ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 45

ราชินีพลิกสวรรค์ – ตอนที่ 45 อุ่นเตียงให้นายน้อย

ลู่จ้านจากไปแล้ว ขณะกำลังเดินได้ทิ้งรอยยิ้มอย่างมีความหมาย

เจียงหลีมิได้สนใจสักนิด ต่อให้นรกจะน่ากลัวกว่านี้นางต้องก้าวไปอย่างสง่างาม เส้นทางผู้แข็งแกร่งย่อมขรุขระและเต็มไปด้วยความท้าทาย

เจียงหลีสูดหายใจลึกตกตะกอนความคิดว่าจะฝึกฝนทุกวันต่อไป

ลู่จ้านกล่าวว่าจากวันนี้ไปพื้นฐานฝึกฝนของนางจะต้องเพิ่มเป็นสองเท่า ฉะนั้นนับจากนี้เป็นต้นไปในสนามฝึกถ้ำเก้าปีศาจ เซียวเซียวหน่วยฝึกผู้อารักขาลับเหล่านี้ จะเห็นร่างผอมบางของเจียงหลีอดทนถาโถมรับบทเรียนทุกวันมากกว่าพวกเขาเสียอีก

วันแรก หลายคนมองอย่างชะล่าใจ

วันที่สอง เริ่มมีคนอยู่ไม่เป็นสุข

วันที่สาม มีคนสงบเสงี่ยมมองร่างนั้นด้วยความไม่สบายใจ

วันที่สี่ คนอื่นๆ ที่ฝึกขั้นพื้นฐานสำเร็จแล้วไม่ไปไหน และยืนข้างนอกสนามฝึกมองร่างเรียวเล็กกำลังฝึกวิ่งแบกของหนักอยู่กลางสนาม

สายตาของเซียวเซียวขยับไปตามร่างที่กำลังเคลื่อนไหว

เมื่อนางวิ่งผ่านพวกเขาไปต่างก็ได้ยินเสียงหอบหายใจหนัก

บทฝึกของลู่จ้านเข้มงวดมาก ในบทฝึกขั้นพื้นฐานไม่ว่าจะเป็นเสริมสร้างสมรรถภาพ ฝึกความอดทน หรือพลังปะทุต่างก็ไม่อนุญาตให้ใช้กำลังภายใน ต้องอาศัยเพียงความสามารถของตนเองเท่านั้น และรายละเอียดการฝึกในทุกๆ วัน ระดับความแกร่งต้องเลยขีดความสามารถของตัวเองขึ้นมาเล็กน้อย เหมือนว่าลู่จ้านตั้งใจอยากให้พวกเขาเอาชนะขีดความสามารถของตนเองทุกวัน

“เซียวเซียว เจ้าทำอะไร”

เซียวเซียวก้าวมาข้างหน้าอย่างไม่เต็มใจนัก ดึงดูดเหล่าสหายให้หันมาสนใจ

คำถามนี้จึงทำให้ทุกคนมองมาที่เขา

เซียวเซียวยืนนิ่งปรายตามองพวกเขา สายตาที่แน่วแน่กวาดตามองสหาย “พวกเจ้าไม่รู้สึกหรือว่าผู้หญิงคนหนึ่งแต่กลับทนลำบากมากกว่าตัวเอง ไม่ทำให้รู้สึกอับอายบ้างหรือ” กล่าวจบเขาหันกลับไปมองเจียงหลี ไม่สนใจใบหน้าข้างหลังที่เปลี่ยนสี

เซียวเซียวสูดหายใจลึกเดินไปยังสนามฝึกหยิบของหนักขึ้นมาคล้องไว้ที่ตนเองและเข้าร่วมเป็นหนึ่งในนั้น

เขาทำตามเจียงหลีอย่างง่ายดาย ลมที่พัดผ่านกายทำให้เจียงหลีหันไปมองเขา เกิดความประหลดในดวงตา นางต้องการทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากลู่จ้านให้สำเร็จจากนั้นรีบหาเวลาฝึกต่อสู้และกำลังภายใน มุ่งมั่นที่จะแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน แล้วเซียวเซียวมาวุ่นวายอะไร

“เจ้ามาทำอะไร” เจียงหลีถามข้อสงสัยในใจออกมา

เซียวเซียวปราดตามองนางอย่างเย่อหยิ่ง ตอบเสียงเรียบว่า “ฝึกฝน”

ไร้สาระ!

เจียงหลีสบถในใจ

เซียวเซียวพุ่งไปข้างหน้านาง ท่าทางนั้นดูเหมือนว่าอยากประลองกับนางเสียหน่อย แต่เจียงหลีกลับไม่สนใจทะเลาะกับเด็กพวกนี้ อีกทั้งวิ่งต่อไปตามจังหวะของตนเอง

แต่ผ่านไปไม่นานนางก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากข้างหลัง ลมพัดผ่านสองข้างกาย ฟิ้วๆ เป็นของคนที่ฝึกเสร็จแล้วแต่ยังกลับเข้ามาฝึกอีกครั้ง

เจียงหลีมองฉากนี้ด้วยความตะลึง แม้จะประหลาดใจแต่ก็ไม่มีผลกระทบต่อร่างกายนางยังคงฝึกต่อไป

ห่างออกไป ลู่จ้านที่ซ่อนอยู่มองมาทางสนามฝึกจากระยะไกล

คนข้างกายเขากล่าวว่า “ใต้เท้า บทเรียนคราวนี้ทรหดกว่าครั้งก่อนมาก”

ใบหน้าเย็นชาราวกับน้ำแข็งของลู่จ้านเปื้อนรอยยิ้มเจือจางแทบมองไม่ออก คนอื่นไม่รู้แต่ในใจเขาชัดเจนดีว่าเป็นความเข้าใจผิดอย่างยิ่งที่เกิดขึ้นเพราะเจียงหลี

ก็ดี ให้พวกเขาฝึกมากกว่าเดิมถือเป็นเรื่องดี ลู่จ้านพูดในใจ

ในขณะเดียวกัน เขาหันไปพูดกับคนข้างกายว่า “อย่างไรเสียพวกเขาก็ขยันขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นตั้งแต่พรุ่งนี้ไปเพิ่มบทเรียนอีกหนึ่งเท่า เจียงหลีเพิ่มเป็นสี่เท่า นอกจากนี้เพิ่มบทเรียนการต่อสู้ด้วย ทุกสิบวันหากทำสำเร็จ ผู้ที่ฝึกภารกิจทุกคนจะได้รับหินวิญญาณสิบก้อนเป็นรางวัล”

คนข้างกายของลู่จ้านเสียวสันหลังวาบ ชื่อเสียงลู่จ้านผู้บ้าบิ่นลึกลับผู้นี้ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน