ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 148 ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัว

เตชินไปเคาะประตูห้องพิม พิมที่อยู่ด้านในก็นึกว่าเป็นแม่เธอมาเคาะประตูอีก
จึงวางมือจากงานบนโต๊ะแล้วเดินมาเปิดประตู ทันทีที่เห็นเตชินเธอก็ตะลึงอึ้งไปสองวิ
แล้วเธอก็รีบปิดประตูหนีคนตัวใหญ่ที่จ้องหน้าเธอด้วยแววตาแข็งกร้าวอย่างถมึงทึง
เตชินเห็นเธอจะปิดประตูหนีเขาก็ยิ่งไม่พอใจโกรธมากขึ้นกว่าเดิม ฝ่ามือใหญ่จับขอบประตูไว้ไม่ให้พิมปิดประตูได้
แล้วมืออีกข้างก็จับข้อมือพิมไว้แล้วผลักเธอกลับเข้าไปข้างใน
จากนั้นก็ล็อคประตูไว้แน่นสนิท ดวงตาพิมเบิกกว้างจ้องเขาอย่างหวาดกลัวแล้วเอ่ยพร้อมกับถอยหลังไป
" คุณเตชิน คุณบ้าไปแล้วหรือไง ถึงได้บุกบ้านคนอื่นโดยพลการแบบนี้ "
เตชินไล่ต้อนพิมที่กำลังถอยอย่างช้าๆแต่กลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันแววตาเต็มไปด้วยไฟโกรธ
" ใช่ ผมบ้าไปแล้ว ผมบ้าไปแล้วเพราะคุณนั่นแหละ "
พิมจ้องหน้าเตชินอย่างเย็นชาแม้เธอจะกลัวเขาแค่ไหนแต่เธอก็ไม่แสดงออกเลยสักนิด
" คุณจะบ้าเพราะฉันได้ยังไง ฉันไปทำอะไรให้คุณ คุณบ้าเพราะคุณทำตัวเองต่างหาก "
เตชินยกยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างร้ายกาจแล้วเอ่ยเสียงเยือกเย็นด้วยสีหน้าดุดัน
" คุณถามว่าคุณทำอะไรผมงั้นเหรอ ดูเหมือนคุณจะยังไม่รู้ตัวนะว่าไปทำอะไรผิดมา "
" คุณเตชิน ฉันจะทำอะไรผิดหรือถูกมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณออกไปจากห้องฉันได้แล้ว "
พิมเอ่ยเสียงเข้มแววตาแข็งกร้าวจ้องเขม็งเตชินอย่างไม่ยอมคน
" อ๋อ...ที่แท้คุณลืมไปแล้วจริงๆ ว่าคุณมีสามีแล้ว ถึงได้ไปกอดจูบกับผู้ชายคนอื่น "
พอพูดถึงเรื่องที่เธอจูบกับผู้ชายคนอื่นเตชินก็ยิ่งโกรธจึงเข้าไปบีบแขนทั้งสองข้างของพิมแน่น
แล้วตะคอกใส่เธอด้วยความเดือดดาล
แววตาคมกริบแดงก่ำอย่างน่ากลัว
" คุณยอมให้มันจูบคุณทำไมห้ะ! ยอมให้มันจูบทำไม ถ้าคุณอยากจูบนักก็บอกผมสิ "
" นี่! คุณเตชิน ฉันจะจูบกับใคร มันก็เรื่องของฉัน มั้ย เราเลิกกันแล้วจบกันไปนานแล้ว
คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน ปล่อย! "
พิมเอ่ยตะคอกเสียงกร้าวจ้องหน้าเตชินอย่างดุดันด้วยความโมโห
เขามีสิทธิ์อะไรมาว่าเธอ มีสิทธิ์อะไรมาหึงเธอ
เตชินพยักหน้าเบาๆอย่างเยือกเย็น แล้วเอ่ยเสียงกร้าวอย่างดุดัน
" ไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ ดี ในเมื่อคุณคิดแบบนี้ ผมจะทำให้คุณรู้ว่าทั้งชีวิตนี้ของคุณ มีได้เพียงผมคนเดียวเท่านั้น
ร่างกายของคุณเป็นของผมคนเดียว หากผมยังไม่เบื่อคุณ คุณก็อย่าหวังว่าจะไปจากผมได้ เข้าใจมั้ย "
พิมอึ้งไปกับคำพูดของเตชินที่บอกว่า
ยังไม่เบื่อเธอ
เธอโกรธจนอยากจะตบหน้าเขาแรงๆ แต่ติดตรงที่ถูกเขาจับแขนไว้ ทำได้แต่ตะคอกด่าทอเขาทั้งน้ำตา
" คุณมันเลว ระยำ เห็นแก่ตัวที่สุดเลย "
เธอจ้องตาเขาอย่างแข็งกร้าวดุดันไม่พอใจที่ต้องรอวันที่เขาเบื่อเธอแล้วทิ้งไป
เตชินยิ้มอย่างเยือกเย็นแล้วเอ่ยคำหยาบออกมาเสียงกร้าวด้วยความโกรธจัด
" ใช่ผมมันเลวระยำ! วันนี้ผมจะทำให้คุณรู้ว่า
คนที่เลวระยำนี้แหละคือผัวของคุณ
ผมจะทำให้คุณไม่มีวันลืมผัวเลวๆคนนี้อีกต่อไป "
พูดจบเขาก็ฉีกเสื้อเชิ้ตของพิมออกเสียงดัง
แควก!!!
จนกระดุมเสื้อเชิ้ตบนตัวพิมหลุดรุ่ยขาดออกจากกันแล้วเขาก็ดึงเสื้อของพิมออกถอดทิ้งลงบนพื้น
" คุณเตชิน ฉันเกลียดคุณ!!! "
พิมตะคอกด้วยความโกรธจนหน้าแดงก่ำพยายามขัดขืนผลักเตชินออก
แต่เตชินกลับไม่สนใจผลักให้หน้าเธอไปแนบชิดกับผนังห้อง แล้วหันแผ่นหลังให้เขา
จากนั้นเขาก็รูดซิปกระโปรงเธอลงมา แล้วฉีกกระโปรงเธอจนขาดกลายเป็นเพียงเศษผ้า
พิมไม่รู้ว่าเตชินเอาแรงมหาศาลนี้มาจากไหนทำให้เธอกลัวเขาจนตัวสั่น
บนตัวเธอเหลือเพียงชุดชั้นในที่ปกปิดจุดสำคัญเอาไว้ เธอร้องให้น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย
แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แววตายังคงแข็งกร้าวดังเดิม
" คุณเตชิน คุณมันโรคจิต คุณมันบ้าไปแล้ว
คุณควรจะไปกินยาได้แล้ว ได้ยินมั้ย "
เธอเอ่ยอย่างเจ็บปวดในขณะที่เตชินยืนกอดรัดตัวเธอแน่น
ทั้งจูบทั้งดูดไปตามลำคอไหปลาร้าลงมาถึงเนินอกสวยเนียนนุ่มของเธอ
ฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งจับมือเธอไขว้หลังไว้
อีกมือก็ลูบไล้บีบคลึงทรวงอกนุ่มของเธออย่างเมามัน
จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นไปมองเธอแล้วยิ้มเย็นขึ้นที่มุมปาก
" ทำไม กลัวผัวตัวเองแล้วเหรอ
ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัวหนิ
นั่งนิ่งยอมให้เขาจูบอยู่อย่างนั้น พิมยิ่งพูด
ผมก็ยิ่งโมโหคุณไม่ฟังที่ผมพูดเลย "
จากนั้นเขาก็จูบไปยังริมฝีปากเธออย่างรุนแรงดูดดุนริมฝีปากของเธอ จนแดงก่ำเป็นสีแดงสดแล้วกัดริมฝีปากเธอ จนบวมเจ่อด้วยความโมโห
พิมได้แต่ยืนนิ่งให้เขากระทำกับร่างกายเธออย่างตามใจ
เพราะเธอพูดไปก็ไม่มีประโยชน์ดิ้นไปก็เปลืองแรงเปล่า
เมื่อเห็นว่าพิมนิ่งไปเขาก็อุ้มเธอขึ้นมา
วางเธอลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมบนตัวเธอไว้
ปลดตะขอเสื้อในเธอออกแล้วดึงเสื้อในเธอทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี
แววตาแข็งกร้าวเดือดดาลก่อนหน้าแปรเปลี่ยนเป็นหื่นกระหายเรือนร่างของคนใต้ร่าง
" คุณจำไว้นะพิมว่าร่างกายของคุณเป็นของผม "
เอ่ยจบเขาก็ก้มลงไล้เลียเนินอกสวยใช้เรียวลินตวัดดูดดุนทรวงอกนุ่มอย่างลุ่มหลงสลับไปมา
มือหนาสัมผัสเรือนกายลูบไล้เล้าโลมไปตามส่วนต่างๆอย่างซุกซน
พิมหลับตานิ่งไม่อยากมองเห็นเขาในสายตาอีก
เธอเกลียดเขาที่ไม่ยอมปล่อยเธอ
เกลียดเขาที่เอาแต่ใจอยากทำอะไรกับเธอก็ทำตามใจอยาก
อยากทิ้งเธอไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่นก็ไปตามใจต้องการโดยไม่แคร์เธอเลย
สุดท้ายก็กลับมากระทำกับร่างกายเธอแบบนี้
ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งเจ็บปวดร้องให้ออกมาอีกครั้งอย่างเงียบๆ
อ่าน ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 148 ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัว
นวนิยาย ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ได้รับการอัปเดต ตอนที่ 148 ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัว ที่มีการพัฒนาขั้นสูงสุดมากมายสิ่งที่ทำให้ซีรีส์นี้พิเศษมากคือชื่อของตัวละคร ^ ^. หากคุณเป็นแฟนของผู้แต่ง Paizay คุณจะรักการอ่าน! ฉันมั่นใจว่าคุณจะไม่ผิดหวังเมื่อคุณอ่าน มาอ่านนิยาย ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 148 ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัว ตอนนี้ที่นี่
การอ่านนวนิยาย ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา ตอนที่ 148 ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัว
ตอนที่ 148 ทีจูบกับผู้ชายคนอื่นกลับไม่คิดกลัว ของ ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นวนิยาย