ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 92

จู้หมิงเริ่มออกอาการตื่นตระหนกขึ้นมาแล้วจริง ๆ พวกเขาเพิ่งจะคิดหาวิธีก้าวนำพวกมันได้ สุดท้ายไม่ทันไรจู้หลินหลินก็ตามมาโต้กลับ

ตอนแรกเขาคิดว่าหล่อนจะมาเอะอะโวยวายที่นี่ สุดท้ายจู้หลินหลินกลับนิ่งสงบดั่งภูเขาไท่ซาน แถมยังผลิตคิดค้นยาขึ้นมาใหม่ ถ้าหากว่าไอ้ยาตัวใหม่นี้สามารถเอาชนะพวกเขาได้ ความพยายามทั้งหมดที่พวกเขาทำมาทั้งหมดก่อนหน้านี้ก็สูญสิ้นทันที

จู้หมิงรีบนำยาไปที่บริษัทของพวกเขา เพื่อเข้าสู่กระบวนการทดสอบทางการแพทย์ทันที

ผลลัพธ์จากการทดสอบทำให้สีหน้าของจู้หมิงย่ำแย่มาก ๆ

เพราะยานี้มันมีประสิทธิภาพที่ยอดเยี่ยมราวกับยาของเทพจริง ๆ ！

ประสิทธิภาพของยาถังเสินหมายเลข 2 นี้ดียิ่งกว่ายาถังโย่วของพวกเขามาก ยัยเด็กนี่ไปเอาสูตรยานี้มาจากไหน？

ในเมืองตงไห่ตอนนี้จู้หมิงกำลังถูกตระกูลเมิ่งกรุ๊ปโจมตี สิ่งเดียวที่เขาพึ่งพาได้ในตอนนี้ก็คือยาถังโย่วตัวนี้ แต่ว่าจู้หลินหลินทำยาถังเสินหมายเลข 2 ออกมาแบบนี้ ต้องการกดดันให้พวกเขาถึงทางตันหรือไง！

“พี่ใหญ่ แล้วตอนนี้พวกเราจะทำยังไงกันดี？”

สีหน้าของจู้หมิงเคร่งเครียด ครุ่นคิดสักครู่จึงเอ่ย

“ตอนนี้สิ่งที่เราได้เปรียบเพียงอย่างเดียวก็คือ ชื่อเสียง ถังโย่วมีชื่อเสียงมากว่าสิบปี มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้ชื่อเสียงนี้สั่นคลอน ยัยจู้หลินหลินไม่มีทางเอาชนะพวกเราได้ในช่วงเวลาเพียงสั้น ๆ ！”

จู้ซานกูเอ่ย “พี่ใหญ่ พี่อย่าดูถูกหล่อนเชียวนะ ฉันได้ยินมาว่า ยัยจู้หลินหลินเตรียมจะลงทุนสองพันล้านหยวนเพื่อทำการโปรโมต และจะออกโฆษณาผ่านช่องCCTV……”

“อะไรนะ！สองพันล้านหยวน？หล่อนไปเอาเงินมาจากไหนมากมายขนาดนั้น？！”

“เหอะ หรือว่าตระกูลเมิ่งกรุ๊ปจะให้มา？ตระกูลเมิ่งกรุ๊ปลงทุนให้พวกมันตั้งห้าพันล้านหยวน เพื่อเอามาผลิตและขายยาถังเสินหมายเลข 2 นี้”

จู้หมิงกำหมัดแน่น ไอ้เมิ่งเหวินกังนี่มันเฒ่าหัวงูจริง ๆ ทำไมถึงได้หลงยัยเด็กนั่นหัวปักหัวปรำ？ห้าพันล้านหยวนเชียวนะ จะให้ก็ให้แบบนี้เลยเรอะ？！

“ฉันได้ยินมาว่า พวกของยัยจู้หลินหลินจะให้ท่านอาจารย์โหวยวิ๋นมาเป็นพรีเซนเตอร์ ตอนนี้กำลังเตรียมที่จะเซ็นสัญญากันแล้ว”

“อะไรนะ！”

โหวยวิ๋น เป็นถึงดารานักแสดงระดับแถวหน้าของประเทศ แถมยังเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ไม่ค่อยมาเป็นพรีเซนเตอร์

ภายหลังเนื่องจากเธอเป็นโรคเบาหวาน ดังนั้นจึงออกจากวงการบันเทิง แต่ว่าเธอมีผลงานการแสดงมากมายที่ตราตรึงใจคนดู โดยเฉพาะพวกคนกลุ่มผู้สูงวัย เธอมีอิทธิพลอย่างมาก

ถ้าหากว่าท่านอาจารย์โหนยวิ๋นมาเป็นพรีเซนเตอร์ ความน่าเชื่อถือก็ต้องสูงขึ้นมาก ๆ อีกอย่างตัวเธอเองก็เป็นผู้ป่วยโรคเบาหวานอยู่แล้ว ขนาดเธอยังสามารถรักษาได้หายขาด แล้วประชาชนธรรมดาจะไม่แห่ไปซื้อกันอย่างบ้าคลั่งหรือไง？

“ไม่ได้ จะให้ท่านอาจารย์โหวยวิ๋นเป็นพรีเซนเตอร์ไม่ได้เด็ดขาด พวกเราต้องไปนัดเธอมาคุย！”

จู้ซานกูเอ่ยอย่างจนปัญญา “พวกเราจะไปมีปัญญาทำอะไรได้ ยานี้ของจู้หลินหลินเขาว่ากันว่าสามารถรักษาโรคเบาหวานได้หายขาด ตอนนี้ผลการทดสอบทางการแพทย์ก็ออกมาว่ามีประสิทธิภาพยอดเยี่ยม ถ้าหากท่านอาจารย์โหวยวิ๋นก็กินยานี่ พวกเราไม่มีทางเกลี้ยกล่อมได้แน่！”

จู้หมิงครุ่นคิด ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าจะพึ่งความสามารถของเขาอย่างเดียวก็เกรงว่าจะไม่ไหว คงต้องขอกำลังจากทางตระกูลซู

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนจะกดโทรออกหาซูจินเลี่ย ทายาทรุ่นที่สองของตระกูลซู

“คุณชายซูลำดับที่สองใช่ไหมครับ？ผมจู้หมิงเองนะครับ ผมมีเรื่องอยากจะให้ท่านช่วย！”

……

อีกด้านหนึ่ง ทางฝั่งบริษัทของจู้หลินหลิน ทุกคนต่างพากันพักผ่อน หลังจากที่ทุกคนต่างยุ่งกันมากตลอดครึ่งเดือนที่ผ่านมา ในที่สุดถังเสินหมายเลข 2 ก็ผลิตเกือบเสร็จหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงโฆษณาและทำการขายแล้ว

จู้หลินหลินนั่งอยู่ในห้องทำงานอย่างอารมณ์ดี ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ไม่ได้มีการหยุดทดลองยาถังเสินหมายเลข 2 เลย

ข้อเท็จจริงพิสูจน์แล้วว่ายาถังเสินหมายเลข 2 มีประสิทธิภาพจริง ๆ และสามารถรักษาโรคเบาหวานได้อย่างหายขาด เมื่อมันออกสู่ท้องตลาดแล้วจะต้องได้รับกระแสอย่างแน่นอน จู้หลินหลินมั่นใจในประสิทธิภาพของยามาก ดังนั้นตอนนี้ขั้นตอนที่เหลือคือการโปรโมต

จะไม่พูดก็ไม่ได้ว่า สูตรยาของพี่เสี่ยวจุนมากสุดยอดมาก ๆ เพราะความช่วยเหลือของเขาทำให้สามารถจัดการปัญหาด้านการผลิตยาไปได้เยอะเลย ส่วนเรื่องการโปรโมต ไม่เกี่ยวกับพี่เสี่ยวจุนแล้ว

ในตอนที่จู้หลินหลินกำลังมีความสุขอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

“ฮัลโหล อาจารย์โหวเหรอคะ？”

“ประธานจู้คะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ ดิฉันคงช่วยโปรโมตยาถังเสินหมายเลข 2 ให้คุณไม่ได้แล้ว”