ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 89

หลินเยวี่ยเหยาโกรธจนจะตาย ฉินจุนบ้าเกินไปแล้ว !

คิดว่าหัวหน้าหลิวไม่มีคุณวุฒิงั้นหรอ ?

นายคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ปรมาจารย์ฉินหรอ ?

รู้จักคนแค่ไม่กี่คน เปิดคลินิกเล็กๆได้ก็อวดดีแล้ว คนแบบนี้ต่อไปคงไม่มีอนาคตที่ดี

ดีอยู่อย่างที่นายนี่แก้ปัญหาเรื่องงานของตนเองได้แล้ว ในที่สุดแม่ก็ไม่ต้องจู้จี้แล้ว หลินเยวี่ยเหยาก็โล่งใจไปหนึ่งเปราะ

……

หลังจากส่งแม่ลูกป้ารองกลับบ้านแล้ว ฉินจุนก็ได้รับโทรศัพท์จากจู้หย่ง

“อาจู้ ? ”

ในสายโทรศัพท์จู้หย่งลังเล แต่สุดท้ายก็ถามคำถามที่ทำให้ฉินจุนไม่พอใจที่สุด

“เสี่ยวจุน หลินหลินกับประธานเมิ่งแห่งตระกูลเมิ่งกรุ๊ป เป็นอะไรกันหรอ ? ”

เหอะๆ……

ฉินจุนแทบสำลักน้ำลายตัวเอง อาจู้กำลังกังวลอะไรอยู่หรอ ?

“อาจู้ ทำไมถามแบบนี้หละ ? ”

จู้หย่งถอนหายใจและกล่าวว่า “นายไม่รู้ว่าช่วงนี้ตระกูลจู้กรุ๊ปแล้วก็บริษัทยาเหวินเหอของเรา ข่าวนี้กำลังได้รับความสนใจ พูดถึงหลินหลิน……พูดถึงหลินหลินกับเมิ่งเหวินกัง ว่านี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ครอบครัวของเรารุ่งเรืองขึ้นมา ”

ฉินจุนยิ้มเยาะ ข่าวลือแบบนี้ คงเป็นจู้หมิงที่เป็นคนปล่อยออกมาสินะ ?

“อาจู้ไม่ต้องกังวลใจไป ผมรับรองกับคุณได้ หลินหลินกับเมิ่งเหวินกังไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกัน พวกเขาเคยเจอหน้ากันยังไม่ถึงสามครั้งเลย คุณวางใจเถอะ ”

ได้ยินฉินจุนพูดแบบนี้แล้วจู้หย่งถึงได้โล่งอก

“อย่างนั้นก็ดี เสี่ยวจุนว่างๆก็ไปหาหลินหลินบ้าง ยัยเด็กนี่บ้างานจะตายแล้ว ฉันกลัวร่างกายเธอจะทรุดลง ”

“ได้ครับ อาจู้ไม่ต้องห่วง ผมจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้ ”

ไม่ได้ติดต่อกับจู้หลินหลินได้สักพักแล้ว เดิมทีคิดว่ามีความใส่ใจของตระกูลเมิ่งกรุ๊ปแล้ว ชีวิตเธอคงจะมีความสุขดี แต่พอได้ฟังอาจู้พูดมาแบบนี้แล้ว ดูเหมือนยัยสาวน้อยจะกดดันอยู่มากทีเดียว

ฉินจุนมาถึงบริษัทยาเหวินเหอก็ตรงไปที่ห้องทำงานผู้บริหารทันที

ตลอดทางพนักงานทุกคนต่างยุ่งกันหมด มีเพียงแค่เลขาของจู้หลินหลินที่เคาน์เตอร์มาต้อนรับฉินจุน

“คุณฉิน ขออภัยด้วยจริงๆ ช่วงนี้ประธานจู้ค่อนข้างยุ่ง คุณคงต้องรอสักพัก ”

ฉินจุนขมวดคิ้วและถาม “ทำไมถึงได้ยุ่งขนาดนี้ ? ”

เลขาถอนหายใจ หน้าตาหมดหนทาง “ไม่ใช่เพราะบริษัทยาตระกูลจู้หรือไงหละ ! ”

บริษัทยาตระกูลจู้ เป็นธุรกิจของจู้หมิง แม้ว่าในตอนนี้จู้หมิงจะไม่สามารถอ้างตัวว่าเป็นคนตระกูลจู้ได้อีก แต่ว่าธุรกิจนี้ยังคงอยู่ เพียงเพราะว่าไม่ได้รับโครงการของซวนหยวนกรุ๊ป สถานการณ์ในตอนนี้จึงไม่ดีเท่าไหร่

“เดิมทีบริษัทยาเหวินเหอกับบริษัทยาตระกูลจู้นั้นเป็นเหมือนครอบครัวเดียวกัน ทำธุรกิจร่วมกันมากมาย ยาที่ขายดีที่สุดของเราชื่อว่า ถังโย่ว เป็นยาต้านเบาหวานชนิดหนึ่ง ได้ผลดีมาก จึงเป็นที่นิยมในท้องตลาด ”

“แต่ต่อมาตระกูลจู้กรุ๊ปเลิกคบหากับพวกเราไป พวกเขาก็ไปยื่นจดสิทธิบัตรยาถังโย่วนี้ ต่อไปเราก็ไม่สามารถผลิตยานี้ได้อีกแล้ว ส่งผลให้ต้องผิดสัญญากับใบสั่งซื้อจำนวนมาก และพนักงานทุกคนก็กำลังเจรจากับผู้จัดจำหน่ายต่างๆ อาจจะต้องชดเชยเงินจำนวนไม่น้อย ”

ฉินจุนขมวดคิ้ว เขารู้จักยาถังโย่วของตระกูลจู้กรุ๊ป ผลิตภัณฑ์นี้มีมาตั้งแต่10ปีก่อนแล้ว ประสิทธิผลดีมาก เหตุผลที่ตระกูลจู้กรุ๊ปอยู่รอดมาได้ในช่วง10ปีที่ผ่านมาก็เพราะยาตัวนี้

และสูตรยาชนิดนี้ก็ถูกคิดค้นโดยคุณอาจู้

หลังจากคิดค้นสิ่งนี้ อาจู้ก็ไม่ได้เก็บเอาไปคนเดียว แต่เขายังส่งต่อให้กับคนในครอบครัวไปเริ่มทำการผลิต

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจู้หมิงจะหน้าด้านได้ขนาดนี้ เขาชิงไปจดสิทธิบัตรเสียก่อนแล้ว ?

เพราะว่าตอนแรกเป็นครอบครัวเดียวกัน ดังนั้นใครที่เป็นคนคิดค้นยานี้ออกมาไม่ได้มีเขียนไว้ในหนังสือรับรองเป็นลายลักษณ์อักษร จู้หมิงไปพูดว่าเขาเป็นคนคิดค้นยานี้ ใครก็คงทำอะไรไม่ได้

แม้ว่าจู้หย่งจะไปฟ้องเขาตอนนี้ สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี