ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 960

ราชันเร้นลับ 960 : เสียงถอนหายใจของเดอะฟูล
เมื่อได้ยินชื่อเกอร์มัน·สแปร์โรว์ สมาชิกทุกคนหันไปยังอีกฝั่งของสุดขอบโต๊ะทองแดงยาวทันที ไม่มีใครกล่าวคำใดขึ้นมาทำลายจังหวะ

ทุกคนทราบตรงกันว่า นักผจญภัยเสียสติ เกอร์มัน·สแปร์โรว์ได้ก่อวีรกรรมครั้งใหญ่อีกหน นั่นคือการสังหาร ‘พลเรือเอกขุมนรก’ ลูเธอร์ไวล์ ทว่า ออเดรย์กลับปักใจเชื่อว่า นั่นมิใช่สาเหตุที่ทำให้อีกฝ่ายได้รับอาการทางจิต

และท่าทีของทุกคนทำให้เลียวนาร์ดสามารถยืนยันได้อีกหนึ่งเรื่อง: ทุกคนในชุมนุมรู้ว่าเดอะเวิร์ลคือเกอร์มัน·สแปร์โรว์!

ไคลน์ปลอมตัวได้แนบเนียนมาก… แต่ว่า ทำไมถึงยอมให้สมาชิกคนอื่นทราบเกี่ยวกับตัวตนเกอร์มัน·สแปร์โรว์? ในชุมนุมลับทำนองนี้ ไม่ใช่ว่าควรปกปิดตัวตนให้มิดชิดหรอกหรือ? ขณะเลียวนาร์ดสงสัย เสียงอันแหบพร่าของเดอะเวิร์ลดังขึ้น

“MI9 ได้เบาะแสไปถึงไหนแล้ว”

โดยไม่รู้สึกละอายใจที่ทรยศ MI9 ซิลตอบเถรตรง

“พวกเขายืนยันได้แล้วว่า ตัวตนเกอร์มัน·สแปร์โรว์เป็นของปลอม และมีต้นกำเนิดมาจากเบ็คลันด์”

แน่นอน… ชื่อเก่าคือเชอร์ล็อก·โมเรียตี้ โดยจะใช้ชื่อเกอร์มันในตอนที่ออกจากเบ็คลันด์… แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเขา… เลียวนาร์ดมองไปรอบๆ ตามจิตใต้สำนึก พบว่าแม้สมาชิกคนอื่นจะมิได้แปลกใจกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้รู้ลึกสักเท่าไร ข้อมูลเกี่ยวกับไคลน์น่าจะผิวเผินมาก

ภายใต้การควบคุมของไคลน์ ‘เดอะเวิร์ล’ เกอร์มัน·สแปร์โรว์หัวเราะในลำคอ ตอบจัดจ์เมนต์

“เรื่องนั้นไม่จำเป็นต้องใส่ใจ”

สำหรับชายหนุ่ม การจะตรวจสอบว่าตัวตนปลอมของเกอร์มัน·สแปร์โรว์มาจากไหน อันดับแรกอีกฝ่ายต้องจับตัว ‘ราชินีเงื่อนงำ’ แบร์นาแดตให้ได้เสียก่อน หรือไม่ก็สืบหาเบาะแสของเธอจากชารอน และไม่ว่าจะทางใดก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากทั้งคู่!

เมื่อเทียบกันแล้ว หากเลือกสืบแบบเลียวนาร์ด เริ่มจากการแกะรอยนักสืบเอกชนเชอร์ล็อก·โมเรียตี้ โอกาสค้นพบความจริงจะมีมากกว่า แต่ในเมื่อ MI9 ติดกระดุมผิดเม็ดตั้งแต่ต้น เลือกเดินบนเส้นทางที่ท้าทาย ไคลน์ยินดีที่จะเฝ้ามองอย่างสนุกสนาน

มิสเตอร์เวิร์ลไม่สั่นไหวแม้แต่น้อย… เขามั่นใจในตัวเองมาก… ซิลถอนสายตากลับ มิได้กล่าวต่อ

ขณะเดียวกัน ออเดรย์พิจารณาสักพักก่อนจะถาม

“มิสเตอร์เวิร์ล คุณจะกลับมาที่เบ็คลันด์ตอนไหน? ตัวตนดอน·ดันเตสยังใช้งานอยู่ไหม?”

ในฐานะนักจิตบำบัดมืออาชีพ เธอจะไม่เล่าเรื่องอาการทางจิตของคนไข้ต่อหน้าทุกคน เพียงแต่อยากยืนยันให้แน่ใจว่า อีกฝ่ายจะกลับมายังกองทุนการกุศลอีกครั้ง เพราะนั่นจะช่วยให้เธอติดต่อกับเดอะเวิร์ลบนโลกความจริงได้ง่ายขึ้น

สำหรับเรื่องของดอน·ดันเตส เธอไม่มีเจตนาจะเก็บซ่อน เพราะสมาชิกเก่าต่างทราบเรื่องนี้กันทุกคน และมิสเตอร์สตาร์ก็สนิทกับมิสเตอร์เวิร์ล ส่วนซิลก็มีฟอร์สคอยเล่าให้ฟังล่วงหน้า

หืม… ได้ยินคำกล่าวของมิสจัสติส เลียวนาร์ดแทบไม่เชื่อหูตัวเอง ภายในใจเริ่มสับสน

ไคลน์·โมเร็ตติคือดอน·ดันเตส?

เราเพิ่งไปพบกับดอน·ดันเตสและถามเกี่ยวกับไคลน์·โมเร็ตติ…

ไม่ใช่… เป็นไปไม่ได้ ดอน·ดันเตสคือสัตว์ประหลาดที่เหลือรอดมาจากยุคสมัยที่สี่ กิริยาท่าทางของเขาบ่งบอกอย่างชัดเจน!

ตาแก่ก็คิดแบบเดียวกับเรา!

ทันใดนั้น อารมณ์ของเลียวนาร์ดผันผวนอย่างหนัก ตัดสินใจไม่เชื่อคำพูดมิสจัสติส

หากไม่ใช่เพราะเป็นวิญญาณดารา เกรงว่าสีหน้าแววตาของตนคนเผยให้ทุกคนเห็นอย่างเด่นชัด

ตรงข้ามกับเลียวนาร์ด ซิลเองก็เงยหน้าขึ้นด้วยสายตาตกตะลึง

เขาคือดอน·ดันเตส? ดอน·ดันเตสคือเกอร์มัน·สแปร์โรว์?

และเราก็ถูกจ้างงานจากพ่อบ้านของเขา… เคยทำภารกิจคุ้มกันเขา… และเคยเห็นใจเขา…

ทั้งที่เขาสามารถบี้เราได้ด้วยมือข้างเดียว…

ซิลหันศีรษะไปทางฟอร์ส

ถ้าเป็นเรื่องของมิสเตอร์เวิร์ล เราไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น อย่างมากก็เล่าแค่ผิวเผิน… ‘เมจิกเชี่ยน’ ฟอร์สถอนสายตากลับด้วยความสำนึกผิด พึมพำท่ามกลางความเงียบ ฉากดังกล่าวทำให้อัลเจอร์และแคทลียาสามารถคาดเดาบางอย่าง

มิสเมจิกเชี่ยนและมิสจัดจ์เมนต์รู้จักกันบนโลกความจริง

มิสจัดจ์เมนต์เคยพบกับดอน·ดันเตสมาแล้ว แต่ไม่ทราบว่าเป็นเกอร์มัน·สแปร์โรว์