ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 647

หลังจากออกจากห้องส่วนตัว เฉินเค่อเอ๋อร์ก็เดินไปที่ห้องน้ำ

ที่ทางเดิน เธอก็เห็นโซฟาสองสามตัว

โซฟาขนาดเล็กเหล่านี้วางไว้ที่ด้านข้างของกระจกทางเดียว ซึ่งดูแปลกมาก

นอกจากนี้ยังมีถังขยะเล็ก ๆ อยู่ข้าง ๆ เฉินเค่อเอ๋อร์ขมวดคิ้วและเดินไปพบว่า … มีถุงยางอนามัยที่ใช้แล้ว …

จู่ ๆ เฉินเค่อเอ๋อร์ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และต้องการโทรออก แต่กลับพบว่าไม่มีอินเทอร์เน็ตหรือ wifi เลย

เฉินเค่อเอ๋อร์เข้าไปในห้องน้ำ และพยายามโทรออก แต่โทรออกไม่ได้ สัญญาณอ่อนมาก น่าจะเป็นเพราะข้างนอกเป็นแบบปิดเกินไปจึงไม่มีสัญญาณ

เฉินเค่อเอ๋อร์เพียงแค่แต่งหน้า และกำลังจะจากไป หลังจากที่ได้พบกับไอดอลของเธอ เธอก็พบว่ามันไม่มีความหมาย

เมื่อเธอมาถึงประตู กำลังจะลงบันได รปภ. ก็เฝ้าประตู และพูดว่า

“คุณผู้หญิง จะไปไหนครับ? ต้องขอให้พี่หม่าไปส่งคุณครับ”

เฉินเค่อเอ๋อร์ขมวดคิ้ว “ฉันไปเองไม่ได้เหรอ?”

รปภ.ส่ายหน้า “ขอโทษครับ ไม่ได้ครับ”

เฉินเค่อเอ๋อร์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดหมายเลข 110 อย่างเงียบ ๆ แต่ก็ยังไม่สามารถผ่านได้

ไม่มีทาง เฉินเค่อเอ๋อร์ทำได้แค่กลับไปที่ห้องส่วนตัว คิดจะหาข้อแก้ตัวกับหวังคุน และบอกว่ามีบางอย่างผิดปกติที่บ้าน และเธอต้องออกไป แล้วจึงหาโอกาสวิ่ง

เฉินเค่อเอ๋อร์ยังคงระแวดระวัง โชคดีที่ฉินจุนได้ให้น้ำเกาเก่อร่วมกับการฝังเข็ม ความสามารถในปัจจุบันของเธอในการแสดงและคิดไม่ได้รับผลกระทบ ไม่เช่นนั้น จะเกิดขึ้นได้ง่ายมาก

เมื่อเปิดประตู เฉินเค่อเอ๋อร์กำลังจะพูด แต่เธอก็ตะลึงเมื่อเห็นฉากในห้องส่วนตัว!

ในเวลานี้ หวังยวี่และหลิงหลิงต่างก็นอนอยู่บนโซฟา เสื้อผ้าของพวกเธอไม่เป็นระเบียบ

และมันคือหวังคุนและพี่หม่าที่กำลังกดดันพวกเธอ!

ทั้งสองคน แต่ละคน ยกมือขึ้นและลง ฉีกเสื้อผ้าของพวกเธอเป็นชิ้น ๆ

หวังคุนกล่าวว่า “พี่หม่า สองคนนี้ไม่เลว เรามาเปลี่ยนทีหลังกันเถอะ!”

พี่หม่ายิ้มอย่างน่าสงสาร “คนที่ออกไปเมื่อกี้ยังดีกว่า …”

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน ทั้งสองมองย้อนกลับไป และพบเฉินเค่อเอ๋อร์!

ในเวลานี้ ทั้งหวังยวี่และหลิงหลิง ต่างก็เมาเหล้าและหมดสติไปแล้ว และพวกเธอกำลังดิ้นรนอยู่บนโซฟาอย่างอ่อนแรง และไม่สามารถต้านทานได้เลย

คาดว่าทั้งสองคนดื่มมาก หลังจากไปเข้าห้องน้ำเมื่อสักครู่นี้

เฉินเค่อเอ๋อร์โชคดีที่ฉินจุนให้วิธีการระงับการเมากับเธอ มิฉะนั้น มันก็จะจบเห่จริง ๆ

เมื่อเทียบกับหวังยวี่และหลิงหลิงแล้ว เฉินเค่อเอ๋อร์ยังคงสวยและบริสุทธิ์กว่า เมื่อพี่หม่าเห็นสิ่งนี้ เขาก็รีบปล่อยมือจากผู้หญิงคนนั้นทันที ยืนขึ้น และพูดกับเฉินเค่อเอ๋อร์

“เอาล่ะสาวน้อย ขออีกสองแก้วนะ”

พวกเขายังสงสัยอีกว่าเฉินเค่อเอ๋อร์ เป็นนักดื่มที่ดี เธอดื่มมาหลายแก้วแล้ไม่ใช่เหรอ?

หวังคุนก็ยืนขึ้น และทั้งสองก็เดินไปหาเฉินเค่อเอ๋อร์ทีละก้าว

จู่ ๆ เฉินเค่อเอ๋อร์ก็หันหัวแล้ววิ่ง วิ่งไปที่ทางเดิน พยายามจะวิ่งไปที่ประตู แต่รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แม้ว่าเธอจะไปถึงประตู เธอก็ไม่สามารถออกไปได้ เห็นได้ชัดว่ายามรักษาความปลอดภัยอยู่กับพวกเขา

เฉินเค่อเอ๋อร์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากวิ่งเข้าห้องน้ำ รีบเข้าห้องน้ำ และขังตัวเองไว้ข้างใน

พี่หม่าและหวังคุนตามทันแล้ว เตะประตูที่ประตูห้องน้ำสองสามครั้ง

โชคดีที่การตกแต่งที่นี่หรูหรามาก แม้ว่าพวกเขาจะเตะประตูแรง ๆ ข้างนอกก็เปิดไม่ได้

หวังคุนกล่าวว่า “พี่หม่า เราควรทำยังไงดี?”

ผู้หญิงสองคนในห้องก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกเขาที่จะเล่น แต่เฉินเค่อเอ๋อร์สวยมาก พวกเขารู้สึกไม่เต็มใจแน่หากพลาดไป

“สองคนในห้องตื่นไม่ได้แล้ว ไม่ต้องกังวลไป ให้รปภ. เอาชะแลงมา!”

“ได้!”

หลังจากพูดแล้ว ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ภายนอก

เฉินเค่อเอ๋อร์ตื่นตระหนก พวกเขากำลังจะไปเอาเครื่องมือมา

แม้ว่าประตูจะแข็งแรงมาก แต่ก็สามารถเปิดด้วยเครื่องมือได้

เฉินเค่อเอ๋อร์หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาอย่างกังวล แต่ก็ยังไม่มีสัญญาณ ไม่มีทางเลือก เฉินเค่อเอ๋อร์สามารถแก้ไขข้อความ และส่งไปยังฉินจุนเท่านั้น

ถ้าเน็ตไม่พร้อม สัญญาณเดียว โทรไม่ติดแน่นอน หวังว่าข้อความจะได้ผลนะ

เฉินเค่อเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นและเหลือบมอง โชคดีที่ยังมีช่องระบายอากาศอยู่

เฉินเค่อเอ๋อร์ตัวเล็ก และผอมเพรียว ช่องระบายอากาศนี้สามารถทะลุผ่านได้

ในเวลานี้ ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นข้างนอก และมีคนมากกว่าเดิมหนึ่งคน น่าจะเป็น รปภ. ที่ประตู

ดีมาก!