ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 345

แต่ก่อนท่านผู้อาวุโสหวงเหวินจิง ถือว่าเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่ทรงอิทธิพลที่สุดภายในประเทศ ท่านมีความเชี่ยวชาญในทุก ๆ ด้าน แม้จะอายุแปดสิบเก้าสิบปีแล้วแต่ท่านก็ยังลงมือรักษาเอง ได้รับความเคารพจากผู้คนจำนวนมาก

พอท่านอาวุโสเสียชีวิตไป ก็ไม่รู้ว่าหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ตกไปอยู่ที่ใคร แพทย์ผู้เชี่ยวชาญในประเทศที่มีชื่อเสียงก็มีเพียงไม่กี่คน ทุกคนต่างเริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา

“ท่านอาจารย์หมอเหยียนหรือเปล่า ท่านอาจารย์หมอเหยียนก็เป็นแพทย์แผนจีนระดับประเทศคนแรก ๆ เลยนะ คุณสมบัติก็พร้อม ระดับความสามารถก็แน่นอนอยู่แล้วว่าท่านเก่งมาก ๆ ”

“ฉันว่าท่านอาจารย์หมอจง ท่านอาจารย์หมอจงนอกจากจะเก่งด้านอื่น ๆ แล้ว การรักษาเด็กของท่านก็เก่งมาก ๆ สมัยนี้คนที่สามารถรักษาเด็กได้ถึงจะเป็นปรมาจารย์”

“ที่พวกเธอพูดมาก็มีความเป็นไปได้ ไม่มีท่านอาวุโสหวงแล้ว ตอนนี้ภายในประเทศยังเลือกผู้นำมาแทนไม่ได้”

ฉินจุนก็เองก็เห็นข้อมูลพวกนี้ในอินเทอร์เน็ต แต่ว่าเขาก็แค่ดูแบบผ่าน ๆ ไม่ได้สนใจอะไร

จู่ ๆ ซูเหวินฉีก็ส่งข้อความวีแชทมาหาเขา “ฉันได้ยินมาว่าการประชุมใหญ่การแพทย์แผนจีนจะเริ่มแล้ว นายอยากได้ตั๋วไหม ให้ฉันซื้อตั๋วให้ไหม？”

ฉินจุนยิ้ม “ฉันไม่เอา ฉันสามารถเข้างานได้”

ซูเหวินฉีส่งสติกเกอร์OKกลับมา “งั้นฉันไปทำงานต่อละ”

ฉินจุนรู้สึกว่ามันน่าสนใจมาก ๆ ที่ซูเหวินฉีที่ยุ่งตลอดทั้งวันยังตระหนักได้ว่าจะซื้อตั๋วให้เขา

เพียงแต่ซูเหวินฉีไม่รู้ว่า ฉินจุนไม่ใช่แค่สามารถเข้าไปในงานได้ แต่ยังเป็นถึงวิทยากรหลักทางการแพทย์ ถ้าหากเธอเห็นในทีวีว่าเขาเป็นวิทยากรหลักทางการแพทย์ คาดว่าน่าจะงงไปเลย

ฉินจุนโทรศัพท์หาเย่หวันเอ๋อและข่งฝานหลิน จากนั้นทั้งสองคนก็รีบมาทันที

“คุณฉิน ให้ผมเป็นผู้ช่วยคุณได้เหรอ？”

ฉินจุนพยักหน้า “ใช่ มีคนไข้บางรายที่จำเป็นต้องมีผู้ช่วย ถึงเวลานั้นนายนั่งข้างฉันก็พอ”

ข่งฝานหลินถูมือของเขาอย่างตื่นเต้นมาก ๆ “ได้ครับ ผมจะพยายามให้เต็มที่”

เพราะถึงอย่างไรข่งฝานหลินก็เป็นแพทย์แผนจีนระดับประเทศ ถึงแม้ว่าวัยวุฒิจะน้อยกว่าคนอื่น ๆ แต่ว่าสำหรับแพทย์ธรรมดาแล้วถือว่าเขาเป็นแพทย์ที่ยอดเยี่ยมมาก ถึงกระนั้นเขาก็รู้สึกกังวลมากเกี่ยวกับการถ่ายทอดสดเพื่อรักษาโรคทางโทรทัศน์

“คุณฉินครับ ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องไปเตรียมตัว แต่งเนื้อแต่งตัวให้ดี ๆ ”

พูดจบข่งฝานหลินก็ไม่แม้แต่จะทานอาหาร เรียกรถไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อเสื้อผ้าเข้าร้านทำผมทันที

ข่งฝานหลินเคยมีประสบการณ์ออกกล้องมาแล้วสองสามครั้ง รู้ดีว่าการแต่งเนื้อแต่งตัวเสียหน่อยจะช่วยเรื่องภาพลักษณ์ ไม่อย่างนั้นเวลาออกโทรทัศน์จะดูแก่อย่างเห็นได้ชัด

เย่หวันเอ๋อเองก็ดีใจมาก เธอไม่ได้เรียนสายนี้ แถมมหาวิทยาลัยก็ไม่ได้เรียน กลับได้มีโอกาสมาร่วมรายการแบบนี้ แม้ว่าเธอจะไม่มีคุณสมบัติพอที่จะได้ขึ้นไปเป็นผู้ช่วย แต่ว่าแค่ได้มาอยู่ในสถานการณ์จริงก็ถือว่าเยี่ยมยอดมาก ๆ แล้ว

ขณะที่เย่หวันเอ๋อกับฉินจุนกำลังรับประทานอาหาร จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวสองคนเดินเข้ามาด้วยกัน เดินไปก็พูดคุยกันไป

“เอ้อ เธอซื้อตั๋วได้หรือยัง？”

“ซื้อได้แล้ว สองใบ เธอวางใจได้หน่า ฉันเป็นหัวหน้าพยาบาลนะ แค่อยากได้ตั๋วสองใบไม่เป็นปัญหาหรอก”

ขณะที่ทั้งสองคนคุยกัน ก็เดินมานั่งที่ที่นั่งด้านข้างของพวกฉินจุน พอเห็นเย่หวันเอ๋อเข้าก็ตกใจทันที

“เอ๊ะ นี่มันเย่หวันเอ๋อไม่ใช่เหรอ？”

เย่หวันเอ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมเป็นพวกเธอไปได้?”

คนที่เข้ามาใหม่นี่เป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลายของเย่หวันเอ๋อ คนหนึ่งชื่อหลิ่วอวี้ คนหนึ่งชื่อฉือเหม่ย

สมัยตอนเรียนอยู่ที่โรงเรียน พวกเธอก็เป็นเหมือนเย่หวันเอ๋อ อยากเรียนต่อทางด้านสายแพทย์พยาบาล แต่สุดท้ายครอบครัวของเย่หวันเอ๋อล้มละลาย ทำให้แม้แต่สอบแอดมิชชั่นเธอก็ไม่ได้สอบ

ฉือเหม่ยเผยสีหน้าเยาะเย้ย “เย่หวันเอ๋อ ไม่ได้เจอกันตั้งนานแน่ะ ตอนนี้เธอทำงานอะไรอยู่เหรอ？”

ถึงแม้ว่าเย่หวันเอ๋อจะไม่ค่อยอยากตอบสักเท่าไหร่ แต่ว่าก็ต้องไว้หน้าหน่อย