ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2998

ตอนที่ 2998 ขึ้นเรือ

เรือปราบปรามไกลปฐมบรรพบุรุษอัคคี เป็นเรือรบที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารยิ่งได้ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนในหล้าอีกครั้ง มันช่างสร้างความหวั่นไหวต่อจิตใจผู้คนอะไรอย่างนั้น

ในยุคที่ห่างไกลมากในยุคนั้น ปฐมบรรพบุรุษอัคคีเดินทางไกลเพื่อปราบปราม ขบวนทัพนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด กระทั่งถูกยกย่องว่าเป็นขบวนทัพปราบปรามไกลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน แม้แต่ห้างเจียวเหิงก็ได้สร้างเรือรบที่สุดยอดยากจะหาใดเทียมในหล้าให้กับปฐมบรรพบุรุษอัคคีด้วยตนเอง ซึ่งเรียกได้ว่าสร้างความสะเทือนหวั่นไหวให้กับแดนสามเซียน

นึกไม่ถึงเลยว่าหลังจากกี่ปีผ่านไปแล้ว เรือปราบปรามไกลของปฐมบรรพบุรุษอัคคีได้ปรากฎตัวแก่สายตาของผู้คนในหล้าอีกครั้ง และกองทัพที่เดินทางปราบปรามไกลในครั้งนั้นไร้ซึ่งร่องรอยเสียแล้ว

ทุกคนถึงกับใจหายใจคว่ำขณะมองดูเรือปราบปรามไกลได้ลอยล่องอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าอย่างเงียบๆ ทุกคนต่างรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เหมือนมีมือขนาดใหญ่ที่ไร้รูปมาบีบคอของทุกคนเอาไว้แน่น ทำให้หอบหายใจไม่ทัน

เรือปราบปรามไกลกลับมาแล้ว…แม้แต่เหล่าบรรพบุรุษของห้างเจียวเหิงต่างก็สะดุ้งหวั่นไหวเมื่อได้ยินข่าวเช่นนี้ จึงมีบรรพบุรุษที่เปิดคันฉ่องสวรรค์เพื่อมองดูสภาพของเรือปราบปรามไกล

“เป็นเรือปราบปรามไกลของปฐมบรรพบุรุษอัคคีจริงๆ ” บรรดาบรรพบุรุษของห้างเจียวเหิงต่างมองหน้ากันและกัน หลังจากมองเห็นเรือที่ลอยลำอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าลำนั้นแล้ว

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ขบวนทัพในครั้งนั้นเรียกได้ว่ายากจะหาใดเทียมในหล้า ทำไมจึงเหลือไว้เพียงเรือลำเปล่าเล่า? ” มองดูเรือปราบปรามไกลที่ลอยลำเสมือนดั่งวิญญาณบนท้องฟ้า บรรดาบรรพบุรุษของห้างเจียวเหิงที่เคยเข้าร่วมก่อสร้างเรือปราบปรามไกลในครั้งนั้นต่างมีสีหน้าที่ขาวซีด

เนื่องจากเขาเคยเข้าร่วมในการสร้างเรือมาก่อน จึงมีโอกาสได้เห็นขบวนปราบปรามทางไกลในครั้งนั้นด้วยตาของตนเอง เรียกได้ว่าสะเทือนเลื่อนลั่นไร้ผู้เทียบเทียม ขบวนทัพเช่นนี้เรียกได้ว่ามีเพียงหนึ่งเดียวนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน ด้วยขบวนทัพเช่นนี้ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยใดก็ไม่สามารถต่อกรกับมันได้

อย่างไรก็ตาม ต่อให้เป็นขบวนทัพที่อลังการมากกว่านี้ ต่อให้เป็นขบวนทัพที่ปราศจากผู้ต่อกรมากกว่านี้ สุดท้ายเหลือเพียงเรือลำเปล่าที่ลอยล่องกลับมา

นี่ นี่ นี่จะเป็นไปได้อย่างไร…ทุกคนต่างมองดูเรือปราบปรามไกลลำนี้ที่อยู่ด้านนอกกำแพงด่านเทียนสงกวานแล้ว ต่างรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง

“นี่ นี่ไม่สามารถจินตนาการได้เลย ครั้งนั้นปฐมบรรพบุรุษอัคคีปราบปรามไกลด้วยขบวนทัพที่อลังการมาก เหนือกว่าจินตนาการของทุกคน นอกเหนือจากปฐมบรรพบุรุษอัคคีแล้วยังมีปฐมบรรพบุรุษคนอื่นๆ อีกสี่คนร่วมเดินทางไปด้วย ราชันแท้จริงระดับสูงสุดอีกหลายสิบคน ระดับเทพแท้จริงชั้นคงความอมตะตลอดกาลอีกร่วมร้อย…ด้วยขบวนทัพแช่นนี้เพียงพอที่จะสยบยุคสมัยใดก็ได้ และทุกๆ โลก” ระดับบรรพบุรุษผู้หนึ่งที่โชคดีได้เห็นการออกเดินทางของเรือปราบปรามไกลกับตาตนเอง ถึงกับต้องเสียวสันหลังวาบบ เมื่อมองเห็นเรือปราบปรามไกลลอยลำอยู่เหนือท้องฟ้า

การปราบปรามไกลในครั้งนั้นของปฐมบรรพบุรุษอัคคีช่างอลังการเช่นใด ในครั้งนั้นมีปฐมบรรพบุรุษที่ปลีกตัวจากโลกภายนอกอีกสี่คนที่ให้การช่วยเหลืออย่างเต็มที่ด้วยการติดตามปราบปรามไกล นอกจากนี้ยังมีราชันแท้จริงระดับสูงสุดอีกหลายสิบคน ระดับเทพแท้จริงชั้นคงความอมตะตลอดกาลอีกนับร้อยที่ติดตามปราบปรามไกลไปด้วย

บรรดาราชันแท้จริง ระดับเทพแท้จริงชั้นคงความอมตะตลอดกาลเหล่านั้นมีทั้งที่อยู่ในยุคสมัยนั้น และมีที่เก่าแก่ดึกดำบรรพ์กว่าที่ปลีกตัวจากโลกภายนอกแล้ว พวกเขาต่างได้รับการเรียกร้องและกลับคืนสู่โลกปัจจุบันให้การช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ร่วมเดินทางไปกับการปราบปรามไกล

ที่นึกไม่ถึงก็คือ ผ่านไปกี่ปีแล้ว เรือปราบปรามไกลได้หวนกลับมาอีกครั้ง แต่ กลับไม่เห็นปฐมบรรพบุรุษอัคคีในครั้งนี้

“ปฐมบรรพบุรุษสี่คน ราชันแท้จริงระดับสูงหลายสิบคน ระดับเทพแท้จริงชั้นคงความอมตะตลอดกาลเป็นร้อย…” บรรดายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้สึกหวั่นไหวอย่างรุนแรงในใจเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้

แม้ว่าผู้คนจำนวนมากต่างได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางไกลเพื่อปราบปรามของปฐมบรรพบุรุษอัคคี แต่ว่า ขบวนทัพมีขนาดใหญ่เช่นใดนั้น ไม่ได้มีแนวคิดเกี่ยวกับรายละเอียดเรื่องนี้ เวลานี้ต้องเสียวสันหลังวาบบเมื่อได้ยินคำพูดของบรรพบุรุษผู้นี้

ด้วยขบวนทัพเช่นนี้หากจะกล่าวว่าปราศจากผู้ต่อกรเป็นนิรันดร์ก็ไม่เกินเลยสักนิด และไม่เป็นการคุยโวแม้แต่น้อย

“กองทัพปราบปรามไกลเล่า? ” ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก เมื่อมองเห็นเรือปราบปรามไกลที่ลอยลำอยู่เสมือนดั่งวิญญาณลำนั้น

หากว่าพวกของปฐมบรรพบุรุษอัคคียังคงมีชีวิตอยู่ เป็นไปไม่ได้ที่เรือปราบปรามไกลจะเงียบเชียบไร้เสียงเช่นนี้ ถ้าหากปฐมบรรพบุรุษอัคคีพวกเขาต่างไม่ได้อยู่ในเรือปราบปรามไกลล่ะก็…เช่นนั้นแล้ว พวกปฐมบรรพบุรุษอัคคีเป็นอย่างไรแล้วกันแน่เล่า?

หากจะกล่าวว่าแม้แต่ขบวนทัพเช่นปฐมบรรพบุรุษอัคคีพวกเขายังคงประสบเหตุจนเสียชีวิตล่ะก็ เมื่อนึกถึงตรงนี้แล้ว ผู้คนจำนวนมากไม่กล้าที่จะคิดต่อไปอีก ขบวนทัพเช่นนี้นับว่าน่าสยองขวัญเพียงพอแล้ว ถ้าหากพวกเขาทั้งหมดล้วนหายวับไปกับตาในพริบตา…

มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่…ผู้คนจำนวนมากต่างต้องการรู้ว่าเรือปราบปรามไกลไปพบอะไรเข้ากันแน่ ขณะเดียวกันทุกคนรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง ถึงกับสั่นเทิ้มขึ้นในใจ ทุกคนล้วนแล้วแต่รู้สึกว่าท่าไม่ดีแล้ว

ทุกคนเสมือนดั่งหายใจไม่ออกขณะมองดูเรือปราบปรามไกล แต่ว่า นาทีนี้เวลานี้ทุกคนก็ไม่กล้าขึ้นเรือไปบุ่มบ่าม อย่าว่าแต่เรือปราบปรามไกลเลย ก่อนหน้านั้นเรือรบของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิหลินหวิน เรือยักษ์ของหอเกาหยางโหลวต่างทยอยกันพบความอัปมงคลมาแล้ว

บรรพบุรุษของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิหลินหวินประสบเหตุเสียชีวิต ราชันแท้จริงหวงจุนหนีอย่างกระเซอะกระเซิง ส่งผลให้ทุกคนเข้าใจได้ว่า เรือที่ล่องลอยมาจากทะเลปุ๊ตู้ไห่นั้นล้วนมีสิ่งอัปมงคลอยู่ในเรือ อีกทั้งสิ่งอัปมงคลนี้แข็งแกร่งยิ่งนัก และน่าสยองขวัญอย่างยิ่ง

ถ้าหากบุ่มบ่ามขึ้นไปบนเรือละก็ เกรงว่าจะต้องตายอย่างไม่ทราบสาเหตุ ไม่ว่าใครก็ตามที่คิดจะขึ้นไปบนเรือก็ต้องประเมินตนเองเสียก่อน ดูว่ากำลังความสามารถของตนเทียบกับราชันแท้จริงหวงจุนแล้วเป็นเช่นใด?

“แย่แล้วล่ะ แย่แล้วจริงๆ ” กระบือดำขนาดใหญ่อดที่จะพึมพำขึ้นมาไม่ได้ หลังจากที่ได้เห็นเรือปราบปรามไกลแล้ว

กระบือดำขนาดใหญ่มองดูเรือปราบปรามไกลลำนั้น และกล่าวว่า “ดูท่าน่าสยองขวัญยิ่งกว่าที่จินตนาการเสียอีก นี่ นี่เป็นความสยองขวัญโดยแท้จริง ความสยองขวัญเช่น เช่นนี้มันเป็นอย่างไรกันแน่นะ? ”

“มันสยองขวัญเช่นนี้ตลอดมา เพียงแต่เจ้าไม่เห็นเท่านั้นเอง” ในเวลานี้เอง เสียงที่เรียบๆ เสียงหนึ่งดังขึ้น

กระบือดำขนาดใหญ่หันหลังกลับไปดู เป็นหลี่ชิเย่นั่นเอง ไม่ทราบว่าเขามายืนอยู่ข้างๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

กระบือดำขนาดใหญ่หายใจด้วยความโล่งอกไปทีเมื่อเห็นเป็นหลี่ชิเย่ หัวเราะแหะๆ และกล่าวว่า “ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ท่านดูซิ นี่มันเป็นความสยองขวัญยิ่งใหญ่เช่นใดกันแน่? ”