……..
หลังจากที่ออกมาฉินจุนก็เดินไปที่ห้องทำงานของหลินเยวี่ยเหยา และพูดคุยกันสองสามคำ หลินเยวี่ยเหยาเริ่มสงสัยเกี่ยวกับลูกพี่ลูกน้องคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ
“ใบสั่งยาเมื่อสักครู่ นายมองออกได้อย่างไร?”
นี่เป็นยาสูตรลับสองขนานผนวกกับผลไม้ถึงจะออกมาเป็นตัวยา นี่มันเป็นสูตรลับจริงๆ ไม่มีใครดูออกแน่นอน
ขนาดผู้อาวุโสที่เป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้ยังมองไม่ออก แล้วทำไมฉินจุนถึงมองมันออก?
แต่ท่าทางของเขาในตอนที่เห็นมันไม่ใช่ท่าทางของคนที่เพิ่งจะมองออก แต่มันเป็นท่าทางของคนที่รู้อยู่ตั้งนานแล้ว ในตอนที่เขาพาป้าเฟิงเข้ามา อาจจะเป็นเพราะเขารู้ว่าใบสั่งยานี้ไม่ถูกต้อง
ฉินจุนยิ้มและพูดออกมาว่า “นายลองเดาดู?”
หลินเยวี่ยเหยาคิดว่ายังไงฉินจุนก็คงไม่มีความสามารถทางการแพทย์ที่เก่งขนาดนั้น ฉินจุนเองก็คิดว่ามันน่าสงใจ จึงไม่ได้อธิบายออกไป
หลินเยวี่ยเหยาขมวดคิ้วและพูดออกมาว่า “คงจะไม่ใช่ตำราแพทย์ลับนั่นอีกใช่ไหม? ครั้งที่แล้วนายบอกว่าจะให้ฉันยืมหนังสือเล่มนั้นไม่ใช่เหรอ แล้วเมื่อไหร่จะเอามาให้ยืม?”
“เอ่อ….” ฉินจุนตอบไม่ถูก เขายังไม่ได้เขียนเลยจะไปเอาหนังสือที่ไหนมา? “เดือนหน้าแล้วกัน เดือนหน้าฉันจะเอาหนังสือมาให้นาย”
“ได้ งั้นฉันจะส่งนายละกัน”
ฉินจุนและหลินเยวี่ยเหยาเดินออกมาจากห้องทำงาน
เมื่อถึงหน้าประตู หลินเยวี่ยเหยาก็เงยหน้ามองไปที่รายชื่อที่ติดอยู่ข้างกำแพง บนนั้นมีรูปถ่ายและชื่อแพทย์ ผู้อำนวยการ รองผู้อำนวยการ ศาสตราจารย์ ผู้เชี่ยวชาญ และอื่นๆ
แต่แค่มองไปแวบเดียวก็รู้ว่ามีภาพใหม่ถูกติดอยู่
นั่นก็คือภาพของฉินจุน!
หลินเยวี่ยเหยามองดูรูปภาพที่กำแพงพักหนึ่ง มองดูคำอธิบายใต้ภาพของฉินจุน
“ฉินจุน”
“แพทย์ชำนาญการพิเศษโรงพยาบาลเพื่อประชาชน”
“รักษาโรคที่รักษาได้ยาก”
การแสดงออกของหลินเยวี่ยเหยาดูตื่นเต้นมาก
“แพทย์ชำนาญการพิเศษ? นี่นาย?”
เมื่อเห็นคำแนะนำนั้นแล้ว หลินเยวี่ยเหยาเองก็ไม่อยากจะเชื่อกับสายตาของตัวเอง เธอเป็นแค่หัวหน้าแผนกธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น แต่ฉินจุนเป็นถึงผู้ชำนาญการพิเศษ?
ฉินจุนยิ้มและพูดออกมาว่า “ทำไม สุดยอดเลยใช่ไหม?”
หลินเยวี่ยเหยาไม่รู้จะพูดอะไรออกมา “สุดยอดก็บ้าละ ผู้อำนวยการให้ตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญนานนายก็กล้าไปรับเนาะ ถ้าหากมีคนไข้เข้ามาหานายจริงๆแล้วนายรักษาไม่ได้ นายจะทำอย่างไง?”
ฉินจุนพูดออกมาว่า “ฉันไม่เข้ารักษา แค่มีชื่ออยู่เฉยๆ”
หลินเยวี่ยเหยาเบะปาก เจ้าคนนี้นี่โชคดีจริงๆ ก็แค่รักษาคนไข้ที่รักษายากด้วยตำราแพทย์ลึกลับที่มีอยู่ แค่นี้ผู้อำนวยการหลี่ก็เห็นความสามารถและยกย่องเขาขึ้นมา
แน่นอน ฉินจุนมีชื่อเสียง หลินเยวี่ยเหยาเองก็ดีใจ
เธอแค่กังวลว่าชื่อเสียงที่ฉินจุนมีมันจะไม่เหมือนกับความเป็นจริง มีชื่อเสียงที่โด่งดังแต่ไม่มีทักษะแบบที่ว่า สุดท้ายแล้วมันอาจจะส่งผลเสีย
“ใช่แล้วฉินจุน ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่าในทีวีจะมีรายการใหม่ออกมารายการหนึ่งชื่อว่า การประชุมใหญ่การแพทย์แผนจีน มันเป็นรายการของแพทย์แผนจีนโดยเฉพาะ เมื่อถึงเวลานายเองก็มาดูได้!”
“ได้เลย”
ถ้าหากมีรายการอย่างที่ว่าจริงๆ ฉินจุนจะต้องมาดูอย่างแน่นอน
……
และในตอนนั้นวงการแพทย์แผนจีนก็เกิดความฮือฮาขึ้น เพิ่งจะมีข่าวออกมาว่า หวงเหวินจิงที่เป็นแพทย์แผนจีนรุ่นใหญ่วัย 90 ปีได้เสียชีวิตลงแล้ว
เดิมที่หมอจีนหนึ่งคนเสียชีวิตมันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าตกใจอะไรมากมาย อยากมากก็แค่มีผู้ป่วยที่เขาเคยรักษาและเพื่อนในวงการไปงานศพของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง