ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 425
ในยามค่ำคืนท่ามกลางพงหญ้าและหินภูเขาแห่งหนึ่งมีแสงสีแดงสวยงามส่องประกายออกมา
โชคดีที่ไร้ผู้คนอยู่บริเวณรอบๆ ที่แห่งนี้จึงไม่มีใครพบเห็นความแปลกประหลาดนี้ได้
ตามตามแสงสีแดงไปในพงหญ้า ดูเหมือนมีร่างๆ หนึ่งนอนขนอยู่กับพื้น แสงสีแดงนี้ส่องประกายออกมาจากตัวนาง
เพียงแต่ คนๆ นี้กลับไร้กลิ่นอายไร้พลังใดๆ ทั้งสิ้น ทั้งร่างกายปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของความตาย
อาวู้ววว!
ในป่าในเขา มีเสียงสัตว์ดุร้ายแว่วดังออกมา
ไม่นานนัก หมาป่าบางตัวถูกแสงสีแดงนี้ล่อลวงมา จนปรากฏอยู่รอบๆ คนตาย พวกมันได้กลิ่นของความตาย แต่ในกลิ่นของความตายนี้กลับได้กลิ่นของพลังปะปนอยู่เล็กน้อย
พลังนี้มาจากอ้อมกอดของนาง เจ้าก้อนขนตัวนั้น
อาหาร!
น้ำลายไหลลงมาจากปากของเหล่าหมาป่าและดวงตาเขียวขจีของพวกมันก็มีพลังของการเป็นผู้ล่าปรากฏออกมา
พวกมันเดินวนรอบๆ คนตายอยู่หลายรอบ เมื่อแน่ใจแล้วว่าอาหารของพวกมันได้ตายสนิทแล้ว จากนั้นพวกมันจึงส่งเสียงคำรามเป็นเวลานานและวิ่งเข้าหาอาหารของพวกมัน
ดูแล้วพวกมันจะสามารถฉีกเนื้อของอาหารออกมาเป็นชิ้นๆ ได้…ทันใดนั้นเอง แสงสีแดงนั้นก็ส่องประกายออกมาปกคลุมร่างกายของนางไว้ เหล่าหมาป่าตกใจจนพากันถอยหลังไป
เหล่าหมาป่าแม้จะตกใจแต่ก็ไม่ได้แยกย้ายไปไหน ยังคงเฝ้าอยู่ไม่ไกลจากนางนัก
แสงสีแดงนั้นค่อยๆ กลายเป็นร่างนกอมตะ เหมือนดั่งนกอมตะที่ลุกเป็นไฟและไม่มีวันมอดไหม้ มันสยายปีกที่สวยงามออกมา และขนปีกเหล่านั้นล้วนละเอียดอ่อนทุกเส้น สวยงามจนไม่อาจละสายตาจากมันได้
นกอมตะผงาดหัวขึ้นอย่างสง่างามและส่งเสียงร้องต่อฟ้าสวรรค์
วี๊ด!
เสียงดังก้องกังวานไปทั่วท้องฟ้าในยามค่ำคืน ความสง่าผ่าเผยนี้กระจายไปทั่วทุกทิศอย่างมิอาจมองข้ามไปได้ เหล่าหมาป่าเกรงกลัวจนถอยห่างออกไป และในดวงตาสีเขียวขจีของพวกมันก็ฉายแววอิจฉาและเกรงกลัวออกมาในคราวเดียวกัน
หลังจากที่นกอมตะส่งเสียงคำรามจบสิ้นก็ได้โผบินออกไป
แต่ในขณะที่มันกำลังบินออกไปนั้นก็ได้เปลี่ยนทิศทางมายังคนที่นอนอยู่บนพื้น และพุ่งเข้าไปในร่างของนางอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น แสงสีแดงบนร่างของนางสัมฤทธิ์ไม่หยุดหย่อน ปราณแห่งความตายบนร่างของนางก็ลดลงอย่างต่อเนื่องและพลังชีวิตก็แข็งแกร่งมากขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกัน
สิ่งเดียวที่เป็นประจักษ์พยานกับปรากฏการณ์ครั้งนี้ได้ก็คือฝูงหมาป่าที่เฝ้าอยู่รอบๆ ไม่จากไปไหนฝูงนี้ พวกมันตกใจกับปรากฏการณ์แปลกประหลาดที่เกิดขึ้นที่นี่จนมีเสียงสะอื้นดังออกมาจากในลำคอ ซึ่งเป็นอะไรที่น่ากลัวเหลือเกินในยามค่ำคืนนี้
แต่เมื่อใดที่แสงนั่นไม่จางหายไป พวกมันก็ยังคงมิกล้าก้าวเข้าไปเพียงก้าวเดียว
โดยสัญชาตญาณของพวกมันแล้ว พวกมันสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวที่ซ่อนอยู่ภายใต้แสงสีแดงนี้
หลังจากนั้น แสงสีแดงนั่นก็ค่อยๆ จางลงราวกับถูกคนที่นอนอยู่บนพื้นนี้ได้ดูดมันเข้าไป ฝูงหมาป่าสนใจแค่แสงสีแดงสวยงามนั้นเท่านั้น จนไม่ได้สังเกตเห็นว่านิ้วมือของอาหารที่นอนกองอยู่บนพื้นของพวกมันค่อยๆ กระดิกเล็กน้อย
ในที่สุดแสงสีแดงนั้นก็หลอมเข้ากับร่างกายของนางและจางหายไปในยามค่ำคืนนี้
ทันทีที่แสงสีแดงจางหายไป ฝูงหมาป่าก็ตื่นตัวขึ้นมาทันทีและวิ่งพุ่งเข้ามาจากทั่วทุกมุมเพื่อจะกินอาหารที่เลิศรสนี้
ใกล้แล้ว! ใกล้แล้ว!
หนึ่งในฝูงหมาป่าที่วิ่งเร็วที่สุด มันเล็งไปที่แขนของเป้าหมาย นึกคิดตัวเองได้กัดกินและฉีกเนื้อแขนนั้น จนเลือดไหลเป็นทางน้ำ แค่คิดก็ดีแค่ไหนแล้วล่ะ
อาวู้วว!
หมาป่าตัวนั้นอ้าปากกว้างเผยให้เห็นถึงคมเขี้ยวที่เรียงสวยและแหลมคม จากนั้นก็กัดลงไปที่แขนอย่างตรงจุด
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์