ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 443
ใบหน้าของกงเสวี่ยฮวาหมองลงและกล่าวอย่างรู้สึกผิด “มีตรงไหนที่วังเทียนอู่กงของข้าทำให้เจ้าไม่พอใจหรือ ทำไมเจ้าถึงรังเกียจเช่นนี้”
“ไม่ใช่รังเกียจ แต่ข้ามีที่ที่ต้องไป” เจียงหลีหัวเราะและส่ายหน้า
ถ้าไม่มีกลุ่มอำนาจฮวงเสิน นางอาจเห็นแก่กงเสวี่ยฮวา ไปเที่ยวดูวังเทียนอู่กงแต่นางสัญญาว่าจะเข้าร่วมกับฮวงเสินแล้วนางจะกลับคำได้อย่างไร
“เจ้าตั้งมั่นแน่วแน่แล้วที่จะไปที่ฮวงเสิน” กงเสวี่ยฮวาพูดอย่างจนปัญญา
เจียงหลีพยักหน้า
กงเสวี่ยฮวาถอนหายใจแล้ว “ก็ได้ อย่างไรก็ตาม เป็นการเดินทางที่ยาวไกล เจ้ายังไม่รู้อะไรเลย ข้าว่าข้าควรจะไปกับเจ้า”
“เจ้าจะไปกับข้า?” เจียงหลีมองเขาด้วยความประหลาดใจ
กงเสวี่ยฮวาเชิดคอขึ้น “แน่นอน ทำไม เจ้ารังเกียจข้ารึ”
“ฮ่าๆ ไม่กล้า” เจียงหลีเยาะเย้ย
“ไปกันเถอะ ไปหาโรงเตี๊ยมพักผ่อนกันสักคืน แล้วค่อยออกเดินทางพรุ่งนี้” กงเสวี่ยฮวากล่าว
เจียงหลีรู้สึกประหลาดใจพร้อมยืนยันกับเขา “เจ้าแน่ใจจะไปฮวงเสินกับข้าจริงๆ หรือ”
กงเสวี่ยฮวาพูดอย่างเฉยชา “อย่างไรก็ตาม ข้าก็มาเพื่อเที่ยวเล่น จะไปที่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ”
คำอธิบายนี้…ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร
เจียงหลีเหลือบมองกงเสวี่ยฮวาด้วยความสงสัย แต่เจ้าตัวกลับนิ่งเฉย เหมือนไม่มีอะไร ดังนั้น ทั้งสามคนก็กลับไปที่ตลาดเดิมและหาโรงเตี๊ยมที่จะพักอยู่
หลังจากแยกย้ายกันเข้าห้องพัก เจียงหลีก็มีเวลามาคุยกับมู่ชิงเหยียน
“แม่ของเจ้าล่ะ” เจียงหลีเอ่ยถาม นางจำได้ว่าเมื่อตอนมู่ชิงเหยียนหนีไป นางหนีไปกับแม่
พูดถึงท่านแม่ มู่ชิงเหยียนกล่าวพร้อมรำลึกถึงความเจ็บปวดเล็กน้อย “ท่านเสียไปเพราะไม่สบายเมื่อหกเดือนก่อน”
เจียงหลีเข้าใจแล้ว และไม่ได้ถามต่อ
อย่างไรก็ตาม นางไม่ได้ถามต่ออีก มู่ชิงเหยียนกลับเล่าประสบการณ์หลังจากที่ไปจากซั่งตูขึ้นเอง “หลังหนีออกจากซั่งตูข้าคิดว่าจะพาแม่ไปอยู่ในที่สงบใช้ชีวิต แต่ชีวิตที่สงบก็มีได้ไม่นาน พวกเราได้ยินข่าวเรื่องหนึ่ง…”
ข่าวหรือ เจียงหลีขมวดคิ้ว สัญชาตญาณบอกนางว่าบางทีนี่อาจเป็นข่าวที่เปลี่ยนมู่ชิงเหยียนที่ใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ
ใช่แล้ว มู่ชองเหยียนพยักหน้าและกล่าวว่า “ข่าวนั้นคือว่ามีเรือสินค้ากำลังมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก เมื่อท่านแม่ข้าได้ยิน ก็เรียกร้องให้ข้าไปซื้อตั๋ว”
“เรือสินค้าหรือ” เจียงหลีหัวเราะคิกคัก
จักรพรรดินีจยาเซียนอย่างนางไม่เคยได้ยินข่าวว่ามีการค้าระหว่างซีฮวงและหนานฮวง
มู่ชิงเหยียนยิ้มอย่างขมขื่น “ใช่แล้ว เรือสินค้า เราเชื่อไปแล้ว หลังขึ้นเรือไป ถึงรู้ว่าสินค้าพวกนั้นก็คือพวกเราบนเรือนั้น”
ขบวนการค้ามนุษย์! เจียงหลีตาหรี่ลงเล็กน้อย
ไม่นึกเลยว่าจะค้ามนุษย์จากหนานฮวงไปซีฮวง ไม่เห็นหัวจักพรรดินีแห่งจยาเซียนเลยอย่างนั้นหรือ
“ทะเลกว้างใหญ่ และเราไม่มีทางหนีพ้น เราทำได้แค่คิดหาวิธีแก้ไขเมื่อไปถึงซีฮวง แต่การเดินทางจากหนานฮวงไปสู่ซีฮวงนั้นห่างไกล และการอยู่ใต้ท้องเรือทำให้เหนื่อยเมื่อยล้า แม่ของข้ายังคงป่วยหนัก เมื่อมาถึงที่ซีฮวงแดนแดนทางตะวันตกนี้ ข้าใช้โอกาสนี้ฆ่าคนไปสองสามคนแล้วหนีออกมาพร้อมกับท่านแม่”
เจียงหลีขมวดคิ้วและถาม “ดังนั้น เจ้าไม่รู้ว่าคนกลุ่มไหนที่ค้ามนุษย์ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจุดประสงค์ของพวกเขาคืออะไรหรือ”
มู่ชิงเหยียนส่ายหน้า ทันใดนั้นนางก็นึกถึงตำแหน่งปัจจุบันของเจียงหลี และรีบพูด “ข้ายังคงจำสถานที่ๆ ขึ้นฝั่งครั้งแรกได้ ต้องการให้ข้าพาไปดูหรือไม่”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์