ราชันอสูรสงครามสะท้านภพ นิยาย บท 17

            ภายในป่าต้องห้าม เหยี่ยนฮ่าวตอนนี้กำลังครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่างๆอย่างถี่ถ้วน  หรือทุกสิ่งทุกอย่างเป็นแผนของหลวงจีนมาร  เหตุใดชิ้นส่วนหยกที่มีดวงวิญญาณส่วนหนึ่งของเขาจึงไปอยู่ในดวงวิญญาณของปีศาจสีเลือด

            เป็นไปได้หรือไม่ว่าเศษหยกอันนี้ เป็นเหตุที่ทำให้วิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ในตอนแรก  สามารถถือกำเนิดใหม่เป็นปีศาจสีเลือดได้ 

แต่เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงสาเหตุที่เขาได้เข้ามาอยู่ในป่านี้  ทุกอย่างมันการตัดสินใจของเขาเองหลวงจีนมาไม่ได้เข้ามาเกี่ยวข้อง  และจากที่เขาได้รู้จักกับหลวงจีนมาร มาระยะเวลาหนึ่ง จนพอที่จะรับรู้ถึงนิสัยใจคอ หากไต้ซือท่านนั้นมีจิตคิดร้ายจริงๆ  ตัวเขาคงตายไปนานแล้ว

จ้องงง…

มองสายตาของเด็กหญิงที่จับจ้องมาเนิ่นนาน  เหยี่ยนฮ่าวจึงพยายามจะเปลี่ยนบรรยากาศด้วยการสนทนาแทน

“ แม่นางเหยาจิงเอ๋อ ท่านได้รับความทรงจำกลับคืนมาแล้วใช่หรือไม่ ” เขาถามขึ้นด้วยใบหน้าแสดงความเป็นมิตรอย่างถึงที่สุด 

เพราะเด็กหญิงน่ารักที่อยู่เบื้องหน้านั้นเป็นปีศาจไม่ใช่มนุษย์  ทั้งยังมีพลังฝีมือเหนือเขาอยู่หลายขั้น หากนางนึกอยากจะจับเขากินขึ้นมา ก็คงทำได้แค่เพียงหลบหนีอย่างสิ้นหวังเท่านั้น

…

หลังจากที่ได้ยินคำถามของเหยี่ยนฮ่าวแววตาของ เด็กหญิงก็สั่นไหวเล็กน้อยจากนั้นมันก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศก 

แน่นอนว่านางจำได้ถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีต ความสิ้นหวัง ความทุกข์ทรมานในตอนที่นางเป็นมนุษย์   และนางก็ยังมีความทรงจำตอนที่ตัวนางกลายเป็นปีศาจสีเลือดด้วยเช่นกัน

นางรู้สึกได้ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้านี้เหมือนมีอะไรบางอย่างเชื่อมโยงกับนาง  นางรู้สึกทั้งคุ้นเคยและสนิทสนม ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน นี่จึงเป็นเหตุผลที่นางสนใจอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก 

จากความทรงจำในตอนที่เป็นปีศาจสีเลือด เด็กหนุ่มคนนี้เป็นผู้เสี่ยงชีวิตเข้าช่วยให้นางได้รับดวงวิญญาณอีกครึ่งคืนมา  ทั้งยังเป็นผู้ที่รับรู้อดีตที่แสนเศร้าของนางเป็นอย่างดี

“ เจ้าชื่ออะไร…”  เหยาจิงเอ๋อถามขึ้น

“ ข้าชื่อ…เหยี่ยนฮ่าว ” เขาตอบออกมาด้วยความรู้สึกแปลกใจ  มันช้าไปหน่อยหรือไม่สำหรับการแนะนำตัว  หรือว่านางจำเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไม่ได้ เขาคิดขึ้นด้วยความสับสน

เหยาจิงเอ๋อที่สังเกตเห็นสีหน้ามึนงงของเหยี่ยนฮ่าวก็รู้สึกขบขันเล็กน้อย 

ส่วนเหตุผลที่นางได้ถามไปแบบนั้น  นั่นเพราะตัวนางในตอนนี้จึงถือเป็นการกำเนิดใหม่อย่างแท้จริง  ถือเป็นการเริ่มต้นทำความรู้จักตามมารยาท

 ก่อนหน้านี้ตอนที่ได้เจอกับเหยี่ยนฮ่าวครั้งแรก นางเพียงกระทำไปตามสัญชาตญาณของปีศาจเท่านั้น ไม่มีความทรงจำหรือความคิดใดๆ  แต่หลังได้รับความช่วยเหลือจากเหยี่ยนฮ่าว ตอนนี้นางได้ถือกำเนิดใหม่อย่างสมบรูณ์แล้ว

!!

ชั่วขณะหนึ่งเหยาจิงเอ๋อก็เหมือนรับรู้ถึงอะไรบางอย่าง  พลังของปีศาจสีเลือดระเบิดออกมาอย่างมหาศาล ร่างกายของนางค่อยๆสูงขึ้น มันเปลี่ยนกลายเป็นหญิงสาวที่แสนงดงามคนหนึ่ง  เหมือนดังเช่นที่เหยี่ยนฮ่าวเคยได้เห็นผ่านความทรงจำของนาง 

เพียงแต่ด้วยการที่นางถือกำเนิดใหม่เป็นปีศาจ ตัวนางในตอนนี้จึงแตกต่างไปจากเดิม แววตาที่เคยใสซื่อ กลับมีความดุร้ายโหดเหี้ยมเพิ่มขึ้นหลายส่วน  ร่ายกายที่เคยดูบอบบางก็เปลี่ยนเป็นดูสมส่วนขึ้น ทั้งยังเพิ่มความยั่วยวนขึ้นอย่างมาก

“ พลังชีวิตของท่านลุงกำลังอ่อนลง ”  นางหันไปบอกกับเหยี่ยนฮ่าว จากนั้นก็ดึงมือเขาเหาะเหินไปยังทิศทางหนึ่งทันที

            !!!

เหยี่ยนฮ่าวตอนนี้กำลังอึ้งและตกใจกับการการทำที่ไม่คาดคิด  ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นในอดีต ตัวเขาก็ไม่เคยใกล้ชิดกับหญิงสาวคนใดเลยนอกจากมารดาตนเอง  อย่างมากสุดก็แค่ยืนพูดคุยกันไม่กี่คำกับญาติผู้น้อง  นี่จึงเป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสมือกับหญิงสาว อีกทั้งนางยังงดงามมาก..

‘ มือนางนุ่มและเย็นมาก…แต่เหตุใดตอนนี้ข้ารู้สึกมีความสุข ’

’ จำได้ว่าท่านแม่เคยบอกให้ข้าหยุดฝึกฝน แล้วออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกบ้าง จะได้พาสหายกลับมาแนะนำให้ท่านแม่รู้จัก   ข้าควรชวนนางไปดีหรือไม่ ’

เหยี่ยนฮ่าวกำลังคิดอะไรวุ่นวายในสมอง โดยที่ได้ลืมไปแล้วว่า หญิงสาวที่จับมือตนเองอยู่นั้นไม่ใช่มนุษย์  ทั้งยังเป็นปีศาจสีเลือดที่ตนเองเคยหวาดกลัวอีกด้วย

วูป!

            กำแพงสีฟ้าใสอยู่ดีๆก็ปรากฏออกมากั้นขวางอยู่เบื้องหน้าถึงสามชั้น

            ตูม!

แต่ก็ถูกเหยาจิงเอ๋อพุ่งชนเข้าใส่อย่างรุนแรง  กำแพงเหล่านั้นมันก็ฉีกขาดออกเป็นช่องเล็กๆ  จนกระทั่งเมื่อพวกเขาทั้งสองผ่านเข้าไปแล้ว  ช่องว่างบนกำแพงก็ได้ซ่อมแซมตัวเอง จนสมบูรณ์ด้วยความรวดเร็ว