ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 431

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ – ราชันเร้นลับ 431 : คนใกล้ตายไม่เลือกหมอ
ราชันเร้นลับ 431 : คนใกล้ตายไม่เลือกหมอ
โดย
Ink Stone_Fantasy
เมื่อได้ยินคำถามไคลน์ เอ็มลิน·ไวท์พลันสะดุ้งพร้อมกับรีบสำรวจชายหนุ่มหัวจรดเท้า

“เจ้าร่ำรวยผิดความคาดหมายข้ามาก…”

มันกะเกณฑ์ไว้ว่า เชอร์ล็อก·โมเรียตี้คงใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ในการรวบรวมเงินจำนวน 2,450 ปอนด์

“สำหรับเงินก้อนนี้ ผมออมไว้นานแล้ว” ไคลน์ถอนหายใจยาว

เอ็มลินพยักหน้ารับพลางครุ่นคิด

“นักสืบเอกชนรายได้ดีขนาดนี้เชียว?”

“งานนักสืบเป็นแค่ฉากหน้า ผมเหนื่อยจะอธิบายเรื่องราวซับซ้อนให้คนอื่นฟัง ในส่วนของอาชีพหลัก หากไม่บังเอิญโชคดีได้จับงานใหญ่เข้า รายได้ของผมก็คงตกปีละสองสามร้อยปอนด์เท่านั้น”

เอ็มลินชำเลืองและซักถามอย่างสนใจ

“เจ้าประกอบอาชีพใดกันแน่? ค้าอาวุธเถื่อน? ปล้นคนรวย? สำหรับผู้วิเศษลำดับต่ำกว่า 7 การรวบรวมเงินจำนวนสองพันปอนด์ในระยะเวลาสั้นไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างน้องก็ต้องทำธุรกิจสีเทาซึ่งไม่ถูกกฎหมายสักเท่าไร”

แวมไพร์อย่างนายกำลังพูดเรื่องทำผิดกฎหมายกับฉัน? จริงสิ จะว่าไป หมอนี่เองก็หาเงินได้เร็วใช่ย่อยเหมือนกัน ฟิเกอร์พวกนั้นไม่ใช่ของราคาถูก… ไคลน์อมยิ้ม

“เสี่ยงทำภารกิจอันตราย หากไม่กลัวตาย สมบัติมากมายก็รออยู่ข้างหน้า”

เอ็มลินไม่ตอบโต้ มันเงียบงันเช่นนั้นสักพักก่อนจะเอ่ยปาก

“เย็นนี้ค่อยกลับมาหาข้าใหม่ แล้วจะพาไปพบคนขายโดยตรง”

ว่านอนสอนง่ายชะมัด ไม่น่ากลัวเหมือนแวมไพร์เลยสักนิด…

ขณะเตรียมตอบตกลง ไคลน์พลันฉุกคิดได้ว่าวิธีนี้ค่อนข้างอันตราย

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนขายเกิดเปลี่ยนใจกะทันหันหลังจากเห็นเงินในมือเรา? หรือถ้าอีกฝ่ายไม่มีของแต่แรก แต่เป็นการล่อลวงไปหาเพื่อปล้นเราแทน… เราเชื่อใจเอ็มลิน·ไวท์ แต่ไม่เชื่อใจคนขาย… เห็นทีคงต้องหาข้ออ้างเข้าไปทำนายยืนยันบนมิติสายหมอกก่อนตัดสินใจ… ไม่สิ ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากสักหน่อย ยังมีวิธีง่ายกว่านั้น…

หลังจากไตร่ตรอง ไคลน์หันไปมองเอ็มลิน

“ไม่ดีกว่า คุณไปคนเดียว ผมจะให้เงินมัดจำคุณก่อนหนึ่งพันปอนด์ คุณไปหาคนขายและนำวัตถุดิบทั้งสองชนิดมาให้ผมตรวจสอบในวิหารฤดูเก็บเกี่ยว หลังจากยืนยันจนแน่ใจ ผมจะจ่ายในส่วนขาดเหลือให้เอง คนขายคงเห็นด้วยกับวิธีนี้แน่ เพราะผีดูดเลือดเป็นพวกใจกว้างอยู่แล้ว”

เมื่อถูกชมเชย เอ็มลินเชิดคางโดยไม่รู้ตัว

“ไม่มีปัญหา”

หลังจากสิ้นเสียง แวมไพร์หนุ่มฉีกยิ้มกว้าง

“เจ้ากำลังกังวลว่าอีกฝ่ายจะไม่รักษาสัญญาใช่ไหม? และจะสบายใจกว่าถ้าได้แลกเปลี่ยนในวิหารฤดูเก็บเกี่ยวสินะ”

“แน่นอน ทุกคนย่อมรู้สึกสบายใจเป็นพิเศษ เมื่อได้อยู่ใกล้กับผู้รับใช้พระแม่ธรณีซึ่งสูง 2.2 เมตรและมีกล้ามเนื้อบึกบึน” ไคลน์ยิ้มรับพร้อมกับชี้ไปทางหลวงพ่อยูทรอฟสกี้ “หากมีใครสามารถล้มเขาได้ คนผู้นั้นคงไม่โง่พอจะทำลายชื่อเสียงตัวเองด้วยเงินเพียงสองพันปอนด์แน่”

เอ็มลินพลันผงะ ก่อนจะพ่นลมหายใจแผ่ว

“แล้วไม่กลัวว่าข้าจะขโมยเงินมัดจำหนึ่งพันปอนด์ไปบ้างหรือ”

ไคลน์จ้องมอง

“ไม่จำเป็นต้องกลัวเลยสักนิด เพราะไม่ว่ายังไง คุณก็ต้องเดินทางมายังวิหารแห่งนี้ทุกวันอยู่แล้ว การหาตัวให้พบไม่ใช่เรื่องยาก และสิ่งมีชีวิตประเภทแวมไพร์สามารถขายทอดตลาดได้ไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันปอนด์แน่นอน”

เอ็มลินถูกจี้จุดอ่อนอย่างจัง มันออกอาการฉุนเฉียวโดยไม่ปิดบัง

“ผีดูดเลือด! ไม่ได้ยินหรือไง? ผีดูดเลือด! แล้วก็อย่ามาเรียกข้าว่าสิ่งมีชีวิต!”

ไคลน์เพียงคิกคัก มิได้ต่อความยาวสาวความยืด เพียงรอให้เอ็มลินใจเย็นลงไปเอง

“ก็ได้… เราจะค้าขายกันด้วยวิธีของเจ้า”

เอ็มลินเลื่อนมือขึ้นมาลูบขมับ

ไคลน์หยิบซองจดหมายเมื่อเช้าออกมายื่นให้อีกฝ่าย ด้านในมีธนบัตรปึกใหญ่มูลค่ารวมหนึ่งพันปอนด์ถ้วน

“แล้วพบกันใหม่สองทุ่มตรง”

เมื่อนับธนบัตรจนแน่ใจว่าไม่ขาดเหลือ รวมถึงตรวจสอบลายน้ำอย่างละเอียดอีกหลายครั้ง เอ็มลินชำเลืองไปทางหลวงพ่อยูทรอฟสกี้อย่างหวาดระแวงพร้อมกับกระซิบเสียงค่อย

“คุณนักสืบเอกชน ในฐานะผู้มีแหล่งข้อมูลหลายช่องทาง คุณเคยได้ยินชื่อของเทพมารนามว่าเดอะฟูลบ้างไหม?”

เทพมาร…? เทพมารบ้านเอ็งสิ…

สาบานได้เลยว่า ถ้าไม่มีพลังตัวตลกช่วยยับยั้ง ไคลน์หลุดสบถใส่หน้าเอ็มลินไปแล้ว

ชายหนุ่มฝืนตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“ในช่วงหลัง มีผู้คนมากมายพยายามตามหาเบาะแสของสาวกเดอะฟูล คุณก็เป็นหนึ่งในผู้หวังเงินรางวัลก้อนใหญ่ด้วยหรือ”

เอ็มลินถอนหายใจ

“เปล่า แค่กำลังคิดว่า ข้าควรลองเสี่ยงกับเทพมารตนนั้นดีไหม เพราะบางที ท่านอาจช่วยขจัดการชี้นำทางใจให้ได้ เจ้าเองก็คงทราบใช่ไหม ข่าวลือของท่านแพร่กระจายออกมาพร้อมพระนามเต็ม หากลองเปลี่ยนเป็นภาษาเฮอร์มิสหรือเฮอร์มิสโบราณ โอกาสได้รับการตอบสนองคงมีสูงมาก… ว่ายังไงบ้าง ตกลงว่าเจ้ามีข้อมูลของท่านบ้างไหม จำนวนสาวกมีประมาณเท่าไร และท่านบังคับให้ผู้อื่นเปลี่ยนศาสนาหรือไม่”

จริงอยู่ การสวดภาวนาอาจส่งมาถึงเราโดยตรงและไม่เป็นอันตราย แต่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สหายแวมไพร์ของเราจะกล้าขอความช่วยเหลือส่งเดชเช่นนี้…

คนใกล้ตายไม่เลือกหมอสินะ…

ไคลน์เริ่มเกิดอารมณ์ซับซ้อน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ