พอถอดแว่นดำออก รูปร่างหน้าตาของเธอก็พอใช้ได้ ดู ๆ แล้วก็สวยอยู่
ความเป็นจริงแล้วหวังตันตันก็เป็นคนธรรมดา ตัวสูง ผิวขาว หน้าตาธรรมดา แต่ว่าแต่งตัวเป็นก็เท่านั้น
อยู่ในวงการถ้าแต่งตัวไม่เป็นก็ไม่ได้หรอก ถ้านำมาเทียบกับหลินเยวี่ยเหยาแล้ว ถ้ามองในแวบแรกหวังตันตันจะดูสวยกว่าแน่นอน แต่ถ้ามองส่วนต่าง ๆ ดูหุ่นอย่างละเอียดแล้ว หลินเยวี่ยเหยายังสวยกว่า
หวังตันตันเป็นใครกัน?
ทุกคนต่างพากันชะงัก ไม่รู้จะเอายังไงกันต่อ
เพราะรู้ว่าเป็นดาราดัง แต่พอพูดถึงชื่อหวังตันตันพวกเขากลับไม่รู้จักจริง ๆ
ถังเจียนเฉียงฝืนยิ้มออกมา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ ออกมาเปิดเพลง
“ความรักก็เหมือนเหล้า แก้วแล้วแก้วเล่า……”
เมื่อได้ยินท่วงทำนองที่คุ้นเคยนี้ ทุกคนดูประหลาดใจ
ถังเจียนเฉียงเอ่ย “เพลงนี้เป็นผลงานชิ้นโบแดงของหวังตันตัน?ผมว่าทุกคนน่าจะเคยได้ยินใช่ไหมครับ?”
“เคยได้ยิน ๆ ต้องเคยได้ยินสิ เพลงนี้ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดี เวลาไปเต้นกว๋างฉางอู่เราชอบใช้เพลงนี้กัน”
“ไม่คิดว่าเพลงของตันตันจะดังเป็นพลุแตกขนาดนี้ เก่งจริงๆ”
“เจียนเฉียงนี่โชคดีจริง ๆ หาแฟนได้เก่งแบบนี้”
หวังตันตันยิ้มบาง ๆ “เพลงของหนูดัง แต่ว่าหนูไม่ได้ดังหรอกค่ะ แค่ทุกคนชอบก็พอใจแล้ว”
“ดูสิ เป็นถึงดาราดัง แต่พูดจาท่าทางอ่อนน้อมแบบนี้ ต่อไปพวกเราจะเป็นแฟนคลับหนูเองจ้ะ!”
จริง ๆ แล้วหวังตันตันก็เป็นแค่นักร้องในโลกออนไลน์ มีหลายเพลงที่ได้รับความนิยมมาก ได้รับความนิยมเป็นช่วย ๆ
นักร้องเหล่านี้หาเงินได้ไว ไม่ใช่เพื่ออนาคตของตัวเอง แต่เป็นเพียงเพื่อหาเงินมากองไว้ตรงหน้าตัวเองให้ได้มากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจว่าตัวเองจะร้องเพลงอะไร
ถ้าหากยังเปลี่ยนฐานะตัวเองไม่ได้ หรือยังไม่เจอคนรวยสักที โดยปกติแล้วผ่านไปสักสองสามปีก็หมดไฟแล้ว
หวังตันตันเองก็รู้ว่าในอนาคตตัวเองคงไม่มีโอกาสจะได้โด่งดังแล้ว เธออยู่ในวงการมานานมาก เธอค่อนข้างเข้าใจในสถานการณ์จริง ๆ ของตัวเอง
หน้าตาและเสียงแบบนี้ของเธอ โดยปกติแล้วไม่น่าจะได้โด่งดัง
เพราะฉะนั้นรีบหาเงินไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วก็แต่งงานกับผู้ชายดี ๆ
ถังเจียนเฉียงถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นมหาเศรษฐีอะไร แต่ว่าก็เป็นถึงแพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียง อายุยังน้อยแถมยังหล่ออีกด้วย
หวังตันตันก็ไม่ได้คาดหวังอะไรสูง แค่ได้ใช้ชีวิตร่ำรวยสุขสบายก็พอ เธอไม่ได้อยากหาพวกเฒ่าแก่หัวล้านพุงพลุ้ยมาเป็นสามี เพราะฉะนั้นเธอจึงเลือก ถังเจียนเฉียง
หาแฟนเป็นดาราได้เป็นเรื่องที่ถังเจียนเฉียงภาคภูมิใจที่สุด
เขามองหลินเยวี่ยเหยาแล้วถาม “เยวี่ยเหยา ตอนนี้เธอเป็นไงบ้างล่ะ มีแฟนหรือยัง?”
หลินเยวี่ยเหยาส่ายหน้า “ยังไม่มี”
ถังเจียนเฉียงก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง อีกอย่างหลินเยวี่ยเหยาก็สวยเป็นที่ประจักษ์ขนาดนี้ ตอนนี้ที่ยังไม่มีแฟนต้องเป็นเพราะรสนิยมสูง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไร
แต่ว่ากับฉินจุนมันไม่เหมือนกัน เพราะฉินจุนก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผู้ชายหาแฟนไม่ได้เลือกหน้าตา แต่เลือกที่ความสามารถ
“ฉินจุน ตอนนี้นายเองก็โสดเหมือนกันเหรอ?”
ถังหมิ่นรีบเอ่ย “อีกเดี๋ยวแฟนของเสี่ยวจุนก็มาเหมือนกันจ้ะ”
“อ๋อ?จริงหรือครับเนี่ย แฟนของฉินจุนทำงานอะไรล่ะ?”
ฉินจุนเงยหน้าสบตาคนพวกนั้นแล้วเอ่ย “ก็เป็นคนในวงการเหมือนกันครับ”
“หืม?เป็นคนในวงการเหมือนกัน?อย่ามาอะไรจะบังเอิญขนาดนี้!”
ถังเจียนเฉียงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาหันไปสบตาหวังตันตันแล้วยิ้ม แล้วพูดกับฉินจุนว่า
“คงจะไม่ได้หาแฟนเป็นพวกเน็ตไอดอลใช่ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง