ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1377

แม่มดจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีขนาดแตกต่าง กำลังสร้างความพังพินาศให้แก่ทุกสิ่ง ยอดเขาหลักของเทือกเขาโฮนาซิสค่อยๆ กลายเป็นลูกบอลหินขนาดยักษ์

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว กำแพงชั้นนอกของวังที่ทรุดโทรมพังทลายลงอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นไคลน์ใจกลางห้องโถง รวมถึงร่างโคลนและหุ่นเชิดที่ถูกนำขึ้นมายังโลกดารา

ขณะหนวดรยางค์คล้ายงูดำกำลังพุ่งเข้าไปในวัง พระจันทร์สีแดงเข้มพลันปรากฏขึ้นท่ามกลางฉากวินาศสันตะโร

ด้านนอกห้องโถงที่อาบด้วยแสงจันทร์ กอข้าวสาลี ดอกไม้ เห็ด และต้นไม้พลันเบ่งบานงอกเงย พวกมันถักสานเข้าด้วยกัน หลายต่อหลายชั้น กลายเป็นปราการที่ช่วยผนึกวังซึ่งเคยเป็นของอันทีโกนัสไว้อย่างแน่นหนา

ในวินาทีนี้ คล้ายกับห้องโถงที่ไคลน์กำลังอยู่ แปรสภาพกลายเป็นซากอารยธรรมโบราณซึ่งถูกฝังใต้ประวัติศาสตร์และพืชพรรณมานานนับพันปี กลางเป็นโบราณสถานที่ถูกธรรมชาติกลืนกินโดยสมบูรณ์

หนวดรยางค์งูดำซึ่งสุดปลายมีดวงตา ถูกพืชพรรณที่กำลังเจริญเติบโตอย่างบ้าคลั่งกีดขวางเส้นทางไว้ทุกทิศ

พวกมันหดกลับเล็กน้อย ก่อนจะพุ่ง ‘กระแทก’ อุปสรรคทางธรรมชาติอย่างต่อเนื่อง บรรจงเปลี่ยนแมกไม้ให้กลายเป็นหินแหลกไปทีละชั้นด้วยพละกำลัง

อย่างไรก็ดี ไม่ว่าจะเป็นข้าวสาลี ดอกไม้ เห็ด หรือต้นไม้ พวกมันล้วนงอกกลับมาใหม่อย่างรวดเร็ว – หลังจากกลายเป็นหินและกลับสู่อ้อมกอดพระแม่ธรณี พืชนานาพรรณล้วนกลับมาเจริญงอกงามในพริบตา

ส่งผลให้บาเรียทางธรรมชาติ ถูกสร้างใหม่สลับกับถูกทำลายอย่างต่อเนื่องในสภาวะสมดุล

พระแม่ธรณีซึ่งควบคุมเอกลักษณ์เส้นทางจันทรา สามารถคานอำนาจกับ ‘แม่มดบรรพกาล’ ชีคได้อย่างสมบูรณ์

ทันใดนั้นเอง ‘แสง’ ที่ผู้วิเศษส่วนใหญ่มองไม่เห็น โปรยปรายลงมาจากมุมสูง ปะทะเข้ากับบาเรียทางธรรมชาติซึ่งมีรากฐานเป็นต้นไม้

แสงดังกล่าวไม่มีมวลสาร ราวกับประกอบกันจากกระแสข้อมูลอันซับซ้อนและมายา พวกมันแทรกผ่านช่องว่างระหว่างต้นไม้ราวกับกระแสน้ำ พุ่งตรงไปทางไคลน์ซึ่งกำลังจะคว้าหน้ากากโปร่งแสง

ปราชญ์เร้นลับ!

ทันใดนั้นเอง แสงสว่างถูกยิงออกจากความว่างเปล่า ก่อตัวเป็นภาพฉายของ ‘ม้วนภาพ’ รอบตัวไคลน์

บ้างบันทึกความไร้อำนาจและความทุกข์ยากของมนุษย์ขณะเผชิญหน้าสิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่า บ้างจำลองฉากเหตุการณ์ที่มนุษย์ยอมเสี่ยงทำการทดลองกับตัวเอง ด้วยการผสานวัตถุดิบวิเศษเข้ากับร่างกายเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งและกอบกู้เผ่าพันธุ์ บ้างบรรยายฉากของขนมธรรมเนียม ค่านิยม หนังสือ และสิ่งประดิษฐ์อันประหลาดที่ได้รับอิทธิพลมาจากจักรพรรดิมืด บ้างเป็นการจำลองภาพของโลกยุคปัจจุบัน มีเครื่องจักรขนาดยักษ์ที่คอยพ่นไอน้ำ อาคารสูงเรียงราย และเสื้อผ้าที่ช่วยให้เคลื่อนไหวได้คล่องตัว

เนื้อหาเหล่านี้ทำให้ม้วนภาพแผ่นบางกลับดูหนักอึ้ง เนื่องจากอัดแน่นไปด้วยอารยธรรม ความตื่นตัว และพัฒนาการของสังคมมนุษย์ในแต่ละยุคสมัย

ย้อนกลับไปในตอนนั้น แม้ ‘เทพช่างฝีมือ’ จะมิได้ย่อยโอสถลำดับ 1 ‘ผู้เบิกเนตร’ ให้เสร็จสมบูรณ์ก่อนจะเลื่อนเป็นลำดับ 0 ด้วยหลากหลายเหตุผล แต่มันก็ยังสามารถรักษาสติสัมปชัญญะเอาไว้ได้ อย่างไรก็ดี ทางเลือกดังกล่าวทำให้มันต้องเบ่งสมาธิไปกับการกำราบความบ้าคลั่งมากกว่าปรกติ ดังนั้น เมื่อเทียบกับเหล่าเทพจารีตด้วยกัน เทพจักรกลไอน้ำยังด้อยกว่าเทพที่เหลือเล็กน้อย

เหตุผลที่โบสถ์จักรกลไอน้ำเป็นองค์กรจารีตที่อ่อนแอที่สุด ไม่ใช่แค่เพราะมีการสั่งสมประวัติศาสตร์น้อยกว่าใคร แต่ยังเป็นเพราะเทพของพวกมันมิได้อยู่ในสภาพสมบูรณ์พร้อม

แต่เมื่อโรซายล์เริ่มปฏิวัติอุตสาหกรรมโลกในนามของ ‘บุตรแห่งไอน้ำ’ ด้วยแนวคิดอันแปลกใหม่ ‘เทพช่างฝีมือ’ จึงถือโอกาสเปลี่ยนชื่อเป็น ‘เทพจักรกลไอน้ำ’ และทำการ ‘เบิกเนตร’ ให้กับอารยธรรมมนุษย์ จนกระทั่งย่อยโอสถลำดับ 1 เสร็จสมบูรณ์ในภายหลัง

ในฐานะเทพแท้จริงเส้นทางใกล้เคียงกัน เมื่อปราชญ์เร้นลับประกาศตัวว่าเป็นศัตรูของไคลน์ จักรกลไอน้ำจึงเลือกยืนข้างห้าเทพจารีตที่เหลือและออกตัวปกป้องไคลน์ทันที

กระแสข้อมูลอันน่าสะพรึงพุ่งปะทะม้วนภาพมายาเข้าอย่างจัง จากนั้นก็พองตัวออกและพยายามทำลาย ‘กรง’ ทิ้ง

ทว่า อารยธรรมนับพันปีย่อมกว้างใหญ่และมั่นคง ประวัติศาสตร์ของมนุษย์จากรุ่นสู่รุ่นซึ่งมีประชากรรวมหลักพันล้าน คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่อลังการและเปี่ยมไปด้วยความวิจิตร ย่อมทนรับกระแสข้อมูลจากปราชญ์เร้นลับได้สบาย

ขณะปราชญ์เร้นลับพยายามทำลายกรงของเทพจักรกลไอน้ำ ภายในห้องโถงอันทีโกนัสซึ่งถูกผนึกไว้ด้วยแนวต้นไม้หลายชั้น หนวดรยางค์ผิวเรียบของไคลน์เยื่อออกไปสัมผัสกับหน้ากากโปร่งใสซึ่งเป็นตัวแทนเดอะฟูล จากนั้นดึงกลับมาใกล้ใบหน้า

ทันทีที่หน้ากากถูกสวมลงบนใบหน้าไคลน์ ร่างจำนวนมากปรากฏขึ้นรอบตัว

บ้างเป็นชายหนุ่มสวมชุดบุรุษไปรษณีย์ บ้างเป็นนกธรรมดา บ้างเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า จำนวนของพวกมันคือหลักหลายร้อยไปจนถึงพัน

ห้องโถงซึ่งแต่เดิมมีเพียงศพถูกแขวนไว้กลางอากาศ กลายสภาพเป็นพลุกพล่านในบันดล

สิ่งที่ทุกร่างมีเหมือนกันก็คือ ดวงตาข้างขวาจะสวมแว่นขาเดียว หรือไม่ก็เป็นสัญลักษณ์วงกลมสีตัดกับผิวหนังในตำแหน่งนั้น

อามุนด์!

ร่างโคลนของมิสเตอร์ข้อผิดพลาดอามุนด์!

ไม่มีใครเอะใจเลยว่า อามุนด์ฉวยโอกาสจากการบุกรุกของแม่มดบรรพกาลและปราชญ์เร้นลับเพื่อตลบหลังและเจาะช่องโหว่ จากนั้นก็เข้าประชิดตัวเป้าหมายอย่างเงียบเชียบ

เมื่อเห็นไคลน์กำลังสวมหน้ากากโปร่งแสงและเตรียมปรองดองกับเอกลักษณ์ของเดอะฟูล เหล่าอามุนด์ต่าง ‘ยิ้ม’ โดยพร้อมเพรียง จากนั้นก็อ้าปากพ่นถ้อยคำที่คนธรรมดามิอาจทำความเข้าใจ ไอลีนโนเวล

ถ้อยคำเหล่านี้เรียงร้อยกันเป็นประโยคอันน่าสยดสยองและเปี่ยมไปด้วยความบ้าคลั่ง

“เจ้าดูแคลนแม่มดบรรพกาลเกินไป…”

“สำหรับหล่อน เมดีซีที่เพิ่งฟื้นตัวกลับมาในลำดับ 1 ไม่ใช่ภัยคุกคามแม้แต่น้อย…”

“สิ่งที่หล่อนปรารถนามากที่สุดในตอนนี้ก็คือ การถือกำเนิดของราชันเร้นลับโดยเร็วเพื่อคลายผนึกให้ทวีปตะวันตก เปิดโอกาสให้หล่อนได้ค้นหาเมืองแห่งหายนะ…”

“และไม่ต้องสงสัยเลยว่า ข้าเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าเจ้า เจ้ายังอ่อนแอเกินไป…”