ประธานหลิวขับรถกลับไปที่บริษัทตัวเอง
เมื่อกลับไปถึงบริษัทเธอก็เดินตรงไปที่ห้องของตัวเอง
โทรไปหาคนๆหนึ่งที่ไม่ได้เมมชื่อไว้ เมื่อปลายสายรับสาย เธอจึงเอ่ยขึ้น
" คุณป๊อบ คุณต้องช่วยฉันนะ "
" ให้ผมช่วยอะไร ช่วยคุณแล้วผมได้อะไรล่ะ "
ป๊อบนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องทำงานแววตาขณะคุยโทรศัพท์ดูสุขุมเคร่งขรึม
ประธานหลิวได้ยินถ้อยคำและน้ำเสียงเนือยๆอย่างไม่ทุกข์ร้อนของประธานป๊อบ
เธอถึงกับอึ้งไป อ้าปากค้าง จนพูดอะไรไม่ออก นั่งลงบนเก้าอี้อย่างไม่รู้สึกตัว
ตอนนี้เธอเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งแล้ว
พอได้สติเธอจึงเอ่ยว่า
" คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง "
ป๊อบที่อยู่ปลายสายยิ้มเย็นขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ย
" เราเพิ่งจะรู้จักกัน ไม่ได้สนิทกันสักหน่อย
อยู่ๆมาขอให้ผมช่วย ช่วยเรื่องอะไรล่ะ ผมไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรเลย "
ประธานหลิวที่มืดแป็ดด้านได้ยินดังนั้น
เธอเครียดและโกรธจัดจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้
จึงตะคอกเสียงกร้าวผ่านโทรศัพท์ออกไปว่า
" คุณป๊อบ ฉันจะถามคุณอีกครั้ง คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง!!! "
ป๊อบยิ้มเยาะขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ยเสียงเรียบ
" เอ๋...ประธานหลิว คุณมาใส่อารมณ์กับผมแบบนี้ไม่ได้นะ นี่คือวิธี การขอความช่วยเหลือแบบประธานหลิวเหรอครับ "
ประธานหลิวได้ฟังก็เดือดดาลจนหน้ามืดตามัวเธอพยายามสงบสติอารมณ์ลง
จากนั้นก็หัวเราะออกมาพร้อมกับเอ่ยเสียงเย็นว่า
" หึๆๆ ประธานป๊อบ ดูเหมือนว่าฉันจะประมาทคุณเกินไป คุณร้ายกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะ
คุณมันร้ายเงียบ แสร้งทำตัวเป็นคนดี ทำฉันไว้ใจจนตกหลุมพรางที่คุณวางไว้
ฉันไม่แปลกใจเลยที่ภรรยาของเตชินไม่เลือกคุณ อาจเป็นเพราะเธอคงจะรู้ตัวตนของคุณดี
จึงเลือกเตชิน แม้เตชินจะร้ายและเลือดเย็น แต่เขาตรงไปตรงมาไม่เหมือนคุณ
มาเข้าหาฉัน แสร้งเป็นคนดี กล่อมให้ฉันเชื่อแล้วหลอกใช้ความรักที่ฉันมีให้เตชิน
เป็นเครื่องมือในการทำให้ภรรยาของเตชินเข้าใจผิด จากนั้นคุณก็จะเป็นคนดีที่คอยปลอบใจอยู่เคียงข้างเธอ
ในวันที่เตชินกับภรรยาทะเลาะกัน ดูเหมือนคุณจะวางแผนทุกอย่างไว้ตั้งแต่ต้นแล้ว
แต่เสียใจด้วยคุณทำไม่สำเร็จหรอก เพราะเตชินรักภรรยาเขามาก
คนอย่างเขาทำร้ายคนอื่นได้โดยไม่ลังเลเพื่อคนที่ตัวเองรัก
และครั้งนี้มันก็พิสูจน์แล้วว่าแผนคุณล้มเหลว เพราะบริษัทฉันล้มละลาย
เตชินใช้วิธีนี้เพื่อกลับไปอธิบายกับภรรยา คุณคิดดูสิ
ว่าจะมีผู้หญิงคนไหนบ้างที่จะไม่ภูมิใจในตัวเองเมื่อสามีรัก
ใครจะไม่ใจอ่อนบ้างเมื่อสามีพิสูจน์ตัวเองขนาดนี้ "
ได้ยินดังนั้นคิ้วของป๊อบก็ถึงกับขมวดเป็นปมเผลอกำหมัดแน่นอย่างไม่รู้ตัวเหมือนถูกจี้ถูกจุด
สักพักเหมือนจะคิดอะไรได้ คิ้วที่ขมวดก็คลายออกแล้วเอ่ยกับประธานหลิวว่า
" อือ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นอาจจะใช้วิธีนี้ได้ผล
แต่ใช้กับพิมไม่ได้แน่นอน
เพราะพิมไม่ใช่ผู้หญิงเชื่อคนง่าย เธอเชื่อสายตาตัวเอง เกรงว่ามีแต่คุณที่ได้รับผลกระทบ
ส่วนผม ผมมั่นใจว่าผมทำสำเร็จ เพราะผมรู้จัก
พิมดีกว่าเตชินของคุณ
เตชินคงที่คิดว่าจะจัดการกับคุณแบบนี้ เพื่อระบายความโกรธให้พิม
แล้วใช้มันเป็นข้อแก้ตัว เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองนั้น
เขาคิดผิดแล้ว และอาจจะช้าไปกว่าการตัดสินใจของพิมที่ผมรู้จักก็ได้ "
" ดูเหมือนคุณจะมั่นใจว่ารู้จักหล่อนมากจริงๆ "
" แน่นอน ว่าผมรู้จักพิมดี ไม่งั้นผมกับเตชินคงจะไม่พากันรักตกหลุมและเห็นค่าเธอขนาดนี้หรอก
นอกจากหน้าตาแล้วเธอควรค่าแก่การครอบครอง มีค่ากว่าคนรวยเช่นคุณอีก "
ประธานหลิวถูกเปรียบเทียบแบบนั้นในใจเกิดความไม่พอใจอย่างมาก
[ อยากจะรู้นักว่าหล่อนมีดีอะไร ถึงทำให้เตชินกับประธานป๊อบทุ่มเทขนาดนี้ ]
จากนั้นเธอก็เอ่ยกับป๊อบต่อว่า
" ประธานป๊อบหลอกใช้ฉันแล้วเฉดหัวทิ้งแบบนี้ คุณเคยได้ยินมั้ย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา