ราชันพิชิตหล้า หนึ่งมรรคาสยบฟ้า นิยาย บท 410

ตอนที่ 410 เรื่องใดสมควรทนก็ต้องทนไว้ก่อน

“ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา” ปากลิ่งหูชิวกล่าวไปเช่นนี้ ทว่าสายตาของสามนายบ่าวยังคงมองถุงผ้าบนโต๊ะใบนั้น

ต้วนหู่เอ่ยว่า “เหตุใดท่านไม่ลองเปิดดูก่อนล่ะขอรับ?”

ลิ่งหูชิวถาม “มันคืออะไร?”

ต้วนหู่ตอบว่า “ก่อนพวกเราสี่คนจะมาติดตามเต้าเหยี่ย ก็เคยใช้ชีวิตเป็นผู้บำเพ็ญเพียรไร้สำนักมาก่อน เคยคิดอยากก่อตั้งสำนักขึ้น ดังนั้นจึงทำภารกิจบนทำเนียบครบถ้วนแล้ว หลักฐานการเสร็จสิ้นภารกิจทั้งหมดอยู่ด้านใน”

ภารกิจเหล่านี้ ปีนั้นหลังจากพวกเขามาติดตามหนิวโหย่วเต้า เดิมทีเตรียมจะนำไปขายแล้ว ทว่าหนิวโหย่วเต้าห้ามไว้

เจตนาของหนิวโหย่วเต้าคือในเมื่อไม่ได้ร้อนเงินก็ไม่จำเป็นต้องขายภารกิจที่แลกมาด้วยชีวิตทิ้งง่ายๆ ให้เก็บเอาไว้ก่อน ไม่คิดเลยว่าครั้งนี้จะได้นำออกมาใช้งาน

ทางสามสำนักก็มีร้านค้าของตนอยู่ที่หอไร้ขอบเขต ลิ่งหูชิวคือพี่ชายร่วมสาบานของหนิวโหย่วเต้า ทั่วโลกบำเพ็ญเพียรต่างทราบดี พอลิ่งหูชิวไปถึงหอไร้ขอบเขต ข่าวก็แว่วไปถึงหูทางร้านค้าสามสำนักแล้ว หลังจากหนิวโหย่วเต้าทราบเรื่องก็คอยติดตามความเคลื่อนไหวดูว่าพวกเขากำลังทำอะไร ผลคือสังเกตเห็นว่าพวกเขานายบ่าวทั้งสามเข้าไปติดต่อกับผู้บำเพ็ญเพียรไร้สำนัก คนของสามสำนักจึงเข้าไปสอบถามผู้บำเพ็ญเพียรไร้สำนักเหล่านั้นดู หนิวโหย่วเต้าเดาเจตนาของลิ่งหูชิวออกทันที นี่คงคิดจะเปิดสำนักตั้งต้นใหม่

ด้วยเหตุนี้หนิวโหย่วเต้าจึงให้ต้วนหู่นำหลักฐานยืนยันภารกิจเหล่านั้นมาส่งมอบให้ลิ่งหูชิว ก็ง่ายๆ เพียงเท่านี้

หงซิ่วและหงฝูสบตากันเล็กน้อย ลิ่งหูชิวใคร่ครวญเงียบๆ อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยไปว่า “น้ำใจของเขา ข้าขอรับไว้ด้วยใจก็พอ เจ้านำกลับไปเถอะ”

ต้วนหู่กล่าวว่า “เต้าเหยี่ยบอกว่า ของสิ่งนี้หากท่านใคร่เก็บก็เก็บไว้ หากไม่อยากได้ก็โยนทิ้งไปได้เลย อีกอย่างเต้าเหยี่ยได้ฝากคำพูดมาว่า หากต้องการสำนักสำหรับออกจดหมายแนะนำให้ ไม่ว่าจะเป็นสำนักเซียนสถิต สำนักเมฆาล่อง สำนักคีรีพิลาศ สำนักเบญจคีรีรวมถึงสำนักหยกสวรรค์ล้วนยอมให้ความช่วยเหลือด้วยเห็นแก่หน้าเต้าเหยี่ย ท่านไม่จำเป็นต้องยุ่งยากไปติดค้างน้ำใจผู้อื่น เต้าเหยี่ยได้ติดต่อกับร้านค้าของสำนักเซียนสถิต สำนักเมฆาล่องและสำนักคีรีพิลาศไว้แล้ว หากท่านต้องการความช่วยเหลือก็สามารถไปถอนเงินสนับสนุนสำหรับกรณีฉุกเฉินหนึ่งแสนเหรียญทองจากร้านค้าสาขาต่างๆ ได้ตลอดเวลา”

หงซิ่วและหงฝูต่างมองไปที่ลิ่งหูชิวอย่างเงียบๆ

ลิ่งหูชิวเม้มปากแน่น เอ่ยถามออกไป “ยังมีเรื่องอื่นอีกหรือไม่?”

ต้วนหู่ประสานมือกล่าวว่า “เต้าเหยี่ยฝากข้ามาถ่ายทอดประโยคหนึ่งต่อท่านด้วยขอรับ”

ลิ่งหูชิวเอ่ยว่า “มีอะไรก็รีบพูดมา!”

“ข้อความจากเต้าเหยี่ยคือ ยามที่หลบหนีออกจากแคว้นฉี เฮยหมู่ตานสิ้นชีพด้วยน้ำมือหอจันทร์กระจ่าง!” ต้วนหู้เอ่ยชัดถ้อยชัดคำ สุดท้ายก็ประสานมือเอ่ยว่า “ไม่กล้าอยู่รบกวนนาน ขอตัวก่อน!”

เฮยหมู่ตานตายแล้วอย่างนั้นหรือ? พวกลิ่งหูชิวสามนายบ่าวต่างมองไปที่ต้วนหู่ ในสายตาคนนอกหรือในสายตาพวกเขา เฮยหมู่ตานพักอาศัยร่วมกับหนิวโหย่วเต้า ย่อมเป็นสตรีของหนิวโหย่วเต้าแน่นอน

ต้วนหู่หันหลังจากไปแล้ว ยามที่ออกไปได้ปิดประตูให้ด้วย

ภายในห้องเงียบสงัดไปพักใหญ่ ลิ่งหูชิวยื่นมือไปหยิบถุงผ้าบนโต๊ะมาเปิด เทป้ายโลหะขนาดเท่าเหรียญกษาปณ์กองหนึ่งออกมา

อำนาจการตีพิมพ์ตั๋วแลกเงินทั่วหล้านี้อยู่ในมือของยอดคนทั้งเก้า โรงฝากเงินทั้งหมดก็อยู่ในการควบคุมของยอดคนทั้งเก้า ผู้ที่ทำภารกิจบนทำเนียบมารนอกรีตสำเร็จสามารถไปให้เจ้าหน้าที่โรงฝากเงินที่อยู่ในละแวกนั้นออกหลักฐานยืนยันได้ หลังจากโรงฝากเงินตรวจสอบยืนยันแล้วจะมอบแผ่นป้ายโลหะให้หนึ่งเหรียญ เมื่อสะสมป้ายโลหะได้ครบจำนวนแล้วก็ให้นำไปส่งมอบต่อสถานที่สำคัญอย่างเช่นโรงเตี๊ยมเชิญจันทร์ในเมืองไจซิง ก็จะแปลว่าทำภารกิจเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว

หลังจากตรวจนับดูแล้ว มีป้ายโลหะทั้งหมดสามสิบเหรียญ ไม่ขาดตกไปเลยสักเหรียญ สำหรับสามนายบ่าวแล้วแปลว่าภารกิจเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว

เรื่องที่เหลือคือหาสำนักออกจดหมายแนะนำให้ ด้วยเส้นสายของลิ่งหูชิวแล้ว ไม่นับว่าเป็นปัญหาเลย

เรื่องที่ทำให้ลิ่งหูชิวพูดไม่ออกอย่างแท้จริงคือข่าวการตายของเฮยหมู่ตาน เฮยหมู่ตานเป็นสตรีของหนิวโหย่วเต้า สิ้นชีพด้วยน้ำมือหอจันทร์กระจ่างระหว่างที่หลบหนีออกจากแคว้นฉี จะบอกว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขาเลยได้หรือ? อย่างน้อยตอนนั้นเขาก็ยังเป็นคนของหอจันทร์กระจ่างอยู่ ซ้ำยังตั้งใจวางแผนเอาชีวิตด้วย

การที่มาแจ้งข่าวการตายของเฮยหมู่ตานให้พวกเขาทราบ ถึงแม้จะไม่ได้บอกว่าเพราะเหตุใด แต่ทั้งสามล้วนเข้าใจเจตนาของหนิวโหย่วเต้าดี หากยังยึดติดกับเรื่องที่หงซิ่วหงฝูได้รับความอัปยศเพราะแผนของตัวเองอยู่ แล้วตัวเขาหนิวโหย่วเต้าต้องคิดบัญชีเรื่องเฮยหมู่ตานกับพวกเขาด้วยหรือไม่?

แต่อีกฝ่ายไม่เพียงแต่จะไม่คิดบัญชีกับพวกเขาเท่านั้น แต่ยังช่วยพวกเขาออกมาจากคุกในเมืองหลวงแคว้นฉีด้วน จากนั้นก็ช่วยตัดปัญหาเรื่องหอจันทร์กระจ่างให้พวกเขา ยามนี้ยังช่วยสนับสนุนได้ตรงจุดอีก

อันที่จริงอีกฝ่ายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลยด้วยซ้ำ สามารถสังหารพวกเขาให้ตายได้ตั้งแต่อยู่ในคุกหลวงแคว้นฉีเพื่อตัดปัญหาที่จะตามมาได้เลย!

นึกถึงครั้งนั้นที่หนิวโหย่วเต้าส่งจดหมายให้ทางนี้ จากนั้นก็แผ่นโลหะเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้า ภายในใจหงซิ่วและหงฝูเต็มไปด้วยความรู้สึกสับสน ต่างเงียบงันไม่พูดจา

“น้องสามมีคุณธรรมเช่นนี้ ข้าเทียบเขาไม่ติดเลย!” ลิ่งหูชิวเงยหน้าทอดถอนใจออกมา

อยู่ในโลกบำเพ็ญเพียรมานานขนาดนี้ เพิ่งเคยพบคนที่ตอบแทนความแค้นด้วยเมตตาเช่นนี้เป็นครั้งแรก เรื่องที่เขาทำไม่อาจหาข้ออ้างอะไรมาตำหนิได้เลย แล้วก็ยากจะกระตุ้นให้เกิดความเคียดแค้นชิงชังต่อไปได้ ทำให้เขายอมรับจากใจจริงแล้ว

หงซิ่วหงฝูรู้ดี เมื่อนายท่านเอ่ยคำว่า ‘น้องสาม’ ออกมาอีกครั้ง เช่นนี้แปลว่ายอมรับเต้าเหยี่ยคนนั้นเป็นน้องชายจากใจ ปล่อยวางเรื่องในอดีตได้อย่างสิ้นเชิงแล้ว…

….

จวนผู้ว่าการมณฑลเป่ยโจว ขบวนส่งตัวเจ้าสาวสองขบวนออกเดินทางในวันเดียวกัน ขบวนหนึ่งไปอย่างโจ่งแจ้ง อีกขบวนไปอย่างลับๆ艾琳小說

วันต่อมา ณ หุบเขานอกเมือง วิหคยักษ์สามตัวโฉบลงมา

เขาขจีเงียบสงัด ใต้ร่มพฤกษาเก่าแก่ เซ่าหลิ่วเอ๋อร์คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าเซ่าเติงอวิ๋น คุกเข่าโขกศีรษะให้

เซ่าเติงอวิ๋นน้ำตาไหล

เซ่าหลิ่วเอ๋อร์ที่ถูกพยุงขึ้นวิหคยักษ์ไม่ปรายตามองเซ่าผิงปอที่ตามมาส่งอยู่ข้างต้นไม้เลยแม้แต่น้อย นั่งวิหคยักษ์เดินทางจากไป

วิหคยักษ์ทั้งสามเป็นพาหนะที่ทางแคว้นฉีส่งมารับตัวเซ่าหลิ่วเอ๋อร์ ขบวนส่งตัวเจ้าสาวแบบลับๆ และโจ่งแจ้งเมื่อวานเป็นการอำพรางตบตาเท่านั้น เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกคนขัดขวางทำลายขบวน

ไม่ว่าจะทางแคว้นฉีหรือทางนี้ ล้วนทราบดีว่าคนที่ต้องการทำลายสมรสเชื่อมสัมพันธ์ครานี้มีอยู่มากมาย