ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3113

ตอนที่ 3113 กิเลนคริสตัล

นับตั้งแต่เจ๋อหลงลงมือ จักรพรรดิซีหวงก็ปราศจากความเคลื่อนไหวมาโดยตลอด เหมือนว่านางมองไม่เห็นการต่อสู้ครั้งนี้อย่างนั้น และหรือนางกำลังรอโอกาสอยู่ รอโอกาสเหมาะๆ และโจมตีหลี่ชิเย่ถึงตายในครั้งเดียว

แต่ต่อให้จักรพรรดิซีหวงลงมือกะทันหันในจังหวะที่หลี่ชิเย่กำลังต่อสู้อยู่กับเจ๋อหลง และโจมตีหลี่ชิเย่ถึงตายในครั้งเดียวก็ไม่ถือเป็นการลอบโจมตี และทุกคนก็จะไม่โทษนาง จะอย่างไรเสียจักรพรรดิซีหวงได้เคยบอกกล่าวต่อหลี่ชิเย่มาแล้วก่อนหน้านี้ หาใช่เป็นการลอบโจมตีโดยปราศจากลางบอกเหตุใดๆ มาก่อน

ทว่าหลี่ชิเย่ยังคงมีท่าทางสบายๆ เป็นธรรมชาติ เขาไม่รีบร้อนที่จะลงมือต่อจักรพรรดิซีหวง กล่าวสำหรับเขาแล้ว จะลงมือช้าหรือเร็วผลลัพธ์ที่ได้ก็เหมือนกัน

หลังจากหลี่ชิเย่จัดการทำลายนกสามขาทองคำของเจ๋อหลงอย่างง่ายดายแล้ว ทำให้ภายในใจของผู้คนจำนวนไม่น้อยต้องหวั่นไหวกับสิ่งนี้ ภายในใจของผู้คนจำนวนมากก็รู้สึกใจหาย เหมือนว่าความแข็งแกร่งของหลี่ชิเย่นั้นเกินเลยกว่าที่ทุกคนคาดการณ์เอาไว้มากทีเดียว

แม้ว่าตั้งแต่ต้นจนจบ เจ๋อหลงเองก็ไม่ได้ทุ่มเทอย่างเต็มกำลัง ร่างที่แท้จริงของเขาก็ยังไม่ได้ลงมือ แต่ว่า ไม่ทราบเป็นเพราะอะไร ทุกคนต่างรู้สึกรางๆ ว่า บางทีเจ๋อหลงอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนโหดอันดับหนึ่ง

ผู้คนจำนวนมากต่างรู้สึกว่าลางสังหรณ์ลักษณะเช่นนี้เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อถือ และไร้เหตุผลสิ้นดี จะอย่างไรเสีย เจ๋อหลงคือระดับคงความอมตะตลอดกาล ชั้นวิถีไกลรุ่นใหญ่ อีกทั้งยังเป็นผู้คุ้มกันของพระอาจารย์จินกวงอีกด้วย

หลี่ชิเย่ที่เป็นเพียงอัจฉริยะบุคคลที่เพิ่งเข้าสู่ยุทธภพ ไม่ว่าจะเป็นด้านธาตุแท้ภายในหรือสิ่งอื่นใด ไม่เห็นจะเทียบได้กับเจ๋อหลง

ทว่า ในเวลานี้เอง ดันมีผู้คนจำนวนมากที่รู้สึกไม่สบายใจในใจ ลางสังหรณ์บอกพวกเขาว่า ในคราวนี้เกรงว่าเจ๋อหลงจะต้องพ่ายแพ้อย่างยับเยินด้วยบมือของหลี่ชิเย่

“สหาย ระวังตัวด้วย รอบต่อไปหากได้รับอันตรายขึ้นเมื่อใดล่ะก็ เกรงว่าคงยากที่จะพลิกสถานการณ์ได้อีก สหาย ระมัดระวังด้วย” เวลานี้ เสียงที่แก่หง่อมของเจ๋อหลงดังขึ้นมา

การที่เจ๋อหลงกล่าวเตือนเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นศัตรูหรือมิตร เรียกได้ว่าได้กระทำในท่วงทำนองของผู้เป็นผู้อาวุโสอย่างเต็มที่แล้ว ในฐานะที่เป็นชั้นวิถีไกลที่ปราศจากผู้เทียบเทียมแห่งยุค สมควรแล้วที่เป็นเช่นนี้

“ดี ข้าขอเปิดหูเปิดตาสักหน่อย” หลี่ชิเย่เพียงยิ้มๆ เท่านั้นเอง

เสียงปังดังขึ้นเสียงหนึ่ง นาทีนี้พื้นพสุธาสะเทือนหวั่นไหวทีหนึ่ง สัตว์เทพตัวหนึ่งก้าวเท้าเข้ามา ขณะที่เท้าข้างหนึ่งของมันเหยียบลงบนพื้นดินนั้น เหมือนพื้นดินจะรองรับน้ำหนักของมันไม่ค่อยจะได้

เวลานี้ ห่างจากตัวของหลี่ชิเย่ไม่ไกลเท่าไรนัก สัตว์เทพตัวหนึ่งได้ปรากฏตัวขึ้นมา มันคือกิเลนตัวหนึ่ง บนตัวของสัตว์เทพตัวนี้ปรากฏประกายพราวพร่างที่เปล่งออกมาทั้งตัว กระทั่งแม้แต่ตัวของมันก็ดูใสเป็นประกายสวยงาม เหมือนเจียระไนขึ้นมาจากผลึกศักดิ์สิทธิ์ที่ดีที่สุดในโลกอย่างนั้น

ประกายพร่างพราวที่ผลึกคริสตัลเปล่งออกมาจากกิเลนคริสตัลตัวนี้ คล้ายเป็นอนุภาคแสงนับไม่ถ้วนที่ปลิวกระจายอยู่บนท้องฟ้าอย่างนั้น เสมือนหนึ่งว่ามันสามารถโปรยปรายกาลเวลานับไม่ถ้วนลงมาให้กับฟ้าดินได้

“เป็นเพราะอะไร ดูเหมือนกาลเวลากำลังไหลเคลื่อนไปอย่างนั้น” ระดับบรรพบุรุษอดที่จะพึมพำขึ้นมา ขณะมองเห็นกิเลนคริสตัลตัวนี้

เมื่อทุกคนถูกชี้ให้เห็นถึงข้อนี้ จึงได้ไปพิจารณากิเลนคริสตัลตัวนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง ต่างรู้สึกว่ามันเป็นเช่นนี้จริงๆ

ขณะที่มีการเคลื่อนที่ของประกายพร่างพราวทั่วทั้งตัวของกิเลนคริสตัล การลอยล่องของอนุภาคแสงนั้น เมื่อพิจารณาดูอย่างละเอียดก็จะพบว่า ไม่ว่าจะเป็นประกายพร่างพราวที่เคลื่อนไหว หรืออนุภาคแสงที่บริสุทธิ์ก็ตาม ดูเหมือนว่าล้วนแล้วแต่เคลื่อนที่ไปยังทิศทางที่เป็นการเฉพาะ เหมือนว่านี่คือการเคลื่อนไหวของกาลเวลา กาลเวลาแต่ละสายที่เคลื่อนไหวได้ไหลรวมกันเป็นกาลเวลาสายหนึ่งที่ไหลเอื่อยๆภายในร่างกายของกิเลนคริสตัล

อย่างไรก็ตาม ขณะที่กิเลนคริสตัลตัวนี้ได้ก้าวเท้าออกไปช้าๆ ในเวลานี้นั้น เมื่อเท้าข้างหนึ่งของมันเหยียบลงบนพื้นดิน ได้ยินเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้น มองเห็นดินพลันสลายไปตามสายลม เหมือนว่าในพริบตาเดียวนั่นเองได้ผ่านไปเป็นพันล้านปี

“นี่แหละคือกาลเวลา!” ระดับบรรพบุรุษที่มองเห็นภาพนี้แล้วถึงกับร่างสั่นเทาทีหนึ่ง

แต่ว่า ในเวลานี้เอง กิเลนคริสตัลก็ได้ก้าวเท้าอีกข้างหนึ่งออกไป เมื่อเท้าอีกข้างหนึ่งของมันลงแตะกับพื้นดินนั้น เมล็ดพันธุ์ที่ฝังอยู่ลึกลงไปใต้พื้นดินพลันแตกเป็นรากขึ้นมา อีกทั้งยังเจริญเติบโตขึ้นมารวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ เพียงชั่วพริบตาเดียว ฝักบัวที่อุดมสมบูรณ์ได้เจริญงอกงามขึ้นและยกตัวกิเลนคริสตัลขึ้นมา

เดิมทีเมล็ดพันธุ์ที่ฝังลึกลงไปใต้ดินเมล็ดนี้จะต้องใช้เวลาเป็นร้อยเป็นพันปีจึงสามารถเจริญงอกงามขึ้นมาได้ แต่ว่า นาทีนี้กลับเจริญเติบโตขึ้นในชั่วพริบตาเดียวอย่างน่าอัศจรรย์ยิ่ง

“เท้าข้างหนึ่งมรณะ เท้าอีกข้างหนึ่งให้กำเนิดรึ?” ไม่รู้ว่ามีกษัตริย์และประมุขพรรคจำนวนเท่าไรต่างมองหน้าซึ่งกันและกัน เมื่อกิเลนคริสตัลก้าวเท้าออกไปสองเท้า เหมือนว่ามันจะเป็นพลังที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง หนึ่งนั้นเป็นตัวแทนของความตาย หนึ่งนั้นแทนการมีชีวิต

“ไม่ มีเพียงพลังแบบเดียวเท่านั้น” บรรพบุรุษที่อยู่ในระดับคงความอมตะตลอดกาลมองออกถึงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมนี้ได้ และกล่าวว่า “นี่แหละคือพลังของกาลเวลา นี่คืออีกหนึ่งกายนิมิตของเจ๋อหลง มีนามว่ากิเลนคริสตัล โดยที่กายนิมิตดังกล่าวต่อให้ไม่ถือเป็นอันดับหนึ่งในบรรดากายนิมิตทั้งเจ็ดของเจ๋อหลง เกรงว่าก็คงจัดอยู่ในอันดับหนึ่งในสาม”

ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างสั่นเทากับสิ่งนี้ ต่างอดที่จะกลั้นลมหายใจเอาไว้ ทุกคนล้วนแล้วแต่ต้องการรุ้ว่า หนึ่งในกายนิมิตที่แข็งแกร่งมากที่สุดของเจ๋อหลงนั้น จะมีอานุภาพแข็งแกร่งเพียงใดกันแน่

กิเลนคริสตัลเดินเข้าหาหลี่ชิเย่ช้าๆ การที่มันหนึ่งเท้าคือความมีชีวิต หนึ่งเท้าคือความตาย ส่งผลให้ปรากฎเป็นสภาพการณ์ที่อัศจรรย์มาก เมื่อเท้าข้างหนึ่งของมันที่เหยียบลง ปรากฎดอกไม้ต้นไม้ใบหญ้าเจริญงอกงาม สามารถยกตัวของมันขึ้นมา แต่ว่า เมื่อเท้าอีกข้างนึ่งของมันก้าวเท้าลงไปนั้น มองเห็นดอกไม้ต้นไม้ใบหญ้าพลันทยอยกันแห้งตาย ด้วยภาพที่มหัศจรรย์เช่นนี้ ทำให้ผู้ที่พบเห็นต่างชมเปาะด้วยความตื่นตะลึง

“งดงามจนแยกแยะไม่ถูก” หลี่ชิเย่มองดูกิเลนคริสตัลที่เดินเข้ามาใกล้ กล่าวชื่นชมคำหนึ่ง “นี่แหละคือกาลเวลา!”

“นั่นสิ โลกนี้ยังจะมีสิ่งใดงดงามยิ่งไปกว่ากาลเวลาเล่า ยังมีสิ่งใดสามารถทำให้ผู้คนต้องอาลัยอาวรณ์มากไปกว่านี้อีกเล่า” แม้แต่เจ๋อหลงก็รู้สึกปลงอนิจจังอย่างยิ่ง