ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 382

จู้หลินหลินเองก้ไม่ได้สนใจ “แล้วมันไม่สะดวกตรงไหน แล้วตกลงเราไปคุญกันที่ไหน?”

เจียงนานาพูดออกมาอย่างเบื่อหน่าย “ร้านคาระโอเกะตี้หาว”

จู้หลินหลินขมวดคิ้ว “ทำไมถึงไปนัดในที่แบบนั้นหละ?”

เจียงนานาพูด “ก็มันไม่มีทางเลือก ก็เขาชอบที่นี่นี่น่า เธอก็ทนๆเอาหน่อย”

ไม่นานทั้งสามคนก็เดินทางมาถึงร้านคาราโอเกะตี้หาว เมื่อเดินไปถึงห้องสุดหรูที่อยู่ชั้นบนสุด เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าทั้งห้องเต็มไปด้วยผู้หญิง

ผู้หญิงทุกคนสวมชุดสั้นๆสวยๆ รองเท้าส้นสูง เซ็กซี่มากๆ ขายาวๆ ดึงดูดสายตาผู้คนเป็นอย่างมาก

ประธานหยวนนั่งตรงกลางกอดซ้ายและขวา ฟังสาวน้อยร้องเพลง

หลังจากสามคนเข้ามา เด็กหญิงตัวเล็กๆก็หยุดเพลงทันที หยวนเซี่ยวเฉียงเหลือบมองไปที่จู้หลินหลิน สายตาของเขาก็เปล่งประกายออกมา เขานำมือทั้งสองข้างของเขาออกจากผู้หญิงเหล่านั้น หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ พร้อมกับยิ้มออกมา

“คุณคือประธานจู้ที่จะมากู้เงินใช่ไหม?”

เจียงนานาพยักหน้า “ใช่ บริษัทยาตระกูลจู้ บริษัทที่มีชื่อเสียงในตงไห่ จู้หลินหลิน ประธานจู้ ท่านนี้คือหยวนเซี่ยวเฉียง หรือเรียกอีกอย่างว่าประธานหยวน”

“สวัสดีประธานหยวน”

“สวัสดีๆ ประธานจู้นี่สวยจริงๆ!”

หลังจากที่หยวนเซี่ยวเฉียงเห็นจู้หลินหลินแล้ว เขาก็หันไปหาผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาเพื่อบอกให้พวกเธอออกไป “เอาหละ พวกเธอไปได้แล้ว”

ผู้หญิงเหล่านั้นไม่มีทางเลือกทำได้แค่ก้มหน้าและเดินจากไป

หลังจากพวกเธอไปหมดแล้ว หยวนเซี่ยวเฉียงก็ยิ้มและตบไปตรงเบาะข้างๆเขา

“มา ประธานจู้ เชิญนั่ง”

ถึงแม้ว่าจู้หลินหลินจะไม่ชอบกับสิ่งแวดล้อมแบบนี้ แต่ด้วยธุรกิจของเธอ เธอก็ต้องเข้าไปนั่ง

“ประธานหยวน บริษัทของเราถูกกรมศุลกากรควบคุมสินค้าเอาไว้จำนวนมาก ดังนั้น….”

ไม่ทันรอให้จู้หลินหลินพูดจบ หยวนเซี่ยวเฉียงก็โบกมือและพูดออกมาทันทีว่า “ไม่ต้องรีบร้อน เรื่องของธุรกิจพวกเราค่อยๆคุยกันก็ได้ ประธานจู้ร้องเพลงเป็นไหม? ร้องให้ฉันฟังสักเพลงสิ?”

จู้หลินหลินส่ายหน้า ร้องไม่ได้และก็ไม่อยากร้องด้วย

เจียงนานายิ้มและพูดออกมาว่า “พี่หยวน ฉันร้องได้ ฉันร้องให้พวกคุณฟังและพวกคุณก็คุยกันไปนะ”

“ได้ งั้นเธอร้อง”

เจียงนานาหยิบไมโครโฟนขึ้นมา จากนั้นก็เริ่มร้องเพลง

หยวนเซี่ยวเฉียงหยิบเบียร์ขึ้นมาหนึ่งขวดและวางไว้ด้านหน้าของจู้หลินหลิน

“ประธานจู้ คุยเรื่องธุรกิจไม่ต้องกดดันขนาดนั้นก็ได้ มา ฉันดื่มก่อนแล้วกัน”

พูดจบหยวนเซี่ยวเฉียงก็ยกขวดในมือของเขาขึ้นและกระดกมันจนหมดแก้ว ไม่กี่วินาทีเบียร์ขวดนั้นก็ถูกดื่มจนหมด

จู้หลินหลินลังเลอยู่สักพัก ยกขวดขึ้นมา การที่จะมาคุยธุรกิจกันการดื่มสุรามันก็เป็นเรื่องปกติ ก็แค่มาดื่มกันเล็กน้อยในโรงแรม จู้หลินหลินที่เป็นประธานผู้หญิงเองเรื่องของการดื่มเธอเองก็ไม่ใช่ย่อย

แต่การมาดื่มในร้านคาราโอเกะมันก็ต่างออกไป

จู้หลินหลินดื่มไปเล็กน้อย วางขวดลงและเริ่มเข้าสู่หัวข้อ

“ประธานหยวน บริษัทของพวกเราต้องการเงินทุนประมาณ 100 ล้าน พวกเราจะเป็นต้องใช้มันในเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ ถ้าหากไปยื่นเรื่องกับธนาคารเราต้องใช้เวลาอย่างน้อง 1 เดือน ดังนั้นนี่เป็นเหตุผลที่ฉันมาขอความช่วยเหลือจากคุณ คุณสามารถตรวจสอบทรัพย์สินของบริษัทเราได้ พวกเราไม่ขัดข้อง”

หยวนเซี่ยวเฉียงหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรออกเพื่อให้เลขาของเขาตรวจสอบเรื่องนี้

ตอนนี้บริษัทยาตระกูลจู้มีชื่อเสียงมาก ไม่ใช่แค่ตงไห่ แต่มีชื่อเสียงไปทั้งประเทศ โดยเฉพาะเรื่องของ ถังเสินหมายเลข 2 ของสิ่งนี้เป็นที่นิยมในต่างประเทศด้วย

หยวนเซี่ยวเฉียงพยักหน้าและพูดออกมาว่า “ไม่เลว บริษัทของคุณมีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักกันดี เรื่องเงินไม่มีปัญหา”

“100 ล้านในเวลา 20 วัน ปกติจะต้องจ่ายดอกเบี้ย 30 ล้าน แต่ด้วยสถานะของประธานจู้ ฉันไม่ต้องการดอกเบี้ยใดๆทั้งนั้น แต่ว่าภายใน 20 วันนี้ ฉันเรียกเมื่อไหร่คุณต้องมา”