ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 90

ฉินจุนพูดจบ จู้หลินหลินก็อึ้งไปทันที

“รักษาโรคเบาหวานได้ ? พี่เสี่ยวจุนแน่ใจนะ ? ”

ถ้าจะบอกว่าฉินจุนสามารถรักษาโรคเบาหวานได้ จู้หลินหลินก็เชื่อมั่นอยู่บ้าง ถึงอย่างไรก่อนหน้านั้นที่โรงพยาบาลเขาก็เคยดึงชีวิตคุณปู่กลับขึ้นมาจากประตูนรก เทคนิคทางการแพทย์ไม่ธรรมดา

แต่ว่าในสายตาของจู้หลินหลิน แม้ว่าจะสามารถรักษาโรคเบาหวานได้ วิธีก็คงจะซับซ้อนมาก อย่างน้อยก็ต้องฝังเข็มหรือเทคนิคขั้นสูงอื่นๆ

พึ่งแค่ยาที่ผลิตออกมาจำนวนมากแล้วสามารถรักษาโรคเบาหวานได้ น่าจะเป็นไปไม่ได้มั้ง ?

ฉินจุนกล่าว “แน่ใจอยู่แล้วสิ ฉันเขียนสูตรให้ เธอก็เอาไปผลิตตามสูตรนะ เรื่องเงินทุนคาดว่าหนึ่งขวดประมาณ 800 หยวน ”

“800 ? แพงขนาดนี้เลย ! ”

ถังโย่วของตระกูลเมิ่งกรุ๊ปแค่ขวดละ50กว่าหยวน ถ้าพวกเขาขายขวดละ800 ใครจะมาซื้อ ?

ฉินจุนยิ้มตอบ “800ยังแพงอีกหรอ ? ขาหนึ่งขวดของฉันสามารถรักษาโรคเบาหวานให้หายได้เลยนะ ยังรู้สึกว่า800มันแพงอยู่ไหม ? ต่อให้เป็นผู้ป่วยอาการหนักก็ตาม แค่สองขวดก็รักษาให้หายได้แล้ว ”

จู้หลินหลินชะงักไป เธออ้าปากค้างด้วยความตกใจ

800 ก็สามารถรักษาให้หายขาดได้ ?

ถ้าบอกว่าสามารถรักษาให้หายขาดได้จริงๆ แน่นอนว่า800ไม่แพง จะบอกว่าถูกเลยก็ยังได้

ยาถังโย่วหนึ่งขวด กินได้ครึ่งเดือน ด้วยวิธีนี้ในหนึ่งปีก็จะเสียค่าใช้จ่ายพันกว่าหยวน สิ่งสำคัญเลยคือการกินถังโย่วทำได้เพียงแค่ประคองอาการไว้เท่านั้น ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้

ประสิทธิภาพต่างกันราวฟ้ากับเหว

ไม่นึกเลยว่าพี่เสี่ยวจุนจะมีสูตรยาแบบนี้ด้วย ?

เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของจู้หลินหลิน ฉินจุนก็หัวเราะออกมา

“แบบนี้นะ เธอเอาสูตรยานี้ไปใช้ ผลิตชุดทดลองออกมา ไปทดลองกับการรักษาของแพทย์ก่อน จากนั้นก็เอาไปให้ร้านยารายใหญ่แจกจ่ายให้ฟรี หลังจากที่เห็นว่ามีประสิทธิภาพแล้วค่อยนำไปขายในตลาด ”

“ได้ งั้นฉันจะลองดู ! ”

ฉินจุนพูดขนาดนั้นแล้ว จู้หลินหลินก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่เชื่อ

ไม่นานฉินจุนก็เขียนสูตรยาให้กับแผนกผลิต

จู้หลินหลินรู้เรื่องยาบ้างนิดหน่อย แต่ก็รู้แค่เพียงผิวเผินเท่านั้น

เธอเอาสูตรยาไปที่แผนกผลิต ส่งให้กับผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการจ้างจากบริษัทยาเหวินเหอที่มาจากเมืองหลวง

“อาจารย์เถียน ฉันเอาสูตรยาใหม่มาให้หนึ่งสูตร คุณดูสิ ”

เถียนเสวสีผลักเลนส์แว่นตาหนาเตอะ รับสูตรยามา และศึกษามันด้วยสีหน้าจริงจัง

ผ่านไปไม่นานเถียนเสวสีก็ขมวดคิ้ว

จู้หลินหลินถอนหายใจอยู่ในใจ “มีอะไรหรือเปล่าอาจารย์เถียน สูตรยานี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ? ”

เถียนเสวสีเอ่ย “สูตรยาน่าจะไม่มีปัญหาอะไร พูดตามตรง สูตรยานี้จะให้ประสิทธิภาพยังไงผมก็คงบอกแน่ชัดไม่ได้ แต่ก็มีอยู่จุดนึง วัสดุตามสูตรยานี้ราคาแพงมาก ถ้าทำตามแบบนี้ออกมา ต้นทุนคงไม่ต่ำแน่ ”

เถียนเสวสีเป็นผู้เชี่ยวชาญในการทำยา และเขายังต้องพิจารณาจากมุมมองของบริษัทด้วย ถ้าหากว่าราคาแพงขนาดนี้ ต่อให้ผลิตออกมาก็คงไม่มีคนซื้อหรอก

จู้หลินหลินเอ่ย “เรื่องเงินยังไม่ต้องพิจารณาตอนนี้ ผลิตชุดทดลองออกมาก่อนค่อยว่ากัน ”

เถียนเสวสีพูดอย่างกังวลใจ “ประธานจู้ อย่าหาว่าผมพูดมากเลย สูตรยานี้ถ้าให้ดีก็ควรมาจากผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียง ชาวบ้านตามชนบทจะไม่เชื่อกัน และผลการรักษาจะเป็นยังไงก็ไม่อาจคาดเดาได้ ”

จู้หลินหลินขมวดคิ้ว ที่เถียนเสวสีพูดก็มีเหตุผล แต่เขาก็ยังเชื่อใจฉินจุน

“ผมทราบแล้ว คุณลงทุนผลิตก่อนแล้วกัน ”

ประธานพูดขนาดนี้แล้ว เถียนเสวสีก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก เพียงแค่เห็นสูตรยาตัวนี้ ในใจก็เกิดความสงสัยอย่างมาก สูตรนี้ดูไปแล้วธรรมดามาก จะรักษาได้มากกว้าถังโย่วหรอ ?

……

ครอบครัวจู้ในขณะนี้ จู้หมิงกับจู้ซานกูรวมถึงคนอื่นๆกำลังนั่งทานหม้อไฟกันอยู่ในร้านอาหารครอบครัวสุข

สันต์