี้ฉันใช้อำนาจของฉันในการไล่เธอออกไปจากห้องประชุมนี้!”

“นี่….” ใบหน้าของจู้หลินหลินเต็มไปด้วยความโกรธ คนคนนี้ไรยางอายเสียจริง!

ในตอนนั้นฉินจุนก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม พร้อมพูดออกมาอย่างเยาะเย้ยว่า

“ช่างเป็นคนที่มีอำนาจที่ยิ่งใหญ่เสียจริง”

เมื่อเห็นฉินจุนปรากฎตัวออกมา สีหน้าของจู้หมิงเปลี่ยนไปทันที เขามองมาที่ฉินจุนและถอยหลังกลับไปสองสามก้าว

คนอื่นๆไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น แต่จู้หมิงรู้อยู่แก่ใจ ฉินจุนไม่ได้ตายไปแล้วเหรอ?

ตระกูลซูกับตระกูลหัวใช้กำลังไปตั้งมากมายขนาดนั้น ใช้กำไรในสิบปีข้างหน้าเพื่อจ้างสุดยอกนักฆ่าจำนวน 20 คนมาจัดการกับฉินจุน แต่ทำไมฉินจุนยังไม่ตาย? เขาเป็นอมตะหรือยังไง?

เมื่อเห็นสีหน้าของจู้หมิงขาวซีด ฉินจุนจึงหัวเราะและพูดออกมาอย่างเยือกเย็นว่า “ทำไม แปลกใจมากเหรอว่าทำไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่? คิดว่าจ้างคนพวกนั้นมาจัดการกับฉันแล้วนายก็มานั่งสบายใจอยู่แบบนี้นะเหรอ?”

ใบหน้าของจู้หมิงแข็งทื่อ พูดอะไรติดๆขัดๆ

“นายพูดอะไรออกมา นั่นมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน?”

จู้หมิงแสร้งทำเป็นสงบ “นี่คือการประชุมสามัญผู้ถือหุ้นของเรา นายเป็นคนนอก ไม่ทราบว่าเข้ามาในฐานะอะไร?”

ฉินจุนยิ้มและพูดออกมาว่า “มีดูอะไรสนุกๆ”

“เอ๋? สนุกที่ว่ามันคืออะไร?” จู้หมิงขมวดคิ้วและถามออกมา

หลังจากที่เสียงของเขาเงียบลง จู่ๆก็มีคนผลักประตูเข้ามา เขาเข้ามาในชุดของนายธนาคาร

“ผู้จัดการซุน คุณมาได้อย่างไร?”