ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 80
สรุปบท บทที่ 80 ทะลวงฟ้าให้เย็น: ผู้รักษาสุดแกร่ง
ตอน บทที่ 80 ทะลวงฟ้าให้เย็น จาก ผู้รักษาสุดแกร่ง – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 80 ทะลวงฟ้าให้เย็น คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการโต้แย้ง ผู้รักษาสุดแกร่ง ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
วิธีใช้เข็มของฉินจุนนั้นไม่ง่ายเหมือนการเผาไฟบนภูเขา
ผู้เชี่ยวชาญการแพทย์แผนจีนหลายคนต้องใช้เข็มอย่างเต็มที่เพื่อให้ผู้ป่วยนอนอยู่บนเตียงและจับเข็มด้วยมือทั้งสองเพื่อควบคุมแรงองค์ประกอบ เหล่านี้เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
แต่ฉินจุนไม่ต้องพูดถึ งเข็มในมือข้างหนึ่งและขวดน้ำในอีกมือหนึ่ง เขาสามารถทำ 2 สิ่งพร้อมกัน ผู้ป่วยยังคงนั่งบนเก้าอี้และจะเคลื่อนไหวได้ทุกเมื่อ
สถานการณ์นี้ เขาสามารถใช้วิธีีผาภูผา เทคนิคอย่างนี้มีความเชี่ยวชาญเกินไปหรือเปล่า?
“เอิ้ก……”
ชายจรจัดดื่มน้ำน้ำแข็งและสะอึก ในเวลาเดียวกัน น้ำเดือดในมือของฉินจุนก็ถูกเทออก
หลังจากดึงเข็มเงินสองอันออกมา ฉินจุนหยิบเข็มเรียวขึ้นมาอีกครั้งแล้วเจาะเข้าที่หัวเข่าของชายจรจัดอีกครั้ง
คราวนี้เขาใช้มือซ้ายจับเข่าและมือขวาทิ่มเข็ม
ฉินจุนไม่ปล่อยเข็มเงิน แต่ยกเข็มขึ้น
หลังจากนั้นเขาก็ทิ่มอีกสองสามจุด
ดึงหนึ่งครั้ง แทงหนึ่งครั้ง แทงติดต่อกันเก้าครั้ง
“ทะลวงฟ้าให้เย็น! มันคือทะลวงฟ้าให้เย็น！”
เป็นการฝังเข็มที่มีชื่อเสียงเหมือเผาภูผา การทะลวงฟ้าให้เย็น!
เผาภูผา ทะลวงฟ้าให้เย็น เสริมมาก และถ่ายออกมาก
ทั้งสองรูปแบบมีความก้าวหน้าอย่างมา กและผลกระทบรุนแรงมาก ดังนั้นจึงไม่ค่อยได้ใช้ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนก็ยังไม่กล้าฝังเข็มแบบนี้ให้ผู้ป่วยอย่างง่ายดาย
ฉินจุนเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะ และเขากล้าที่จะทำการฝังเข็มทั้งสองวิธีพร้อม ๆ กัน หากเป็นแพทย์คนอื่น การเติมเต็ม และการลดนี้จะเกิดความเสียหายต่อผู้ป่วยมาก
วิธีทะลวงฟ้าให้เย็นดึงเข็มเก้าครั้งทิ่มเข็มเก้าครั้ง ทำให้ชายจรจัดถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ราวกับว่าผ่อนคลายในทันที
ฉินจุนปิดเข็ม
“เรียบร้อย”
หลังจากพูดเสร็จ ชายจรจัดก็ยืนขึ้น และเดินไปมาสองสามก้าว ทันใดนั้นก็รู้สึกสดชื่นและมีแข็งแรงเกิดขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา
“หมอเทวดา! หมอเทวดา! ขอบคุณ ขอบคุณ!”
ชายจรจัดคุกเข่าลงต่อหน้าฉินจุนที่รักษาอาการเจ็บป่วยของเขา มันเสมือนการช่วยชีวิตเขา!
ในที่สุดเขาก็สามารถอยู่รอดได้ในอนาคต!
คนจรจัดหยิบเงินไม่กี่โหลที่เหลือในกระเป๋าของเขาออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะของฉินจุน
“หมอครับ ผมมีเงินแค่เท่านี้ ถ้าไม่พอ ผมจะหาเงินมาคืนคุณในอนาคต!”
ฉินจุนหยิบผ้าขาวเช็ดมือแล้วพูดว่า
“เท่านี้ก็พอแล้ว”
ดวงตาของชายจรจัดเป็นสีดอกกุหลาบ และขอบคุณเขาครั้งแล้วครั้งเล่า จากนั้นเขาก็ออกจากคลีนิก
เขาเหมือนเดินออกไปกับสายลม
เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงก่อนและหลังของชายจรจัดทุกคนก็เงียบ
อันที่จริงเมื่อฉินจุนใช้เทคนิคเผาภูผาในตอนนี้ ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร พวกเขายังคงจ้องมองที่เข็มของฉินจุน และอยากเรียนรู้
ฉินจุนเช็ดมือและพูดว่า
“เห็นแล้วใช่ไหม ออกไปไดเแล้ว”
ลองคิดดูสิ ตอนแรกพวกเขายังเยาะเย้ยฉินจุน โดยบอกว่าทุกคนที่นี่ล้วนสามารถเป็นครูของเขาได้
แต่เมื่อฉินจุนกำลังรักษาคนไข้ พวกเขาทั้งหมดแอบมองอย่างตั้งหน้าตั้งตาที่จะเรียนรู้
หมอทุกคนรู้สึกแก้มแดงและพูดไม่ออก
“หมอเทวดายังเด็กและมีความสามารถ ฉันตาบอดไปแล้ว!”
“ไม่ผิดหรอก นี่เรียกว่าฮีโร่วัยเยาว์ หมออัจฉริยะรุ่นเยาว์อยู่ในย่านแพทย์แผนจีนด้วย!”
หมอต่างหน้าแดงกัน สาเหตุที่ไม่ยอมไปก็เพราะอยากเห็นวิธีการฝังเข็มของฉินจุนอีกครั้ง แต่ที่เขาพูดคือความจริง เขาต้องการเรียนรู้ และนำวิธีการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมมาประยุกต์ใช้กับคลีนิกด้วย นอกจากนี้การรู้ทักษะนั้นยังต้องฝึกฝนในระยะยาวอีกด้วย
พวกเขาต้องการเรียนรู้นั้นมันยาก
แพทย์อัจฉริยะทั้งหลายจากไปอย่างไม่เต็มใจ และฉินจุนก็เริ่มรักษาหวังอี้ฉุ่ย
อาการคล้ายคลึงกันและเทคนิคก็คล้ายคลึงกันแม้ว่าเขาจะเตรียมตัวไว้แล้ว หวังอี้ฉุ่ยรู้สึกตื่นเต้นมาก!
“คุณฉิน คุณเป็นพระเจ้าอย่างแท้จริง! อาการป่วยของฉันเป็นเวลากว่า 20 ปี คุณสามารถรักษาให้หายขาด!”
“หมออัจฉริยะ เรียกราคาได้เลย ฉันจะให้เท่าที่คุณต้องการ!”
หวังอี้ฉุ่ยร่ำรวยและมั่งคั่ง และฉินจุนรักษาอาการป่วยที่เป็นมานานของเขา และเขาก็ไม่สนใจว่าค่ารักษาจะเท่าไหร่
ฉินจุนกล่าว “ขอห้าสิบหยวนพอ”
คนเร่ร่อนคนก่อนให้เงิน 50 หยวน สำหรับโรคเดียวกันนี้ ฉินจุนก็ปฏิบัติต่อเขาอย่างเท่าเทียมกัน นอกจากนี้เขาไม่แสวงเงิน
หวังอี้ฉุ่ยผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ถอนหายใจและพูด
“หมอฉินมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ แตกต่างจากคนทั่วไปอย่างสิ้นเชิง”
“ด้วยวิธีนี้ ฉันจะกลับไปตั้งบริษัทการกุศลในนามของหมอฉินผู้อัจริยะ โดยลงทุน 100 ล้านหยวนเพื่อการกุศล และสร้างโรงเรียน”
ฉินจุนพยักหน้า “ได้”
เนื่องจากหวังอี้ฉุ่ยชอบทำบุญ แน่นอนว่าฉินจุนจะไม่คัดค้าน
หวังอี้ฉุ่ยหยิบนามบัตรของเขาออกมาแล้วยื่นให้ฉินจุนและกล่าวว่า
“หวังโหมว่เป็นเถ้าแก่ซิงหยุนเอนเตอร์เทนเม้น หมอฉินเป็นคนนอกวงการ และอาจจะไม่รู้จักฉัน”
“แต่คุณควรรู้จักลูกชายของฉัน หวังจื่อ เขาเป็นนักร้อง”
เย่หวันเอ๋อผงะไปครู่หนึ่ง “หวางจื่อ？ คนที่ร้องเพลงช่วงตรุษจีนเมื่อปีที่แล้วหรือเปล่า?”
หวางอี้ฉุ่ยยิ้มและพยักหน้า “ใช่ ลูกคนเล็กชอบการแสดงและมีชื่อเสียงนิดหน่อย เขาทำให้ทุกคนหัวเราะ”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง