ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 352

“…”

รายการการประชุมใหญ่การแพทย์แผนจีนมันก็ครอบคลุมการค้นหายอดนิยม 10 อันดับแรกในแพลตฟอร์ม ในอินเทอร์เน็ตมันก็ค้นหาสิ่งนี้อย่างล้นหลาม

ในตอนแรกการแพทย์แผนจีนเป็นเรื่องเฉพาะทางและการถ่ายทอดสดการประชุมใหญ่การแพทย์แผนจีนมันก็น่าตื่นเต้นมาก นอกจากนี้คำพูดทิ้งท้ายของ ฉินจุนมันก็น่าทึ่งมาก เค้าเป็นลูกศิษย์ของชายชรา สิ่งนี้เองมันก็เป็นการสนทนาที่บ้าระห่ำในหมู่ผู้คนในโลกออนไลน์

ในตอนที่ฉินจุนกำลังล้างเครื่องสำอางและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ฉากหลัง เค้าก็ได้รับข้อความวีแชทของซูเหวินฉี

“นายเองเหรอ?”

ฉินจุนก็แสร้งทำเป็นโง่ “ฉันอะไรกัน?”

“อาจารย์ฉิน ฉันจำคุณได้ อย่ามาเสแสร้งแบบนี้”

ฉินจุนก็ยิ้มขึ้นมา อันที่จริงรูปร่างหน้าตาของเค้าแตกต่างจากในตอนปกติเป็นอย่างมาก แต่ซูเหวินฉีก็ยังคงจำมันได้

เพราะเค้าพูดในนามของตัวแทนแพทย์แผนจีน ดังนั้นเค้าจะต้องจริงจัง แบบนี้เองทรงผม การแต่งกายและน้ำเสียงของฉินจุนก็เลยแตกต่างไปจากปกติ มันดูเชยมาก

แต่ซูเหวินฉี เธอสามารถจำเค้าได้ในทันที

“ถ้านี่ทำให้ทุกคนรู้ว่าคนที่ข่าวลือเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับเรื่องก่อนหน้านี้คือนาย ฉันเดาว่านายน่าจะบลูลี่แน่ มันสามารถทำร้ายนายได้เลยนะ”

ฉินจุนก็ยิ้มและตอบกลับไปว่า “ไม่หรอก ยังไงก็ตามมันก็มองไม่เห็นหน้าของฉันอยู่ดี”

ซูเหวินฉีก็ตอบว่า “จริงเหรอ? ถ้าคุณเห็นด้วย ฉันจะใช้มันจริงๆนะ?”

“ใช้มันเถอะ”

หลังจากนั้นด้วยเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง มันก็มีข้อมูลใหม่โพสลงบนเว่ยป๋อ

ชาวเน็ตบางคนเอารูปถ่ายของแฟนหนุ่มในข่าวลือที่ไปตลาดกลางคืนกับซูเหวินฉีเมื่อสองสามเดือนก่อนมาโพส แล้วพวกเค้าก็เอามาเปรียบเทียบกับอาจารย์ฉิน พวกเค้าพบว่ามันคล้ายกันมาและก็สงสัยว่าเป็นคนเดียวกัน

ในตอนนี้เอง ทุกคนก็เข้าไปดูในเว่ยป๋อของซูเหวินฉีและพบว่าเธอรีโพสต์การประชุมใหญ่การแพทย์แผนจีนเป็นจำนวนมาก รูปภาพของอาจารย์ฉินจำนวนมากบนอยู่บนหน้าเว่ยป๋อของเธอ

ทุกสิ่งมันสามารถคาดเดาได้ ชายลึกลับของซูเหวินฉีก็คืออาจารย์ฉิน!

ก่อนหน้านี้ เรื่องอื้อฉาวของซูเหวินฉีมันเป็นเรื่องที่น่าละอาย มันบอกต่อกันว่าเธอมีเสี่ยเลี้ยง แต่จู่ๆคนๆนี้กลับกลายเป็นอาจารย์ฉิน!

“ไม่คู่ควรเลย!”

“ใช่ ถ้าเป็นคนอื่นก็ยังคู่ควรกับอาจารย์ฉินอยู่บ้าง”

“ที่ฉันพูดไปข้างบนมันผิด มันควรจะเป็นคำว่า ไม่ใครคู่ควรกับซูเหวินฉีเลย”

“โอ้ นางฟ้าเธอมีแฟนแล้วจริง ๆ ขอให้พวกเธอโชคดี!”

“……”

ซูเหวินฉีไม่ตอบกลับอะไร แต่ดูเหมือนว่าเรื่องพวกนี้มันจะได้รับการจัดการแล้ว

อาจารย์ฉินกับซูเหวินฉีในรายการการประชุมใหญ่แพทย์แผนจีน ชื่อของทั้งสองชื่อก็ถูกค้นหาอยู่บนเว็บไซต์หลักอย่างท่วมท้น

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้มันเป็นเพียงการคาดเดาของทีมงานเบื้องหลัง มันไม่เกี่ยวอะไรกับซูเหวินฉีเลย หากต้องการสร้างเรื่องอื้อฉาวกับคนอื่นจริงๆแล้ว ซูเหวินฉีเองก็จะไม่สบายใจ แต่ฉินจุนเองก็คาดเดาเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวนี้เอาไว้แล้ว… เค้าค่อนข้างเฉยเมย

หลังจากออกจากสตูดิโอมาแล้ว หลินเยวี่ยเหยาก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อเข้าไปที่ด้านหลังเวที แต่เธอก็เข้าไปไม่ได้

เนื่องจากมันมีคนมากเกินไปที่ต้องการเข้าหาอาจารย์ฉิน พวกเค้าทั้งหมดต้องการเจออาจารย์ฉิน นอกจากนี้แล้วอาจารย์แพทย์แผนจีนคนอื่นๆก็เป็นไอดอลของพวกเค้าด้วย หากพวกเค้าสามารถถามคำถามไปซักสองสามข้อหรือให้ถ่ายรูปด้วยกันซักหน่อยก็ดี

ดังนั้นหลินเยวี่ยเหยาก็เลยได้รับการปฏิบัติเหมือนกันคนอื่นๆ เธอถูกกันไว้ที่ด้านนอก

หลังจากนั้นไม่นาน ฉินจุนก็เปลี่ยนกลับไปเป็นตัวเองแล้วเดินออกมา มันไม่มีใครรู้จักเค้าเลย ดังนั้นเค้าจึงสามารถออกมาจากประตูได้อย่างราบรื่น

หลินเยวี่ยเหยารู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเค้า “เมื่อกี้นายไปไหนมา ทำไมคุณถึงไม่อยู่ที่นั่น?”

ฉินจุนให้ตั๋วกับเธอ หลินเยวี่ยเหยาตามหาเค้าอยู่นานมาก แต่ก็ไม่เจอ

ฉินจุนก็พูดขึ้นมาว่า “ฉันไปที่หลังเวทีมา ฉันดูอยู่ที่ด้านหลังหนะ”

เมื่อหลินเยวี่ยเหยาได้ยิน เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมาก “ถ้าอย่างนั้นนายเจออาจารย์ฉินไหม?!”

ฉินจุนก็ยิ้มขึ้นมา “ฉันเจอเค้าแล้ว ทำไมเธอถึงอยากรู้จักอาจารย์ฉินหละ?”

หลินเยวี่ยเหยาก็จ้องมองไปที่เค้า “นี่มันไม่ใช้เรื่องไร้สาระนะ นายไม่เห็นเหรอว่าอาจารย์ฉินเค้าหน้าตาเป็นยังไง?”

หลังจากกลับถึงบ้านแล้ว ในช่วงเวลาไม่กี่วันที่ผ่านมาความนิยมของอาจารย์ฉินก็สูงมากขึ้น โทรศัพท์ของเค้ามันก็ดังตลอดเวลา

หลายคนติดต่อฉินจุนเข้ามาผ่านทางรายการ บางคนกำลังมองหาครูและบางคนก็กำลังมองหาความร่วมมือทางการค้า แต่ฉินจุนปฏิเสธพวกเค้าทุกคน

มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉินจุน

ในวันนี้ โทรศัพท์ของฉินจุนก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง นั่นคือจ้าวลี่คุนที่เป็นผู้อำนวยการ

“ผู้อำนวยการจ้าว คงจะไม่ได้มีใครอยากมาฝากตัวศิษย์อีกใช่ไหม?”

จ้าวลี่คุนก็ยิ้มและพูดว่า “อย่ากังวลไป คนที่อยากจะมาฝากตัวเป็นศิษย์ทุกคนฉันกันออกไปให้แล้ว รอบนี้ที่มาหานาย ฉันมีเรื่องอื่น”

“หืม? เรื่องอะไรเหรอ?”

“เท่าที่ฉันรู้ คุณน่าจะมีลุงที่ชื่อฉินหยู่ชูใช่ไหม”

ฉินจุนก็ตกใจขึ้นมาเล็กน้อยแล้วพูดว่า

“ใช่ ลุงของฉันเสียชีวิตไปแล้ว”

ฉินจุนมีลุงสี่คนและป้าสองคน ลุงคนเล็กสุด ฉินหยู่ชู เค้ามีอายุมากกว่าฉินจุนเพียงสิบปีเท่านั้น แต่น่าเสียดายที่เค้าต้องมาเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก

จ้าวลี่คุนผงะไปครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจออกมา

“ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้มา ครั้งนี้ฉันโทรมาหาคุณเพื่อถามคุณว่าลุงของคุณคนนี้เค้ามีทายาทไหม”

ฉินจุนก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “แม้ว่าลุงของฉันเค้าจะมีแฟนหลายคน แต่เค้าก็ยังไม่แต่งงานแล้วก็ยังไม่มีลูกด้วยนะ”

ย้อนกลับไปในตอนนั้น ตระกูลฉินเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ฉินหยู่ชูเค้าเป็นคนดีเป็นเพลย์บอยและก็ยังโรแมนติกมาก

อย่างไรก็ตามเรื่องสำคัญอย่างการแต่งงาน เค้าก็ไม่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง ลุงก็เลยมีแฟนแต่ยังไม่ได้แต่งงาน ดังนั้นการที่เค้าจะไม่มีลูกมันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกอะไร

จ้าวลี่คุนก็พูดขึ้นมาว่า “ฉันถามว่ามันพอจะเป็นไปได้ไหมที่เค้าจะไปมีทายาทอยู่ข้างนอกแต่คุณไม่รู้?”

ฉินจุนก็ประหลาดใจขึ้นมา “ผู้อำนวยการจ้าว นี่คุณหมายความว่ายังไงกัน?”