ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 19

พิมนึกแค้นเตชินในใจ ที่ไม่เว้นแม้กระทั่งเธอ

ที่เป็นสาวใช้

จึงโทรไปหาเพื่อนสาว เมื่อเพื่อนสาวรับสาย

เธอจึงทำเป็นร้องห่มร้องให้ เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนสาวฟัง

" อีเท่ ฉันถูกผู้ชายปล้ำ ฮือๆๆๆ "

เพื่อนสาวของเธอได้ยินดังนั้นก็ร้องขึ้น พร้อมกับเอานิ้วที่กรีดกรายปิดปากอย่างตกใจ

" อุ๊บ! "

แล้วเอ่ยถาม โดยที่คนฟังแยกไม่ออกว่าเป็นห่วงเธอหรือเปล่า

" อีพิม เธอพูดจริงป้ะเนี่ย "

" ฉันพูดจริงๆ ใครจะมาล้อเล่นเรื่องพรรณนี้กันล่ะ "

เพื่อนสาวจึงถามด้วยความสนใจใคร่รู้ต่อว่า

" แล้วผู้ เป็นใคร หล่อมั้ย สูงเท่าไหร่ ผิวสีอะไร อ้วนหรือผอม หน้าที่การงานเป็นยังไง รวยมั้ย ระดับไหน ตอบ! "

ได้ยินดังนั้นเธอจึงเอ่ยอย่างหงุดหงิด

" อีเท่ นี่แกจะถามอะไรเยอะแยะไปทำไม "

เพื่อนสาวของเธอที่นั่งทาเล็บอยู่ก็เอ่ยต่อว่า

" ก็ถ้าโปรไฟล์ดี ดีกรีเยี่ยม หน้าตาหล่อ เธอก็ถือซะว่ามันเป็นวันไนท์สแตนด์แล้วกัน

แต่ๆๆๆ ถ้ามันไม่หล่อไม่มีดีสักอย่าง ต่อให้มันอยู่ขุมนรกไหน

ฉันกับอีมี่และอีมิกเกลก็จะไปลากคอมันมาลงโทษแล้วลากมันเข้าคุกให้เธอ "

เธอรู้สึกเอือมระอากับเพื่อนสาวของเธอ จนไม่รู้จะพูดยังยัง

เธอจึงทำงอแงร้องเรียกชื่อเพื่อนสาวเสียงดังพร้อมกับหลับตาปี๋

พูดแบบลื่นปรื้ดไม่เว้นช่วงให้ได้หายใจ

" อีเท่! ฉันบอกว่าฉันถูกผู้ชายปล้ำไม่ได้บอกว่าเสียตัวแล้วสักหน่อย

ที่ฉันโทรมาก็เพื่อจะขอให้แกช่วยจัดหาชุดเปรี้ยวๆแรงๆเซ็กซี่ๆส่งมาให้ฉันหน่อย

เพราะผู้ คนนี้ไม่ชอบผู้หญิงสำส่อนดังนั้นการที่ฉันจะอยู่รอดปลอดภัยได้

ฉันต้องแสร้งทำตัวเป็นผู้หญิง แรด! แรง! ร่าน! เข้าใจยัง "

เพื่อนสาวของเธอถึงกับรู้สึกเฟล เมื่อรู้ว่าเธอยังไม่เสียตัว แล้วเอ่ย

" โอเคๆ เดี๋ยวฉันจะให้รุ่นพี่ที่ฉันรู้จักไปจัดการเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมให้เธอ "

ได้ยินดังนั้นพิมค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อย

แต่เพื่อนสาวเธอก็ไม่เลิกสนใจเรื่องหน้าตาของผู้ชายที่ปล้ำเธอ เขาจึงเอ่ยถามต่อว่า

" แล้วสรุปผู้คนนั้นน่ะ หล่อม้ะ "

พิมรู้สึกรำคาญเพื่อนสาวเต็มทีจึงเอ่ยอย่างไม่เต็มใจ

" อื้อ สูง หล่อ รวย แต่ไม่ใช่สเปกจบนะ "

เพื่อนสาวเธอจึงเอ่ยต่อว่า

" คำถามสุดท้ายแล้ว ระหว่างอาจารย์ป๊อบกับผู้คนนั้นใครหล่อกว่ากัน "

พิมจึงตอบไปอย่างขี้เกียจว่า

" ก็ต้องอาจารย์ป๊อบอยู่แล้ว ตอบไปหมดแล้ว

แค่นี้นะ จะหลับแล้ว พรุ่งนี้เช้าจัดการเรื่องที่ขอ

ให้ฉันด้วย "

" เคๆ บายฝันดี "

" อืม ฝันดี "

หลังจากวางสายเธอก็เข้าไปอาบน้ำ ล้างเนื้อล้างตัว ล้างร่องรอยของเตชินออก

เสร็จแล้วก็กลับมานอนลงบนเตียงปิดไฟแล้วหลับไป

เตชินเปิดประตู กลับเข้าไปในห้องด้วยความโมโห

เมื่อรู้ว่าพิมไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์อย่างที่เขาคิด และเจ็บใจที่ตัวเองช้ากว่าแฟนของพิมแค่ก้าวเดียว

อารมณ์ที่ค้างอยู่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด

เขาจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวให้น้ำเย็นดับความอยากที่ร้อนรุ่มภายในกาย

ในเช้าวันต่อมา เขาตื่นมาแต่งตัวตามปกติ เตรียมตัวไปทำงาน

เมื่อแต่งตัวเสร็จ เขาก็ออกมาจากห้องแล้วเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถ

ระหว่างทางเขาเอ่ยกับผู้ช่วยคังว่า

" คุณช่วยไปสืบมาหน่อยว่าแฟนของพิมเป็นใคร "

ผู้ช่วยคังจึงเอ่ยตอบไปว่า

" ครับ "

ได้ยินแบบนี้ผู้ช่วยคังก็แอบตกใจ ที่อยู่ๆเจ้านายเขาก็มาสนใจเรื่องชาวบ้าน

โดยเฉพาะเรื่องแฟนของสาวใช้อย่างพิม

เขาแอบมองสีหน้าท่าทางของเจ้านายผ่านกระจกหลัง

แต่ก็เห็นเพียงเจ้านายนั่งนิ่ง ด้วยท่าไหว้ขา

ดูองอาจ สง่าผ่าเผย ใบหน้าเคร่งขรึม แววตา

เย็นชา

ไม่มีพิรุธใดๆให้เขาจับผิดได้เลย เขาเลยตัดความคิด เรื่องที่คุณชายสนใจในตัวพิมออก

ส่วนพิม เธอตื่นมาอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟันเสร็จ เสียงกริ่งก็ดังขึ้น

เธอรีบไปเปิดประตู แล้วเชิญคนที่มาพร้อมกับสัมภาระต่างๆ เข้ามาในบ้านแล้วเอ่ย

" เชิญค่ะ พี่มาได้จังหวะพอดี ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จเลย "

พวกเขาเข้าไปในบ้าน ไปยังห้องของพิม แล้วเอาชุดออกมาจากกระเป๋า

จัดเรียงให้พิมเป็นชุดๆ แล้วนำไปแขวนไว้ในตู้แล้วเอ่ย

" น้องพิม พี่ว่านะคะ ถ้าน้องพิม คิดจะแรด จะแรง จะร่าน

ด้วยบุคลิกของน้องพิมตอนนี้ ยังดูใส่ซื่อเกินไป

น้องพิมต้องใส่จริตจะก้าน ให้มันเว่อร์วังกว่านี้หน่อยค่ะ "

พิมจึงเอ่ยถามด้วยความสนใจว่า

" ต้องทำยังไงคะ? "

แล้วเขาก็เริ่มสอนพิมทันทีสอนรวมไปถึงท่าอ่อยผู้แบบกระชากใจชายแบบฉบับสาวไซด์ไลน์ด้วย

เสร็จแล้วก็เริ่มแต่งหน้า ทำผม เปลี่ยนเสื้อผ้า และรองเท้า เมื่อพิมแต่งเสร็จ เขาจึงเอ่ยว่า

" ไหนน้องพิมลองหมุนตัวสิคะ "

พิมสวมใส่ชุดเดรสสั้นสีแดงสด เป็นแบบเกาะอก

โชว์ครึ่งน่อง

และมีเสื้อสูทสีเดียวกันกับเสื้อไว้สวมทับอีกชั้น รองเท้าส้นสูงก็สีแดงสด