ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1273

ไคลน์ไม่ได้แวะไปหาเบ็นสันกับเมลิสซ่าเนื่องด้วยเหตุผลว่า สิ่งที่ตนต้องพัวพันนั้นมีระดับสูงเกินไป การเข้าใกล้พี่ชายกับน้องสาวรังแต่จะนำพาหายนะไปสู่อีกฝ่าย สำหรับตัวตนที่ไม่ได้สนิทสนมกับไคลน์มาก่อน ลำพังพฤติกรรมดังกล่าวก็มากพอจะทำให้กระจ่างในความสัมพันธ์ระหว่างเบ็นสัน เมลิสซ่า และไคลน์ และหากเมื่อใดที่ความสัมพันธ์ถูกล่วงรู้ พวกมันจะทราบทันทีว่าไคลน์ยังคงเป็นมนุษย์และห่วงใยครอบครัว

ดังนั้น การอยู่ให้ห่างจากเบ็นสันและเมลิสซ่า คือการแสดงความรักที่ดีที่สุดของชายหนุ่ม

แต่แน่นอน ไคลน์พอจะเข้าใจสถานการณ์ของพี่ชายกับน้องสาวตนผ่านมิสจัสติส

ระหว่างสงคราม เบ็นสันได้แสดงฝีมือและไหวพริบอันโดดเด่นภายในกระทรวงการคลัง และได้รับการเลื่อนขั้นหลายครั้งจนกลายเป็นรองอธิบดีกรมที่ห้าพร้อมด้วยค่าจ้างสามร้อยปอนด์ต่อปี

เมลิสซ่าได้รับการสนับสนุนจากอาจารย์ที่ปรึกษา พอร์ตแลนด์·โมมงต์และได้รับโอกาสในการเป็นผู้วิเศษ แน่นอนว่าอธิการบดีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเบ็คลันด์เป็นสาวกของโบสถ์จักรกลไอน้ำ และตัวมันก็เป็นผู้วิเศษ ปัจจุบันอยู่ในลำดับ 7 นักประเมิน มันต้องการให้เมลิสซ่ากลายเป็นลำดับ 9 ‘นักปราชญ์’ เพื่อพัฒนาความจำและซึมซับความรู้ จะได้มีรากฐานมั่นคงในสาขาอาชีพเครื่องกล

อันที่จริง เมลิสซ่าเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ แต่ก็มิอาจเล็ดลอดสายตาของผู้ชมระดับครึ่งเทพไปได้ นอกจากนั้น ออเดรย์ยังแจ้งไคลน์ว่าเมลิสซ่ามีแนวโน้มที่จะตอบตกลง และเตรียมจะตัดสินใจในอีกไม่กี่วัน

สำหรับทัศนคติของไคลน์เกี่ยวกับเรื่องนี้ ชายหนุ่มยอมอนุญาตโดยนัย เพราะในแง่หนึ่ง สัมผัสวิญญาณของผู้วิเศษอย่าง ‘นักปราชญ์’ นั้นค่อนข้างจำกัด เมลิสซ่าจะไม่ได้เห็นหรือได้ยินในสิ่งที่ไม่ควร และในอีกแง่หนึ่ง เมื่อวันสิ้นโลกใกล้เข้ามา โอกาสที่ผู้วิเศษระดับล่างจะคลุ้มคลั่งยิ่งมีต่ำลง นอกจากนั้นยังมีผู้ชี้นำปาฏิหาริย์อย่างไคลน์ที่คอยลดความเสี่ยงในการคลุ้มคลั่ง

สำหรับแม่สาวคลั่งเครื่องจักร พลังความรู้ของลำดับ 9 นักปราชญ์ก็คงเพียงพอ… โมมงต์เองก็คงคิดแบบเดียวกัน เขาคงไม่อยากให้สาวกของเทพธิดาดื่มโอสถจากโบสถ์จักรกลไอน้ำมากนัก…

อา วันสิ้นโลกกำลังใกล้เข้ามา บาเรียล่องหนรอบโลกอ่อนกำลังลงทุกที สัญญาณการรุกรานโลกจากเทพภายนอกคงชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ โอกาสที่คนธรรมดาจะได้พบเจอเหตุการณ์เหนือธรรมชาติย่อมต้องเพิ่มขึ้น จากมุมมองดังกล่าว เป็นเรื่องดีแล้วที่เมลิสซ่ากลายเป็นผู้วิเศษ หากเธอสามารถเลื่อนเป็นลำดับ 6 ‘ช่างฝีมือ’ หรือที่มีฉายาว่าเจ้าแห่งเครื่องกล ไม่เพียงเธอจะได้เติมเต็มความฝัน แต่ยังสามารถปกป้องตัวเองและเบ็นสันได้ด้วย…

คงต้องฝากให้มิสจัสติสหาโอกาสสอนเทคนิคสวมบทบาทอย่างแนบเนียน… เธอจะเติบโตไปได้ไกลแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้ว อย่างมากเราทำได้เพียงมอบความโชคดีให้เธอ… เอ่อ… อาจรวมถึงสูตรโอสถกับวัตถุดิบด้วย… ทำไมฟังดูเหมือนเราเป็นพี่ชายที่ไม่ยอมปล่อยวาง… นั่นสินะ ก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว… อีกอย่าง นี่คือการช่วยเติมเต็ม ‘ความปรารถนา’ ในแง่หนึ่งไม่ใช่หรือ?

เดี๋ยวนะ… เมลิสซ่าคงต้องการชุบชีวิตให้ไคลน์ไม่ผิดแน่ ถ้าเราเดินไปปรากฏตัวต่อหน้าเธอ จะได้รับผลตอบสนองจากโอสถเป็นอย่างไร?

…เลิกคิดไปได้เลย การทำแบบนั้นมีแต่จะนำพาหายนะไปสู่เมลิสซ่ากับเบ็นสัน… ไคลน์ส่ายหน้าพร้อมกับเลิกหาข้ออ้าง

ชายหนุ่มกดหมวกทรงสูงบนศีรษะและเดินเข้าไปในโรงแรมใกล้เคียง หยิบเงินหนึ่งทองปอนด์ออกมาเปิดห้อง

นี่เป็นเหรียญจริง ไคลน์นำกลับมายังโลกความจริงได้สักพักแล้ว

ในสงครามก่อนหน้า ไคลน์ทำการบริจาคธนบัตร 14,800 ปอนด์ ทองคำแท่งมูลค่า 14,200 ปอนด์ และอัญมณีคุณภาพสูงอีกเกือบยี่สิบเม็ดผ่านมิสจัสติส หากไม่นับสินค้าบนกองขยะ ปัจจุบันชายหนุ่มจะเหลือเงินติดตัวเพียงสามสิบเก้าทองปอนด์และอัญมณีคุณภาพสูงอีกสิบเม็ด

ชำเลืองไปทางเงินทอนที่เป็นเหรียญซูลและเพนนีซึ่งเจ้าของโรงเรียนทอนกลับมา ไคลน์เก็บพวกมันเข้ากระเป๋าเสื้อ เดินเข้าไปในห้องและตรงไปยังกระจกบานใหญ่

โดยไม่มัวรีรอ ชายหนุ่มหยิบปากกาและกระดาษออกมาวาดคาถาอัญเชิญกระจกวิเศษอาโรเดส

เวลาผ่านไป แต่กลับไม่มีสิ่งใดผิดปรกติเกิดขึ้น

กระจกบานยาวยังคงเงียบสงัด

ผ่านไปอีกไม่กี่วินาที ไคลน์หัวเราะในลำคอพลางเลิกคิ้ว ตามด้วยหยิบเหรียญทองออกจากกระเป๋าเสื้อ

…

ฉึกฉัก! ฉึกฉัก! ฉึกฉัก!

หัวรถจักรพลังไอน้ำพ่นควันโขมงไปตามแนวราง มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกของผืนทวีป

ไอคานส์เจ้าของผมเผ้ายุ่งเหยิง รวมถึงสมาชิกหน่วยจิตแห่งจักรกล พวกมันกำลังยืนอยู่ในรถม้า จดจ้องไปยังกรงเหล็กด้านหน้าด้วยใจจดจ่อ

บนกรงดังกล่าว หนามโลหะแหลมยื่นออกมาด้วยบรรยากาศอันน่าสะพรึง ส่องสะท้อนท่ามกลางแสงสลัว

“ท่านอาวุโส ไปถึงอินทิสแล้วจะกลับไปที่โลเอ็นอีกไหม” สมาชิกจิตแห่งจักรกลที่มีหน้าตาตามแบบฉบับชาวโลเอ็น มองไปยังทุ่งกว้างด้านนอกหน้าต่างที่ฉายผ่านไปอย่างรวดเร็ว อดไม่ได้ที่จะถาม

หลังสงครามจบลง โบสถ์จักรกลไอน้ำที่เลือกฝ่ายผิด ต้องยอมรับผลของการตัดสินใจผิดพลาดด้วยความขื่นขม ต้องย้ายผู้วิเศษทั้งหมดในระดับสูงกว่าครึ่งเทพ และสมบัติปิดผนึกที่สูงกว่าลำดับ 2 ออกจากโลเอ็นภายในเวลาที่กำหนด ตามคำสั่งของโบสถ์รัตติกาลและวายุสลาตัน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกมันสูญเสียสถานะเดิมไปแล้ว จะเปิดทำการได้เพียงวิหารเล็กๆ ไม่กี่แห่งภายในโลเอ็นเหมือนกับโบสถ์พระแม่ธรณี

หากไม่ใช่เพราะมีสาวกเทพจักรกลไอน้ำในอาณาจักรเป็นจำนวนมาก และบางคนก็เป็นบุคคลสำคัญที่ช่วยซ่อมบำรุงอาณาจักรโลเอ็นหลังสงคราม เป็นที่เชื่อกันว่าโบสถ์จักรกลไอน้ำจะไม่มีทางได้รับการบทลงโทษเพียงเท่านี้

ในทำนองเดียวกัน เมื่อวิหารน้อยลง จำนวนสมาชิกของจิตแห่งจักรกลก็ลดลงเช่นกัน ผู้วิเศษส่วนใหญ่จึงต้องย้ายจากโลเอ็นไปยังอินทิส

ไอคานส์เงียบไปสักพักก่อนจะยิ้มขื่นขม

“ในตอนแรก ผมจะปฏิบัติตามการจัดสรรของท่านอาร์ชบิชอปไปก่อน แต่ภายหลังจะหาโอกาสโยกย้ายกลับไปยังโลเอ็น เพราะที่นั่นเปี่ยมไปด้วยวัยเด็ก วัยรุ่น และวัยหนุ่มของผม มีความทรงจำมากมายที่ยังไม่อยากทิ้งไป…”

ขณะกล่าว สายตาของมันมองออกไปยังที่ห่างไกล ประหนึ่งกำลังจดจ้องมหานครแห่งนคร เมืองหลวงแห่งเมืองหลวง

ทันใดนั้นเอง กรงเหล็กที่มีหนามแหลมพลันสั่นสะเทือน

เส้นสายฟ้าสีเงินสว่างจำนวนมากผุดขึ้นจากอากาศว่างเปล่าและผ่าลงมา แต่ทั้งหมดก็ถูกดูดซับไว้โดยกรงโลหะ ไหลผ่านลวดจำนวนหนึ่งที่หุ้มด้วยฉนวนไฟฟ้า ออกไปยังพื้นดินด้านนอกรถไฟจนเกิดแสงประกาย

ตึง! ตึง! ตึง!

กรงเหล็กคล้ายกับถูกมือล่องหนทุบตี แต่ก็มิอาจทำลายบาเรียคุ้มกัน

“กระจกวิเศษมีการตอบสนองที่รุนแรงมาก… ทั้งที่เมื่อก่อนมันสงบเสงี่ยมมาตลอด” สมาชิกของจิตแห่งจักรกลคนเดิมกล่าวด้วยสีหน้างุนงง