ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 294

ในสนามรบ แพ้ชนะได้ถูกกำหนดแล้ว

เจียงหลีจิตใจว้าวุ่น ชั่วขณะนั้นที่คิดถึงลู่เจี้ย ทหารซีเฉียนทั้งหมดแพ้แล้ว ทหารสุ่ยหันที่ยืนอยู่ท่ามกลางซากศพ แล้วก็ประชาชนชาวสุ่ยหันที่ร่วมรบเป็นครั้งแรก ยังคงไม่ได้สติ เดินอยู่ที่เดิมแบบอึ้งๆ เหมือนว่ายังไม่ได้สติจากสงคราม

“พวกเจ้าชนะแล้ว ไม่ดีใจหรือ” เสียงของผู้หญิงที่ไพเราะและน่าเกรงขามดังขึ้น

ราวกับเสียงนาฬิกาในยามเช้า ปลุกพวกเขาที่ในแววตาเต็มไปด้วยภาพเลือด

ชะ…ชนะแล้วหรือ

พวกเขาชนะแล้วจริงๆ หรือ พวกเขาฆ่าทหารซีเฉียนที่รู้กันว่าโหดเหี้ยมรึ

ที่สิ่งยากจะเชื่อในอดีต แม้แต่ในฝันก็ไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้ ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขาจริงๆ หรือ

ตะลึง ไม่เชื่อ จนค่อยๆ ได้สติกลับมา หลังจากที่เห็นซากศพของทหารซีเฉียนเหล่านั้น ท้ายที่สุดพวกเขาก็เชื่อว่าพวกเขาทำได้แล้วจริงๆ!

“ฮะ! พวกเราชนะแล้ว!”

“ชนะแล้ว!”

“พวกเราชนะแล้ววว!”

“พวกเรา…รอดตายแล้ว!”

ทหารสุ่ยหันที่ได้สติกลับมาต่างก็คึกคัก พวกเขาตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ แล้วกอดกันโดยที่ไม่สนใจคราบเลือดบนตัวเลย ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นทหารสุ่ยหันหรือประชาชนชาวสุ่ยหัน หลังจากที่พวกเขาได้ร่วมรบในศึกครั้งนี้ด้วยกัน ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็สนิทกันมากขึ้น

ใช่แล้ว! เจอมิตรแท้ท่ามกลางความเป็นความตาย!

มิตรภาพที่เผชิญความเป็นความตายมาด้วยกัน เป็นสิ่งที่คนนอกยากจะเข้าใจ

แม่ทัพสุ่ยหันมองดูทุกอย่างด้วยความดีใจ มองจักรพรรดินีที่ยังคงยืนอยู่ไกลๆ ด้วยความสงบนิ่งอย่างไม่รู้ตัว สองมือไพล่หลัง ทำให้คนทำได้เพียงแหงนหน้ามอง ไม่กล้าดูหมิ่น

แววตาที่เคารพและเลื่อมใส ออกมาจากดวงตาของเขา

ถ้าหากไม่ใช่นาง พวกเขาเหล่านี้คงจะแก้ไขโชคชะตาได้ยาก ทำได้เพียงแบกความกล้ำกลืนและความไม่ยินยอม รอความตายแบบไม่รู้อะไรเลย

เพราะนาง ทำให้พวกเขาปลุกความมุ่งมั่นในการต่อสู้ของทหารขึ้นมาอีกครั้ง

เพราะนาง ทำให้มณฑลสุ่ยหันที่วุ่นวายนี้ มีความหวังใหม่ขึ้นมา

“ฝ่าบาท……” แม่ทัพสุ่ยหันเดินมาถึงตรงหน้าเจียงหลี พูดออกมาจากใจ

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกเหมือนว่าการที่สุ่ยหันยอมศิโรราบต่อราชวงศ์จยาเซียนก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร อย่างน้อย ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป พวกเขาก็ไม่ใช่ทหารที่อ่อนแอในสายตาของผู้คนอีกต่อไปแล้ว พวกเขามีจักรพรรดินีที่ดี ที่สามารถร่วมรบจัดการศัตรูด้วยกันกับพวกเขา เดินหน้าและถอยหลังไปพร้อมกันกับพวกเขา

ถามจริง แค่จุดๆ นี้ ฮ่องเต้ในใต้หล้า มีใครที่ทำได้บ้าง

…

ความมืดยามค่ำคืนมาถึง ในค่ายทหารมากมายโดยรอบที่มีเมืองซู่หยวนเป็นศูนย์กลาง มีเงาที่เหมือนปีศาจสิบหกตนกระจายกันแอบเข้าไป

พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืด แวบผ่านหน้าทหารซีเฉียนที่เฝ้ายามกลางคืนไป และก็ไม่เคยถูกจับได้

คืนนี้ สำหรับทหารซีเฉียนแล้ว ยังคงสงบเหมือนเมื่อก่อน จนกระทั้ง…

“แม่ทัพถูกสังหารแล้ววว!”

ในตอนฟ้าสาง เสียงๆ หนึ่งได้ทำลายความเงียบสงบลง ทำลายความง่วงนอนลง ทหารซีเฉียนมากมายเดินออกมาจากกระโจม นอกจากความตกใจบนใบหน้าแล้ว ยังมีความงงงวย

แม่ทัพถูกสังหารหรือ

ล้อกันเล่นรึเปล่า

เรื่องนี่เกิดขึ้นตอนไหนกัน ทำไมแม่ทัพถึงถูกสังหาร พวกเขายังดีๆ อยู่เลยนี่นา

ความสงสัย ทำให้พวกเขาเข้าไปใกล้กระโจมของแม่ทัพอย่างอดไม่ได้ ในตอนที่เข้าไปใกล้ พวกเขาถึงได้กลิ่นคาวเลือดที่ปะปนอยู่ในอากาศยามเช้า

ในกระโจมของแม่ทัพ มีคนกลุ่มหนึ่งรีบออกมา พวกเขาคือทหารคนสนิทของแม่ทัพ ตอนนี้สีหน้าของทุกคนดูไม่ได้เลย

แม่ทัพถูกสังหาร พวกเขาเป็นทหารคนสนิท ยากที่จะปฏิเสธความผิด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน