ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2974

ตอนที่ 2974 ฆ่า

คำพูดของกว่านหวินเผิงเรียกได้ว่ายกตนข่มท่าน แต่ทว่า ใครใช้ให้เขามีชาติกำเนิดที่สูงส่งเล่า แม้ว่าเทียบกับผู้ยิ่งใหญ่หลายๆ คนแล้ว ทักษะของเขาจะดูอ่อนด้อยไปนิดหนึ่ง แต่ว่า เขาคือศิษย์น้องของปราชญ์อัจฉริยะหลันซู สิ่งนี้จึงส่งผลให้เขาสามารถอยู่ในฐานะเสมอภาคกับผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์จำนวนมาก!

“พูดมาก ตบปาก!” หลี่ชิเย่เพียงเลิกหนังตาทีหนึ่ง ไม่ได้มองดูมากไปกว่านั้น

เพียะ เพียะ เพียะ…เสียงตบหน้าดังกังวานขึ้น เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น กว่านหวินเผิงถูกตบหน้าไปกว่าสิบที พลันเล่นงานเขาจนดวงตาทั้งสองมองเห็นเป็นดวงเป็นดาว เลือดสดๆ ไหลจากมุมปากลงมา เมื่อเขาอ้าปากและถ่มเอาเลือดในปากออกมา แม้แต่ฟันในปากก็หลุดตามออกมาด้วย

จากการที่โดนตบปากไปกว่าสิบที ตบจนฟันของกว่านหวินเผิงได้หลุดร่วงตามออกมาด้วย

ในเวลานี้ ทั่วทั้งบริเวณเงียบถึงขีดสุด ในชั่วพริบตาเดียวนั่นเอง ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลี่ชิเย่ การก่อเรื่องในงานเลี้ยงของไท่อิ๋นสี่เป็นเรื่องที่กล้ามาก ใครบ้างในแดนลัทธิเซียนที่ไม่ให้เกียรติแก่ไท่อิ๋นสี่ ยิ่งไปกว่านั้น การลงมือของหลี่ชิเย่ในงานเลี้ยงมิเท่ากับเป็นการไม่ให้เกียรติไท่อิ๋นสี่แล้ว

“เจ้าเดรัจฉานน้อย…” กว่านหวินเผิงแผดร้องเสียงดัง และกล่าวว่า “เจ้ารนหาที่ตาย…” ขาดคำ พลันดึงเอาภาพวาดออกมาม้วนหนึ่ง

“อย่า…” เทพเย็นชาเจ็ดวงแหวนที่อยู่ข้างกายถึงกับร้องเสียงดังขึ้นมา เมื่อเห็นกว่านหวินเผิงลงมือก่อน

แต่ว่า สายเกินไปเสียแล้ว กว่านหวินเผิงโกรธถึงขีดสุด เมื่อดึงเอาภาพวาดออกมา เห็นภาพวาดดังกล่าวเขียนตัวอักษรคำว่า ‘สยบ’ ซึ่งเป็นตัวอักษรที่มีอยู่ไม่กี่ขีดเท่านั้น แต่เปี่ยมด้วยพลังยิ่งใหญ่มหาศาล ดั่งพู่กันเหล็กตะขอทองคำ

เสียงตูม…ดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง เมื่อม้วนภาพถูกคลี่ออกมา ตัวอักษรคำว่า ‘สยบ’ เสมือนดั่งภูเขาลูกใหญ่นับแสนลูกที่เข้าสยบต่อหลี่ชิเย่ นาทีนี้อานุภาพปฐมบรรพบุรุษที่ยิ่งใหญ่พลุ่งพล่านไม่หยุดนิ่ง ด้วยตัวอักษรคำว่า ‘สยบ’ เช่นนี้เสมือนหนึ่งเป็นฝ่ามือข้างหนึ่งของปฐมบรรพบุรุษที่สยบเข้ามา ทำให้ผู้คนจำนวนมากที่อยู่ในที่นั้นถึงกับอึดอัดจนหายใจไม่ออก

เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว ดวงดาวทั้งหมดล้วนสั่นไหวโคลงเคลงทีหนึ่ง เหมือนว่าหอทั้งหลังก็รับไม่ได้กับพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้อย่างนั้น คล้ายถูกกดทับจนจมลงไม่น้อย

ด้วยพลังที่ปราศจากผู้ต่อกรพลันเข้าสยบต่อหลี่ชิเย่ในทันทีเช่นนี้ ช่างเป็นอะไรที่สร้างความหวั่นไหวจิตใจผู้คนเหลือเกิน ผู้คนจำนวนไม่น้อยต้องรู้สึกเสียวสันหลังวาบบ กระทั่งมีผู้ที่ร้องออกมาด้วยความตกใจ

นี่คือลายมือแท้จริงของปราชญ์อัจฉริยะหลันซู! ระดับผู้ยิ่งใหญ่เห็นแล้วถึงกับตกใจยิ่งนัก เมื่อมองเห็นม้วนภาพวาดลักษณะเช่นนี้แล้ว

ถูกต้อง ตัวอักษรคำว่า ‘สยบ’ เพียงตัวเดียวจากม้วนภาพวาดที่เข้าสยบของกว่านหวินเผิงนั้น เขียนขึ้นมาด้วยลายมือตนเองของปราชญ์อัจฉริยะหลันซู แม้จะเป็นเพียงตัวอักษรที่ประกอบด้วยขีดไม่กี่ขีด แต่เปี่ยมด้วยพลังของปฐมบรรพบุรุษ

สุนัขจิ้งจอกที่แอบอ้างบารมีเสือ…สายตาของหลี่ชิเย่เลิกทีหนึ่งเมื่อเห็นตัวอักษรคำว่า ‘สยบ’ จากม้วนภาพสยบเข้ามา มือขนาดใหญ่ได้คว้าจับสวนเข้าไป ขณะที่มือขนาดใหญ่คว้าจับไปเสมือนดั่งฉีกท้องฟ้าจนขาด ทำลายล้างหมื่นอาณาจักร ทุกสิ่งดูไม่คู่ควรจะกล่าวถึงภายใต้มือขนาดใหญ่ข้างนี้

ได้ยินเสียงดังปังขึ้นมาเสียงหนึ่ง ภายใต้การโจมตีด้วยมือขนาดใหญ่ของหลี่ชิเย่ มองเห็นตัวอักษรคำว่า ‘สยบ’ ที่เข้าสยบและปราบปรามดั่งภูเขานับแสนลูกพลันแตกละเอียดไป ท่ามกลางเสียงดัง ‘แค่วก’ เสียงหนึ่ง ม้วนภาพถูกฉีกขาดไป

เอิกกก…ขณะที่ทุกคนยังไม่ทันมีปฏิกิริยาโต้ตอบ กว่านหวินเผิงก็ได้ถูกมือขนาดใหญ่ของหลี่ชิเย่บีบคอเอาไว้และยกตัวลอยขึ้นเหนือพื้นดิน

กว่านหวินเผิงในเวลานี้ไม่สามารถกระดิกตัวได้ เมื่อถูกมือของหลี่ชิเย่ที่บีบคอเอาไว้อย่างแน่นหนา ตาถลนทั้งสองข้าง ขาทั้งสองชักกระตุกอยูพักหนึ่ง

“อย่าได้ทำร้ายคน! ” เทพเย็นชาเจ็ดวงแหวนถึงกับตื่นตระหนกยิ่ง เมื่อเห็นกว่านหวินเผิงตกไปอยู่ในมือของหลี่ชิเย่ พลันระเบิดวงแหวนเจ็ดวงขึ้นมา วงแหวนทั้งเจ็ดวงสำแดงอานุภาพเต็มที่ในทันที เสมือนดั่งดันหมื่นอาณาจักรให้เปิดออกอย่างนั้น

“มารชั่ว อย่าได้ทำร้ายคน…” กุมารซ้ายหมิงหวัง และกุมารขวาหมิงหวังต่างทยอยกันตวาดเสียงทุ้มต่ำขึ้นมาเมื่อได้เห็นภาพนี้ เสียงอมิตาพุทธสะเทือนเลื่อนลั่น ในพริบตาเดียวนั่นเอง ทั้งกุมารซ้ายหมิงหวัง และกุมารขวาหมิงหวังสองรูปล้วนปรากฏประกายพุทธะที่พุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรง โดยประกายพุทธะที่เป็นระลอกได้ไหลเข้าท่วมหลี่ชิเย่

ภายใต้ประกายพุทธะที่ไหลทะลัก ทั้งกุมารซ้ายหมิงหวัง และกุมารขวาหมิงหวังต่างเผยร่างที่แท้จริงขึ้นมา กุมารซ้ายหมิงหวังคือชะนี ขณะที่กุมารขวาหมิงหวังคือลิงกอริล่าดำ พวกเขาต่างมีวงรัศมีอยู่ด้านหลังศีรษะ เหมือนเป็นปีศาจที่บรรลุมรรคผล

ฮือออ…ในขณะเดียวกัน กุมารซ้ายหมิงหวัง และกุมารขวาหมิงหวังทั้งสองคำรามเสียงดังต่างถือตะบองสยบมารในมือฟาดใส่หลี่ชิเย่เสมือนดั่งภูเขาเป็นล้านลูก

ได้ยินเสียงปังดังสนั่นหวั่นไหว เสมือนหนึ่งท้องฟ้าและดวงดาวล้วนแล้วแต่ แตกละเอียด เมื่อกระบองสยบมารฟาดลงมา ปรากฏประกายพุทธะดั่งคลื่นยักษ์ เสียงเทศนาธรรมดังขึ้นไม่ขาดสาย ประหนึ่งพระเป็นหมื่นเป็นพันต่างมือถือกระบองสยบมารเข้าบดขยี้สังหารต่อหลี่ชิเย่อย่างนั้น

“ฆ่า…” ในพริบตาเดียวนั่นเอง ความที่เทพเย็นชาเจ็ดวงแหวนร้อนรนต้องการช่วยคน จึงส่งเสียงคำรามและถือตราประทับศักดิ์สิทธิ์ในอ้อมกอดแล้วหลอมรวมเข้ากับวงแหวนทั้งเจ็ด ท่ามกลางเสียงดังสนั่นที่ดังตูมขึ้นมา ตราประทับพลันกลับกลายเป็นภูเขาขนาดยักษ์ที่ยอดเยี่ยมหาไม่ได้ในโลกอีกแล้ว โจมตีเข้าใส่หลี่ชิเย่โดยลากวงแหวนตามไปด้วย

ตูม ตูม ตูมในเวลานี้ เสียงตูมตามดังขึ้นมาไม่ขาดสาย กุมารซ้ายหมิงหวัง กุมารขวาหมิงหวัง เทพเย็นชาเจ็ดวงแหวนพวกเขาทั้งสามคนต่างลงมือพร้อมกัน ทำให้หอทั้งหลังสั่นไหวโคลงเคลง เหมือนว่าหอทั้งหลังจะพังถล่มลงมาอย่างนั้น ทำเอายอดฝีมือที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้สึกตกใจยิ่งนัก

ย่อมไม่ต้องสงสัย กำลังความสมารถของทั้งสามคนล้วนแล้วแต่แข็งแร่งยิ่งนัก หาใช่เป็นชื่อเสียงจอมปลอม

แต่ทว่า หลี่ชิเย่ที่เผชิญกับกระบวนท่าที่โจมตีสังหารเข้ามาของบุคคลทั้งสามกลับไม่ได้ให้ความสนใจอะไรมากมาย กล่าวเรียบเฉยว่า “รนหาที่ตายเอง จะสงเคราะห์พวกเจ้า” ขาดคำ ถือโอกาสสำแดงท่ามุทราขึ้นมาตามอารมณ์ พลันพลิกฝ่ามือและสยบลงมาทันที