ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 322

คำพูดของฉินจุนนั้นไม่ได้เป็นคำคุยโว้โอ้อวด ถังเสินหมายเลข2ก็ไม่สามารถมีชื่อเสียงและโด่งดังได้ตลอดไป เนื่องจากฉินจุนสามารถเขียนถังเสินหมายเลข3ออกมาใหม่ได้ ซึ่งสิ่งที่ได้มาจะมีประสิทธิภาพที่มากกว่า

และตอนนี้อาจารย์ของเขาก็อยู่ข้างๆการ ถ้าหากเย่ซวนหยวนลงมือจริงๆ สิ่งที่ได้ออกมาใหม่มันจะยิ่งพิเศษกว่าแน่นอน ดังนั้นถังเสินหมายเลข2จึงไม่ได้มีค่ามากมายอะไรขนาดนั้น

สีหน้าของจู้หมิงขาวซีด มองไปที่ท่าทางของจู้หลินหลิน ดูแล้วไม่มีวี่แววว่าเธอจะช่วยตนเองเลย เขารีบหยิบโทรศัพท์?ออกมา จากนั้นโทรไปหาคุณปู่

“ฮัลโหล! คุณปู่ซูใช่ไหม ฉันคือจู้หมิง ฉันมีเรื่องให้คุณช่วย….”

“ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด…..”

จู้หมิงยังไม่ทันพูดจบ โทรศัพท์ก็ถูกวางลงไปแล้ว

จู้หมิงต้องการที่จะพึ่งพาตระกูลซู ตอนแรกเขาคิดจะพึ่งพาคุณปู่ท่านที่สองของตระกูลซู ซูจินเลี่ย แต่น่าเสียดายที่เขาตายไปก่อนแล้ว ส่วนคนที่เขาเพิ่งโทรไปเมื่อสักครู่ เขาไม่เคยเห็นคนอย่างจู้หมิงอยู่ในสายตาอยู่แล้ว

เนื่องจากการตายของซูจินเลี่ยนั้นมีเรื่องเกี่ยวพันกับจู้หมิง หากหากเขาไม่เปิดเผยข้อมูลออกไป ลูกชายของตระกูลซูละตระกูลหัวคงไม่ต้องตาย

เมื่อโทรศัพท์ถูกวางลงไป ตอนนี้จู้หมิงก็เหมือนกับตายทั้งเป็น ตอนนี้เขานั่งเก้าอี้ไม่ติด ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกับคนแก่ที่มีอายุเป็นร้อยๆปี

จบแล้ว จบแล้วจริงๆ เขาได้เงินมาจากซวนหยวนกรุ๊ป 5 พันล้าน ธนาคารอีก 5 พันล้าน รวมเป็นหนึ่งหมื่นล้าน เขาไม่มีทางคืนหมดแน่

อย่างว่าแต่เงินทุกหมุนเวียนเลย ต่อให้ขายบริษัททั้งบริษัทมูลค่าทั้งหมดยังไม่ถึง หมื่นล้านเลยด้วยซ้ำ

แม่งเอ้นจะเอาเงินหมื่นล้านมาจากที่ไหนวะ!

จู้หมิงก้มหน้าลง คิดอยู่สักครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็กดโทรศัพท์โทรออกไปอีกครั้ง

“ผู้จัดการซุน ไม่ต้องรอถึงพรุ่งนี้หรอก ฉันจะประกาศล้มละลายในวันนี้ ทรัพสินทั้งหมดของบริษัทยาตระกูลจู้จะตกเป็นของธนาคาร”

ผู้ถือหุ้นทุกคนตื่นตกใจ

“ประธานจู้ คุณหมายความว่าอย่างไร แล้วหุ้นของพวกเราหละ?”

“ประธานจู้ นี่มันคือเงินเก็บทั้งชีวิตของฉัน ฉันจะต้องเสียมันเพราะคุณแบบนี้เหรอ?”

“ประธานจู้ ไอเวร แม่มึงเอ้ย!”

ผู้ถือหุ่นจำนวนมากอาศัยบริษัทยาตระกูลจู้ในการดำเนินชีวิต ก่อนหน้านี้ในตอนที่อยู่ในมือของจู้หลินหลิน ทุกปีจะมีซองแดงเป็นของขวัญ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวในการดำเนินชีวิต แต่ในตอนนี้หละ? ไม่ต้องพูดถึงซองแดง แค่เงินทุนยังไม่เหลือเลย

ประธานจู้คนนี้ มารับช่วงบริษัทต่อยังไม่ถึง 7 วัน แต่กลับทำให้บริษัทต้องล้มละลาย เขาก็ไม่ต่างอะไรกับขยะคนหนึ่ง!

ผู้ถือหุ้นหลายคนรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาเข้าไปหาจู้หมิงและทุบตีเขาทันที จู้หลินหลินที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ทำเป็นไม่เห็นอะไร เนื่องจากเธอไม่ได้สนใจเขาตั้งแต่แรก

เธอรักบริษัทนี้มาก และให้อะไรมากมาย แต่ก็เหมือนกับที่ฉินจุนพูด คนของตระกูลจู้ไม่รู้จักการตอบแทนบุญคุณ

จู้หมิงถูกลุมทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก ผู้ถือหุ้นเหล่านั้นก็ทุบตีเขาจนพอใจ บรรยากาศเงียบลง สายตาของทุกคนมองไปที่จู้หลินหลิน สายตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยความหวัง

“ประธานจู้ คุณช่วยพาพวกเราไปด้วย”

“ใช่ พวกเราวางใจคุณมากกว่า จู้หมิงคนนี้มันไร้ค่า”

“ประธานจู้ พวกราไม่อยากไป!”

ทุกคนต่างพูดยกย่องจู้หลินหลินออกมา และเอามาเปรียบเทียบกับจู้หมิง

จู้หลินหลินยิ้มและพูดออกมาว่า

“ได้ ถ้าทุกคนเต็มใจที่จะตามฉันไป ฉันจะสร้างบริษัทยาเหวินเหอขึ้นมาใหม่ และจะไม่เปลี่ยนแปลงรายชื่อผู้ถือหุ้นรายเดิมแม้แต่คนเดียว”

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นดีใจขึ้นมาทันที!

“ขอบคุณประธานจู้มาก!”

เมื่อจู้หมิงได้ยินผู้ถือหุ้นเหล่านั้นพูดออกมา ความโกรธในใจของเขาก็ลุกขึ้นมาทันที เขาค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก

“จู้หลินหลิน เธอกำลังฝันไปหรือเปล่า เธอคิดว่าเธอเป็นใคร คิดว่าการสร้างบริษัทใหม่ขึ้นมามันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? และเธอคิดว่าซวนหยวนกรุ๊ปกับเมิ่งกรุ๊ปยังมีเงินสำรองให้เธออยู่อย่างนั้นเหรอ?”