ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 610
หลงหยินกรุ๊ปนี้ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในองค์กรที่มีชื่อเสียงที่สุดในตงไห่ แปดในสิบของคนตงไห่ใช้โทรศัพท์มือถือหลงหยิน และอีกสองคนที่เหลืออาจใช้โทรศัพท์ยี่ห้อผลไม้
สำหรับองค์กรในประเทศหลงหยินกรู๊ปนั้นถือว่ามีความแข็งแกร่งมาก และคุณภาพของโทรศัพท์มือถือนั้นดีมากจริงๆ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาคุณภาพเกือบจะเทียบเท่ากับโทรศัพท์มือถือยี่ห้อผลไม้
เมื่อทั้งสองมาถึงหน้าประตู เซินหลงหยินก็ได้ส่งคนไปรับเขา เมื่อเขาเห็นชายหนุ่มขับรถ q7 เข้ามา เลขาสาวคนสวยก็รีบไปต้อนรับทันที
“ขออนุญาตถามค่ะ คุณใช่อาจารย์ฉินไหมคะ?”
ฉินจุนพยักหน้า “ใช่ครับ”
“สวัสดีค่ะอาจารย์ฉิน เชิญทางนี้ค่ะ ประธานเซินกำลังรอคุณในห้องทำงานค่ะ!”
เลขาสาวพาฉินจุนและหวังตงเสวี่ยขึ้นลิฟต์ไปที่ห้องทำงานของท่านประธาน
เซินหลงหยินยืนอยู่ที่ประตูห้องทำงาน เดินไปเดินมารออย่างประหม่า
เมื่อเห็นฉินจุนเข้ามา เซินหลงหยินก็ดีใจมาก
เขารีบเดินเข้าไปจับมืออย่างรวดเร็ว เขย่ามือฉินจุนด้วยความเคารพ และพูดว่า
“อาจารย์ฉินครับ ก่อนหน้านี้ฉันทำให้คุณไม่พอใจ มีตาหาแต่มีแววไม่ โชคดีที่หยกเจ้าแม่กวนอิมของคุณช่วยชีวิตฉันเอาไว้ ไม่เช่นนั้นฉันคงตายไปแล้ว”
ฉินจุนไม่ได้สนใจอะไรมาก “ประธานเซินไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ก็เป็นเหมือนเพื่อนกันทั้งนั้น นี่แค่เรื่องเล็กน้อยน่ะครับ”
“คุณฉิน เชิญนั่งก่อนครับ!”
เซินหลงหยินไม่กล้าที่จะละเลยอีกต่อไป เขารีบรินชาให้ฉินจุนด้วยความเคารพ
“คุณฉิน ที่คุณพูดก่อนหน้านี้ว่าฮวงจุ้ยของฉันในบางที่อาจจะไม่ดี ไม่ทราบว่าที่คุณพูดนั้นหมายถึง…”
ฉินจุนพูด “เรื่องนี้ ต้องดูให้ละเอียดน่ะครับ”
เมื่อพูดเช่นนั้น ฉินจุนก็เงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ ห้องทำงานของเซินหลงหยิน
ฮวงจุ้ยของสำนักงานนั้นไม่เลว ตำแหน่งที่ตั้งก็ดีมาก ตรงกับตำแหน่งการเงิน และทุกอย่างถูกต้องแม่นยำมาก
เป็นสถานที่ที่ดีเป็นจุดรวมความมั่งคั่ง สามารถมองเห็นแม่น้ำได้จากไกลๆ
ทันใดนั้นฉินจุนก็เห็นตู้ที่อยู่หลังโต๊ะของเซินหลงหยิน ซึ่งตู้นี้ค่อนข้างแปลก
“อันนี้คืออะไรครับ?”
เซินหลงหยินผงะไปครู่หนึ่งและกล่าวว่า “ข้างในเป็นวัตถุมงคลที่ฉันบูชาไว้น่ะ”
หลังจากพูดจบ เซินหลงหยินก็เปิดตู้ออกให้เห็นรูปปั้นกวนอูองค์ใหญ่อยู่ข้างใน และกระถางธูปขนาดเล็กอยู่ข้างหน้า
รูปปั้นมีทำได้ราวกับมีชีวิตจริง ประณีตงดงามมาก ดูก็รู้ว่าเป็นงานฝีมือที่มีชื่อเสียง
เซินหลงหยินกล่าวว่า “อาจารย์ฉิน ฉันชอบเทพเจ้ากวนอูมากที่สุด บูชาเทพเจ้ากวนอูคงจะไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เป็นเรื่องปกติมากที่จะบูชาเทพเจ้ากวนอู ไม่ว่าจะทำงานในสายอาชีพไหน ธุรกิจใดก็สามารถบูชาเทพเจ้ากวนอูได้ ไม่เป็นอะไรเลย
ฉินจุนเหลือบมองไปที่เซินหลงหยินและถามทันที
“ประธานเซิน คุณบูชาเหรอครับ?”
เซินหลงหยินผงะ “แน่นอนครับ ฉันบูชาแค่ในห้องทำงานเท่านั้น…ไม่สิ! ยังมีอีกอัน คุณหมายถึง…”
หลังจากพูดจบ เซินหลงหยินก็หันหลังกลับไป และถอดเสื้อของเขาออกทันที
เมื่อเห็นว่าเซินหลงหยินมีรอยสักเทพเจ้ากวนอูบนหลังของเขา มีความสง่างามไม่แพ้กัน
ตอนนี้เซินหลงหยินก็เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้ว และเขาจึงถามขึ้น
“เป็นไปได้ไหมว่าทั้งสองปะทะกัน?”
ฉินจุนพยักหน้า
“จะมีเสือสองตัวในถ้ำเดียวกันไม่ได้ คุณก็น่าจะรู้จักคำนี้นะครับ แม้ว่าสิ่งที่บูชาจะเป็นสิ่งเดียวแต่กันมันก็ยังต่อสู้กัน”
“รอยสักของคุณจะอยู่กับคุณนานกว่า คุณเก็บนี่ไว้เถอะครับ ส่วนกวนอูองค์นี้เอาออกไป”
เซินหลงหยินเข้าใจแล้วและพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “เดี๋ยวฉันจะเอามันออกไปทิ้ง!”
ไม่น่าล่ะที่ช่วงนี้ทำอะไรก็ไม่ค่อยจะดีนัก และร่างกายรู้สึกอ่อนแอ รู้สึกเหมือนมีคนมากดทับหลังเอาไว้ หายใจไม่ค่อยออก อยากจะนอนตลอดเวลา
ที่แท้ก็เป็นเพราะอย่างนี้นี่เอง!
ฉินจุนพูด “ปัญหาไม่ใหญ่ แก้ได้แล้วครับ ถ้าอย่างนั้นเราขอตัวก่อนนะครับ”
เซินหลงหยินตกใจ และรีบพูดอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง