ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2883

ตอนที่ 2883 ท่านโดดเดี่ยวไหม?

ตกลง…กระบือสีดำขนาดใหญ่จนด้วยเกล้าสำหรับหลี่ชิเย่ที่ไม่ยอมตอบคำถาม ได้แต่ทำท่ายักไหล่

ความจริงแล้ว กระบือสีดำขนาดใหญ่ไม่ชอบในตัวของปราชญ์ไกลกันดารตลอดมา เขาคิดเสมอว่าปราชญ์ไกลกันดารคือสุภาพบรุษุจอมปลอม ไม่ได้เชื่อในรัศมีแสงส่องสว่างทั่วหล้าอย่างเสมอภาคของปราชญ์ไกลกันดารอยู่แล้ว

ด้วยเหตุนี้เอง กระบือสีดำขนาดใหญ่จึงอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่ว่าปราชญ์ไกลกันดารได้คงทางหนีทีไล่อะไรเอาไว้ภายในตำหนัก เพียงแต่เขาเองก็จนด้วยเกล้าเมื่อหลี่ชิเย่รูดซิปปากไม่ยอมพูดถึง

“แหะดีล่ะ ควรเป็นข้าที่ลงมือแล้ว” ทันใดนั้น กระบือสีดำขนาดใหญ่ได้ตื่นเต้นขึ้นมาอีก มอออส่งเสียงคำรามขึ้นมา

ในเวลานี้เอง มองเห็นกระบือสีดำขนาดใหญ่หมุนตัวแวบหนึ่ง พริบตาเดียวนั่นเองตัวของมันได้ขยายตัวใหญ่ขึ้นและยาวขึ้นอย่างไม่มีขีดจำกัด

ตัวของกระบือสีดำขนาดใหญ่ขยายตัวใหญ่ขึ้นได้รวดเร็วมากเหลือเกิน ภายในระยะเวลาอันสั้น ตัวของกระบือสีดำขนาดใหญ่กลับกลายเป็นมีขนาดที่ใหญ่มากจนสุดที่จะจินตนาการได้ กล่าวอย่างไม่เป็นการอวดอ้างเลยว่า ตัวของกระบือสีดำขนาดใหญ่ในเวลานี้เรียกว่าได้อุดท้องฟ้าจนเต็มแผ่นฟ้าไปแล้ว ขืนยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าคงจะดันท้องฟ้าจนระเบิดไปอย่างนั้น

เวลานี้นาทีนี้ อย่าว่าแต่ตัวของกระบือสีดำขนาดใหญ่ที่ใหญ่โตมโหฬารเลย แม้แต่ขนแต่ละเส้นของมันที่ห้อยลงมาก็มีขนาดยักษ์จนไม่สามารถจินตนาการได้ ขนกระบือทุกๆ เส้นประดุขดั่งเป็นน้ำตกสวรรค์ที่ทิ้งตัวลงมาจากบนท้องฟ้า

สิ่งนี้ย่อมสามารถจินตนาการได้แล้วว่า ร่างกายของกระบือสีดำขนาดใหญ่มีขนาดใหญ่ยักษ์เช่นใดแล้ว ร่างกายของมันที่อุดจนเต็มท้องฟ้านั้นเรียกได้ว่าถึงขั้นที่ไม่สามารถวัดได้อีกแล้ว

ในเวลานี้ ขณะที่กระบือสีดำขนาดใหญ่ลืมตาทั้งสองขึ้นมา ดวงตาคู่นั้นของเขาประดุจดั่งเป็นดวงตะวันสองดวงที่ห้อยอยู่สูงเหนือท้องฟ้าขึ้นไป สามารถส่องสว่างเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน

มอออ…เวลานี้กระบือสีดำขนาดใหญ่ส่งเสียงคำรามเสียงยาวเสียงหนึ่ง เสียงคำรามนั้นดังก้องทั่วฟ้าดิน เสียงคำรามเสียงหนึ่งของเขาเสมือนดั่งเป็นเสียงแรกเริ่มของฟ้าดิน คาถาที่ทิ้งตัวลงมาและทำการวิวัฒนาการสรรพสิ่งของโลก ลึกซึ้งยอดเยี่ยมอย่างยิ่ง

เสียงคำรามเสียงหนึ่งของกระบือสีดำขนาดใหญ่ในเวลานี้ ก็สามารถเบิกฟ้าเปิดดิน เสมือนหนึ่งสามารถเปิดและสร้างโลกๆ หนึ่งขึ้นมา ช่างเป็นเรื่องที่สร้างความหวั่นไหวต่อจิตใจขนาดไหน

ตูม ตูม ตูม….ในเวลานี้เอง เสียงดังตูมตามที่หนักอึ้งดังขึ้นมาเป็นระลอกไม่ขาดสาย มองเห็นท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไพศาลปรากฎประกายที่ยิ่งใหญ่ไพศาลขึ้นมา เหมือนมีท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาลที่คราคร่ำไปด้วยดวงดาวจะถือกำเนิดขึ้นตรงนั้นอย่างนั้น

ขณะที่เสียงตูม ตูม ตูมที่ดังตูมตามไม่ขาดสายนั้น ในขณะเดียวกันนี้ปรากฎมีกฎเกณฑ์แต่ละสายที่พวยพุ่งขึ้นมา ทุกๆ กฎเกณฑ์ล้วนแล้วแต่มีความดึกดำบรรพ์อย่างยิ่ง ล้วนแล้วแต่มีความเก่าแก่โบราณยิ่ง เหมือนว่ามันมาจากยุคสมัยที่ยาวนานมาก เหมือนว่ามันกับแดนสามเซียนจะมีต้นกำเนิดเดียวกัน

สุดท้าย ท่ามกลางเสียงดังตูมตามดังตูม ตูม ตูมนี้เอง ปรากฏเป็นท้องทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา มันเป็นทะเลสัจธรรมผืนหนึ่ง กฎเกณฑ์ และอักขระยันต์ที่ไม่มีสิ้นสุดล้วนแล้วแต่ล่องลอยอยู่ตรงนั้น

สุดท้าย ได้ยินเสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว เหมือนดั่งก้อนหินเพียงก้อนเดียวก่อเกิดเป็นคลื่นยักษ์ขึ้นมาอย่างนั้น สัจธรรมจำนวนนับไม่ถ้วนพลันก่อเกิดคลื่นยักษ์ที่โหมสาดซัด ท่ามกลางคลื่นยักษ์ที่โหมสาดซัดมีภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกหนึ่งโผล่ขึ้นมาช้าๆ โดยที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกนี้ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางคลื่นยักษ์ที่โหมสาดซัดไม่หวั่นไหว เสมือนว่ามันสามารถสยบคลื่นทะเลได้อย่างนั้น

หลังจากที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกนี้ลอยขึ้นมาอยู่ตรงนั้นแล้ว เหมือนว่ามันได้กลายเป็นผู้บงการของทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาแห่งนี้ กลายเป็นศูนย์กลางของท้องทะเลอันกว้างใหญ่นี้ จากการที่มันลอยขึ้นมาอย่างช้าๆ นั้น ทะเลสัจธรรมที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาได้ค่อยๆ สงบลง และคลื่นที่โหมสาดซัดก็ได้หายไป

หลังจากที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ลูกนี้ลอยขึ้นมาอย่างแท้จริงแล้ว ผู้คนจึงสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า นี่ไม่ใช่ภูเขาที่ประกอบด้วยดินและหิน แต่เป็นภูเขาที่สร้างขึ้นโดยอักขระยันต์สัจธรรม โดยภูเขาทั้งลูกมองไปแล้วคือได้ซ่อนความลึกซึ้งยอดเยี่ยมที่ไม่มีสิ้นสุดเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ด้วยภูเขาลักษณะเช่นนี้ลูกหนึ่งนี่แหละ เหมือนว่ามันสามารถสยบทุกสิ่งทุกอย่างได้ และมันมีน้ำหนักที่ไม่สามารถประเมินได้

มอออ…นาทีนี้เอง กระบือสีดำขนาดใหญ่ได้คำรามเสียงยาวขึ้น และอ้าปากกลืนกินภูเขาลูกนี้เข้าไป เพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ภูเขาลูกนี้ก็ถูกเขากลืนลงท้องไป

หลี่ชิเย่เพียงมองดูภาพนี้เงียบๆ โดยไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ไม่ได้ไปขัดขวางการกระทำของกระบือสีดำขนาดใหญ่

สุดท้าย ตัวของกระบือสีดำขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ หดตัวลงช้าๆ และเริ่มเปลี่ยนแปลงกลับคืนสู่สภาพดังเดิม ภายในระยะเวลาอันสั้น ร่างที่มีขนาดใหญ่โตได้หายไป และกระบือสีดำขนาดใหญ่ก็คืนสู่สภาพดังเดิม ยังคงเป็นกระบือเทพที่แข็งแรงและทรงพลังอย่างยิ่งตัวหนึ่ง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่าจากนี้เป็นต้นไป ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นของข้าแล้ว ในที่สุดข้าก็สามารถลากมันไปได้แล้ว” ในเวลานี้กระบือสีดำขนาดใหญ่ถึงกับหัวเราะเสียงดังด้วยความลำพองใจ

“อย่างนั้นรึ? ” หลี่ชิเย่หัวเราะและเหลือบมองกระบือสีดำขนาดใหญ่แวบหนึ่ง และกล่าวว่า “ต่อให้เจ้าได้ตราประทับสลักนี้มาได้แล้วจะทำอะไรได้? หรือว่าเจ้าสามารถเคลื่อนย้ายภูเขาศักดิ์สิทธิ์นี้ไปได้อย่างนั้นรึ? เจ้าคิดว่าปีศาจต้นไม้เฒ่าจะยอมให้เจ้าลากเอาภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปอย่างนั้นรึ? ”

เรื่องนี้…กระบือสีดำขนาดใหญ่ถึงกับตะลึงนิดหนึ่ง เหมือนว่าก่อนหน้านี้เขาไม่เคยนึกถึงปัญหาข้อนี้มาก่อน

“บัดซบ หากปีศาจต้นไม้เฒ่าไม่ยอมให้ข้าลากเอาไป กระบือสุดหล่ออย่างข้าก็จะสู้ตายกับเขา” กระบือสีดำขนาดใหญ่อดที่จะสบถออกมาไม่ได้

หลี่ชิเย่ยิ้มนิดหนึ่ง กล่าวเอ้อระเหยขึ้นว่า “ตามความเห็น่ของข้า เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เว้นเสียแต่เจ้าจะทำลายพันธนาการของตนเองได้ มิฉะนั้น เจ้าก็คือกระบือสีดำขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง มีเพียงเท่านี้แหละ”