ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 155

ความรวดเร็วของหนานอู๋เฮิ่นเร็วเสียจนกระทั่งแม้ใครก็ตามในสนามต่างก็ไม่ทันมองเห็นชัดนัก

เจียงหลีที่อยู่ห่างจากเขาไม่ไกลนัก รู้สึกถึงเพียงลมพัดผ่านใบหน้าไปเท่านั้น นางยังไม่ทันได้กะพริบตาก็รู้สึกถึงลมที่พัดผ่านมา

หนานอู๋เฮิ่นกลับมาแล้วลงมายังข้างๆ นางใหม่อีกครั้ง

แต่ที่แตกต่างกันก็คือตรงหน้าของพวกเขาปรากฏคนที่เ**่ยวเฉาร่วงโรยสองคนถูกโยนทิ้งที่พื้นร้องโหยหวนไม่หยุด

“อ่า! พวกเขาคือผู้ดูแลหอวินัย”

“หุบปาก!”

“เหตุใดพวกเขาถึงได้อ่อนแรงลงล่ะ”

“ชู่ว ไม่เห็นหรือว่าผู้เฒ่าอู๋หน้าถอดสีไปแล้ว”

“หรือว่าการตามฆ่าอาจจะเป็นเรื่องจริง”

“…”

การปรากฏตัวของสองคนทำให้อาจารย์และลูกศิษย์สำนักหลิงอู่เดือดพล่านขึ้นมา สีหน้าของอู๋เชียนแทบจะดูไม่ได้

เจียงหลีจ้องทั้งสองคนด้วยรอยยิ้มเย็นชาแล้วเอ่ยขึ้น “ที่แท้พวกเจ้าก็คือผู้ดูแลสำนักหลิงอู่นี่เอง เช่นนั้นตัวตนของหลิงไซว่ดูเหมือนจะถูกเรียกออกมาแล้ว ข้าช่างมีหน้ามีตาเสียจริง คิดไม่ถึงว่าจะทำให้มีคนตามฆ่ามากมายถึงเพียงนี้”

คำพูดของนางทำให้ทั้งสองคนอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

ในกลุ่มคน จิ่งเยี่ยมองไปที่สองคนนั้นด้วยสายตาเย็นชาและฉายแววอาฆาต

“หนานอู๋เฮิ่นเจ้าคิดจะทำอะไร” อู๋เชียนแผดเสียงใส่หนานอู๋เฮิ่นอย่างมิใคร่พอใจนัก

หนานอู๋เฮิ่นกลับนิ่งแล้วยิ้ม “ข้าอยากจะทำอะไรยังพูดไม่ชัดเจนอีกหรือ อู๋เชียน เจ้าเป็นคนเริ่มเรื่องนี้ก่อน วันนี้ข้าจะเก็บสองชีวิตนั่นเอง นับเสียว่าเป็นการตอบแทนลูกศิษย์อย่างข้า”

อู๋เชียนเข่นเขี้ยว “เจ้ากล้า?”

แต่ทว่าหนานอู๋เฮิ่นกลับไม่สนใจคำเตือน ทันใดนั้นทั้งสองก็ถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศด้วยน้ำมือของเขา

อ้ากกก!

“ไว้ชีวิตพวกข้าด้วยยย!”

ทั้งสองตะโกนลั่นอย่างตื่นตระหนก

เจียงหลีเชิดคางเรียวมองสองคนที่กำลังหวาดผวาด้วยใบหน้าเจือรอยยิ้มเย็นเยียบ วันนี้พวกเขาจะปฏิบัติต่อนางเยี่ยงไรในอาณาเขตของสำนักหลิงอู่หรือ

ไฉนตอนนี้ถึงได้กระดิกหางเหมือนหมาจนตรอกเช่นนี้

“แตะต้องลูกศิษย์สถาบันไป๋หยวนของข้า พวกเจ้าคิดว่ายังมีชีวิตได้อยู่อีกหรือ” พร้อมกับคำพูดของหนานอู๋เฮิ่น บนร่างผู้ดูแลสำนักหลิงอู่สองคนนั้นก็ปรากฏรอยแตกละเอียด

ปัง! ปัง!

เสียงดังสนั่นสองเสียงเป็นเสียงของร่างกายพวกเขาที่ระเบิดแตกแยกเป็นเสี่ยงๆ เลือดเนื้อกระเด็นเซ่นซ่านตกพื้นระเนระนาด ภาพเหตุการณ์นองเลือดช่างสะเทือนใจเหล่าอาจารย์และลูกศิษย์สำนักหลิงอู่เหลือคณานับ

ฉากนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว หนานอู๋เฮิ่นไม่ออมมือและโหดเ**้ยมไร้ซึ่งความปราณี

เมื่อเขาได้กระทำการทั้งหมดแล้ว จึงทำให้อู๋เชียนและคนอื่นๆ ในสำนักหลิงอู่ทำได้เพียงมองเขาด้วยความโกรธ

ในกลุ่มคน ดวงตาลุ่มลึกของจิ่งเยี่ยทว่าฉายแววความสะใจ นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกขอบคุณและชื่นชมหนานอู๋เฮิ่น คนที่ทำร้ายน้องสาวของเขา ควรได้รับกรรมสาสมเยี่ยงนี้

“หนานอู๋เฮิ่น เจ้ารังแกกันเกินไปแล้ว” อู๋เชียนตวาดลั่น

ผู้ดูแลอาวุโสของสำนักหลิงอู่ต่างพากันกระโดดออกมาล้อมรอบหนานอู่เฮิ่นและเจียงหลีเอาไว้

บรรยากาศเริ่มเข้าสู่ความกดดันเคร่งเครียด ใบหน้าแน่งน้อยของเจียงหลีกลับดูไม่ออกถึงความตื่นกลัว ความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวที่มั่นคงนั้นกลับดึงดูดความสนใจของผู้คนไม่น้อย

ซึ่งในนั้นมีฉินเทียนอีที่พึ่งจะรีบตามมาหลังจากได้ยินข่าวด้วย

อาภรณ์สีแดงสดใสเป็นจุดเด่นในกลุ่มคนมาก แววตาที่คุ้นเคยทำให้เจียงหลีเคลื่อนสายตามองไปยังคนหลงระเริงอย่างเขา แต่ว่าก็แค่มองปราดเดียวเท่านั้น นางจึงเบนสายตานิ่งเรียบไม่ฉายแววสิ่งใดอีก

การแสดงออกของนางทำให้ฉินเทียนอีรู้สึกสนใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน