จอมราชันองค์ที่สามของกองกำลังนกหวีดน้อยจ้องเขม็งไปที่วัวทรายที่อยู่ตรงหน้ากับตน โดยที่วัวทรายตัวนี้ยืนนิ่งดั่งตอไม้อยู่ตรงนั้น ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวใดๆ เหมือนว่าได้กลับกลายเป็นรูปแกะสลักไปแล้ว
“ไป…” จอมราชันผู้นี้ตวาดเสียงทุ้มต่ำออกไป และหยั่งเชิงด้วยนิ้วเดียวที่ผงาดฟ้าฟาดจากด้านบนไปที่วัวทรายตัวนี้
แรกทีเดียว จอมราชันผู้นี้ยังเข้าใจว่าวัวทรายจะมีการโจมตี ได้ยินเสียงดัง “ปุ” การโจมตีของจอมราชันกลับสามารถโจมตีถูกตัวของวัวทรายได้อย่างง่ายดาย ทำให้จอมราชันผู้นี้ตะลึงนิดหนึ่งและรู้สึกอยู่เหนือความคาดคิด
“ช่าาา” วัวทรายตัวนี้ถูกก่อขึ้นมาจากเม็ดทราบจำนวนนับไม่ถ้วนจริงๆ เมื่อถูกนิ้วของจอมราชันผู้นี้จิ้มเข้าให้ มันถึงกับถล่มลงมากองอยู่กับพื้นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเต็มพื้นไปหมด
ทุกคนถึงกับรู้สึกแปลกใจ เมื่อเห็นวัวทรายตัวนี้ช่างเปราะบางรับกับการโจมตีไม่ได้เลย ถูกจอมราชันอาศัยเพียงนิ้วเดียวก็โจมตีจนแหลกละเอียดไป “นี่มันอ่อนเกินไปแล้วกระมัง ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะต่อกรกับจอมราชันเลยนี่”
แต่ทว่า เมื่อร่างของวัวทรายแหลกละเอียดลงไปกองเต็มพื้นแล้วนั้น ปรากฏว่า สีหน้าของจอมราชันผู้นี้แปรเปลี่ยนไปมากทีเดียว
“แว้งค์ แว้งค์ แว้งค์” ในขณะนี้ เศษชิ้นส่วนทั้งหมดที่แตกกระจายอยู่เต็มพื้นกลับแผ่ประกายออกมา ประกายทุกสายต่างห่อหุ้มอักขระยันต์เอาไว้ตัวหนึ่ง ตัวอักขระยันต์มีสัจธรรมที่แวบวับอยู่ภายใน เหมือนว่าทุกๆ สัจธรรมล้วนแล้วแต่กำเนิดขึ้นมาจากภายในอักขระยันต์เหล่านั้น
ลักษณะของอักขระยันต์ที่ทุกคนมองเห็นล้วนแล้วแต่แตกต่างกันไป ถ้าหากเป็นผู้ที่มีจิตเป็นพุทธ เมื่อมองเห็นตัวอักขระยันต์แต่ละตัวแล้ว จะมองเห็นเป็นพระอรหันต์แต่ละองค์ที่นั่งขัดสมาธิอยู่ตรงนั้น จะได้ยินเสียงสวดมนต์ของพระอรหันต์แต่ละองค์ดังขึ้นที่ข้างหู เป็นเสียงเทศนาธรรมของพระอรหันต์แต่ละองค์ที่กำลังโปรดสัตว์ นำพาให้บุคคลผู้นั้นก้าวสู่แดนนิพพาน
ถ้าหากเป็นผู้ที่มีจิตละโมบเมื่อได้มองเห็นอักขระยันต์แต่ละตัวนี้แล้ว ตัวอักขระยันต์เหล่านี้ก็จะกลับกลายเป็นขุมทรัพย์แต่ละแห่งที่บุคคลผู้นี้ต้องการ ภายในขุมทรัพย์เหล่านี้เก็บซ่อนเคล็ดลับ อาวุธศักดิ์สิทธิ์ และโลหะศักดิ์สิทธิ์ เหล็กเซียนปริมาณมหาศาลที่บุคคลผู้นั้นใฝ่ฝันอยากได้มันมาครอบครอง…
ยามที่ตัวอักขระยันต์แต่ละตัวปรากฏขึ้นมา จอมราชันผู้นี้พลันมีสีหน้าแปรเปลี่ยนไป และรีบเร่งนั่งขัดสมาธิทันที ร่ายคาถากลับกลายเป็นสัจธรรมสูงสุด ชะตาฟ้าทั้งสามสายทิ้งตัวลงมาให้การคุ้มครอง ขณะเดียวกันจอมราชันผู้นี้ได้ทำจิตให้รู้แจ้งเปี่ยมด้วยสติปัญญา ปกป้องรักษาจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของตนเอาไว้
วัวทรายเป็นผู้ควบคุมเรื่องความศรัทธา มันไม่จำเป็นต้องอาศัยการโจมตีใดๆ เพียงอาศัยโปรดบุคคลผู้นั้นก็เพียงพอแล้ว มันสามารถทำให้ความต้องการของบุคคลผู้นั้นกลายเป็นจริง อีกทั้งขณะที่วัวทรายได้กลับกลายเป็นตัวอักขระยันต์นั้น ไม่ใช่เป็นภาพมายา แต่เป็นจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของบุคคลผู้นั้น
ภายใต้ผลกระทบจากวัวทราย ถ้าหากบุคคลผู้นั้นไม่สามารถรักษาจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของตนเอาไว้ให้มั่นคง ต้องถูกโปรดโดยวัวทรายอย่างแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้นบุคคลผู้นั้นก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งในความศรัทธาของวัวทราย
แน่นอนที่สุด ผู้คนจำนวนมากล้วนแล้วแต่มองไม่เข้าใจกับภาพเช่นนี้ ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดจอมราชันจึงได้มีท่าทีเหมือนพบกับศึกใหญ่เช่นนี้ แต่ สำหรับผู้ที่มีความแข็งแกร่งอย่างแท้จริงกลับเข้าใจเป็นอย่างดี ถ้าหากในเวลานี้จอมราชันยังคงอาศัยความรุนแรงมาแก้ไขปัญหา จะยิ่งทำให้ตนเองนั้นต้องตกอยู่ในสภาพของความบ้าคลั่ง ซึ่งจะทำให้จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของตนต้องสั่นคลอนอย่างแน่นอน กล่าวสำหรับจอมราชันองค์หนึ่งแล้ว เมื่อไรที่จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรเกิดสั่นคลอนขึ้นมา มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก เกรงว่าต่อให้ไม่ถูกทำร้าย ชาตินี้ทั้งชาติก็จะคงไว้ซึ่งเงามืดอยู่ในใจ และส่งผลเสียในภายหลัง
ดังนั้น ในเวลานี้จอมราชันผู้นี้จึงนั่งขัดสมาธิกับพื้น อาศัยชะตาฟ้ามาปกป้องตนเอง รักษาจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรเอาไว้อย่างมั่นคง เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกโปรดโดยวัวทราย มิฉะนั้นล่ะก็ จอมราชันเช่นเขาจะต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งในความศรัทธาของวัวทราย กลายเป็นสาวกของมันไป
การต่อสู้ชี้ขาดของจอมราชันผู้นี้ดูไปแล้วเหมือนมีอันตรายน้อยที่สุด แต่ความจริงแล้วเป็นการต่อสู้ชี้ขาดที่อันตรายมากที่สุด จอมราชันองค์อื่นๆ หากพ่ายแพ้ยังมีโอกาสรอดชีวิตไปได้ และมีความเสียหายน้อยมาก แต่หากจอมราชันผู้นี้ต้องพ่ายแพ้ล่ะก็ เท่ากับแพ้ทั้งกระดาน ทุกสิ่งทุกอย่างของตนล้วนแล้วแต่เดิมพันเข้าไปด้วย
สุดท้ายที่ยังคงรีรอไม่ได้ลงมือก็คือราชันมารเซ่าเจี้ยนที่แข็งแกร่งมากที่สุดของกองกำลังนกหวีดน้อย ราชันมารเซ่าเจี้ยนในเวลานี้จ้องเขม็งไปที่หนอนบุ้งตัวน้อยที่อ้วนตุ๊ต๊ะตัวนั้น ไม่สิ มันคือพยาธิตัวตืด
พยาธิตัวตืดหมอบอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย เหมือนว่ามีลมหายใจแต่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงอย่างนั้น กระทั่งกำลังพ่นฟองอากาศออกมา มองดูแล้วยังคงน่าสงสัยอยู่ว่าแค่ยกเท้ากระทืบลงไปก็สามารถบี้เจ้าหนอนบุ้งให้เละเป็นเนื้อบดได้หรือไม่
แต่ว่า ราชันมารเซ่าเจี้ยนยังคงมีท่าทีที่ระมัดระวัง ท่าทางของเขาหนักแน่นจริงจัง ค่อยๆ หยิบเอาอาวุธของตนเองออกมา มันเป็นธนูนกหวีดขนาดเล็กดอกหนึ่ง ส่วนหางของธนูยังมีด้ายแดงขนาดเล็กร้อยอยู่แส้นหนึ่ง
ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกเย็นวาบในใจขึ้นมา เมื่อได้เห็นราชันมารเซ่าเจี้ยนหยิบเอาธนูนกหวีดออกมา เนื่องจากธนูนกหวีดคืออาวุธที่ร้ายแรงที่สุดของราชันมารเซ่าเจี้ยน กระทั่งมีผู้กล่าวเอาไว้ว่า ธนูนกหวีดนี้คืออาวุธเพียงหนึ่งเดียวที่ราชันมารเซ่าเจี้ยนมีอยู่ และชั่วชีวิตของราชันมารเซ่าเจี้ยนก็มีอาวุธชิ้นนี้เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น เท็จจริงอย่างไรไม่มีใครทราบแน่ชัด
สรุปก็คือ ธนูนกหวีดของราชันมารเซ่าเจี้ยนสยดสยองมาก ฆ่าคนไร้เงา อีกทั้งยังสามารถฆ่าคนที่อยู่ห่างไกลกับตนนับล้านล้านลี้ เคยมีระดับจอมเทพที่ถูกราชันมารเซ่าเจี้ยนสังหาร กระทั่งไม่เห็นแม้แต่เงาของราชันมารเซ่าเจี้ยนด้วยซ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...