ในเช้าวันต่อมา พิมพาเตชินไปทำบุญไหว้พระขอพรที่วัดพระธาตุดอยคำ
ทั้งสองไปซื้อดอกมะลิถวาย แล้วจุดธูปขอพรจากองค์พระพุทธรูป หลวงพ่อทันใจ
เมื่อขอพรเสร็จทั้งสองก็เดินออกมา กลับไปขึ้นรถ ระหว่างทางในขณะที่นั่งอยู่ในรถ
เตชินก็หันมาเอ่ยถามพิมว่า
" เมื่อกี้คุณขอพรอะไร "
พิมจึงเอ่ยตอบไปตามตรงว่า
" ฉันขอพรให้ตัวเองและครอบครัวมีความสุข
ขอให้ตัวเองประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน
มีเงินทองไหลมาเทมา แคล้วคลาดจากคนที่ไม่ชอบ แคล้วคลาดจากเจ้ากรรมนายเวรค่ะ "
จากนั้นเธอก็ถามเตชินว่า
" แล้วคุณล่ะ? "
เตชินมองหน้าเธอแล้วยิ้มขึ้น
" ผมขอให้คุณ มีลูกให้ผมเร็วๆ
และขอให้มีคุณอยู่ข้างๆผมแบบนี้ตลอดไป "
พิมได้ยินดังนั้นเธอก็ตกใจแล้วโวยวายขึ้นมา
" คุณเตชิน คุณไปขอพรแบบนั้นทำไม
คุณรู้มั้ยว่าหลวงพ่อทันใจท่านศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน
หากใครขออะไรจากท่านแล้ว จะสมหวัง
ดังใจปรารถนา ทุกประการตามที่ขอ
คุณไปขอแบบนั้นเท่ากับจะกักขังฉันไว้ข้างกายคุณตลอดชีวิตเลยนะ
คุณต้องไปแก้ให้ฉัน ฉันไม่ได้อยากอยู่กับคนที่ไม่ได้รักฉันตลอดชีวิต และฉันก็ไม่ได้...(รักคุณ) "
พิมพูดถึงแค่ ไม่ได้ แล้วก็หยุดชะงักไป
เมื่อเตชินได้ยินประโยคหลัง เขาก็เอ่ยถามขึ้นอย่างรวดเร็ว
" ไม่ได้อะไร คุณพูดมา ว่าไม่ได้อะไร "
คำหลังเธอไม่กล้าเอ่ยออกมาแล้ว ถ้าเธอกล้าเธอก็โง่แล้ว เพราะเตชินเพิ่งจะพูดไปเมื่อวาน
คำว่าไม่ชอบ,ไม่รักหรือไม่ได้รัก เป็นคำต้องห้ามไม่ให้เธอพูดให้เขาได้ยินอีก
เมื่อเตชินเค้นถาม เธอจึงแก้ตัวไปเรื่อย
เพื่อเอาตัวรอด
" ฉันจะบอกว่าและฉันก็ไม่ได้คาดหวังที่จะได้ความรักจากคุณไง คาดหวังไปก็เสียใจเปล่า "
จากนั้นเธอก็เปลี่ยนเรื่องคุย จึงเอ่ยต่อทันทีว่า
" อ้อ เดี๋ยวพวกเราขึ้นไปไหว้พระทำบุญ
ที่ดอยสุเทพต่อนะ
ในช่วงเช้าก็เข้าวัดทำบุญไหว้พระขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อเป็นสิริมงคลในชีวิต
ส่วนในช่วงบ่ายก็ไปต่อที่ 15 สวน ดอกมากาเร็ตเชียงใหม่ แถวแม่ริม
จากนั้นก็ไปทานอาหารที่ห้วยตึงเฒ่าแล้วก็กลับมาที่พักดีแบบนี้ดีมั้ยคะ "
เธอหันไปถามเตชิน แต่เตชินกลับเอนหลังนอนพิงเบาะแล้วเอ่ย
" ถ้าคุณว่าดีผมก็ว่าดี ผมตามใจคุณอยู่แล้ว
คุณอยากไปที่ไหนก็บอกลุงเขาแล้วกัน "
พิมจึงเอ่ยขอความเห็นจากผู้ช่วยคังที่นั่งข้างคนขับว่า
" คุณคัง คุณคิดว่าไง "
ผู้ช่วยคังเลยตอบว่า
" แล้วแต่คุณพิมเลยครับ "
พิมจึงเอ่ยกับลุงคนขับว่า
" คุณลุงคะไปตามที่หนูบอกเลยนะคะ ลงจากดอยสุเทพ
แล้วไปสวนดอกมากาเร็ตเชียงใหม่ ต่อด้วยห้วยตึงเฒ่า แล้วกลับมาที่พักเลยค่ะ "
ลุงคนขับจึงเอ่ยตอบว่า
" ได้ครับ "
พอขึ้นไปถึงดอยสุเทพ พิมก็พาเตชินกับผู้ช่วยคังเดินเท้าขึ้นไปบนพระธาตุดอยสุเทพ
พอไปนั่งไหว้พระขอพร เธอจึงหันมากระซิบกับเตชินว่า
" คุณอย่าขอพรเล่นๆแบบนั้นอีกนะ เข้าใจมั้ย "
เตชินยิ้มแล้วหลับตาตั้งจิตอธิฐาน พิมก็หลับตาลงตั้งจิตอธิฐานเช่นกัน
จากนั้นทั้งสองคนก็เดินรอบๆพระธาตุถ่ายรูปเก็บภาพบรรยากาศ ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา