ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 418

ฉินจุนชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอท่านอาจารย์หมอเหยียนที่นี่

ก่อนหน้านี้ที่การประชุมใหญ่แพทย์แผนจีน จ้าวลี่คุนเสนอให้ฉินจุนเป็นวิทยากรหลัก ตอนนั้นมีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญหลายคนเกิดอาการสงสัย

หนึ่งในนั้นก็รวมถึงแพทย์แผนจีนระดับประเทศคนนี้ ท่านอาจารย์หมอเหยียน

ตอนนั้นท่านอาจารย์หมอเหยียนก็เข้าร่วมการทดสอบฉินจุน แพทย์ผู้เชี่ยวชาญทั้งสามกลับโดนความสามารถของฉินจุนทำให้ต้องยอมศิโรราบ

ต่อมาการถ่ายทอดสดการประชุมใหญ่แพทย์แผนจีนได้เริ่มขึ้น คำพูดและการรักษาโรคในเหตุการณ์นั้นของฉินจุนทำให้ทุกคนต่างศิโรราบและนับถือในตัวเขา ท่านอาจารย์หมอเหยียนนั้นเคารพฉินจุนจากใจจริง

หลังจบการประชุมก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับฉินจุนอีกครั้งที่นี่ มันช่างโชคดีจริง ๆ

ฉินจุนเอ่ย “ท่านอาจารย์หมอเหยียนก็อยู่ที่นี่เหรอครับเนี่ย”

ท่านอาจารย์หมอเหยียนรีบเอ่ยอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน “ท่าอย่าเรียกผมว่าเป็นท่านอาจารย์หมอเลยครับ ผมไม่กล้าเป็นถึงขนาดนั้น ต่อหน้าท่านแล้ว ใครจะกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นปรมาจารย์ได้？ใบรับรองคุณวุฒิแพทย์แผนจีนระดับประเทศของเรานั้น มันไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิงที่จะมาเทียบกับท่านครับ”

ฉินจุนหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ ท่านอาจารย์หมอเหยียนพูดจาดูจะจริงจังเกินไปหน่อย แต่ว่าเขาดูออกว่า ท่านอาจารย์หมอเหยียนนั้นเคารพเขามากจริง ๆ

เหยาเหยาถึงกับตะลึงตาค้างไปเลย เธอดูท่านอาจารย์หมอเหยียนกับฉินจุนพูดคุยกับด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

“ท่านอาจารย์หมอเหยียน ทำไมท่านถึงเคารพนายหมอนี่ขนาดนั้นล่ะคะ？มันก็แค่นักต้มตุ๋นชอบหลอกลวงชาวบ้าน！”

ท่านอาจารย์หมอเหยียนได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วทันที “คุณพูดอะไรของคุณ นักต้มตุ๋นอะไรกัน？ท่านฉินจุนเป็นถึงสุดยอดปรมาจารย์ในวงการแพทย์ของเรา เป็นอาจารย์ของผมยังได้เลยด้วยซ้ำ คุณกล้ามาพูดว่าทานปรมาจารย์ฉินเป็นนักต้มตุ๋น？ถ้าอย่างนั้นคุณก็หมายความว่าคนแก่ ๆ อย่างผมก็เป็นคนไม่ดีด้วยน่ะสิ？”

สีหน้าของเหยาเหยาเปลี่ยนไปทันที เธอรีบเอ่ยอธิบาย

“ไม่ใช่นะคะ ไม่ใช่แน่นอน ท่านอาจารย์หมอเหยียนอย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะคะ ฉันไม่ได้หมายถึงท่าน ฉันหมายถึงหมอนี่……”

ท่านอาจารย์หมอเหยียนส่งเสียงไม่พอใจ “ไม่คิดเลยว่าตระกูลไห่คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ไม่เห็นหัวคนอื่นเลยแบบนี้ มองแต่คนที่ภายนอก ดูเหมือนว่าครั้งนี้ผมจะมองพวกคุณผิดไป อาการป่วยของคุณปู่คุณผมไม่สามารถรักษาได้ ขอตัวครับ”

พูดจบท่านอาจารย์หมอเหยียนก็ออกไปทันที สีหน้าของเหยาเหยาก็เปลี่ยนไป

เธอเองก็รู้ว่าอาการป่วยของคุณปู่นั้นรุนแรง ถ้าหากไม่รีบรักษาจะต้องยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ แน่นอน เพราะฉะนั้นเธอถึงรีบหาแพทย์แผนจีนระดับประเทศจนแทบจะรอไม่ไหว

แต่มาวันนี้แม้แต่แพทย์แผนจีนระดับประเทศก็ไม่ยอมแม้แต่จะตรวจอาการคุณปู่ของเธอ ถ้าอย่างนั้นคุณปู่ของเธอก็จะไม่มีหนทางรักษาแล้วจริง ๆ เหรอ？

“เหยาเหยา！”

จู่ ๆ ไห่หนิงก็ตวาดเสียงดังเรียกชื่อเธอ

จากนั้นชายชราก็เดินก้าวพรวดพราดเข้ามาจากนั้นยกมือขึ้นฟาดลงไปบนใบหน้าของเธอ

เพียะ！！

ใบหน้าของเหยาเหยาแดงเป็นรอยนิ้วมือขึ้นมาทันที ไห่หนิงส่งเสียงอย่างไม่พอใจ

“ปู่สอนเธอมายังไง เราต้องรู้จักเคารพผู้อื่น อย่าตัดสินคนที่ภายนอก ยังไม่ชอโทษคุณฉินเขาอีก？”

เหยาเหยาเองก็รู้ว่าเป็นเพราะเธอหาเรื่องฉินจุนก่อน เพราะฉะนั้นท่านอาจารย์หมอเหยียนถึงได้โกรธ

เธอไม่คาดคิดเลยว่า นายฉินจุนคนนี้อายุแค่ไม่เท่าไหร่ แต่กลับเป็นถึงแพทย์อัจฉริยะ

“ขะ ขอโทษค่ะ เป็นเพราะฉันไม่รู้เรื่องเอง เป็นเพราะฉันเป็นห่วงอาการป่วยของคุณปู่เลยทำให้อารมณ์ไม่ดี คุณได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วยนะคะ”

พูดจบ เหยาเหยาก็ทำการโค้งคำนับให้ฉินจุนเพื่อแสดงความเคารพอย่างมาก

ฉินจุนเห็นถึงความจริงใจของเธอ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้เก็บไปใส่ใจอยู่แล้ว จึงเอ่ย

“ที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ไม่ได้พูดมั่ว ๆ อาการของท่านอาวุโสไห่ถ้าหากไม่รีบทำการรักษา ภายในหนึ่งเดือนอาการทรุดแน่นอน”

“เบาหน่อยก็อาจจะเป็นแค่อัมพฤกษ์ ถ้าหนักหน่อยก็ไม่มีหนทางรักษาได้เลย”

ชายชราขมวดคิ้วเข้าหากัน “ฉินมันเป็นอย่างที่คุณพูดจริงเหรอ？อาการป่วยของฉันมันรุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ？”

ไห่หนิงไม่ได้รู้สึกเลยด้วยซ้ำว่าร่างกายของตัวเองมีอะไรผิดปกติ รู้สึกว่าตัวเองปกติดีทุกอย่างด้วยซ้ำไป เพียงแค่สุขภาพอ่อนแอนิดหน่อยเท่านั้น ทำไมฉินจุนถึงได้พูดเหมือนมันร้ายแรงมาก？

ฉินจุนเอ่ย “ดูเหมือนท่านอาวุโสไห่ยังไม่เคยลองสังเกตดูตัวเองนะครับ วันนี้ไม่ได้รู้สึกว่าที่บ้านเกิดเรื่องอะไรแปลก ๆ บ้างเหรอครับ？”