ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 335

นี่มันคือยาจีนสองชนิด

ถ้าตามเหตุผลแล้ว การได้ยาสองตัวนี้มามันก็ไม่น่าจะเป็นอะไร มันเป็นยาเพื่อสุขภาพที่ผู้สูงอายุส่วนมากมักจะได้มา สำหรับอายุของป้าเฟิง ดื่มสักนิดก็ไม่น่าเป็นอะไร

แต่จู่ๆป้าเฟิงจะเป็นลมไปได้ยังไงกันและชีพจรของป้าเองก็แปลกมาก มันต้องมีบางอย่างผิดปกติ

ฉินจุนมองไปที่ส่วนผสมของยาทั้งสองนี้ เค้าก็ขมวดคิ้วขึ้นมา

“ป้าเฟิง นอกจากยานี้แล้ว พวกเค้าให้อะไรป้าอีกไหม?”

ป้าเฟิงส่ายหัว “ฉันไม่ได้กินอะไรเลย พวกเค้าให้ฉันกินผลไม้เพิ่มเติม”

ฉินจุนก็หัวเราะขึ้นมา “ผมเข้าใจแล้ว เป็นหมอที่ไร้เดียงสาจริงๆ โรงพยาบาลไหนสั่งยาให้ป้า?”

ป้าเฟิงหยิบรายการใบสั่งยาขึ้นมาแล้วยื่นมันให้กับฉินจุน

ด้านบนมันเขียนว่า โรงพยาบาลเพื่อประชาชน หัวหน้าแผนก นายแพทย์หลินเยวี่ยเหยา

…

ที่โรงพยาบาลเพื่อประชาชนในตอนนี้ห้องผ่าตัดมันก็วุ่นวายขึ้นมาอีกครั้ง ในฐานะแพทย์ประจำ หลินเยวี่ยเหยาในตอนนี้ก็เต็มไปด้วยเหงื่อ

“หัวหน้าหลิน เราควรทำยังไงดี อาการของผู้ป่วยไม่ปกติ เราจะสามารถผ่าตัดได้ไหม?”

ผู้หญิงบนเตียงผ่าตัดเธอชื่อเสวี่ยหยู่เชียว สามีของเธอเป็นบอสใหญ่ของตงฉีในมณฑลนี้

ตงฉีกรุ๊ปในในมณฑลฮั่นตง เป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงในประเทศ เกือบ 30%ของรถยนต์ในประเทศนี้ผลิตที่นี่และมากกว่า 70% ของรถยนต์ในโลกนี้ผลิตจากตงฉีกรุ๊ป

นี่มันก็แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของตงฉีกรุ๊ป บริษัทของพวกเค้ามันค่อนข้างดังระดับประเทศและระดับโลก

เสวี่ยหยู่เชียวเป็นบอสหญิงของตงฉี หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอในโรงพยาบาลนี้ หลินเยวี่ยเหยาจะไม่สามารถรับผิดชอบได้

หลินเยวี่ยเหยากัดฟัน “อย่ากังวลเรื่องตัวตนของเธอ มาพูดถึงการผ่าตัดกันก่อน มันไม่ใช่การผ่าตัดใหญ่ มันเป็นแค่การล้างท้อง เธอจะตายไม่ได้ รีบหน่อยหละกัน!”

ภายใต้การดำเนินการของหลินเยวี่ยเหยาและผู้ช่วยของเธอ เธอช่วยเสวี่ยหยู่เชียวล้างท้องของเธอ

เสวี่ยหยู่เชียวคนนี้ มันบอกได้เลยว่าเธอไม่ได้อยู่ในอาการโคม่า เธออยู่ในอาการกึ่งกลับกึ่งตื่น เธอสับสนและอยู่ในภวังค์ ในตอนที่เธอเข้ามาที่โรงพยาบาลฟองที่ปากของเธอก็น่ากลัวมาก

หลังจากล้างท้องแล้วในที่สุดหลินเยวี่ยเหยาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เค้าออกจากห้องผ่าตัดและกลับไปที่ห้องทำงานและเริ่มตรวจสอบยาที่ผู้ป่วยใช้มา

เมื่อเห็นยาคุมกับยาบำรุงเลือด เยวี่ยเหยาก็ขมวดคิ้วขึ้นมา

ยาที่เธอสั่งให้กับคนไข้ไม่มีสองยานี้

แม้ว่าโรงพยาบาลของพวกเค้าจะขายยาสองชนิดนี้ด้วย แต่ก็เป็นความร่วมมือกับคนนอกเท่านั้นและเป็นผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพ

หลินเยวี่ยเหยามักจะไม่ชอบสั่งจ่ายผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพให้กับผู้ป่วย แพทย์บางคนจะได้รับค่าคอมมิชชั่นในการสั่งจ่ายผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพพวกนี้ ดังนั้นพวกเค้าจึงชอบสั่งจ่ายยาบำรุงเลือดพวกนี้ เค้าไม่ชอบทำเงินด้วยวิธีการที่ไม่ถูกต้องแบบนี้ ดังนั้นหลินเยวี่ยเหยาก็เลยไม่เคยสั่งยาชนิดนี้

หลินเยวี่ยเหยาก็กำลังจะออกไปพร้อมกับยาสองขวดนี้ จู่ๆก็มีชายของคนที่เดินเข้ามาในห้องทำงาน

คนหนึ่งแก่ คนหนึ่งอายุน้อย คนหนึ่งเป็นคณบดี อีกคนเป็นลูกชายของคณบดี

ลูกชายของคณบดีชื่อโจวคุน เค้าเป็นลูกน้องของหลินเยวี่ยเหยา ยานี้ถูกบังคับโดยโจวคุนให้การแก้ไขใบสั่งยาของหลินเยวี่ยเหยา

หลินเยวี่ยเหยากำลังจะไปหาเค้าเพื่อถามเรื่องนี้พอดีเลย แต่โจวคุนก็มาที่นี่ด้วยตัวของเค้าเอง

“โจวคุน! นี่มันเรื่องอะไรกัน เธอจะแก้ใบสั่งยาของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตทำไม? นี่มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ!”

ดังนั้นโจวคุนเองก็กลัวความผิดพลาดทางการแพทย์ แต่หลินเยวี่ยเหยาก็ไม่กลัวอะไรเลย?

นี่มันก็จะเป็นรอยด่างพล้อยไปตลอดชีวิต ถ้าความผิดของหลินเยวี่ยเหยาเป็นความผิดของเธอเอง เธอจะรับมันไว้อย่างแน่นอน แต่มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่านี่เป็นความผิดของคนอื่น เธอจะไปรับผิดแทนเค้าได้ยังไงกัน?

สีหน้าของคณบดีโจก็จมลง เค้าไม่ชอบใจเลย

“หลินเยวี่ยเหยา ตอนที่ฉันให้เธอมาเป็นหัวหน้า ฉันไม่ลังเลเลยที่จะเซ็นชื่อของเธอเลย เธอตัดสินใจจะทำกันอย่างนี้ใช่ไหม?”

หลินเยวี่ยเหยาก็พูดขึ้นมาว่า “คณบดีโจว อย่าทำกับฉันแบบนี้ ฉันสมัครเป็นหัวหน้า ประสบการณ์กับวุฒิการศึกษาของฉันมีคุณสมบัติครบถ้วน มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย อย่ามาใช้สิ่งนี้เพื่อข่มขู่ฉัน ”

สีหน้าของคณบดีโจวก็ดูไม่ได้เลย ท่าทีของหลินเยวี่ยเหยามันทำให้เค้าอารมณ์เสียมาก

“หัวหน้าหลิน ให้ฉันพูดให้ชัดนะ คุณต้องแบกรับความผิดพลาดทางการแพทย์นี้ซะ ถ้ารักษาไม่ได้ก็ต้องรักผิดชอบ ฉันเป็นคณบดีและคุณเป็นแค่หัวหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องมันก็น่าจะชัดเจนแล้วหนิ?”

เมื่อหลินเยวี่ยเหยา ได้ยินแบบนี้ เธอก็ไม่พอใจกับท่าทีของคณบดีโจวแบบนี้เลย

“คณบดีโจว ฉันขอโทษ ฉันไม่ยอมการข่มขู่ของคุณหรอกนะ แม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าของฉัน แต่คุณก็ไม่สามารถมาสั่งให้ฉันทำเรื่องผิดกฎหมายได้ โปรดทบทวนเรื่องนี้ด้วย”

ปัง!

คณบดีโจวตบโต๊ะอย่างดุเดือด “หลินเยวี่ยเหยา! อย่าให้ฉันทำในสิ่งที่ฉันไม่อยากทำนะ!”

ทันทีที่เสียงหายไป เสียงของฉินจุนก็ดังมาจากที่ด้านนอกประตูในทันที

“หึหึ ฉันคิดว่าคณบดีน่าจะไม่อยากทำนะ!”

หลังจากนั้น ฉินจุนก็ผลักประตูดันเข้าไป