ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 598

สรุปบท ราชันเร้นลับ 598: ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ

ราชันเร้นลับ 598 – ตอนที่ต้องอ่านของ ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ

ตอนนี้ของ ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายInternetทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ราชันเร้นลับ 598 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ – ราชันเร้นลับ 598 : เงินหล่นจากฟ้า
ราชันเร้นลับ 598 : เงินหล่นจากฟ้า
โดย
Ink Stone_Fantasy
ณ มุมหนึ่งในผับใบไม้หอม

ไอร์แลนด์เดินเข้าไปหาชายสวมแจ็คเก็ตสีน้ำตาลคนหนึ่ง ตบบ่ากันและกัน ส่งเสียงหัวเราะเฮฮาด้วยรอยยิ้ม

“นายไม่ดื่มแลงติร้อนแรงหรือ”

ชายลึกลับอยู่ในวัยสามสิบ ใบหน้าตรงตามมาตรฐานทั่วไป เพียงมองผิวเผินก็ทราบทันทีว่ามีเชื้อสายโลเอ็นเจือปน

เส้นผมสีน้ำตาล ตาสีน้ำตาล ดั้งจมูกโด่ง

ทันใดนั้น แววตาที่เคยเมามายพลันแปรเปลี่ยน ประกายในดวงตาเริ่มคมกริบ

หลังจากชำเลืองสำรวจไอร์แลนด์และไคลน์อย่างละเอียด แววตาของมันกลับไปเป็นขี้เมาหัวราน้ำอีกครั้ง

“ฉันดื่มมาเยอะแล้ว ตอนนี้ต้องดื่มซาร์ฮาร์เพื่อคงสติเอาไว้”

ซาร์ฮาร์คือเบียร์มอลต์ท้องถิ่น ราคาต่ำ ปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำ รสชาติค่อนไปทางดี

ไอร์แลนด์หัวเราะในลำคอ ชี้มายังไคลน์

“เกอร์มัน·สแปร์โรว์”

จากนั้น มันแนะนำให้ไคลน์รู้จักอีกฝ่าย

“ออส·เคนท์ เรียกเขาว่าเคนท์ก็ได้ พวกคุณคุยกันไปนะ ผมขอตัวกลับไปเตรียมความพร้อมก่อน พรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแต่เช้า”

ไอร์แลนด์โบกมือลา หมุนตัวกลับและเดินออกจากผับโดยไม่ลังเล

ไคลน์ดึงเก้าอี้ใกล้ตัว หล่อนก้นนั่งแต่ยังไม่ดื่ม เพียงจ้องเคนท์โดยไม่กล่าวคำใด

เคนท์ที่เกิดความอึดอัดเหนือคำบรรยาย ตัดสินใจกระดกซาร์ฮาร์และเริ่มพล่าม

“ในอนาคต นายมาหาฉันได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะแจ้งเบาะแส หรือมาขอภารกิจจากฉัน”

มันไม่กังวลว่าขี้เมารอบตัวจะได้ยินบทสนทนาอันสุ่มเสี่ยง เนื่องจากกลุ่มอันธพาลและโจรสลัดส่วนใหญ่มักพูดแบบเดียวกันเสมอ ทุกครั้งที่มีการเจรจากับสายข่าวหน้าใหม่ บทพูดจะไปเป็นในลักษณะเช่นนี้

“ตกลง”

ขณะเดียวกัน ไคลน์เกิดอยากถามขึ้นมาว่า ‘ฉันสามารถเบิกค่าเสียหายในภารกิจปลอมตัวเป็นเอลเลนและพยายามลอบสังหารพลเรือโทโรคภัยได้ไหม’ ถึงแม้มันจะไถเงินจากเดนิสมาบ้างแล้วก็ตาม

แต่สุดท้ายก็แค่คิด มิได้กล่าวออกไป

ขณะเคนท์เริ่มเมามาย มันกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ฉันได้ยินเรื่องของนายจากเอลเลนมาแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นก็ขอเตือนไว้ก่อน ในทะเล นายจะบ้าบิ่นมากไม่ได้ ต้องระมัดระวังตัวให้ดี พยายามไม่ไปมีเรื่องกับโจรสลัด ฉันหมายถึง ไม่ควรมีการเผชิญหน้าโดยตรง แต่สามารถแจ้งเบาะแสให้พวกเราทราบแทน สัญญาว่าจะปิดข้อมูลไว้เป็นความลับ” เคนท์กล่าวโดยลดเสียงลง

เมื่อเห็นเกอร์มัน·สแปร์โรว์ยังนิ่ง มันเสริม

“พวกโจรสลัดไม่มีเกียรติของนักรบหรืออะไรทำนองนั้น และไม่ทำตามกฎหมายของอาณาจักรด้วย ฮึ่ก! หากบ้านเกิดของนายอยู่ที่เมืองท่าหรือเกาะอาณานิคม พวกมันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ครอบครัวนายเดือดร้อน”

ครอบครัว…

ไคลน์นิ่งหลายวินาที มอบคำตอบเสียงเย็นชา

“ฉันไม่มีครอบครัว”

ออส·เคนท์อึ้งจนหมดคำจะกล่าวไปสักพัก

“พวกมันจะทำร้ายเพื่อนของนาย”

ทันใดนั้น มันได้ยินคำตอบที่ไม่สั่นคลอนของเกอร์มัน·สแปร์โรว์

“ฉันไม่มีเพื่อน”

ออส·เคนท์แทบสำลัก จิตใต้สำนึกสั่งให้มันรีบดื่มเบียร์ซาร์ฮาร์เพื่อปรับอารมณ์

มันกระแอมสองหน พูดเสียงแผ่ว

“พวกมันจะดักซุ่มโจมตีนายทุกฝีก้าว ใช้เงินซื้อคนรอบตัวนาย ตามหากิจวัตรประจำวันของนายให้พบ ดักถล่มเรือที่นายโดยสาร ท่ามกลางท้องทะเล ตัวคนเดียวนั้นไม่มีพลังอะไรเลย”

ไคลน์ตอบกลับด้วยเสียงที่เบาลง

“ถ้ามีคนนำเงินมาให้ถึงที่ ฉันก็คงไม่ปฏิเสธ มันเป็นมารยาท”

นำเงินมาให้ถึงที่…?

ออส·เคนท์พลันมึนงง ไม่เข้าใจในสิ่งที่เกอร์มัน·สแปร์โรว์พูดสักเท่าไร

ผ่านไปหลายวินาที มันเพิ่งถึงบางอ้อว่า อีกฝ่ายมองโจรสลัดเป็นเพียงถุงเงินรางวัลเคลื่อนที่!

เคนท์ซดเบียร์ แล้วก็ซดเบียร์ ไม่กล่าวสิ่งใดออกมาเป็นเวลานาน

…

ณ ห้องใต้ดินผับใบไม้หอม

“นักผจญภัยปริศนา?” มีซอร์·คิงเริ่มตื่นตัว แผนหลังถูกเหยียดตั้งตรง

ฉายฉกรรจ์·โอซิลเสริม

“จากคำบอกเล่าของเนตรสีฟ้า·มีธ มันไม่คุ้นหน้านักผจญภัยคนดังกล่าว คงเพิ่งอาศัยอยู่ในบายัมได้ไม่นาน แต่แค่ได้เห็น มีธตระหนักทันทีว่าชายคนนั้นค่อนข้างอันตราย”

ค่อนข้างอันตราย? หรือจะเป็นคนที่ร่วมมือกับเดนิสเพื่อสังหารเหล็กกล้า·แม็ควิตี้? และยังอาจเป็นคนที่ปลอมตัวเป็นเอลเลนผมแดง…

มือสังหารที่พยายามลอบฆ่ากัปตัน…

มีซอร์เริ่มจับต้นชนปลาย ซักถามเสียงลึก

“มีรูปถ่ายหรือภาพวาดไหม”

โอซิลโบกมือเรียกลูกน้อง หยิบแผ่นกระดาษสีขาวจากอีกฝ่าย

“พวกเราอาศัยพิธีกรรมช่วยให้เนตรสีฟ้า·มิธวาดภาพเหมือนของนักผจญภัยปริศนาออกมาสำเร็จ เฮ่อ… นายคงเข้าใจใช่ไหม การจะปักหลักในโลกใต้ดินได้อย่างมั่นคง ถ้าไม่ใช่โจรสลัดชื่อดัง ก็ต้องมีลูกน้องฝีมือดีจำนวนมาก เพื่อจะจ้างคนเหล่านั้นมาใช้งาน ฉันต้องเสียเงินไปไม่น้อย”

มีซอร์เข้าใจความนัยแฝงของอีกฝ่าย ขยับปากส่งเสียงหัวเราะในลำคอ

“ตราบใดที่พวกเราหาเป้าหมายพบ กัปตันไม่งกเงินค่าตอบแทนให้นายแน่”

มันรับภาพวาดไปเพ่งดู ได้พบกับชายหนุ่มผมดำตาสีน้ำตาล ใบหน้าผอมเพรียว บรรยากาศรอบตัวเย็นชา สัดส่วนคมชัด สวมโค้ทกระดุมสองแถวสีดำตัวใหญ่ สวมหมวกผ้าไหมทรงกึ่งสูง

มีซอร์จ้องอีกฝ่ายค้างไว้เพียงสองวินาที ก่อนจะรีบเบือนหน้ากลับอย่างไม่ประมาท

ในเวลาเดียวกัน สัญชาตญาณนักทำนายของไคลน์พลันตื่นตัวและทราบว่า ใครบางคนกำลังจ้องมองมันอยู่

ไคลน์ไม่เก็บซ่อน มองกลับไปด้านหลังทันที จนกระทั่งพบชายคิ้วสั้น เบ้าตาจมลึก นัยน์ตาสีน้ำตาล

นักเจรจา·มีซอร์·คิง… ผู้ช่วยรองกัปตันของกาฬมรณะ เรือธงประจำกลุ่มโจรสลัดโรคภัย…

ไคลน์ระบุตัวตนของคนที่จ้องได้ทันที

ทันใดนั้น ประกายความคิดสองชนิดพลันแล่นเข้ามาในหัวพร้อมกัน

ความคิดแรก : ค่าหัวห้าพันสี่ร้อยปอนด์!

และความคิดที่สอง : ทำไมหมอนั่นถึงจับตามองเรา… สืบจากเดนิสจนพบว่าเราเกี่ยวข้อง?

เมื่อสายข่าวของกองทัพ ออส·เคนท์ พบความผิดปรกติเกี่ยวกับไคลน์ มันรีบมองตามสายตาชายหนุ่ม แต่เนื่องจากเป็นมุมอับ จึงถูกขี้เมาสองสามคนบังจนมิด

ภายในใจ ไคลน์รีบวางแผนตามนิสัย

ก่อนอื่นต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้จักมีซอร์·คิง… เบือนสายตากลับ ยกแก้วกระดกดื่ม คอยจับตามองว่ามันออกจากผับแล้วไปไหนต่อ ใช้พลังของผู้ไร้หน้าลอบเข้าไปในที่พัก จากนั้นก็เชือดทิ้งอย่างเงียบเชียบ…

เมื่อห้วงความคิดจบลง ไคลน์พลันตระหนักถึงปัญหาสำคัญหนึ่งเรื่อง

นี่เป็นนิสัยของเรา…

ไม่ใช่ของเกอร์มัน·สแปร์โรว์!

สำหรับตอนนี้ เรากำลังสวมหน้ากากนักผจญภัยอำมหิต บ้าบิ่น และเลือดเย็น…

หลังจากสมองประมวลผลอย่างหนัก ไคลน์หมุนตัวกลับกะทันหัน ดึงลูกโม่ดัดแปลงออกมาง้างนก เล็งไปทางมีซอร์·คิงท่ามกลางบรรยากาศอึกทึกภายในร้าน

ปัง!

เสียงปืนดังกังวานสนั่นผับ แขกจำนวนมากรีบนั่งยองกองไปกับพื้นอย่างชำนาญตามสัญชาตญาณเมื่อได้ยินเสียงปืน

ส่วนใหญ่นอนแผ่ไปกับพื้น แต่มีอีกหลายสิบคนม้วนตัวกลิ้งเพื่อหลบหลีกอย่างมีประสิทธิภาพ

หนึ่งในนั้นคือมีซอร์·คิง

แต่ในความเป็นจริง ไคลน์ยังมิได้เหนี่ยวไกปืน เพราะมันกังวลว่ากระสุนจะพลาดเป้าไปโดนผู้บริสุทธิ์ที่ยืนขวางระหว่างตนกับมีซอร์

เสียงปืนเมื่อครู่มาจากพลังสร้างภาพหลอนของนักมายากล

ในวินาทีนี้ แนวยิงกำลังถูกเปิดกว้าง ผู้คนล้มพับประหนึ่งทุ่งข้าวถูกเก็บเกี่ยว เห็นดังนั้น ไคลน์เล็งปากกระบอกไปทางมีซอร์ที่เพิ่งขาแตะพื้น

ตามด้วยการลั่นไกของจริง

ปัง!

……………………