ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 40

“คุณผู้ชายฉิน ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ต้องโทษที่ผมประมาท ไม่ได้คิดถึงตรงจุดนี้”

ฉินจุนพูดว่า “ไม่เป็นไร คุณผู้ชายหลงเองก็ไม่ได้ตั้งใจ”

หลงอี้ฮุยรีบพูดว่า “คุณอย่าเรียกผมว่าคุณผู้ชายหลงเลย ห่างกันเกินไปแล้ว คุณเรียกว่าเสี่ยวหลงก็พอแล้ว”

มองดูท่าทางนอบน้อมนั่นของหลงอี้ฮุย ทุกคนล้วนงงงันแล้ว

ไม่ใช่พูดอย่างดีว่าขโมยบัตรธนาคารเหรอ ตอนนี้เจ้าของบัตรธนาคารมาแล้ว ทำไมไม่มีแม้แต่ท่าทางกรรโชกโฮกฮากถามหาคนขโมยล่ะ?

แต่กลับเป็นท่าทางเกรงใจเช่นนี้? เหมือนว่าเขาคือลูกน้องของฉินจุนอย่างไรอย่างนั้น

ได้ยินว่าหลงอี้ฮุยมาแล้ว บุคคลระดับสูงของสำนักงานขายตึกหลินเคอทุกคนมาที่นี่กันหมด

“ประธานหลง คุณมาได้อย่างไร!”

“ใช่ครับประธานหลง ก่อนหน้านี้ที่คุณจะมาทำไมไม่บอกสักคำ!”

หลงอี้ฮุยพยักหน้ากับพวกเขา และไม่ได้อธิบาย

“ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ทำให้คุณผู้ชายฉินเพิ่มความยุ่งยากแล้ว คุณจะดูห้องเหรอ?”

ฉินจุนชี้ไปที่ตึกนั่นที่เขาต้องการเมื่อกี้

“ผมเตรียมเปิดสถานพยาบาล ต้องการตึกนี้”

หลงอี้ฮุยได้ฟัง พูดว่า

“คุณผู้ชายฉินเปิดสถานพยาบาลที่ตงไห่ นั่นเป็นความโชคดีของพวกเราตงไห่จริงๆ!”

“แม้ว่าห้องนี้จะไม่เลว แต่กลับไม่ใช่ตึกที่ดีที่สุด”

“คุณผู้ชายฉินดูตึกด้านข้างนี้ นี่คือตึกเหล่าหวังของอสังหาริมทรัพย์หลินเคอ ฮวงจุ้ยดีมาก เหมาะให้คุณเปิดสถานพยาบาลมาก”

ฉินจุนพูดว่า “อาคารนี้ ไม่ใช่ว่ามีคนจองออกไปแล้วเหรอ?”

พูดไปแล้ว สายตาก็ลอยไปมองสวีเฟิงที่อยู่ด้านข้างด้วยใบหน้าซีดเผือด

หลงอี้ฮุยพูดกลั้วหัวเราะ “แต่ก็แค่การจองเท่านั้น จ่ายไปแค่หนึ่งหมื่นหยวนเอง พวกเราชดใช้เงินผิดสัญญาให้เขาสองเท่าก็พอแล้ว”

“ถ้าหากคุณชอย ผมก็จะเป็นคนเอาตึกเหล่าหวังนี้ให้กับคุณ คิดจะซะว่าพวกเราทำประโยชน์ให้กับตงไห่เล็กน้อย!”

หลงอี้ฮุยพูดจาเก่งมาก สมกับที่เป็นคนที่คอยรับใช้อยู่ข้างตัวของพี่ตง

แต่ฉินจุนไม่อยากค้างหนี้บุญคุณพวกเขาเยอะขนาดนี้

“ไม่เป็นไร ก็ยึดตามราคาเดิมเถอะ”

หลงอี้ฮุยเองก็ไม่ได้ขัด จากสถานะของฉินจุนอย่างนี้ แน่นอนว่าไม่มีทางขาดเงิน

“ได้ งั้นก็ให้พนักงานไปทำเรื่องให้คุณ!”

สวีเฟิงยืนมองอย่างโง่งมอยู่ด้านข้างแล้ว

คุณหลงผู้ยิ่งใหญ่ ทำไมถึงได้พูดจากับไอ้ยากูซ่าน้อยนี่อย่างเสียงเบานอบน้อมล่ะ?

ยังให้ฉินจุนเรียกว่าเสี่ยวหลงอีก?

เขาเรียกว่าคุณหลง ฉินจุนเรียกว่าเสี่ยวหลง เทียบกันอย่างนี้แล้ว ก็ต่างกันอยู่สักกี่หลายระดับเลยนะ เขาไม่ใช่กลายเป็นระดับล่างๆเหรอ?

ที่สำคัญที่สุดก็ยังไม่ใช่จุดนี้ แต่เป็นตึกเหล่าหวังนั่นต่างหาก!

ก่อนหน้านี้อาศัยเส้นเสาย เขาถึงได้เอาตึกเหล่าหวังไว้ได้แล้ว กระทั่งใช้ตึกเหล่าหวังนี้ไปจำนองให้กับธนาคาร กู้เงินจำนวนหนึ่งลงทุนในคาราโอเกะแห่งใหม่

วันนี้ เงินทุนทั้งหมดใช้ไปหมดแล้ว

ตอนนี้มาบอกเขาว่าตึกเหล่าหวังไม่ขายให้เขาแล้ว?

สิ่งที่สวีเฟิงต้องเผชิญ ไม่ได้มีเพียงเงินกู้กว่าสิบล้านของธนาคาร ทั้งยังมีสัญญาจำนวนมากที่อาจจะผิดสัญญา

เมื่อผิดสัญญา เงินผิดสัญญาจำนวนมากก็ทำให้เขาซวยได้เลยนะ!

“คุณหลง! คุณหลงรอก่อน ตึกการค้านี้ ไม่ใช่พูดอย่างเดียวแล้วเหรอว่าจะจองล่วงหน้าให้กับผมน่ะ? พวกเราเซ็นสัญญากันแล้ว คุณดูสิ ดีเลวยังไงก็เป็นคนในของบริษัท ผม…”

หลงอี้ฮุยหันหน้ามา มองดูสวีเฟิงอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า