ราชาเทพเสินโจว นิยาย บท 2

ในเวลาเดียวกัน ณ อาคารเทียนหลงเมืองจงจิง

ในห้องปฏิบัติการประธานแฟร์วิว กรุ๊ป เสิ่นเสวี่ยกำลังปรึกษาหาเรื่องกิจการกับประธานจางเฟยหลง

“เสิ่นเสวี่ย ฉันพูดตรงๆเลยแล้วกัน！ ขอแค่เธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน สัญญาของตระกูลเสิ่นนี้ ฉันจะเซ็นให้เธอทันทีเลย”จางเฟยหลงหมดความอดทนแล้ว น้ำเสียงตรงเข้าประเด็นทันที

เสิ่นเสวี่ยได้ยินแบบนี้ ก็เป็นอันตกใจมาก จึงรีบเดินถอยออกห่างสองก้าวทันที

“ไม่ ประธานจาง ฉันไม่มีทางยอมรับเงื่อนไขนี้เด็ดขาด”

“ไม่ยอมรับ? เสิ่นเสวี่ย นี่มันไม่เกี่ยวหรอกว่าเธอจะยอมรับรึเปล่า ถ้าหากตระกูลเสิ่นไม่มีสัญญาฉบับนี้จากฉันละก็ จะต้องล้มละลายแน่ ”

จางเฟยหลงที่ทั้งทุเรศและอ้วนลงพุงยืนขึ้น อยากจะล้มตัวเข้าหาเสิ่นเสวี่ย

แต่ท่าทีของเสิ่นเสวี่ยว่องไวกว่า เปิดประตูห้องแล้ววิ่งออกไปก่อน

“ประธานจาง วันนี้เราคุยกันถึงตรงนี้ก่อน เรื่องสัญญาเราค่อยว่ากันอีกที”เสิ่นเสวี่ยพูดจบ ก็วิ่งหนีออกจากแฟร์วิว กรุ๊ปไป

แม้ว่าจางเฟยหลงเปิดเผยธาตุแท้ที่น่ารังเกียจของตัวเองออกมาแล้ว แต่เสิ่นเสวี่ยก็ยังไม่กล้าผิดใจจางเฟยหลง เพราะตอนนี้ตระกูลเสิ่นอยู่ในช่วงที่สำคัญมากจริงๆ ถ้าหากไม่มีการลงทุนใดๆเลย ผลที่ตามมาคงต้องแย่มากๆ

ไม่อย่างนั้น เสิ่นเสวี่ยไม่มีทางมาพบจอมลามกอย่างจางเฟยหลงคนเดียวลำพังแน่นอน

ด้านล่าง เสิ่นเสวี่ยถอนหายใจออกมา เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันที

“เสิ่นเสวี่ย ลูกสาวคุณถูกคนอื่นจับไปแล้ว！คนๆนั้นชื่อหยางยี่อะไรสักอย่าง ตอนนี้ไปที่โรงพยาบาลแล้ว ”

“เถียนเถียน? หยางยี่? นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เสิ่นเสวี่ยร้อนรนขึ้นมาทันที

ลูกสาวเป็นทุกอย่างของเธอ เธอไม่ยอมให้ลูกสาวเกิดอะไรขึ้นแน่นอน

“ไม่รู้ล่ะ คุณไปที่โรงพยาบาลดูก่อนเถอะ！”

“แท็กซี่ เร็วเข้า ไปโรงพยาบาล！”

……

อีกด้านหนึ่งหยางยี่ที่รออยู่หน้าประตูห้องผ่าตัด แต่ไม่มีวี่แววจากห้องผ่าตัดเลย ดูเหมือนยังต้องใช้เวลาอีกนาน

ดังนั้นหยางยี่จึงตัดสินใจ ไปที่โรงเรียนก่อน ไปจัดการพวกเลวที่ทำร้ายลูกสาว

ณ โรงเรียนอนุบาล หยางยี่เดินตรงไปที่ห้องผู้อำนวยการด้วยสีหน้าที่โหดเหี้ยม

ผู้อำนวยการเป็นหญิงวัยกลางคน ร่างกายอ้วนตัน แค่ดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนดี

“คุณคือผู้อำนวยการใช่ไหม?”หยางยี่ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ผู้อำนวยการกวาดสายตามองไปที่หยางยี่ พูดด้วยน้ำเสียงดูถูก“ใช่แล้ว แล้วคุณเป็นใคร?”

“ทำไมห้องต้นกล้าถึงได้เกิดเหตุการณ์ที่คุณครูตีเด็กด้วย?”

“ชิ！”ผู้อำนวยการแสดงท่าทีที่เฉยชา “ก็แค่ตีเด็ก เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ? เด็กมันสน ก็ต้องสั่งสอน！”

“หุบปาก！”

หยางยี่โกรธหนัก ใช้แขนเพียงข้างเดียวบีบคอผู้อำนวยการแล้วยกขึ้น ทำให้ร่างที่อ้วนตันของเธอลอยอยู่กลางอากาศ

“ถูกทุบตีเป็นระยะยาว ขาดสารอาหารอีก แกบอกฉันว่านี่เป็นการลงโทษสำหรับเด็กที่สนเหรอ?”

“แกปล่อยฉันนะ แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? กล้าลงมือกับฉัน แกได้เจอดีแน่！”ผู้อำนวยการพยายามดิ้นรนอยู่ หน้าที่อ้วนตันถูกบีบให้หายใจไม่ออกจนแดงไปหมด

“ฉันไม่สนว่าแกเป็นใคร ถ้าลูกสาวของฉันเกิดอะไรขึ้นแม้แต่น้อยละก็ ฉันจะให้พวกแกทุกคนต้องชดใช้ทั้งหมด！”

หยางยี่พูดจบ เหวี่ยงแขน ทิ้งตัวผู้หญิงที่รูปร่างอ้วนตันคนนี้ไว้บนโต๊ะทำงาน ทันใดนั้นก็ทำให้โต๊ะทำงานแตกเป็นเสี่ยงๆ

“แก แกคอยดู สักวันฉันจะฆ่าแก”หญิงอ้วนตันกระอักเลือด แต่ก็ยังไม่หยุดที่จะต่อปากต่อคำ