ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 151

ป๊อบกำลังขับรถกลับไปที่พัก ระหว่างทางเขาหันมาเอ่ยถามพิมว่า

" คุณชอบที่นี่มั้ย "

พิมพยักหน้าแล้วเอ่ย

" ชอบค่ะ สวยดี ขอบคุณมากนะคะ

ที่พาพิมมาสัมผัสหิมะสวยๆในช่วงนี้ "

" ถ้าคุณชอบ งั้นพรุ่งนี้เราไปเที่ยวที่เมือง

เซอร์แมทกันต่อนะ ที่นั่นสวยมากบ้านทำด้วยไม้

เป็นเมืองปลอดมลพิษ ผมจะพาคุณไปนั่งรถไฟฟ้า นั่งชมวิวสวยๆบนกระเช้าลอยไฟ "

" ค่ะ "

พิมพยักหน้าให้เขาเบาๆ แล้วบรรยากาศในรถ

ก็กลับมาเงียบสงบลงอีกครั้ง

ไม่นานป๊อบก็ขับกลับมาถึงที่พักแล้วเข้าไปจอดรถในที่จอดของโรงแรม พิมก็เปิดประตูลงจากรถ

ป๊อบเดินเข้ามาหาเธอแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง

" หนาวมั้ย "

เธอพยักหน้า แล้วป๊อบก็ยื่นแขนเข้ามาโอบไหล่เธอพร้อมกับเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มอย่างสุภาพอ่อนโยน

" ขออนุญาตนะ "

พิมเงยหน้ามองเขาแบบอึ้งๆสุดท้ายเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเขา

ป๊อบดีใจมากที่เธอไม่ปฏิเสธ เขาเอานิ้วไปแตะจมูกเธอเบาๆแล้วเอ่ยอย่างนุ่มนวล

" จมูกสวยๆของคุณเย็นจนแดงหมดแล้ว

รีบเข้าไปข้างในเถอะ "

" ค่ะ "

แล้วพวกเขาก็เดินกอดกันเข้าไปในโรงแรมที่พักอยู่ เตชินกำลังขับรถกลับเข้ามาจอด

พอเห็นทั้งสองคนเดินกอดกันสีหน้าเขาก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที

[ คุณก็พักโรงแรมนี้เหรอ ดูเหมือนโชคชะตาจะนำพาให้เรามาเจอกันอีกแล้วนะพิม ]

เตชินพึมพำในใจ แววตาปรากฏความเจ้าเล่ห์

เขาเข้าไปจอดรถแล้วหันไปมองหญิงสาวที่เขาควงมาแล้วเอ่ย

" ตีน่าคุณกลับไปรอผมที่ห้องก่อน "

หญิงสาวมองหน้าเตชินแล้วเอ่ยถามขึ้น

" แล้วคุณจะไปไหนคะ "

ได้ยินดังนั้นเตชินก็มองหญิงสาวด้วยแววตาดุดันอย่างไม่สบอารมณ์

" ผมจะไปไหน ทำอะไร ต้องรายงานคุณด้วย

เหรอ หรือคุณลืมไปแล้วว่าคุณอยู่ในสถานะไหน "

หญิงสาวหน้าจืดไปแล้วเอ่ยอย่างเชื่อฟังด้วยความสำนึกผิดและรู้ตัว

" ขอโทษค่ะ ตีน่าไม่ลืม งั้นตีน่ากลับไปอาบน้ำรอคุณที่ห้องนะคะ

วันนี้ตีน่าจะเอาใจคุณพาคุณเคลิบเคลิ้มขึ้นสวรรค์หลายๆชั้นเลยค่ะ

ร่างกายของตีน่าเป็นของคุณนะคะ

คุณจะทำยังไงกับมันก็ได้ค่ะ "

เตชินมองหญิงสาวอย่างเย็นชา ใช่เขาซื้อตัวหล่อนมาเพื่อบำเรอกาม

แต่เขาดันมาเจอพิมเข้าเขาก็หมดอารมณ์ที่จะไปมีอะไรกับหญิงอื่นราวกับคนหมดแพชชั่น

หญิงสาวกับเตชินเปิดประตูลงจากรถ

เตชินเดินเข้าไปยังเคาน์เตอร์ต้อนรับ แล้วเอ่ยถามกับพนักงานต้อนรับของโรงแรมว่า

" ขอโทษนะครับ พอดีญาติผมที่ชื่อ พิมผกา หิรัญวัฒนากุล เธอพักอยู่ห้องไหนครับ "

" สักครู่นะคะ "

พนักงานสาวเอ่ยพร้อมกับดูให้เตชิน จากนั้นก็เงยหน้ามองเตชินแล้วเอ่ย

" คุณลูกค้าท่านนี้พักอยู่ห้อง SW VIP 503 ค่ะ "

" ขอบคุณครับ "

[ บังเอิญจริงๆ อยู่ชั้นเดียวกันซะด้วย ]

เตชินเอ่ยอย่างสุภาพ ทันทีที่หมุนตัวหันหลังให้พนักงาน มุมปากเขาก็ยกขึ้นอย่างร้ายๆแววตาประกายความเจ้าเล่ห์

จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในลิฟต์ แล้วกดไปที่ชั้นห้า พอถึงชั้นห้าประตูลิฟต์ก็เปิดออก

เขาเดินตรงไปยังห้องของพิมแล้วเคาะประตูเธอ ต๊อกๆๆ

พิมมองดูผ่านช่องตาแมวก็ไม่เห็นใคร

ก็นึกว่า

" คงจะมาเคาะผิดห้องมั้ง "

เตชินที่อยู่นอกห้องก็เคาะอีกครั้ง พิมเลยตัดสินใจหันกลับมาเปิดประตูออกมาดูข้างนอก

เมื่อเห็นพิมเปิดประตูออกมาเตชินจึงเอ่ยขึ้น

" ไม่ได้เจอกันนานเลยนะพิม "

พิมเห็นเตชินยืนหัวโด่อยู่หน้าห้อง ก็แอบตกใจเล็กน้อยแต่ไม่ได้แสดงออกมาทางสีหน้า กลับเอ่ยทักทายขึ้นด้วยสีหน้าประหลาดใจ

" คุณเตชิน คุณก็มาเที่ยวเหรอคะ

แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่ "

เตชินยิ้มแล้วเอ่ย

" บังเอิญเห็นคุณน่ะ เลยตามมาทักทาย