ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3065

ตอนที่ 3065 เพียงดีดด้วยปลายนิ้ว

หลังจากกองทัพนับหมื่นนับพันได้ล่าถอยไปแล้ว หลี่ชิเย่ที่ยืนเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ตรงนั้น กวาดสายตามองไปด้วยท่าทีสบายๆ และสายตาของเขาก็แค่แวบผ่านตัวของทหารนับหมื่นนับพันเท่านั้น

“แค่สังหารเป็นล้านเท่านั้น ใยต้องยุ่งยากอะไรขนาดนั้น” หลี่ชิเย่หัวเราะยื่นฝ่ามือออกไปและกล่าวว่า “แค่มือข้างเดียวก็เพียงพอแล้ว”

เมื่อกองทัพนับล้านของตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนถูกหลี่ชิเย่ดูแคลนถึงเพียงนี้ รู้สึกอึดอัดเต็มไปด้วยเพลิงความโกรธสุมเต็มอก ตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนของพวกเขาเกรียงไกรไปทั่วหล้า สยบเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน โดยเฉพาะภายใต้การนำของเทพสงครามจินเปี้ยน พวกเขายิ่งไร้เทียมทานเลือดชโลมทั่วหล้า

กล่าวได้ว่า หลายปีที่ผ่านมามีสำนักมากมายเท่าไรที่พังทลายภายใต้กองทัพของพวกเขา แผ่นดินที่ถูกพวกเขาเข่นฆ่าสังหารจนเลือดไหลเป็นธารมีจำนวนนับไม่ถ้วน กล่าวได้ว่า หลายปีที่ผ่านมามียอดฝีมือผู้บำเพ็ญตน สำนักเจ้าลัทธิจำนวนเท่าไรที่ขวัญหนีดีฝ่อเมื่อได้ยินชื่อตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนของพวกเขา

มาวันนี้ ดันถูกหลี่ชิเย่ดูแคลนเช่นนี้ซะงั้น ทั้งยังยื่นฝ่ามือออกมาเพียงข้างเดียวก็สามารถกวาดล้างพวกเขาได้ สามารถเข่นฆ่ากองทัพนับล้านของพวกเขาได้ การดูแคลนลักษณะเช่นนี้พลันทำให้รู้สึกอึดอัดเต็มไปด้วยเพลิงความโกรธที่สุมเต็มอก พวกเขาแทบอยากจะบุกเข้าไปสู้กับหลี่ชิเย่ให้ตายไปข้างหนึ่งให้รู้แล้วรู้รอดไป ให้เขาได้รู้จักอานุภาพผู้กล้าที่เป็นกองทัพนับล้านของพวกเขา

“กองทัพตำหนักศักดิ์สิทธิ์ เลือดชโลมทั่วหล้า ไม่ตายไม่เลิกรา!” เวลานี้กองทัพนับล้านของตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนทนไม่ได้จนต้องร้องเสียงดังขึ้นมา ได้ยินเสียงตึงดังขึ้นพร้อมเพรียงกัน มองเห็นกระบี่ศักดิ์สิทธิ์และทวนยาวของกองทัพนับล้านล้วนชี้ไปยังหลี่ชิเย่ กลิ่นอายการฆ่าฟันตลบอบอวล

มองเห็นกองทัพที่มีทหารเป็นล้านของตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนที่พาลและดุร้ายเช่นนี้ แม้จะรู้อยู่แล้วว่ามีความแข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียมแล้ว ยังคงมุทะลุดุดันเช่นนี้ ทำให้ผู้คนจำนวนไม่น้อยชมเปาะด้วยความตื่นตะลึง และทำให้ผู้คนอดที่จะยกนิ้วโป้งให้

กระทั่งมีคนทอดถอนใจเบาๆ และกล่าวว่า “มีแม่ทัพอย่างไรย่อมมีกองทัพเช่นนั้น มิน่าเล่าหลายปีที่ผ่านมาตำหนักศักดิ์สิทธิ์จินเปี้ยนภายใต้การนำพาของเทพสงครามจินเปี้ยนแล้วเรียกได้ว่าเจริญรุ่งเรืองขึ้นทุกวัน”

ไม่ว่าเทพสงครามจินเปี้ยนจะเป็นคนเช่นใดก็ตาม จะบอกว่าเขาชื่นชอบสงครามก็ดี หรือจะบอกว่าเขากระหายเลือดก็ช่าง เขาเป็นคนที่พาลและชอบใช้ความรุนแรงคนหนึ่งโดยแท้จริง มีกลิ่นอายของความองอาจห้าวหาญ ชำนาญเรื่องการรบสายหนึ่ง ไม่ว่าจะต้องเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งเพียงใด ยังคงกล้าที่จะสู้จนถึงที่สุด จะไม่ถอยและไม่เกรงกลัวอะไร

“ดี ดีมาก” หลี่ชิเย่หัวเราะและปรบมือ หัวเราะและกล่าวว่า “มีโอกาสอยู่แล้ว แต่ว่า ถึงเวลานั้นแล้วหาใช่พวกเจ้าเลือดล้างทั่วหล้า ทว่าเป็นข้าที่เลือดล้างพวกเจ้า”

“ดี…” เทพสงครามจินเปี้ยนร้องเสียงดังขึ้นมาคำหนึ่ง ร้องเสียงทุ้มต่ำว่า “ข้ากลับจะของคำชี้แนะเจ้าสักหน่อย!”

ได้ยินเสียงตึง ตึง ตึงดังขึ้นมาไม่ขาดสาย นาทีนี้ ชุดเกราะปฐมบรรพบุรุษได้ปิดทับลงบนตัวของเทพสงครามจินเปี้ยนอีกครั้ง

เสียงปัง…ดังขึ้นเสียงหนึ่ง มองเห็นเทพสงครามจินเปี้ยนก้าวเท้าก้าวหนึ่งและเหินฟ้าขึ้นไป ในมือถือทวนยาว คำรามเสียงฮือออคำหนึ่ง ร่างของเขาพร้อมหนึ่งทวนบุกเข้าโจมตีหลี่ชิเย่โดยตรง

แม้ว่าเทพสงครามจินเปี้ยนจะมีร่างกายโลหะที่สูงใหญ่ แต่ว่าขณะที่ร่างกายของเขาเคลื่อนที่ไปพร้อมกับทวนในมือนั้น ร่างกายของเขาเสมือนดั่งสายฟ้าแลบเข้าโจมตีถึงตัวอย่างรวดเร็วยิ่ง หนึ่งทวนสุริยันจันทราร่วงหล่น หนึ่งทวนพลันพุ่งแทงใส่บริเวณลำคอของหลี่ชิเย่

กระบวนท่าสังหารเด็ดขาด! เรียกได้ว่าหนึ่งทวนนั้นไร้ร่างไร้เงา ด้วยความเร็วที่ยอดเยี่ยมปราศจากผู้เทียบเทียม ไม่ว่าจะเป็นระดับเทพแท้จริงเช่นใด ปราศจากผู้ต่อกรอย่างไร ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงได้พ้น

ทุกคนต่างรู้สึกเย็นวาบบริเวณลำคอของตน พริบตาเดียวกับหนึ่งทวนที่ทิ่มแทงเข้ามา กระทั่งมีผู้ที่ปรากฎเลือดที่ซึมออกมาจากบริเวณคอ เหมือนว่าปณิธานทวนได้แทงทะลุลำคอของทุกคนโดยพลันในพริบตาเดียวนั้นเอง มีผู้รู้สึกเจ็บจนคิดจะร้องออกมา แต่ว่า ดันร้องไม่ออกซะงั้น

หนึ่งทวนเย็นวาบไปทั้งกองทัพ ช่างเป็นหนึ่งทวนที่น่ากลัวอะไรอย่างนั้น มันคือหนึ่งทวนที่ปลิดชีพ

จังหวะที่หนึ่งทวนแทงไปถึงลำคอในพริบตาเดียวนั้น เห็นเพียงประกายที่เบ่งบานขึ้นมา หลี่ชิเย่เพียงงอนิ้วมือแล้วดีดออกไปเท่านั้น พริบตาเดียวขณะที่งอนิ้วและดีดออกไป บริเวณปลายนิ่วเสมือนดั่งมีดวงดาวจำนวนหมื่นพันที่ระเบิดขึ้นโดยพลันอย่างนั้น ประดุจดั่งเป็นจักรวาลนับล้านที่ระเบิดขึ้นในนาทีนี้ ประกายแสงที่เกิดจากการะเบิดได้ส่องสว่างทั่วฟ้าดินทันที

เสียงปัง…ดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง พริบตาเดียวกับนัยน์ตาทั้งหมดถูกแสงสว่างจ้าจนลืมตาไม่ขึ้น หนึ่งนิ้วของหลี่ชิเย่ได้ดีดใส่ปลายทวนของเทพสงครามจินเปี้ยน

ท่ามกลางเสียงปังที่ดังขึ้น ทวนยาวเล่มนั้นพลันแตกละเอียดไปทั้งเล่ม กลายเป็นเศษชิ้นส่วนมากมายที่แตกกระจายออกไป ขณะที่เทพสงครามจินเปี้ยนถูกดีดจนลอยไปไกลมาก สุดท้ายได้ยินเสียงปังดังขึ้นเสียงหนึ่ง พุ่งชนเข้ากับภูเขาขนาดยักษ์ลูกหนึ่งจนภูเขาดังกล่าวแตกเอียดไปทันที

ทุกคนอ้าปากกว้างค้างอยู่อย่างนั้น เมื่อได้เห็นภาพเช่นนี้แล้ว แค่ดีดนิ้วทีหนึ่งก็สามารถดีดเอาเทพสงครามจินเปี้ยนจนกระเด็นไป นี่มันออกจะน่ากลัว และเหลือเชื่อเกินไปแล้ว มันไม่สามารถหาคำใดๆ มาเปรียบเปรยได้อยู่แล้วกับภาพที่น่าสยองขวัญเช่นนี้

สมควรทราบว่า เทพสงครามจินเปี้ยนนั้นคือราชันแท้จริงสิบสองลัคนาคนหนึ่ง หนึ่งในราชันแท้จริงที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งยุค กลับไม่สามารถต้านรับกับหนึ่งนิ้วของหลี่ชิเย่ พูดออกไปคงไม่มีใครเชื่อ ทุกคนก็จะคิดว่านี่เป็นเรื่องพันหนึ่งราตรี มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว

ทว่า เรื่องที่ทุกคนคิดว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้นั้น ดันเกิดขึ้นตรงหน้าของทุกคนซะงั้น

ในขณะนี้ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่อ้าปากกว้างมาก และไม่สามารถพูดอะไรออกมาเป็นเวลานาน เมื่อได้เห็นภาพที่น่าสะเทือนหวั่นไหวภาพนี้

“นี่ นี่กำลังอยู่ในความฝันรึ?” ระดับผู้อาวุโสคนหนึ่งอดที่จะขยี้ตาตัวเองไม่ได้ เพราะไม่เชื่อในสายตาของตนเอง และกล่าวว่า “ข้า ข้า ข้าตาลายใช่หรือไม่”