ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1937

ฉับพลันที่ทำลายค่ายกลของซึหุนหลินได้แล้ว กระบี่ของราชันสวรรค์ขวางเส้าส่งเสียง “ตึง” พุ่งขึ้นท้องฟ้า ฉีกพลังขมุกขมัวบนท้องฟ้าจนขาดกระจุย กล่าวด้วยคำพูดที่เปี่ยมด้วยความพาลว่า “กี่ปีผ่านไปแล้ว เจ้ายังคงเล่นลูกไม้ตื้นๆ แบบนี้อยู่อีกรึ ค่ายกลที่มีการแปรเปลี่ยนเล็กน้อยไม่เข้าตาของข้าเลย”

คำพูดของราชันสวรรค์ขวางเส้าฟังดูแล้วนับว่าเปี่ยมด้วยความพาลโดยแท้ แต่ว่า เขามีดีที่จะยโสได้อย่างแท้จริง ใครใช้ให้เขาเป็นสุดยอดดาวรุ่งคนหนึ่ง ต่อให้ไม่เป็นราชันสวรรค์เขายังคงมีสติปัญญาที่ยากจะหาผู้ใดเทียม สามารถทำลายทุกๆ กระบวนท่าได้ภายในระยะเวลาอันสั้น และสามารถค้นพบจุดอ่อนของกระบวนท่าภายในระยะเวลาสั้นที่สุด

“ราชันสวรรค์ อาศัยเพียงเท่านี้มันไม่ได้หรอกนะ” ซึหุนหลินก็ได้กล่าวขึ้นมาช้าๆ ในเวลานี้

“ปัง…” เสียงหนึ่งดังขึ้น ทันใดนั้นท่ามกลางความขมุกขมัวได้ปรากฏหัตถ์จอมเทพขนาดยักษ์ข้างหนึ่ง มือขนาดยักษ์ข้างนี้เต็มไปด้วยความขมุกขมัวที่ล้อมรอบนับไม่ถ้วน ความขมุกขมัวแต่ละสายที่ทิ้งตัวลงมาเสมือนหนึ่งน้ำตกอย่างนั้น

ที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นก็คือ มือขนาดยักษ์ที่น่ากลัวและสยบลงมาไม่เพียงตลบอบอวลไปด้วยพลังของจอมเทพเท่านั้น มันยังมีพลังการเข้าถึงตัวตนอย่างแท้จริงที่กระโดดไปมา ซึ่งเป็นพลังที่มีเพียงหนึ่งเดียวสุดยอดในหล้า มีความล้ำยิ่งนัก

เสียง “ปัง” ดังสนั่น พริบตาเดียวนี้เอง แม้แต่ราชันสวรรค์ขวางเส้าที่อาศัยหนึ่งกระบี่ทลายฟ้ายังถูกหนึ่งฝ่ามือที่ตบจนกระเด็นกลับเข้าไปอยู่ในโลกของซึหุนหลินตามเดิม

“ฆ่า…” ราชันสวรรค์ขวางเส้าคำรามเสียงดัง กระบี่เดียวทลายฟ้าอีกครั้ง พลังกระบี่ที่ผาดโผน ยามที่พลังกระบี่ของเขากวาดออกมา ทำให้ภูเขาแม่น้ำของโลกใบนี้พังทลายลง ฉับพลันกลายเป็นดินแห้งกรังสีแดงนับสิบล้านลี้ ทุกอย่างถูกกวาดจนราบคาบ ไม่มีสิ่งใดสามารถต้านพลังของกระบวนท่านี้ได้

“ปัง” แต่ว่า ทันใดนั้นเอง พลังการเข้าถึงตัวตนอย่างแท้จริงที่กระโดดไปมาของหัตถ์จอมเทพยังคงอาศัยความได้เปรียบที่เด็ดขาดทำการสยบลงมา ได้ยินเสียงดังสนั่น ราชันสวรรค์ขวางเส้าที่หนึ่งกระบี่ทลายฟ้ายังคงถูกตบให้ลอยกลับเข้าไปยังโลกของซึหุนหลิน

ผู้คนจำนวนมากต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำ ระดับจอมราชันผู้หนึ่งถึงกับถูกขังอยู่ในโลกของซึหุนหลินได้ ช่างเป็นการกระทำที่พาลยิ่งนัก

ทุกคนต่างเข้าใจได้ว่า นี่แหละคือช่วงห่างระหว่างซึหุนหลินกับราชันสวรรค์ขวางเส้า ข้อได้เปรียบมากที่สุดของซึหุนหลินก็คือดวงตราสัญลักษณ์สามดวงที่ประสานเข้าด้วยกัน ซี่งส่งผลให้เขามีพลังของการเข้าถึงตัวตนอย่างแท้จริง ขณะที่ราชันสวรรค์ขวางเส้ามีชะตาฟ้าเพียงสายเดียว เขาจึงไม่สามารถมีพลังการเข้าถึงตัวตนอย่างแท้จริงในครอบครอง

ภายใต้พลังเช่นนี้ อาศัยทักษะไม่สามารถชดเชยช่วงห่างระหว่างคนทั้งสองได้ ต่อให้ราชันสวรรค์ขวางเส้ามีพรสวรรค์สูงมากกว่านี้ มีสายตาอันแหลมคมที่สามารถทำลายกระบวนท่าใดๆ ก็ตาม แต่ก็ใช้ไม่ได้ผลกับตรงนี้ เนื่องจากพลังเช่นนี้ไม่สามารถอาศัยทักษะมาทำลายได้ หากต้องการทำลายพลังเช่นนี้มีเพียงอาศัยพลังที่แข็งแกร่งมากกว่าเท่านั้น

ดังนั้น จึงมีคำพูดของซึหุนหลินที่พูดอย่างมั่นใจว่า อาศัยเพียงทักษะการทำลายของราชันสวรรค์ขวางเส้ายังไม่เพียงพอและห่างชั้นอีกมาก

“ตูม ตูม ตูม” เสียงดังตูมตามดังขึ้นเป็นระลอก หัตถ์จอมเทพขนาดยักษ์ที่มีพลังการเข้าถึงตัวตนอย่างแท้จริงค่อยๆ สยบลงมาอย่างช้าๆ ขณะนี้ ชะตาฟ้าของราชันสวรรค์ขวางเส้าส่งประกายเจิดจ้า ได้ถ่ายทอดพลังจอมราชันให้กับราชันสวรรค์ขวางเส้าอย่างไม่ขาดสาย

แต่ทว่า พลังของทั้งสองฝ่ายมีช่วงห่างอยู่ไม่น้อย ต่อให้มีชะตาฟ้าคอยสนับสนุน แต่ราชันสวรรค์ขวางเส้าก็ไม่สามารถทำลายการสยบของซึหุนหลิน ชะตาฟ้าเพียงสายเดียวของราชันสวรรค์ขวางเส้าไม่อาจแข็งแกร่งมากกว่าดวงตราสัญลักษณ์สามดวงที่ประสานเข้าด้วยกันของซึหุนหลินไปได้!

“นี่ถือได้ว่ามีคำตอบแล้วหละ” นับว่าทุกคนมีความมั่นใจแล้ว เมื่อได้เห็นราชันสวรรค์ขวางเส้าภายใต้การสยบของหัตถ์จอมเทพยักษ์แล้ว แม้จะตีโต้ครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่สามารถทำลายการสยบเช่นนี้ได้

นาทีนี้นับว่าชัดเจนที่สุดแล้ว ชะตาฟ้าหนึ่งสายต้านกับดวงตราสัญลักษณ์สามดวงที่ประสานเข้าด้วยกัน ใครแพ้ใครชนะสามารถมองออกได้ในแวบเดียว

“ราชันสวรรค์ หากไม่มีท่าไม้ตายล่ะก็ ได้เวลาสมควรจบสิ้นกันได้แล้ว” ซึหุนหลินได้กล่าวขึ้นช้าๆ ในขณะนี้

“ตูม ตูม ตูม…” ท่ามกลางเสียงดังตูมตาม ในเวลานี้ หัตถ์จอมเทพยักษ์นั้นค่อยๆ บีบเข้าหากัน ย่อมไม่ต้องสงสัยซึหุนหลินในเวลานี้ต้องการสังหารราชันสวรรค์ขวางเส้าแล้ว

“เด็กน้อยตระกูลซึ เจ้าดีใจเร็วเกินไปแล้ว!” เวลานี้ราชันสวรรค์ขวางเส้าคำรามเสียงดัง “ตูม” เสียงดังสนั่น ทันใดนั้นเอง ประกายเลือดพุ่งขึ้นอย่างรุนแรง ประกายเลือดฉีกม่านฟ้าจนขาด ส่องสว่างทั่วหมื่นอาณาจักร

พริบตาเดียวนี้เอง ฟ้าดินกลับกลายเป็นสีเลือด อาณาจักรนับล้านล้านอาณาจักรตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

นาทีนี้ เหนือศีรษะของราชันสวรรค์ขวางเส้าได้ปรากฏสิ่งของสิ่งหนึ่งขึ้นมา ของสิ่งนี้แลดูคล้ายเป็นชะตาฟ้า แต่มันก็ต่างจากชะตาฟ้าอย่างสิ้นเชิง มันมีสีแดงคาวเลือดทั้งร่าง เหมือนว่าได้สั่งสมเลือดเป็นล้านล้านเอาไว้อย่างนั้น ประกายของเลือดหยดนี้เสมือนมีชีวิต ประกายเลือดแต่ละสายเหมือนกำลังเต้นระริก เหมือนว่าประกายของเลือดหยดนี้ได้หล่อเลี้ยงชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนเอาไว้

เลือดหยดนี้ที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของราชันสวรรค์ขวางเส้าถึงกับเรียงเป็นแถวเป็นแนวกับชะตาฟ้า ดูไปแล้วเหมือนว่ามันสามารถอยู่ในระดับเดียวกันกับชะตาฟ้าของราชันสวรรค์ขวางเส้าอย่างนั้น

ยามที่ชะตาฟ้าสายนี้ลอยอยู่เหนือศีรษะของราชันสวรรค์ขวางเส้านั้น ทำให้ตัวเขากลับกลายเป็นเหมือนหยาดเยิ้ม ทุกอย่างดูเปลี่ยนไปอย่างนั้น ทั่วทั้งร่างของเขาตลบอบอวลไปด้วยความโหดเหี้ยมและเย็นยะเยือก เหมือนว่านาทีนี้เขากลับกลายเป็นผู้กระหายเลือดยิ่งนัก