ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2103

เวลานี้ทุกคนต่างอยู่ในความเงียบสงัด ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดคนหนึ่งต้องจากไปด้วยการกล้ำกลืนความเจ็บช้ำ ไม่เพียงเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด ยังสูญเสียสุดยอดสมบัติสวรรค์ไป นั่นก็คือโลงมรณะ!

แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดที่อยู่ด้านในประตูความมืดก็ต้องนิ่งเงียบ ศึกครั้งนี้อยู่เหนือความคาดคิดของพวกเขาโดยสิ้นเชิง เนื่องจากพวกเขายังคาดการณ์ว่าผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดจะเป็นฝ่ายกำชัยในเกมนี้

จะอย่างไรเสียผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดมีความแข็งแกร่งขนาดทำให้ผู้อื่นต้องอึดอัด ยิ่งไปกว่านั้นเขายังมีกระดูกแก่นนิรันดร์กาล และโลงมรณะในครอบครองในเวลาเดียวกัน เรียกได้ว่ายากจะหาผู้ต่อกรได้ในหล้า!

แต่มาวันนี้ ภายใต้สุดยอดหลุมพรางของหลี่ชิเย่แล้ว ยังคงต้องหลบหนีไปด้วยความพ่ายแพ้ และเสียหายอย่างหนัก ไม่เพียงเกือบจะถูกสังหารสิ้นชื่อ ยังถูกแย่งชิงเอาโลงมรณะไปได้ เกรงว่าความเสียหายลักษณะเช่นนี้จะส่งผลให้ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดผู้นี้ยากจะกลับคืนสู่จุดสูงสุดอีกครั้งในห้วงเวลาที่ยาวไกลจากนี้ไป

“เสียดาย เขาต้องการฮุบเอาจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรดวงนี่ของข้าเอาไว้เพียงคนเดียว มิฉะนั้นหละก็หากเขาร่วมมือกับพวกเจ้าด้วยการแบ่งสรรให้พวกเจ้าบ้าง ไม่แน่นัก อาจสามารถสังหารข้าได้จริงๆ” หลี่ชิเย่คนที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูมิติแห่งความมืดยิ้มแต้กล่าวกับผู้ดำรงอยู่ในฐานะความมืดที่อยู่ด้านหลังประตูมิติ

ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดหลายองค์นี้ต่างอยู่ในอาการนิ่งเงียบ สุดท้าย ได้ยินเสียงดังปังเสียงหนึ่ง ประตูมิติแห่งความมืดแตกละเอียดไป พร้อมๆ กับผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดเหล่านี้ที่หายตัวไป

นาทีนี้บรรดาผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ไม่ต้องการลงมืออีกต่อไป เนื่องจากพวกเขาไม่รู้ว่าหลี่ชิเย่ยังคงมีท่าไม้ตายอื่นใดอีกหรือไม่ เวลานี้ฝั่งของหลี่ชิเย่ชิงความได้เปรียบเอาไว้ได้เป็นส่วนใหญ่แล้ว

ถ้าหากพวกเขาไม่ได้เตรียมการให้พร้อมแล้วลงมือโจมตี ไม่แน่นักอาจหลงกลของอีกาทมิฬเข้าพอดี แล้วจะต้องถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดเฉกเช่นผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดผู้นั้น ถึงเวลานั้นก็จะได้ไม่คุ้มเสีย! ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะหายตัวไปโดยตรง

ครั้นประตูมิติแห่งความมืดสลายไป หลี่ชิเย่คนที่สองก็สลายไปเช่นกัน เสาคริสตัลกลับไปอยู่ในลัคนาของหลี่ชิเย่ตามเดิม

เวลานี้ หลี่ชิเย่เก็บโลงมรณะเรียบร้อย ถึงกับจ้องมองไปที่ที่ห่างไกลแวบหนึ่ง เขารู้ว่าใครเป็นผู้ลงมือขัดขวางการหลบหนีของผู้ยิ่งใหญ่แห่งความมืดนั่น! สุดท้าย เขาทอดถอนใจเบๆ ออกมา ไม่ว่าจะพูดอย่างไรก็ตาม อย่างน้อยเขาก็วางใจได้แล้ว เป็นการบ่งชี้ว่านางยังคงมีชีวิตอยู่ในโลก

ปัง…เสียงหนี่งดังขึ้น พริบตาเดียวนั่นเอง ในที่สุดราชันซื่อตี้ก็กลับจากมิติที่ถูกเนรเทศมาได้

“ราชันซื่อตี้ จะเล่นกันอีกสักรอบหรือไม่?” เวลานี้เทพโบราณกุยฝานได้ขวางทางของราชันซื่อตี้เอาไว้ ร่วมมือกับเซียนหวังอิเย่ ท่วงท่าที่ปราศจากผู้ต่อกรทำให้ผู้คนต้องแหงนหน้ามอง

ดวงตาทั้งสองของซื่อตี้ดูเข้ม และมีท่าทีหนักแน่นจริงจัง เมื่อเห็นเทพโบราณกุยฝานและเซียนหวังอิเย่ขวางทางเอาไว้

“ตาเฒ่าเฉี่ยน เจ้ามาได้เวลาพอดีเลย” หลี่ชิเย่เผยรอยยิ้มจางๆ ออกมาเมื่อมองเห็นราชันซื่อตี้ และกล่าวว่า “พวกเรามาทำการค้าแลกเปลี่ยนกันสักครั้งดีไหม?”

“ข้าเฉี่ยนเต้าซินไม่ทำการค้าแลกเปลี่ยนกับเจ้า!” ราชันซื่อตี้จ้องเขม็งไปที่หลี่ชิเย่ ท่าทางเย็นชา

ในขณะนี้ทุกคนล้วนแล้วแต่กลั้นลมหายใจเอาไว้ ต่างจ้องมองไปที่หลี่ชิเย่ กับราชันซื่อตี้ ในเวลานี้ทุกคนอดที่จะเห็นใจราชันซื่อตี้ไม่ได้ เนื่องจากขณะนี้ราชันซื่อตี้ต้องแบกรับสถานการณ์ของเผ่าเทพ เผ่ามาร เผ่าสวรรค์สามเผ่าเพียงคนเดียว ขณะที่ฝั่งของอีกาทมิฬนอกจากตัวเขาเองแล้ว ยังมีพวกเซียนหวังอิเย่และเทพโบราณกุยฝาน ซึ่งสามารถบดขยี้ค่ายของเผ่าเทพ เผ่ามาร เผ่าสวรรค์สามเผ่าได้โดยตรงอยู่แล้ว

“ตาเฒ่าเฉี่ยน อย่าได้พูดอะไรที่ดูมั่นใจเกินไปนัก!” หลี่ชิเย่ยิ้มแต้และกล่าวว่า “ลูกหลานของเจ้ายังอยู่ในมือของข้า การปฏิเสธเร็วเกินไปไม่เห็นจะเป็นเรื่องดี”

“อีกาทมิฬ จะฆ่าจะแกงแล้วแต่เจ้า หากข้าส่งเสียงออกมาแม้เพียงคำเดียวก็คือคนขี้ขลาดตาขาว ลูกหลานของตระกูลเฉี่ยนไม่กลัวตาย!” เวลานี้ราชันเจี้ยนตี้ร้องกล่าวเสียงดังออกมา

ในเวลานี้พวกของราชันสวรรค์ยิวล้วนแล้วแต่ถูกสวรรค์ลงทัณฑ์ตรึงเอาไว้กับพื้นดิน ไม่สามารถหนีไปไหนได้อยู่แล้ว!

“ลูกหลานตระกูลเฉี่ยนกล้าหาญดี แต่ว่าไม่ต้องรีบร้อน ต่อให้เจ้าไม่กลัวตายบรรพบุรุษของเจ้าไม่เห็นจะตัดใจให้เจ้าตายได้” หลี่ชิเย่ยิ้มแต้เอ่ยขึ้น

ตึง ตึง ตึงพลันที่หลี่ชิเย่พูดขาดคำ กฎเกณฑ์สิบสองสายของชะตาดั้งเดิมโลกดึกดำบรรพ์พลันแทงเข้าไปภายในร่างกายของพวกเซียนหวังจุ้งเทียน ราชันมารอวี่หลุน ได้ยินเสียงดังจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้น

“ไม่…” พวกเซียนหวังจุ้งเทียนถึงกับร้องด้วยความน่าเวทนาออกมา นาทีนี้พวกเขาต่างรู้ดีว่าตัวเองนั้นจบเกมแล้ว ชะตาฟ้าถูกดึงออกไปทุกอย่างก็เหลือเพียงความว่างเปล่า

จี๊ด จี๊ด จี๊ดจากการที่ชะตาฟ้าถูกดึงแยกออกจากร่างไป พวกเซียนหวังจุ้งเทียนจึงกลายเป็นศพแห้งไปทั้งหมด

ตึง…ทันใดนั้น กฎเกณฑ์ที่เหลือถูกจุดติดทั้งหมด เปล่งประกายที่เจิดจ้าออกมา ส่วนชะตาฟ้าส่วนที่เหลือถูกวังวนทอง เงินและเหล็กดูดเอาไป เหมือนว่าวังวนทั้งสามจะเป็นถ้ำที่ถมไม่เต็ม สามารถกลืนกินชะตาฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนได้!

“ชั่วชีวิตข้าเกลียดที่สุดก็คือคนถ่อยประเภทนี้แล้ว” หลี่ชิเย่มองดูศพของพวกเทียนหวังจุ้งเทียนและเอ่ยขึ้นมาเฉยเมย

เวลานี้ จอมราชันที่ยังคงมีชีวิตอยู่ถึงกับหวาดกลัวจนขนลุกซู่ เฉกเช่นราชันสวรรค์ยิว และพวกจอมราชันหลายคนของสวรรค์ ในใจของพวกเขาต่างหวาดหวั่นพรั่นพรึง นาทีนี้พวกเขาต่างรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวของความตาย นาทีนี้พวกเขารู้ว่าความตายอยู่ห่างจากพวกเขาแค่เอื้อมเท่านั้นเอง

“ตาเฒ่าเฉี่ยน พวกเราควรจะคุยเรื่องเงื่อนไขอีกสักครั้งหรือไม่หละ?” หลี่ชิเย่ยิ้มแต้และกล่าวว่า “แน่นอน คนอย่างข้ามีความอดทน ค่อยๆ ฆ่าไปเรื่อยๆ อย่างไรเสียก็มีโอกาสฆ่าจนกระทั่งเจ้าต้องใจอ่อนอยู่แล้ว”

ราชันซื่อตี้ยังคงมีสีหน้าที่เย็นชา กล่าวเสียงเย็นชาว่า “เจ้าเลิกล้มความตั้งใจเสีย ข้าจะไม่เจรจาเงื่อนไขใดๆ กับเจ้าทั้งนั้น!”