ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 230

เสียงสัตว์คำรามที่ดังขึ้นกระทันหันนั้น ทำให้เจียงหลีและมู่ชิงเกอต่างก็รู้สึกคาดไม่ถึง

ในถ้ำนั้น ก็สั่นคลอนขึ้นมาเช่นกัน

มู่ชิงเกอมองลงดูดอกไม้ประหลาดในมือของนาง…ตามหลักแล้ว แรงที่นางใช้เมื่อครู่นี้ มากพอที่จะดึงดอกไม้ประหลาดนี้ออกมาได้ ทว่า ผลของตอนนี้คือ ดอกไม้ประหลาดยังคงอยู่ในก้อนหิน

“ชิงเกอ!” ทันใดนั้น ก็มีเสียงตกใจของเจียงหลีลอยมาจากบนฝั่ง

ดวงตาอันสดใสของมู่ชิงเกอสะท้อนให้เห็นทะเลไฟ ทะเลไฟจับตัวกันเป็นมังกรไฟอ้าปากอันใหญ่ยักษ์ไปทางนาง เผยเขี้ยวอันแหลมคม

มู่ชิงเกอส่งเสียง หึ! และใช้แรงในมืออีกครั้ง ปลายเท้าแตะพื้นแล้วลอยตัวขึ้นกลางอากาศ

ในขณะเดียวกันกับที่นางขยับตัว มังกรไฟก็เจ็บปวดจนส่งเสียงร้อง และโมโหยิ่งขึ้น อ้าปากพ่นเปลวไฟใส่นาง เมื่อมู่ชิงเกอลอยตัวไป ในที่สุดดอกไม้ประหลาดก็หลุดออกจากก้อนหิน เมื่อรากของมันถูกถอนออกมา เจียงหลีที่ยืนห่างออกไปจึงพบว่า รากพวกนั้นก็คือหนวดของมังกรไฟ ดอกไม้ประหลาดนี้เป็นผลผลิตที่มังกรไฟพ่นออกมา!

เมื่อมู่ชิงเกอถอนออก ก็ปลุกมังกรไฟที่หลับไหลอยู่ในหินหนืดนั้นขึ้นมา

กรร…!

มังกรไฟส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ และดึงหางอันยาวของมันออกมาจากในหินหนืด เฆี่ยนตีไปบนผนังถ้ำสองข้าง

เมื่อมันทำเช่นนี้ ผนังถ้ำก็เริ่มมีรอยร้าว ก้อนหินน้อยใหญ่ก็ร่วงหล่นลงมาไม่ขาดสาย ร่วงหล่นในหินหนืดแล้วละลายหายไป แต่ก็มีหินหลายก้อนหล่นไปทางเจียงหลีด้วย

เจียงหลีหลบหลีกการจู่โจมของก้อนหินเหล่านี้อย่างคล่องแคล่ว แล้วมีแสงทองประกายขึ้นมาบนตัว เกราะเสวียนกังก็ปรากฏอยู่บนตัวของนาง

เวลานี้ ก้อนหินที่นางเหยียบอยู่ก็เริ่มมีรอยร้าว ทำให้นางรีบถอยหลังไปสองสามก้าว แล้วรีบทรงตัว นางมองขึ้นไป เห็นมู่ชิงเกอที่ลอยอยู่บนอากาศกำลังต่อสู้กับมังกรไฟอยู่ สีหน้าก็เคร่งเครียดไป

ถึงว่า คะแนนของภารกิจนี้ถึงได้สูงเพียงนี้! คำสั่งของภารกิจนี้ก็ช่างเป็นหลุมพราง บอกเพียงให้เด็ดดอกไม้ ไม่บอกว่าที่นี่มีมังกรไฟซ่อนอยู่ เจียงหลีไม่พอใจ

ยังดีที่เป็นนางและมู่ชิงเกอที่มาที่นี่ หากเป็นคนอื่น คงจะไม่รู้ว่าตายไปอย่างไรด้วยซ้ำ

ไม่สิ! ที่นี่คนตายไม่ได้นี่!

เจียงหลีสายตาเปลี่ยนไป กฎเกณฑ์การทดสอบยิ่งทำให้นางสงสัยเกี่ยวกับพื้นที่ประหลาดนี้ ความตายในพื้นที่นี้ สำหรับโลกภายนอกแล้ว ก็แค่ตกรอบไป ไม่ตายจริงหรือ นี่มันคล้ายกับในอาณาเขตหลิงอู่ แต่ว่า ในอาณาเขตหลิงอู่นั้นใช้ร่างวิญญาณในการเข้าสู่อาณาเขต แต่ที่นี่ใช้ร่างกายจริงเข้ามานี่!

คิดอย่างไรก็คิดไม่ตก!

กรร…!

เสียงคำรามของมังกรไฟ ขัดจังหวะความคิดของเจียงหลี

“หลบไป!” ทันใดนั้น เสียงของมู่ชิงเกอก็ลอยมา

ดวงตาเจียงหลีชะงักไป แล้วถอยไปด้านข้าง นางเพิ่งจะหลบไป มังกรไฟก็หล่นลงตรงที่นางยืนอยู่เมื่อครู่ ร่างของมันกระแทกกับผนังถ้ำและพื้นอย่างจัง

ทันใดนั้น ก็เกิดการแตกร้าวและทรุดตัว ตัวถ้ำสั่นสะเทือนแทบจะถล่มลงมา หินหนืดพวกนั้นก็เริ่มปะทุพุ่งตัวขึ้นมาเรื่อยๆ

“ไป!”

แค่เพียงเจียงหลีกะพริบตา มู่ชิงเกอก็ถือดอกไม้ประหลาดมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของนางแล้ว

นางเม้มปากพยักหน้า ไม่ลังเลเลยสักนิด นางและมู่ชิงเกอหันหลังกลับแล้วกระโดดออกมาจากถ้ำที่กำลังจะถล่มลง ทั้งสองเพิ่งจะออกมา ถ้ำด้านหลังก็เริ่มทรุดตัว อุณหภูมิของทะเลทรายที่ร้อนระอุก็ลดลงอย่างรวดเร็ว

“ออกไปจากที่นี่ก่อน” เจียงหลีกล่าว

มู่ชิงเกอพยักหน้า ทั้งสองรีบถอยออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วรีบหนีไกลออกไป

…

วิ่งไปหนึ่งชั่วยามเต็ม เมื่อสภาพแวดล้อมรอบตัวพวกนางเปลี่ยนแปลงไป ทั้งสองจึงได้หยุดลง

“เก็บไว้” มู่ชิงเกอกล่าวพลางโยนดอกไม้ประหลาดในมือให้เจียงหลี

เจียงหลีรับไว้อย่างไม่เกรงใจ กล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ขอบใจนะ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน