ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 460
ประมุขสำนักพรตเสวียนหมิงคำรามด้วยความโกรธ เขาเองก็สัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวใน
วรยุทธ์ของเจียงหลี
ในเวลานี้การโจมตีของมหาปุโรหิตได้มาถึงข้างหลังของเจียงหลีแล้ว พลังที่ไร้ขอบเขตได้โจมตีเจียงหลีโดยตรงทำให้นางกระเด็นกลิ้งกลางอากาศไปมาหลายตลบและได้ทลายฝ่ามือพลังปีศาจของนาง
พรวด! กระอักเลือดออกจากปาก สายตาเฉียบคมของนางจ้องไปยังมหาปุโรหิต
เพี๊ยะ!
เสียงอันดังกึกก้องของแส้ยาวได้ฟาดอกเสื้อของมหาปุโรหิตให้เปิดออก แส้ยาวนั้นทำให้เสื้อคลุมของเขาฉีกขาดเป็นเสี่ยงๆ เผยให้เห็นร่างผอมบางของชายชรา
ชายชราคนนี้มีรูปลักษณ์น่าเกลียดยิ่ง แววตาเย็นเยียบวาวโรจน์กลับทำให้คนรู้สึกหวาดหวั่นในใจ
เพื่อต้องการช่วยสำนักพรตเสวียนหมิงเขาไม่ห่วงแม้แต่ตัวเอง จึงรับจูเสียไปเต็มๆ
ขณะนั้นเองบาดแผลที่หลังของเขาเหวอะหวะและมีเลือดออกตลอดเวลา
เมื่อเห็นว่าประมุขสำนักพรตเสวียนหมิงไปไหนไม่รอดแล้ว เขาจึงเบนสายตากลับมามองคนที่ใช้แส้ยาวฟาดเขาไม่ยั้งอย่างชั่วร้ายและมือผอมบางของเขาก็คว้าจูเสียเอาไว้
“จูเสีย!” เจียงหลีในท่าที่มั่นคงรีบตะโกนจูเสียทันที
เมื่อได้ยินเสียงเรียกของผู้เป็นเจ้าของ จูเสียก็กลายร่างเป็นลำแสงเย็นเยียบ ส่งเสียง ชิ่ว ส่องผ่านนิ้วผอมเรียวแล้วบินกลับมาหามือเจียงหลี
สายตาแหลมคมของมหาปุโรหิตกวาดมองไปทั่วตัวเจียงหลีแต่เขากลับไม่ตามไป แต่ทว่ามาอยู่ข้างๆ ประมุขสำนักด้วยความรวดเร็ว เพื่อถ่ายเทพลังวิญญาณในร่างกายช่วยเขาขจัดพลังควบคุมจิตในหัวสมองของเขา
ในที่สุดประมุขสำนัขพรตเสวียนหมิงก็สามารถกระโดดออกมาจากพลังควบคุมจิตได้ ยามนี้เขามีสีหน้าขาวซีด เหงื่อเย็นเฉียบไหลรินไม่หยุด เขามองไปที่เจียงหลีด้วยแววตาอาฆาต เจตนาสังหารในดวงตาดูเหมือนจะเป็นจริง
ทั้งสามเปลี่ยนตำแหน่งกัน แต่ยังคงเป็นสองต่อหนึ่งเหมือนเดิม
“ฆ่านางซะ!” ประมุขสำนักพรตเสวียนหมิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาไม่คิดจะต้องการสิ่งของในตัวเจียงหลีอีกแล้ว เขาแค่อยากฆ่านางเพื่อล้างแค้นเท่านั้น
มหาปุโรหิตพยักหน้าและไหวตัวพุ่งเข้าใส่เจียงหลี
เจียงหลีหรี่ตาหลบหลีกไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว
แน่นอนในตอนนี้รอบๆ ตัวนาง ดูเหมือนจะมีอุ้งมือผีนับไม่ถ้วนยื่นออกมาจากความว่างเปล่าและพยายามดึงและดักจับนาง
เจียงหลีลืมตาขึ้นและเห็นแสงแวววาวของวิญญาณยุทธ์โครงกระดูกที่อยู่เบื้องหลังมหาปุโรหิต
ฝ่ามือพันคลื่นเหวี่ยงออกทันทีเพื่อต้านทานอุ้งมือผี
เมื่อเห็นว่าเจียงหลีกำลังจะถูกจับโดยอุ้งมือผี พลังที่น่าสะพรึงกลัวได้เข้ามาและเฉือนตรงไปยังมหาปุโรหิต
พลังนั้นกลายเป็นมือยักษ์และบีบมันด้วยฝ่ามือทำให้มหาปุโรหิตต้องถอยหนี
“ระเบิด!”
เสียงของชายคนหนึ่งปรากฏขึ้น แต่ดวงตาของเจียงหลีกลับเป็นประกาย
ฝ่ามือยักษ์ที่กดทับมหาปุโรหิตที่ถอยหลังหนีระเบิดออกอย่างรุนแรง จึงทำให้มหาปุโรหิตต้องลากออกไปหลายจั้งอย่างรวดเร็ว แล้วอุ้งมือผีที่จับตัวเจียงหลีเอาไว้ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
เงาร่างของคนๆ หนึ่งมาปรากฏตัวเคียงข้างเจียงหลี นางหันสายตากลับไปมองสบแววตาตื่นตระหนกของผู้เป็นพี่ชาย
“อาหลี เจ้าบาดเจ็บหรือไม่” เจียงเฮ่ากระวนกระวายถามจาดนั้นจึงเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกผิด “พี่มาสายเสียแล้ว”
เจียงหลีส่ายหน้าแล้วเหลือบสายตามองประมุขสำนักเสวียนหมิงกับมหาปุโรหิตที่อยู่ฝั่งตรงข้าม แล้วเผยรอยยิ้มที่มิอาจบรรยายได้ “ไม่สายหรอก พี่มาได้ทันเวลาพอดี”
หากไม่ใช่เพราะวรยุทธ์ที่มากมายเหลือล้นของนางและไพ่ตายหลายคน มิฉะนั้นไอ้แก่ชาติชั่วนั่นคงได้ฆ่านางตายเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้ว
ตอนนี้กำลังเสริมของนางมาถึงแล้วก็ควรปล่อยให้ไอ้แก่สองคนนี้ได้ลิ้มลองรสชาติของการถูกฆ่าบ้าง!
“พี่ใหญ่ ท่านช่วยข้าลากไอ้แก่สองคนนั้นที” เจียงหลีเชื่อมั่นในความสามารถของเจียงเฮ่า
ฆ่ามหาปุโรหิตให้ตายอาจจะเป็นเรื่องยาก แต่การลากมหาปุโรหิตเอาไว้อาจเป็นไปได้แน่นอน
“ได้” เจียงเฮ่าพยักหน้าอย่างไม่ลังเล
“มาอีกคนหนึ่งแล้ว” สีหน้าของประมุขสำนักพรตเสวียนหมิงมืดมนดูไม่ได้ สาวกของเขาล่ะ ลูกศิษย์ของเขาล่ะไปตายที่ไหนกันหมด
เขากลับไม่รู้ ขณะนี้สำนักพรตเสวียนหมิงก็เกิดความวุ่นวายโกลาหล ยังจะมีหนทางไหนมาช่วยเหลือการต่อสู้ตรงนี้
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์