จู่ๆ ฉินจุนก็พุ่งไปข้างหน้าสองสามก้าว และเห็นเพียงว่าเห็นเขาเอียงศีรษะภายใต้การเคลื่อนไหวที่เร็ว เขาก็หลบวิถีของกระสุนปืนได้อย่างง่ายดาย
ร่างของฉินจุนเคลื่อนไหวราวกับสายลม และเขาก็รีบวิ่งไปเข้าหาเกาเฉินอย่างรวดเร็ว เขายื่นมือออกมาและบีบคอของเกาเฉินโดยตรง เขาออกแรงนิ้วมือทั้งห้านิ้วของเขา เสียงแกรกดังขึ้นและเกาเฉินก็ถูกฆ่าตายในทันที
ก่อนที่บอดี้การ์ดทั้งสองคนจะตอบโต้ ฉินจุนก็กระโดดลงไปที่หน้าต่างแล้ว
จากนั้นผู้หญิงบนเตียงก็ตอบสนองและกรีดร้องทั้งที่หลับตา
……
ในไม่ช้าฉินจุนก็กลับมาที่ต้วนเป่าตง
เมื่อเห็นฉินจุนกลับมาต้วนเป่าตงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “คุณฉินเป็นอย่างไรบ้าง คุณไม่เจอเกาเฉินใช่ไหม?ผมบอกแล้ว ผู้ชายคนนั้นระมัดระวังตัวมาก คิดที่จะจับเขาละก็ …… ”
ก่อนที่ต้วนเป่าตงจะพูดจบฉินจุนก็หยิบผ้าขาวออกมาแล้วพูดขณะเช็ดมือว่า
“ตายแล้ว”
ต้วนเป่าตงผงะไปครู่หนึ่ง “ตายแล้ว อะไรตายแล้ว?”
ฉินจุนกล่าวว่า “เกาเฉินตายแล้ว”
“หือ? คุณฉิน ล้อเล่นหรือเปล่า?”
ฉินจุนพูดเบา ๆ “คุณมองฉัน ฉันเหมือนคนกำลังพูดเล่นเหรอ?”
ใบหน้าของต้วนเป่าตงค่อยๆเปลี่ยนไปจากรอยยิ้มในตอนแรกเป็นความตกใจและจากนั้นก็กลายเป็นความภูมิใจ
ถ้าเป็นคนอื่นยพูด เขาคงไม่เชื่ออย่างแน่นอน ถ้าเกาเฉินตายอย่างง่ายดายเช่นนี้แล้ว เขาจะไม่กลายเป็นหัวหน้าของเมืองหลวงได้อย่างไรกัน
แต่คำพูดของคุณฉิน ไม่ผิดแน่ คุณฉินฆ่าเกาเฉินแล้วจริงๆ!
ไม่กี่นาทีต่อมาต้วนเป่าตงและเพ่ยเหลียงได้รับโทรศัพท์พร้อมกัน
“ฮัลโหล พ่อแม่! ออกมาแล้วเหรอ? พวกคุณหนีออกมาได้ยังไงกัน?
“น้อง! เธอออกมาแล้วงั้นเหรอ?”
เมื่อเกาเฉินตาย จินหลงไม่มีผู้นำ และพี่น้องเหล่านั้นต่างก็มองหาทางออกสำหรับตัวเอง จะมีใครสนใจครอบครัวของต้วนเป่าตงและเพ่ยเหลียงกัน?
ในเวลานี้เมืองหลวงของจังหวัดเกิดความยุ่งเหยิงขึ้นและญาติของพวกเขาก็หนีออกมาได้หมดแล้ว
ทั้งสองดีใจมาก “สุดยอดไปเลย คุณชายฉิน คุณคือพระเจ้า!
ฉินจุนกลายเป็นพระเจ้าในหัวใจของพวกเขาอีกครั้ง
ที่แท้มันก็เป็นเกมของมนุษย์ เมื่อคุณชายฉินกลับมาแก้ไข ปัญหาทั้งหมดก็ได้รับการแก้ไขโดยทันที
ทั้งสองคนตื่นเต้นมากจนเริ่มโทรสั่งและติดต่อกับผู้มีอำนาจคนก่อน ติดต่อคนที่เคยทำงานกับพวกเขา
ในไม่ช้าพระอาทิตย์ก็ขึ้น และขอทานก็ออกมา “ทำงาน”
หลิวเค่อขับรถบีเอ็มหยุดรถ และลงจากรถ เขาสวมเสื้อผ้าขอทานที่ขาดรุ่งริ่ง และเตรียมที่จะขอทานต่อไป
เมื่อเห็นต้วนเป่าตงและคนอื่นๆ ยืนอยู่ที่นี่ เขาก็ตกใจ
“ฮะ? นี่ขาของแกยืนได้แล้วเหรอ? นี่พวกแกแกล้งทำเป็นหือกับฉันใช่ไหม? พวกแกสามคนนี่มันยอดเยี่ยมจริงๆ แสร้งทำได้เหมือนกว่าฉันซะอีก! ”
หลังจากนั้นหลิวเค่อก็เตะต้วนเป่าตงเข้าไป
แกนี่แม่ง รนหาที่ตายจริงๆ!
ก่อนที่ต้วนเป่าตงจะลงมือ หลงอี้ฮุยก็พุ่งไปข้างหน้าคว้าแขนของหลิวเค่อ แล้วกดไหล่ของเขาไปที่พื้น จากนั้นคว้าแขนของเขาพันขา จับไขว้เพื่อล็อกแขน และดันเอวให้ตั้งตรง
เพียงคลิกเดียว แขนของหลิวเค่อก็หักทันที
“อ๊ะ! แกกล้าดียังไงกล้าลงมือกับฉัน เชื่อไหมฉันจะให้พี่เฉินฆ่าครอบครัวของพวกแกทิ้งซะ!”
ต้วนเป่าตงเยาะเย้ย “พี่เฉินงั้นเหรอ? แกไปขุดหลุมฝั่งศพให้มันเถอะ!!”
หลังจากพูดเสร็จต้วนเป่าตงก็ถอดเสื้อผ้า รัดคอของหลิวเค่อแล้วดึงเขาเข้ามาใกล้ๆ
ภายในเวลาสิบวินาทีหลิวเค่อตาเหลือกและสุดท้ายก็ขาดอากาศหายใจตาย
ต้วนเป่าตงไม่กล้าลงมือตอนนั้นก็เพราะสมาชิกในครอบครัวของเขาถูกคุกคาม ไม่เช่นนั้นต้วนเป่าตงก็จะเป็นหมาป่าดีๆนี่เอง ใครจะกล้ามายั่วโมโหเขาได้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง