ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 475

ซูถิงถิงยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินออกมา ก่อนจะดึงตั๋วบัตรสีขาวออกมาจากกระเป๋าเงิน

“พวกเธอลองดูสิ？”

ซูถิงถิงหยิบบัตรออกมาก่อนจะแกว่งไปมาต่อหน้าทุกคน พอคนอื่น ๆ เห็นคำว่าสหภาพแพทย์อัจฉริยะดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที

“เชี่ยย ไม่จริงหน่า นี่เธอซื้อบัตรมาได้จริง ๆ เหรอเนี่ย？”

“ถิงถิงเธอนี่สุดยอดจริง ๆ เธอซื้อบัตรนี่มาได้ยังไง？”

เพราะทุกคนต่างก็วัยพอ ๆ กัน ถึงแม้ว่าซูถิงถิงกับหลินเยวี่ยเหยาจะค่อนข้างโดดเด่นกว่าเพื่อน แต่ก็แค่เป็นระดับผู้อำนวยการเท่านั้น

จากระดับของสหภาพแพทย์อัจฉริยะ ผู้อำนวยการธรรมดาไม่มีสิทธิ์จะได้รับบัตรเชิญ

หลินเยวี่ยเหยาขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอออกอาการกังวลนิดหน่อย “ของจริงหรือของปลอม เอามาให้ฉันดูหน่อย？”

ซูถิงถิงรีบเอาบัตรตั๋วเก็บกลับไปทันทีด้วยความระมัดระวัง ไม่ให้ใครแตะต้อง

“ทำไม อิจฉาหรือยังไง อยากได้ก็ไป！แย่งชิงกันเอาเองสิ”

หลินเยวี่ยเหยากลอกตามองบน พอเห็นท่าทางแบบนี้ของซูถิงถิงเธอก็ไม่ค่อยพอใจ

“จะอะไรกันนักกันหนา ก็แค่ตั๋วใบเดียวก็เท่านั้น ผู้อำนวยการโรงพยาบาลให้เธอเหรอ？”

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลดีต่อซูถิงถิงมาก แต่ไม่คิดเลยว่าจะซื้อตั๋วให้เธอด้วย

“ไม่ใช่ ท่านปรมาจารย์ฉินเป็นคนให้ฉันมา”

พอได้ยินดังนั้นสีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปทันที

“ท่านปรมาจารย์ฉินให้เธอมา？จริงหรือโกหก？”

ใบหน้าของหลินเยวี่ยเหยาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เธอขมวดคิ้วก็จะรีบดึงมือซูถิงถิงไปแล้วเอ่ย

“เธอว่ายังไงนะ？！ท่านปรมาจารย์ฉินให้เธอมา？”

ซูถิงถิงถลึงตาใส่เธอก็จะสะบัดมือทิ้งแล้วเอ่ยอย่างอารมณ์ไม่ดี

“ฉันยังบอกไม่ชัดเจนหรือไงเล่า ก็บอกอยู่ว่าท่านปรมาจารย์ฉินเป็นคนให้ฉันมา！”

หลินเยวี่ยเหยาไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ “เธอรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉินเหรอ？”

พวกซูถิงถิงเป็นหมอที่เมืองหลวง ส่วนท่านปรมาจารย์ฉินนั้นเป็นคนตงไห่ จะไปรู้จักกับพวกเขาได้ยังไง？

ซูถิงถิงทำสีหน้าลำพองใจ “ก็ใช่น่ะสิ ฉันรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉิน ทำไม ไม่เชื่อหรือไง？”

ฉินจุนยืนอยู่ด้านข้างด้วยสีหน้าไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ภายในใจก็คิดฉันรู้จักเธอเหรอ?

หลินเยวี่ยเหยาขมวดคิ้ว เธอไม่ค่อยเชื่อจริง ๆ

“เธอรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉินได้ยังไง？”

ฉินจินหูกางทันที เขาเองก็อยากรู้ว่าซูถิงถิงคนนี้รู้จักกับเขาได้ยังไง

ซูถิงถิงทำหน้าอวดดีแล้วเอ่ย “ฉันรู้จักกับท่านปรมาจารย์ฉินที่การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะ”

“การแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะ ？งานที่จัดขึ้นที่เมืองหลวงเมื่อไม่กี่วันก่อนอะนะ？”

“ถูกต้อง พวกเธอก็น่าจะเคยได้ยิน การแข่งขันแพทย์แผนจีนและตะวันตก มันยอดเยี่ยมมากเลยล่ะ ท่านปรมาจารย์ฉินเอาชนะพวกกลุ่มคนพวกนั้น แม้กระทั่งเอาชนะคุณเฉินหยวนรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลของพวกเราด้วย คว้าแชมป์ไปครองแบบชิว ๆ เลย”

ทุกคนต่างแสดงท่าทีเคารพและเกรงขามขึ้นมาทันที เพราะถึงอย่างไร ท่านปรมาจารย์ฉิน ก็คือ ท่านปรมาจารย์ฉิน เขาผู้ที่สามารถเป็นวิทยากรหลักในการประชุมใหญ่แพทย์แผนจีน ความสามารถของเขาอยู่ระดับไหนไม่จำเป็นต้องเดาเลย

จริง ๆ แล้วการคว้าแชมป์ในการแข่งขันสุดยอดแพทย์อัจฉริยะก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่

เพียงแต่คิดไม่ถึงเลยว่าซูถิงถิงจะได้เห็นมันทั้งหมด ช่างน่าอิจฉาจริง ๆ

ฉินจุนขมวดคิ้ว ซูถิงถิงอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหรอ？

คำพูดนี้ของซูถิงถิง ทำเอาคนอื่น ๆ เกิดอาการอิจฉากันถ้วนหน้า

ท่านปรมาจารย์ฉินถือว่าเป็นชายในฝันในใจของใครหลาย ๆ คน เดิมทีก็มีแต่คนเคารพนับถือเพราะทักษะทางการแพทย์ของเขา ประกอบกับทั้งความหล่อเหลาและยังหนุ่มยังแน่นของเขา ก็ยิ่งทำให้ผู้คนชื่นชมมากกว่าเดิม

มีไม่มากนักที่จะทั้งมีความสามารถ ทั้งยังหนุ่ม แถมหน้าตายังดีอีกด้วย

จริง ๆ แล้วหลินเยวี่ยเหยาเองก็ชื่นชมเขามานาน แถมยังมีข่าวคาวเรื่องอื้อฉาวของเธอกับเขามาก็ไม่น้อย แต่ที่น่าตลกก็คือเธอไม่เคยได้เห็นท่านปรมาจารย์ฉินมาก่อนเลย

ท่านปรมาจารย์ฉินมามอบตั๋วให้ซูถิงถิงแบบนี้ ก็ทำให้หลินเยวี่ยเหยาอิจฉาอย่างสุด ๆ

ฉินจุนหัวเราะอย่างเย็นชา “ท่านปรมาจารย์ฉินเป็นคนให้เธอ？ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย？”

ซูถิงถิงชะงัก “คุณก็รู้จักท่านปรมาจารย์ฉินงั้นเหรอ？”

ฉินจุนหัวเราะ “แน่นอนสิ”

ซูถิงถิงขมวดคิ้ว สีหน้ามีความระแวง “ท่านปรมาจารย์ฉินมอบของให้ฉันทำไมเขาต้องบอกคุณว่าฉันกับเขาเป็นอะไรกัน เหอะ”

ฉินจุนส่ายหน้าอย่างจนใจ เขารู้สึกหมดคำจะพูดจริงๆ คนประเภทซูถิงถิงนี่คือนอกจากจะโม้ไปเรื่อยแล้วยังหน้าด้านอีกด้วย

หลินเยวี่ยเหยาถอนหายใจออกมา “ฉันคงไปไม่ได้หรอก ก่อนหน้านี้ฉันเคยถามท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญระดับรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลก็ไม่สามารถไปได้ เขามีเกณฑ์กำหนดไว้สูงมาก ๆ ”

เนื่องจากในครั้งนี้เป็นกิจกรรมการแพทย์แผนจีนและการแพทย์แผนตะวันตกมาทำร่วมกันทั่วทั้งจังหวัด เพราะฉะนั้นจึงค่อนข้างมีการจำกัดจำนวนคนอย่างเข้มงวด แม้ขนาดตำแหน่งรองผู้อำนวยการยังมีคุณสมบัติไม่ถึง

เพื่อน ๆ คนอื่น ๆ เองก็เผยสีหน้าแห่งความผิดหวัง ถอนหายใจออกมา พวกเขาเองก็อยากจะไปพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กับท่านปรมาจารย์ฉินและท่านปรมาจารย์คนอื่น ๆ

ฉินจุนเอ่ย “ถ้าพวกคุณอยากไป ผมสามารถช่วยหาตั๋วให้พวกคุณได้”

พอฉินจุนพูดจบ หลินเยวี่ยเหยาก็ตกตะลึง

“พี่ชาย จริงหรือหลอกเนี่ย？”

ฉินจุนเอ่ย “จริงแน่นอน พวกเธอมีกันกี่คน？บอกจำนวนมาให้ฉันมาก็ได้แล้ว”