ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 573
ราชันเร้นลับ 573 : โลกความจริงมอบบทเรียน
โดย
Ink Stone_Fantasy
ป่าลึกบนเกาะภูเขาคราม
ณ ฐานลับกลุ่มต่อต้าน
ไครัทหัวล้านเงยหน้าขึ้น มองไปยังแสงแดดที่ลอดผ่านช่องว่างบนเพดานถ้ำ ดวงตาท่วมท้นด้วยความสุขชนิดมิอาจเก็บงำ
มันมั่นใจโดยไม่เคลือบแคลงว่า นับตั้งแต่วินาทีที่เทพกลับมายังโลกและมอบวิวรณ์เกี่ยวกับบัญญัติสิบประการ พิธีกรรมนองเลือดและดิบเถื่อนในอดีตจะเลือนหายไป และในอนาคต พระองค์จะมอบสติปัญญาและแสงสว่างที่แท้จริงให้แก่ชนพื้นเมืองทุกคน ขณะเดียวกันก็คอยแทรกแซงเหตุการณ์ในทะเลอย่างชาญฉลาด สร้างผลประโยชน์ให้กลุ่มต่อต้าน สร้างผลประโยชน์ให้ชาวรอสต์ นำพาทุกคนไปสู่เส้นทางที่ถูกต้อง แม้จะไม่ราบรื่นสักเท่าไร
ท่านคงกลับมาด้วยเหตุผลนี้กระมัง…
ไครัทหลับตาลงและหวนนึกถึงวิวรณ์ที่ตนเพิ่งได้รับจากเทพสมุทร พลางคาดเดาว่า เอลเลนผมแดงจะต้องเป็นคนที่สำคัญต่อเทรซี่อย่างมาก อาจเป็นกุญแจที่คอยรักษาสมดุลในท้องทะเล หรือไม่ก็คอยรักษาสมดุลระหว่างอาณาจักร
หากสูญเสียกุญแจดังกล่าวไป โลกจะกลับเข้าสู่ความวุ่นวาย และนั่นคือโอกาสให้ชนพื้นเมืองของเกาะรอสต์ชิงลงมือ!
ไครัทสูดลมหายใจยาว ก่อนจะรีบประกอบพิธีกรรมวิงวอนต่อเทพสมุทร เพื่อคัดลอกภาพเหมือนของเอลเลนผมแดงไว้แจกจ่าย
เมื่อจัดการเสร็จ ไครัทหันหน้าไปยังอีกฝั่ง พลางเผยสีหน้าซับซ้อนยากจะอธิบาย
ทิศทางดังกล่าวคือที่พักของนักบวชประจำศาสนาเทพสมุทร รวมถึงสมาชิกเคร่งศาสนาคนอื่นที่ล้วนเป็นสมาชิกระดับสูงของกลุ่มต่อต้าน
แม้พวกเขาจะมิอาจขัดขืนต่อวิวรณ์โฉมใหม่ที่เปลี่ยนไปจากเดิมมาก แต่ภายในใจ เราทราบดีว่าคนเหล่านี้ยังคงยึดติดกับโบสถ์แบบเก่า ยึดติดกับพิธีกรรมป่าเถื่อน รุนแรง นองเลือด และเสื่อมถอย โดยไม่ยอมเปิดใจมอบความศรัทธาต่อโบสถ์เทพสมุทรโฉมใหม่… หากเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเขาคงได้ถูกเทพทอดทิ้งเป็นแน่…
ไครัทเผยยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มเจือความเศร้า
…
ไคลน์ไล่ตรวจสอบคำวิงวอนจากเหล่าสาวกรอบคทาเทพสมุทร โดยเลือกตอบสนองในรายที่ตนมองว่าสำคัญ จึงค่อยส่งตัวเองกลับสู่โลกความจริง
แผนถัดไปของชายหนุ่มคือ ออกไปสำรวจรอบเมืองเพื่อตามหาว่า มีเป้าหมายใดเหมาะแก่การสวมบทบาทผู้ไร้หน้าหรือไม่
แต่ขณะมือขวาสัมผัสลูกบิดประตูห้องนอน ไคลน์ผุดแนวคิดน่าสนใจแกมตลกขบขัน
เป้าหมายของเราไม่ใช่การหาเอลเลนผมแดงให้พบสักหน่อย แต่เป็นการลอบเข้าใกล้เทรซี่ และหาเบาะแสของพ่อค้าจิมมี่·เน็ค เพื่อสืบค้นร่องรอยเอกสารโบราณเกี่ยวกับเทพมรณา…
หรือก็คือ หากเราสามารถหาคนหน้าเหมือนเอลเลนผมแดงมาได้ การเข้าใกล้เทรซี่ พลเรือโทโรคภัย ก็จะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป ไม่จำเป็นต้องเป็นเอลเลนผมแดงตัวจริง…
ดังนั้น เราสามารถปลอมตัวเป็นเอลเลนผมแดงเสียเอง และให้เดนิสพาไปส่ง ‘ชายฉกรรจ์’ โอซิลเพื่อรับเงินรางวัล หลังจากนั้นก็จะถูกนำตัวไปส่งพลเรือโทโรคภัย·เทรซี่ถึงที่ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว…
น่าสนใจมาก…
แต่หลังจากไตร่ตรองสักพัก ไคลน์ส่ายหน้าพร้อมกับพับเก็บแนวคิดดังกล่าว
ถึงจะเป็นผู้ไร้หน้า… แต่เราก็ไม่มีวันแต่งหญิงเด็ดขาด!
หรือกำลังจะบอกว่า… การก้าวข้ามกำแพงทางจิตใจ ก็เป็นหนึ่งในกฎหลักของผู้ไร้หน้า?
ยิ่งไปกว่านั้น เราไม่เคยรู้จักอุปนิสัยเอลเลนผมแดงมาก่อน ลำพังเปลือกนอกคงหลอกคนใกล้ตัวไม่ได้แน่ และนั่นจะทำให้เราถูกจับก่อนได้เข้าถึงตัวเทรซี่…
นั่นสินะ… ยังไม่มีหลักประกันใดบ่งชี้ว่า เจ้าของภารกิจคราวนี้จะเป็นเทรซี่ อาจเป็นฝีมือขั้วอำนาจฝ่ายตรงข้ามก็ได้…
ขณะเดียวกัน เรายังมีข้อมูลพลเรือโทโรคภัยไม่มากนัก การลงมือจู่โจมอย่างบุ่มบ่าม อาจนำพาไปสู่อันตรายร้ายแรง…
ไม่ควรประมาท คงต้องทำตามสัญชาตญาณตัวเองไปก่อน ตามหาเอลเลนให้พบ ซักถามรายละเอียดจากเธอ จึงค่อยเริ่มคิดแผนถัดไป…
ทันใดนั้น ไคลน์สัมผัสถึงความผิดปรกติในห้องนั่งเล่น เสียงกรนเดนิสลดจำนวนลง แถมยิ่งแผ่วเบาเมื่อเวลาผ่านไป
พลเรือโทธารน้ำแข็งบุกรุกความฝัน?
ไคลน์เปิดประตูห้องนอนออกไป
ท่ามกลางบรรยากาศเงียบเชียบที่แทบจะไร้สุ้มเสียง เดนิสพยุงตัวนั่งพร้อมกับลืมตาขึ้น
มันกล่าวโดยพยายามเก็บซ่อนรอยยิ้ม
“กัปตันเพิ่งมาหาฉัน เธอแจ้งว่า กองเรือของพลเรือเอกโลหิตปรากฏตัวขึ้นที่เกาะหางยาว และกำลังมุ่งหน้าไปยังทิศใต้ คาดว่าเป้าหมายคือทะเลคลั่ง แหล่งข่าวมีความน่าเชื่อถือระดับสูงสุด!”
เกาะหางยาว… สุดเขตทางใต้น่านน้ำรอสต์?
ดูเหมือนพลเรือเอกโลหิตจะมีแผนเข้าเทียบท่าที่บายัมจริง แต่กลับต้องผิดคาดเมื่อทราบว่า คาเวทูว่ากับแยนน์·ค็อตแมน—เจ้าสมุทร กำลังเผชิญหน้ากันอย่างดุเดือด ลงเอยด้วย มันเลือกหนีลงไปทางทะเลคลั่ง… อา… อีกเหตุผลหนึ่งก็คงเป็น การขาดการติดต่อกับ ‘เฒ่าควินน์’ หัวหน้าสายข่าวในบายัม…
ไคลน์เผยสีหน้าอึมครึม บ่งบอกชัดเจนว่า เหตุการณ์ดำเนินผิดไปจากแผนเดิมค่อนข้างมาก
ชายหนุ่มหวังใช้เหตุการณ์สังหารพลเรือเอกโลหิต เซนอล เป็นเวทีเปิดตัวเกอร์มัน·สแปร์โรว์อย่างยิ่งใหญ่อลังการ
ลำพังการฆ่าแม็ควิตี้ คงยังไม่พอจะสร้างแรงกระเพื่อมออกไป…
ไคลน์เงียบงัน พลางหันไปจ้องเดนิส
เพลิงพิโรธถึงกับสะดุ้ง มันเริ่มรู้สึกอึดอัดจากสายตาไม่เป็นมิตรของอีกฝ่าย
เดนิสยิ้มแห้ง
“ในเมื่อพลเรือเอกโลหิตเผ่นหนีไปแล้ว ความร่วมมือระหว่างกัปตันและนายก็คงถูกพักไว้ก่อนใช่ไหม? ฉ…ฉันกลับฝันทองคำได้หรือยัง! ติดต่อกันผ่านผู้ส่งสารของนายไม่ได้หรือ”
ไคลน์ครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะนำปากกาและกระดาษออกมาเขียนพิธีกรรมอัญเชิญผู้ส่งสาร
จากนั้น ชายหนุ่มสะบัดข้อมือ ขว้างกระดาษที่แข็งตัวราวกับแผ่นโลหะไปหาอีกฝ่าย
ลำดับ 9 ของเดนิสคือ ‘นักล่า’ การจับคว้าวัตถุความเร็วสูงไม่ใช่เรื่องยากเย็น
หลังจากก้มหน้าอ่านสองรอบ เปลวเพลิงลุกท่วมฝ่ามือเดนิส แผดเผาแผ่นกระดาษจนเหลือเพียงผงถ่าน
“ฮะฮะ! ถึงฉันจะลืม แต่กัปตันก็มีวิธีเรียกความทรงจำกลับมา”
เดนิสเว้นวรรค ตามด้วยคำถาม
“ตกลงว่า.. ฉันกลับฝันทองคำได้แล้วใช่ไหม”
ไคลน์พยักหน้า
“อือ”
เยี่ยม… เยี่ยมมาก! ต้องแบบนี้สิวะ!
เดนิสฝืนระงับการทำท่าดีใจ ด้วยเกรงว่า อาจไปยั่วยุให้เกอร์มัน·สแปร์โรว์หงุดหงิด
มันยิ้มและกล่าวต่ออย่างผ่อนคลาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ