ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 609

เซินหลงหยินยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาพยักหน้า และลูบหัวของหูเจียซินอย่างเอ็นดู

“ได้ๆๆ ฉันจะใส่ไว้”

ด้วยสถานะและเรื่องการเงินในปัจจุบันของเซินหลงหยินอย่าว่าแต่หยกเจ้าแม่กวนอิมเลย แม้แต่เครื่องประดับแพงๆ เขาก็ไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด

ยิ่งไปกว่านั้นหยกเจ้าแม่กวนอิมนี้ก็วางขายตามแผงลอยทั่วไป และดูเหมือนว่าจะมีราคาแค่สามถึงห้าร้อยหยวนเท่านั้น

แต่หลานสาวของเขาเป็นคนให้มา ดังนั้นมันถึงเป็นเหมือนของล้ำค่า เซินหลงหยินจึงยอมใส่ไว้ที่คอ

หลังจากผ่านเรื่องวุ่นวายเมื่อกี้ ตอนนี้เซินหลงหยินก็มีพลังมากขึ้น จึงลุกขึ้นมาจิบน้ำสักสองสามจิบ

“ช่างเถอะ นอนไปแบบนี้ก็ไม่ช่วยอะไร ฉันไปบริษัทดีกว่า วันนี้ยังมีประชุมสำคัญอีก”

หูเจียซินขมวดคิ้ว “คุณลุง ไม่สบายอย่างนี้อย่าเพิ่งไปเลยค่ะ”

เซินหลงหยินส่ายหัว “วันนี้มีคุยเรื่องเกี่ยวกับความร่วมมือกับบริษัทโครงข่าย ถ้าฉันไม่ไปพวกรองประธานจะต้องถูกรังแก แล้วเขาจะเสนอราคาที่สูง ทำให้ผลกำไรของบริษัทจะน้อยลงมาก เรื่องการต่อรองราคาแบบนี้ จำที่จะต้องมีฉันอยู่”

หลังจากพูดจบแล้วเซินหลงหยินก็ลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าแล้วเดินออกไป

“ประธานเซิน ถ้างั้นหนูจะให้คนไปส่งไหม?”

“ไม่ต้องหรอก แค่ไม่กี่กิโลเอง ฉันขับเองได้”

หลังจากนั้นเซินหลงหยินก็ขับ Audi a8 ออกไปตามปกติ

บริษัทอยู่ห่างจากบ้านเขาเพียงไม่กี่กิโลเมตร ถ้ารถไม่ติดใช้เวลาแค่สิบกว่านาทีเท่านั้น

ตอนนี้เซินหลงหยินไม่ค่อยง่วงนอนมาก ไปคนเดียวได้สบายมาก

เมื่อขับรถมาถึงถนนคายยุ่น เซินหลงหยินก็ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าด้านหน้าจะมีอุบัติเหตุ ทำให้รถติดยาว และเขากำลังรอให้ตำรวจจราจรเข้ามาจัดการ

ดูท่าทางแล้ว

น่าจะนานกว่ายี่สิบนาที

เซินหลงหยินหมุนพวงมาลับกลับรถทันที และอ้อมไปที่ถนนวงแหวนรอบสี่แทน

แม้ว่าถนนวงแหวนรอบที่สี่จะต้องอ้อมไกลนิดหน่อย แต่มันค่อนข้างโล่งแล้ว ผู้ขับขี่มือใหม่หรือผู้หญิงจะไม่กล้าไป เพราะถนนวงแหวนที่สี่จะมีรถบรรทุกขนาดใหญ่ มีรถขนาดใหญ่เยอะมาก ซึ่งมันอันตรายกว่า

แต่เซินหลงหยินชำนาญในการขับรถแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจ และปกติเขาก็ไปทางนั้นบ่อย เขาชินทางแล้ว

เมื่อขึ้นไปบนวงแหวนที่สี่แล้ว เซินหลงหยุนก็เหยียบคันเร่งให้แรงขึ้นเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความเร็ว

เมื่อกำลังจะออกจากถนนวงแหวนรอบที่สี่ ด้านหน้าก็เห็นรถผสมคอนกรีตยางแตก

เสียงปังดังขึ้นมา ล้อหน้าซ้ายยางระเบิด และทำให้รถผสมคอนกรีตสูญเสียการควบคุมและคว่ำทันที

เซินหลงหยินตกใจมากและเหยียบเบรกอย่างรวดเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงการชน และหมุนพวงมาลัยตามสัญชาตญาณ

รถข้ามมาจอดหน้ารถผสมคอนกรีต

ในขณะนั้น รถบรรทุกที่บรรทุกเกินกำลังแล่นเข้ามาข้างหลัง

คนขับเหยียบเบรก แต่ด้วยความเร็วนั้นเร็ว และบรรทุกมีน้ำหนักมาก ทำให้เบรกไม่อยู่

“ปิ๊นๆ!”

คนขับบีบแตรตามสัญชาตญาณ ออกแรงสาวพวงมาลัย แล้วเหยียบเบรกทันที

แต่ถึงอย่างนั้น รถบรรทุกคันใหญ่ก็ยังชนเข้ามาอยู่ดี

ตูม!

ชนเข้าที่ Audi a8 ของเซินหลงหยิน และชนรถผสมคอนกรีตที่อยู่ด้านหน้าด้วย

เมื่อเสียงชนดังขึ้นเสียงดังตัวถังขนาดใหญ่ของรถโม่ผสมคอนกรีตแตกร้าวทั้งหมด และคอนกรีตก็ไหลลงมาเต็มพื้น มันน่ากลัวมาก

รถที่ผ่านมาเมื่อเห็นรถสองคันนี้จอดอยู่ ก็โทรแจ้งตำรวจ และโทร 120 แล้ว

ไม่กี่นาทีต่อมา ตำรวจจราจรและรถพยาบาลหลายคันรีบเข้ามา

ตรวจสอบผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บก่อนเป็นอันดับแรก

หลายคนรีบวิ่งขึ้นไปบนรถบรรทุกและหามคนขับรถบรรทุกลงมา พบว่าคนขับรถบรรทุกเสียชีวิตคาที่เกิดเหตุ ศีรษะกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ทให้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

ขับเร็วเกินกำหนด และหลับใน ขับด้วยความเร็วขนาดนี้มันยากมากที่จรอด

หลังจากนั้นก็ไปที่คนขับรถบรรทุกคอนกรีด

ตอนแรกแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บแต่ไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นเสียชีวิต แต่แรงกระแทกจากรถบรรทุกด้านหลังทำให้เขาได้รับแรงกระแทกอย่างรุนแรงเช่นกัน

และทันทีที่รถคว่ำลงมา เขาก็ปลดเข็มขัดนิรภัยทันที แต่ไม่คิดว่าจะได้รับบาดเจ็บถึงสองครั้ง ทำให้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุทันที

ทันใดนั้นเซินหลงหยินก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขาจึงหยิบหยกเจ้าแม่กวนอิมที่คอของเขาออกมาดู

พบว่าตอนนี้หยกเจ้าแม่กวนอิมตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดง และรูปร่างมีรอยร้าว

สีหน้าของเซินหลงหยินเปลี่ยนไปทันที และนิ้วของเขาก็บีบให้หยกเจ้าแม่กวนอิมแตกทันที

ในที่สุดเขาตอนนี้เขาก็เข้าใจแล้วว่าเครื่องรางแบบนี้สามารถทำให้เขาปลอดภัยได้จริงๆ และช่วยชีวิตเขาได้จริงๆ!

เซินหลงหยินรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรหาหูเจียซิน

เล่าเรื่องให้ฟังคร่าวๆ ทางด้านหูเจียซินก็สูดหายใจเข้าลึกๆ มันอันตรายมาก ลุงเกือบเสียชีวิตจากอุบัติเหตุแล้ว!

เมื่อได้ยินว่าหยกเจ้าแม่กวนอิมแตกแล้ว หูเจียซินก็เงียบทันที และลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า

“ลุงคะหยกเจ้าแม่กวนอิมอันนั้น คุณฉินแฟนของหลิ่วชิงชิงเป็นคนให้หนูมา เขาบอกว่าสิ่งนี้จะสามารถช่วยชีวิตลุงได้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซินหลงหยินก็เงียบไปครู่หนึ่ง

“นั่นเป็นเพราะฉันมีตาหามีแววไม่ ไม่คิดเลยว่าคุณฉินคนนี้จะเป็นอาจารย์ที่เก่งจริงๆ!”

ต้องผ่านประสบการณ์ความเป็นและความตายมาเท่านั้นถึงจะเชื่อในสิ่งนี้

ตอนนี้เซินหลงหยินรู้สึกเสียใจมาก ฉินจุนอุตส่ามีน้ำใจ แต่เขากลับทำท่าทางแบบนั้นออกไป

“เจียซิน แกเชิญอาจารย์ฉินมาที่ที่ทำงานของฉันหน่อย ฉันจะต้องขอโทษคุณฉิน!”

“ได้ค่ะ”

…………

ตอนนี้ฉินจุนได้ไปส่งหลิ่วชิงชิงกลับบ้านแล้ว ทันทีที่หลิ่วชิงชิงเดินออกไป หวังตงเสวี่ยก็ส่งข้อความวีแชตมาหาเขาทันที

ฉินจุนยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขากลายเป็นคนยุ่งตลอดเวลาไปแล้ว หวังตงเสวี่ยต้องการพบเขาดังนั้นเขาจึงขับรถไปรับหวังตงเสวี่ยทันที

ระหว่างทางฉินจุนก็ได้รับโทรศัพท์จากหูเจียซิน

เมื่อได้ยินเรื่องเซินหลงหยินประสบอุบัติเหตุเขาก็ตกใจมาก ดูเหมือนว่าเซินหลงหยินจะโชคร้ายจริงๆ

แต่เรื่องก่อนหน้านี้เพราะเห็นแกหน้าของหูเจียซิน หากเขาสามารถช่วยได้เขาก็จะช่วย

ฉินจุนมารับหวังตงเสวี่ย และทั้งสองก็ขับรถมุ่งไปที่หลงหยินกรุ๊ป